در یک مقاله کاربردی و بسیار مهم برای شما عکاسان هنرمند، ده تکنیک بسیار مهم و کاربردی فتوشاپ که عکاسی کردن و تصاویر ضبط شده شما را زیر و رو می کند به شما آموزش می دهیم.
نویسنده: توماس اینجرسون
در عصر دیجیتال از شما به عنوان یک عکاس انتظار می رود که با نرم افزار فتوشاپ آشنا باشید. اینکه ویرایش تصاویر در فتوشاپ کار درست یا غلطی است و یا اینکه باعث خراب شدن تصاویر می شود قابل بحث و گفت وگو است. اما من فتوشاپ را به عنوان یک ابزار و تنها به عنوان یک darkroom برای دستکاری تصاویر می بینم. من لیستی از ۱۰ روش را آماده کرده ام تا بیشتر از تصاویرم استفاده کنم.
همینطور که مهارت های من در فتوشاپ افزایش پیدا میکرد کنجکاویم برای داشتن عکس های بهتر هم بیشتر میشد. بیشترین چیزی که در تصاویر مشاهده میکردم و متوجه میشدم این بود که تصاویر مستقیما از دوربین نبودند و فرایندهای زیادی روی تصاویر انجام میشود. کامپوزیت های بزرگ (major composites) قطعا یکی از مهارت های مهم در این زمینه است. در سالهای اخیر با استفاده از تجاربی که عکاسان دیگر به من دادند یک گردش کار برای پردازش های بعدی تهیه کردم. این لیست نگاهی به روش ویرایش تصاویر من است. هزاران روش برای ویرایش یا پست پروداکشن تصاویر وجود دارد و این لیست تنها روش هایی است که من استفاده کردم.
۱-مسطح کردن تصاویر خام-Flattening
این مرحله اول (پایه) روش ویرایش من است. شما بدون خاک پایه نمی توانید یک خانه بسازید، پس بدون انجام تک تک مراحل هم نمی توانید تصویری را ویرایش کنید. در تصاویر خام (تصاویر با پسوند Raw) است که میتوانم تصاویرم را در فتوشاپ ویرایش کنم.
اولین کاری که در زمان باز کردن تصاویر در دوربین انجام میدهم بهبود رنگ تصاویر در صورت لزوم است. تنظیمات highlights آن را بین ۳۰- تا ۸۰- تنظیم میکنم. سپس تنظیمات shadows را هم بین ۳۰+ تا ۸۰+ قرار میدهم. می خواهم برجستگی ها کمی خسته کننده و سایه ها خیلی هموار و تقریبا در یک محدوده تونال باشند. این هموار سازی ها باعث میشوند تصویر خسته کننده و زشت به نظر برسد.
می خواهم تصاویر زمانی که در فتوشاپ باز میشوند خیلی صاف و مسطح باشند. من تصاویر را بسیار مسطح می کنم چون همه روش ها و تون هایی که در ادامه استفاده میکنم میزان کنتراست مورد نیاز من در تصویر را تصحیح می کند. اگر تصاویر با کنتراست خودشان وارد فتوشاپ شوند سایر روش ها (مراحل ویرایش) موجب از بین رفتن تصویر می شوند و به آن کنتراست اهمیت زیادی میدهند.
(تصاویر خارج شده از دوربین (تصاویر خام) با مرحله اول تنظیمات من)
۲- استفاده از قلم سربرگ (Headling)
من استفاده از قلم Headling را نسبت به Headling نقطه ای ترجیح میدهم چون که دوست دارم نقاط منبع خودم را انتخاب کنم. من از قلم Headling برای حذف هر چاله و یا ناسازگاری روی پوست یا هر چیز زائد روی پس زمینه استفاده میکنم. همچنین از این قلم روی تصاویر منظره ها و یا تصاویر ورزشی نیز استفاده میکنم. احساس فوق العاده ای است زمانی که از شر ناسازگاری های پس زمینه راحت میشویم. توجه به جزئیات در این قسمت بسیار مهم است.
۳- استفاده از تمبر کلون (Clone Stamp) جهت روشن یا تیره سازی
من مرتبا از Clone Stamp برای روشن سازی استفاده میکنم و آن را روی پس زمینه و یا گاهی روی پوست هم استفاده می کنم. حالا قبل از اینکه همه دیوانه شوند، تاثیر گذاری این قلم را روی ۱۵% تنظیم میکنم. از آن روی قسمت هایی از تصویر استفاده میکنم که جزئیات زیادی ندارند. همچنین معمولا از آن روی تصاویری که با نور طبیعی گرفته شده اند استفاده میکنم چرا که این تصاویر جزئیات زیادی ندارند. تنها زمانی از این استفاده میکنم که وقت گذاشتن برای تکرار تفکیک (frequency separation) ارزش چندانی ندارد. ترکیب تغییرات در آسمان یا روی الگوهایی که جزئیات زیادی ندارند بسیار یاری گر است.
۴- یادگیری چگونگی از نورانی کردن (Dodge) و سوزاندن
من عاشق نورانی کردن و سوزاندنم. من عاشق شکل دادن بیشتر نور با توجه به علاقه خودم هستم. راه های زیادی برای نورانی کردن و سوزاندن وجود دارد. برای تخریب کمتر تصاویر، از یک منحنی تنظیم لایه که بر روی قسمت های در معرض نور تنظیم می شود و یک منحنی دیگر که بر روی قسمت های تاریک تنظیم میشود، استفاده می کنم. سپس با استفاده از Layer Mask و قلم ها میتوانم در قسمت های مناسب نورانی کردن و سوزاندن را انجام بدهم. گاهی نیز از ابزارهای حقیقی نورانی کردن و سوزاندن در فتوشاپ استفاده میکنم. از این ها خوشم می آید چون میتوانم آنها را برای تاثیر گذاری بیشتر سایه ها، mid tone ها (نه خیلی روشن نه خیلی تاریک) و یا برجستگی ها (هایلایت ها) تنظیم کنم. در زمان از نورانی کردن و سوزاندن باید چند نکته را در نظر داشته باشم. من سعی میکنم تا موضوع خودم را در بهترین وضعیت قرار دهم، سعی میکنم رنگ پوست و یا قسمت های دیگر تصویر را حفظ کنم و اغلب یک سمت تصویر را تیره یا روشن کنم. سعی میکنم حس عمیق تصویر را با استفاده از تبدیل تیرگی به روشنی در برخی تصاویر ایجاد کنم. همچنین سایه هایم را برای بهینه سازی کنتراست که در ادامه اضافه میکنم نورانی می کنم.
(تصویر پس از محو کردن و سوزاندن)
۵- جداسازی های مکرر (fequency separation)
این یکی از بهترین روش ها برای هموار سازی پوست در تصاویر است. این چیزی است که به سختی و با ملایمت استفاده می شود. من از این متد حتی روی لباس ها، پوست، پس زمینه و یا هرجای دیگری که لازم دیدم استفاده کرده ام.
(تصاویر پس از frequency separation)
۶- تغییر لایه های Black and White به Soft Light
این محبوبترین مرحله در ویرایش تصاویر برای من است. این یک روش فوق العاده است که یکی از دوستانم آن را به من نشان داد و پس از آن من تقریبا روی همه تصاویرم از آن استفاده کردم. یک لایه B&W (سیاه و سفید) باز میکنم و سپس حالت ترکیبی (Blending) را به حالت نرم تغییر می دهم. حالا به نظر می رسد که تصویر کنتراست بسیار زیادی دارد. به همین دلیل میزان تاثیرگذاری را در حدود ۲۰-۶۰ درصد قرار می دهم. از حالت تند و تیزی که این افکت بر روی تصویر من اعمال می کند خوشم می آید. همچنین این افکت را دوست دارم چون اکنون می توانم روشنایی هر رنگ را با استفاده از نوارهای لغزنده در لایه سیاه و سفید (Black and white layer) کنترل کنم. با تنظیم رنگ های قرمز و زرد میتوانید رنگ پوست بسیار زیبایی در تصویر ایجاد کنید.
۷٫ رنگ دهی با استفاده از Color Balance, Levels, and Hue/Sat
پس از لایه تنظیم کننده B&W من از این سه لایه تنظیم گر برای ایجاد رنگ در تصاویرم استفاده میکنم. باید آنها را در یک ترتیب خاص تنظیم کنم تا به چیزی که میخواهم برسم. در ابتدا لایه متعادل کردن رنگ (Color Balance) را باز میکنم. معمولا کمی رنگ آبی، فیروزه ای یا ارغوانی به سایه ها اضافه میکنم، سپس قرمز، سبز یا زرد به رنگ های میانی و قرمز یا زرد به قسمت های برجسته اضافه میکنم. این کار معمولا رنگ تصاویر را بیشتر به واقعیت نزدیک میکند. اما این قسمت جایی است که می توانید با تجربه های مختلف به نتایج جالبی برسید. سپس لایه تنظیم کننده سطوح را اضافه می کنم. به این ترتیب با استفاده از نوار لغزنده بر روی قسمت های بالای سایه ها در تصویر رنگ های آبی و سبز اضافه میکنم. از آنجایی که این سطوح در نواحی بالا هستند سایه ها را با رنگ ها پر می کنند و تقریبا به سایه ها یک حالت نمایشی می دهد. پس از آن از Hue/Sat برای بهبود تون رنگ ها استفاده می کنم. رنگ (Hue) را تنظیم میکنم. اینجا جای لذت بخشی از ویرایش تصاویر است. من از تجربه کردن تون های مختلف برای رسیدن به نتایج مختلف خوشم می آید.
۸- خورد کردن قسمت های Highlight با کمک Curves
من با استفاده از یک لایه منحنی تنظیم کننده کمی کنتراست به تصویر اضافه میکنم. من معمولا یک منحنی S شکل کوچک با چند نقطه دارم. شخصا دوست دارم نقاط برجسته تصویرم را خورد کنم. این زمانی است که شما نقطه بالا در سمت راست را کمی پایین می آورید و سپس نقطه دومی در نزدیکی آن اضافه می کنید تا محدوده تونال های برجسته را کاهش دهید. گاهی در اینجا به تصویر رنگ های عجیب اعمال می شود به صورتی که نمیتوانم این مرحله را برای همه تصاویر انجام دهم. معمولا این مرحله را به تصاویری با نقاط برجسته زیاد اعمال می کنم.
(تصویر خروجی از مرحله خورد کردن نقاط برجسته)
۹- استفاده از لایه های ماسک (Layer Mask)
نمیتوانم از میزان اهمیت یادگیری لایه های ماسک بگویم. زمانی که من در حال رنگ دهی یا ویرایش تصاویرم هستم نمی خواهم از افکت های جهانی استفاده کنم. اغلب با استفاده از لایه های ماسک تصاویر را رنگ دهی یا محو می کنم و یا آن ها را می سوزانم یا قسمت های مختلف تصویر را ویرایش میکنم. برای مثال من همیشه از لایه های ماسک با لایه تنظیم گر Hue/Sat استفاده میکنم چرا که معمولا در تصاویر دست ها، گوش ها، پاها و سایر قسمت ها رنگ های مختلفی دارند. من Hue/Sat را روی قسمت های اصلی بدن اعمال می کنم و سپس آن را به سایر قسمت هایی که میخواهم ماسک میکنم. همچنین برای پس زمینه از رنگ دهی متفاوت نسبت به سوژه تصویر استفاده میکنم.
به خاطر داشته باشید: سفید ها آشکار کننده اند، سیاه ها پنهان کننده
۱۰- استفاده از حالت های Blending Modes
این ناحیه ای است که معمولا نادیده گرفته می شود. به علاوه برای تغییر لایه B&W به یک لایه با نورهای نرم گاهی منحنی های لایه را به روشنایی تغییر می دهم. به این ترتیب شما تنها کنتراست تصویر را تغییر میدهید به جای اینکه کنتراست و اشباع تصویر را در حالت معمولی تغییر دهید. همچنین یک لایه سیاه باز می کنم، حالت ترکیبی را به صورت رنگی تنظیم میکنم، از یک قلم با تاثیرگذاری بسیار کم (۵-۱۵%) استفاده میکنم و رنگ های پوست یا لباس ها را با استفاده از نمونه برداری از رنگ هایی که دوست دارم و قرار دادن آنها روی رنگ هایی که نمیخواهم، ویرایش می کنم. ۲۶ حالت ترکیبی مختلف وجود دارد. آنها را امتحان و تجربه کنید و خلاق باشید.
(تصویر نهایی پس از رنگ دهی- روشنایی با یک قلم نرم سفید روی لایه مشکی اضافه شده است.)
(مثال هایی از ویرایش نهایی)
(قبل و بعد از استفاده از روش های من)
به خاطر داشته باشید: از این متد ها با احتیاط استفاده کنید. من همیشه میزان تاثیرگذاری را در لایه های تنظیم گر، تنظیم می کنم. کلیه تصاویر نمایش داده شده با نور طبیعی گرفته شده اند.
منبع: هنر فردی
نویسنده: توماس اینجرسون
در عصر دیجیتال از شما به عنوان یک عکاس انتظار می رود که با نرم افزار فتوشاپ آشنا باشید. اینکه ویرایش تصاویر در فتوشاپ کار درست یا غلطی است و یا اینکه باعث خراب شدن تصاویر می شود قابل بحث و گفت وگو است. اما من فتوشاپ را به عنوان یک ابزار و تنها به عنوان یک darkroom برای دستکاری تصاویر می بینم. من لیستی از ۱۰ روش را آماده کرده ام تا بیشتر از تصاویرم استفاده کنم.
همینطور که مهارت های من در فتوشاپ افزایش پیدا میکرد کنجکاویم برای داشتن عکس های بهتر هم بیشتر میشد. بیشترین چیزی که در تصاویر مشاهده میکردم و متوجه میشدم این بود که تصاویر مستقیما از دوربین نبودند و فرایندهای زیادی روی تصاویر انجام میشود. کامپوزیت های بزرگ (major composites) قطعا یکی از مهارت های مهم در این زمینه است. در سالهای اخیر با استفاده از تجاربی که عکاسان دیگر به من دادند یک گردش کار برای پردازش های بعدی تهیه کردم. این لیست نگاهی به روش ویرایش تصاویر من است. هزاران روش برای ویرایش یا پست پروداکشن تصاویر وجود دارد و این لیست تنها روش هایی است که من استفاده کردم.
۱-مسطح کردن تصاویر خام-Flattening
این مرحله اول (پایه) روش ویرایش من است. شما بدون خاک پایه نمی توانید یک خانه بسازید، پس بدون انجام تک تک مراحل هم نمی توانید تصویری را ویرایش کنید. در تصاویر خام (تصاویر با پسوند Raw) است که میتوانم تصاویرم را در فتوشاپ ویرایش کنم.
اولین کاری که در زمان باز کردن تصاویر در دوربین انجام میدهم بهبود رنگ تصاویر در صورت لزوم است. تنظیمات highlights آن را بین ۳۰- تا ۸۰- تنظیم میکنم. سپس تنظیمات shadows را هم بین ۳۰+ تا ۸۰+ قرار میدهم. می خواهم برجستگی ها کمی خسته کننده و سایه ها خیلی هموار و تقریبا در یک محدوده تونال باشند. این هموار سازی ها باعث میشوند تصویر خسته کننده و زشت به نظر برسد.
می خواهم تصاویر زمانی که در فتوشاپ باز میشوند خیلی صاف و مسطح باشند. من تصاویر را بسیار مسطح می کنم چون همه روش ها و تون هایی که در ادامه استفاده میکنم میزان کنتراست مورد نیاز من در تصویر را تصحیح می کند. اگر تصاویر با کنتراست خودشان وارد فتوشاپ شوند سایر روش ها (مراحل ویرایش) موجب از بین رفتن تصویر می شوند و به آن کنتراست اهمیت زیادی میدهند.
(تصاویر خارج شده از دوربین (تصاویر خام) با مرحله اول تنظیمات من)
۲- استفاده از قلم سربرگ (Headling)
من استفاده از قلم Headling را نسبت به Headling نقطه ای ترجیح میدهم چون که دوست دارم نقاط منبع خودم را انتخاب کنم. من از قلم Headling برای حذف هر چاله و یا ناسازگاری روی پوست یا هر چیز زائد روی پس زمینه استفاده میکنم. همچنین از این قلم روی تصاویر منظره ها و یا تصاویر ورزشی نیز استفاده میکنم. احساس فوق العاده ای است زمانی که از شر ناسازگاری های پس زمینه راحت میشویم. توجه به جزئیات در این قسمت بسیار مهم است.
۳- استفاده از تمبر کلون (Clone Stamp) جهت روشن یا تیره سازی
من مرتبا از Clone Stamp برای روشن سازی استفاده میکنم و آن را روی پس زمینه و یا گاهی روی پوست هم استفاده می کنم. حالا قبل از اینکه همه دیوانه شوند، تاثیر گذاری این قلم را روی ۱۵% تنظیم میکنم. از آن روی قسمت هایی از تصویر استفاده میکنم که جزئیات زیادی ندارند. همچنین معمولا از آن روی تصاویری که با نور طبیعی گرفته شده اند استفاده میکنم چرا که این تصاویر جزئیات زیادی ندارند. تنها زمانی از این استفاده میکنم که وقت گذاشتن برای تکرار تفکیک (frequency separation) ارزش چندانی ندارد. ترکیب تغییرات در آسمان یا روی الگوهایی که جزئیات زیادی ندارند بسیار یاری گر است.
۴- یادگیری چگونگی از نورانی کردن (Dodge) و سوزاندن
من عاشق نورانی کردن و سوزاندنم. من عاشق شکل دادن بیشتر نور با توجه به علاقه خودم هستم. راه های زیادی برای نورانی کردن و سوزاندن وجود دارد. برای تخریب کمتر تصاویر، از یک منحنی تنظیم لایه که بر روی قسمت های در معرض نور تنظیم می شود و یک منحنی دیگر که بر روی قسمت های تاریک تنظیم میشود، استفاده می کنم. سپس با استفاده از Layer Mask و قلم ها میتوانم در قسمت های مناسب نورانی کردن و سوزاندن را انجام بدهم. گاهی نیز از ابزارهای حقیقی نورانی کردن و سوزاندن در فتوشاپ استفاده میکنم. از این ها خوشم می آید چون میتوانم آنها را برای تاثیر گذاری بیشتر سایه ها، mid tone ها (نه خیلی روشن نه خیلی تاریک) و یا برجستگی ها (هایلایت ها) تنظیم کنم. در زمان از نورانی کردن و سوزاندن باید چند نکته را در نظر داشته باشم. من سعی میکنم تا موضوع خودم را در بهترین وضعیت قرار دهم، سعی میکنم رنگ پوست و یا قسمت های دیگر تصویر را حفظ کنم و اغلب یک سمت تصویر را تیره یا روشن کنم. سعی میکنم حس عمیق تصویر را با استفاده از تبدیل تیرگی به روشنی در برخی تصاویر ایجاد کنم. همچنین سایه هایم را برای بهینه سازی کنتراست که در ادامه اضافه میکنم نورانی می کنم.
۵- جداسازی های مکرر (fequency separation)
این یکی از بهترین روش ها برای هموار سازی پوست در تصاویر است. این چیزی است که به سختی و با ملایمت استفاده می شود. من از این متد حتی روی لباس ها، پوست، پس زمینه و یا هرجای دیگری که لازم دیدم استفاده کرده ام.
(تصاویر پس از frequency separation)
۶- تغییر لایه های Black and White به Soft Light
این محبوبترین مرحله در ویرایش تصاویر برای من است. این یک روش فوق العاده است که یکی از دوستانم آن را به من نشان داد و پس از آن من تقریبا روی همه تصاویرم از آن استفاده کردم. یک لایه B&W (سیاه و سفید) باز میکنم و سپس حالت ترکیبی (Blending) را به حالت نرم تغییر می دهم. حالا به نظر می رسد که تصویر کنتراست بسیار زیادی دارد. به همین دلیل میزان تاثیرگذاری را در حدود ۲۰-۶۰ درصد قرار می دهم. از حالت تند و تیزی که این افکت بر روی تصویر من اعمال می کند خوشم می آید. همچنین این افکت را دوست دارم چون اکنون می توانم روشنایی هر رنگ را با استفاده از نوارهای لغزنده در لایه سیاه و سفید (Black and white layer) کنترل کنم. با تنظیم رنگ های قرمز و زرد میتوانید رنگ پوست بسیار زیبایی در تصویر ایجاد کنید.
۷٫ رنگ دهی با استفاده از Color Balance, Levels, and Hue/Sat
پس از لایه تنظیم کننده B&W من از این سه لایه تنظیم گر برای ایجاد رنگ در تصاویرم استفاده میکنم. باید آنها را در یک ترتیب خاص تنظیم کنم تا به چیزی که میخواهم برسم. در ابتدا لایه متعادل کردن رنگ (Color Balance) را باز میکنم. معمولا کمی رنگ آبی، فیروزه ای یا ارغوانی به سایه ها اضافه میکنم، سپس قرمز، سبز یا زرد به رنگ های میانی و قرمز یا زرد به قسمت های برجسته اضافه میکنم. این کار معمولا رنگ تصاویر را بیشتر به واقعیت نزدیک میکند. اما این قسمت جایی است که می توانید با تجربه های مختلف به نتایج جالبی برسید. سپس لایه تنظیم کننده سطوح را اضافه می کنم. به این ترتیب با استفاده از نوار لغزنده بر روی قسمت های بالای سایه ها در تصویر رنگ های آبی و سبز اضافه میکنم. از آنجایی که این سطوح در نواحی بالا هستند سایه ها را با رنگ ها پر می کنند و تقریبا به سایه ها یک حالت نمایشی می دهد. پس از آن از Hue/Sat برای بهبود تون رنگ ها استفاده می کنم. رنگ (Hue) را تنظیم میکنم. اینجا جای لذت بخشی از ویرایش تصاویر است. من از تجربه کردن تون های مختلف برای رسیدن به نتایج مختلف خوشم می آید.
۸- خورد کردن قسمت های Highlight با کمک Curves
من با استفاده از یک لایه منحنی تنظیم کننده کمی کنتراست به تصویر اضافه میکنم. من معمولا یک منحنی S شکل کوچک با چند نقطه دارم. شخصا دوست دارم نقاط برجسته تصویرم را خورد کنم. این زمانی است که شما نقطه بالا در سمت راست را کمی پایین می آورید و سپس نقطه دومی در نزدیکی آن اضافه می کنید تا محدوده تونال های برجسته را کاهش دهید. گاهی در اینجا به تصویر رنگ های عجیب اعمال می شود به صورتی که نمیتوانم این مرحله را برای همه تصاویر انجام دهم. معمولا این مرحله را به تصاویری با نقاط برجسته زیاد اعمال می کنم.
۹- استفاده از لایه های ماسک (Layer Mask)
نمیتوانم از میزان اهمیت یادگیری لایه های ماسک بگویم. زمانی که من در حال رنگ دهی یا ویرایش تصاویرم هستم نمی خواهم از افکت های جهانی استفاده کنم. اغلب با استفاده از لایه های ماسک تصاویر را رنگ دهی یا محو می کنم و یا آن ها را می سوزانم یا قسمت های مختلف تصویر را ویرایش میکنم. برای مثال من همیشه از لایه های ماسک با لایه تنظیم گر Hue/Sat استفاده میکنم چرا که معمولا در تصاویر دست ها، گوش ها، پاها و سایر قسمت ها رنگ های مختلفی دارند. من Hue/Sat را روی قسمت های اصلی بدن اعمال می کنم و سپس آن را به سایر قسمت هایی که میخواهم ماسک میکنم. همچنین برای پس زمینه از رنگ دهی متفاوت نسبت به سوژه تصویر استفاده میکنم.
به خاطر داشته باشید: سفید ها آشکار کننده اند، سیاه ها پنهان کننده
۱۰- استفاده از حالت های Blending Modes
این ناحیه ای است که معمولا نادیده گرفته می شود. به علاوه برای تغییر لایه B&W به یک لایه با نورهای نرم گاهی منحنی های لایه را به روشنایی تغییر می دهم. به این ترتیب شما تنها کنتراست تصویر را تغییر میدهید به جای اینکه کنتراست و اشباع تصویر را در حالت معمولی تغییر دهید. همچنین یک لایه سیاه باز می کنم، حالت ترکیبی را به صورت رنگی تنظیم میکنم، از یک قلم با تاثیرگذاری بسیار کم (۵-۱۵%) استفاده میکنم و رنگ های پوست یا لباس ها را با استفاده از نمونه برداری از رنگ هایی که دوست دارم و قرار دادن آنها روی رنگ هایی که نمیخواهم، ویرایش می کنم. ۲۶ حالت ترکیبی مختلف وجود دارد. آنها را امتحان و تجربه کنید و خلاق باشید.
(تصویر نهایی پس از رنگ دهی- روشنایی با یک قلم نرم سفید روی لایه مشکی اضافه شده است.)
(مثال هایی از ویرایش نهایی)
(قبل و بعد از استفاده از روش های من)
به خاطر داشته باشید: از این متد ها با احتیاط استفاده کنید. من همیشه میزان تاثیرگذاری را در لایه های تنظیم گر، تنظیم می کنم. کلیه تصاویر نمایش داده شده با نور طبیعی گرفته شده اند.
منبع: هنر فردی