akhbarjazab
کاربر تازه وارد
- تاریخ عضویت
- 7 سپتامبر 2016
- نوشته‌ها
- 11
- لایک‌ها
- 2
- سن
- 29
غذای مناسب ماهی های قرمز
بدن این ماهی از نظر شکل ظاهری شبیه ماهی کپور و ماهی برکه‌ای است. شکم و پهلوها نقره‌ای رنگ و باله دمی فاقد خال‌های سیاه است. میانگین طول ماهی‌های قرمز 18 سانتی‌متر است که گاهی تا 35 متر سانتی‌متر نیز می‌رسد. وزن اغلب آن‌ها نزدیک به 197 تا 200 گرم بوده و در برخی موارد دیده شده که به 2/5 کیلوگرم نیز رسیده است.
بدن این ماهی از نظر شکل ظاهری شبیه ماهی کپور و ماهی برکه‌ای است. شکم و پهلوها نقره‌ای رنگ و باله دمی فاقد خال‌های سیاه است. میانگین طول ماهی‌های قرمز 18 سانتی‌متر است که گاهی تا 35 متر سانتی‌متر نیز می‌رسد. وزن اغلب آن‌ها نزدیک به 197 تا 200 گرم بوده و در برخی موارد دیده شده که به 2/5 کیلوگرم نیز رسیده است.
دهان این ماهی نیمه تحتانی است و فلس‌های بدنش بزرگ، ضخیم و دندانه‌دار است. تعداد فلس بر روی خط جانبی آن 28 تا 32 عدد و نخستین کمان آبششی در انواع رشد یافته دارای 39 تا 50 عدد خار است.
آنچه که تعیین‌کننده رنگ ماهی است، نوع رنگدانه در سلول‌ها، تعداد مولکول‌های رنگدانه در سلول‌ها و نحوه آرایش رنگدانه‌ها در داخل سلول (پراکنده یا گروهی) است. ماهی قرمز دارای سلول‌هایی به نام کروماتوفور است که رنگدانه تولید می‌کنند و این رنگدانه‌ها با منعکس کردن نور، به ماهی رنگ می‌دهند. ماهی قرمز اگر مدت زمان طولانی در تاریکی بماند، به تدریج تغییر رنگ می‌دهد تا این که تقریباً خاکستری می‌شود. همچنین ماهی قرمز می‌تواند در پاسخ به نور، رنگدانه تولید نماید.
زیستگاه
ماهیان قرمز همه‌چیز خوارند و زیستگاه اصلی آن‌ها معمولاً در سیبری و جنوب شرقی آسیاست. این ماهی در حدود هزار سال پیش در چین اهلی شد و از آن پس در تمام نقاط جهان به وسیله انسان انتشار یافت. در قرن 17 این ماهی به عنوان ماهی تزئینی وارد اروپا گردید و از آن هنگام پرورش این ماهی در ایتالیا، جنوب فرانسه و پرتغال معمول گشت و امروزه در رودخانه‌های اروپا نیز این گونه دیده می‌شود. در ایران این ماهی در حوضه‌های دریای خزر، دریاچه ارومیه، هامون و رودخانه کارون یافت می‌شود.
شرایط زندگی
ماهی قرمز معمولاً برای تزئین حوض و آکواریوم استفاده می‌شود و هر ساله تعداد زیادی از آن‌ها در این محیط‌ها نگهداری می‌شوند. ماهی قرمز همانند اکثر ماهی‌های کپور، مقادیر زیادی مواد زائد از طریق دفعی و از طریق آبشش‌ها به داخل آب دفع می‌کند که تجمع این مواد زائد (و تا حدّی سمّی) در مدت زمان نسبتاً کوتاهی رخ می‌دهد و ممکن است به سرعت ماهی قرمز را از بین ببرد از این رو در نظر گرفتن مقدار مناسب آب که معمولاً تعیین‌کننده مقدار اکسیژن داخل آب نیز می‌باشد و تعویض به موقع آب و هوا دادن فعال به وسیله پمپ آب، فیلتر یا فواره، به طور مؤثری برای نگهداری ماهی قرمز لازم است.
اگرچه ماهی قرمز در آب‌های سرد زندگی می‌کند اما تغییر دمای سریع، می‌تواند آن را سریعاً بکُشد به ویژه اگر آکواریوم کوچک باشد. باید توجه نمود که دمای آب کمتر از 10 درجه سانتی‌گراد نباشد زیرا برای این گونه خطرناک است و در ضمن دمای بیش از 30 درجه سانتی‌گراد نیز می‌تواند به ماهی قرمز آسیب برساند. به این ترتیب دمای ایده‌آل برای ماهی قرمز 20 الی 22 درجه سانتی‌گراد است.
تغذیه
تمامی موجودات زنده برای زنده ماندن نیاز به غذای کافی، مناسب و متنوع دارند. کمبود غذا باعث مرگ و عذاب این موجودات زیبا خواهد بود بنابراین لازم است روزانه حداقل در دو وعده (صبح و شب)، به ماهی غذا بدهیم. برای اینکه بدانید غذای ماهی چیست باید توجه نمود که تنها از یک نوع غذا برای ماهی استفاده نشود و تنوع غذایی بایستی در غذای آن رعایت شود زیرا نیازهای غذایی ماهی‌ها تنها از یک نوع غذا تأمین نمی‌شود.
در حیات وحش، ماهی قرمز از سخت‌پوستان، حشرات و مواد گیاهی تغذیه می‌کند. در حال حاضر در بازار غذاهای آماده و متنوعی برای ماهی‌ها وجود دارد که بسیار ارزان است و می‌توان آن‌ها را از آکواریوم فروشی‌ها تهیه نمود. برای رعایت تنوع غذایی ماهی‌ها می‌توان علاوه بر آن از دل و جگر خام و تازه گوسفند به مقدار بسیار کم یا سفیده تخم‌مرغ آب‌پز شده در بعضی از وعده‌ها به صورت بسیار ریز و قطعه قطعه شده استفاده نمود. افزودن میگوی آب شور به غذا نیز ممکن است برای ماهی‌های قرمز جوان سودمند باشد.
غذاها باید به مقداری ریخته شوند که حدوداً در مدت 5 دقیقه خورده شوند. بیش از حد غذا دادن به آن‌ها معمولاً موجب مسدود شدن روده‌های ماهی شده و می‌تواند برای سلامتی آن‌ها مضر باشد از این رو گاهی با دیدن میزان مواد دفعی خارج شده از پارگین ماهی، می‌توان پی برد که آیا غذای ماهی زیاد بوده یا خیر.
البته ذکر این نکته نیز حائز اهمیت است که همانند سایر جانوران، ذائقه و میزان اشتهای ماهی‌های قرمز ممکن است با یکدیگر متفاوت باشد.
رفتار
از آنجا که ماهی‌های قرمز در محیط‌های مختلفی زندگی می‌کنند، می‌توانند رفتارهای متغیری داشته باشند. همچنین رفتار آن‌ها می‌تواند توسط صاحبشان شرطی شود. ماهی قرمز دارای توانایی بالایی در یادگیری و نیز دارای مهارت‌های یادگیری اجتماعی بالایی است. علاوه بر این قدرت بینایی بالای آن‌ها، سبب می‌شود تا بتوانند افراد را از یکدیگر تشخیص بدهند. صاحب ماهی ممکن است متوجه شود که ماهی به او واکنش مثبتی نشان می‌دهد به عنوان مثال به جلوی آکواریوم شنا کند، در اطراف آکواریوم سریع دور بزند و به روی آب بیاید و برای غذا، دهان خود را باز کند در حالی که با دیدن سایر افرادی که به سمت آکواریوم می‌آیند، خود را پنهان کند. با گذشت زمان آن‌ها یاد می‌گیرند تا میان صاحبان خود و غذا، یک ارتباط به وجود آورند و زمانی که صاحب خود را می‌بینند، از وی درخواست غذا کنند.
لینک کوتاه
کد خبر200975
بدن این ماهی از نظر شکل ظاهری شبیه ماهی کپور و ماهی برکه‌ای است. شکم و پهلوها نقره‌ای رنگ و باله دمی فاقد خال‌های سیاه است. میانگین طول ماهی‌های قرمز 18 سانتی‌متر است که گاهی تا 35 متر سانتی‌متر نیز می‌رسد. وزن اغلب آن‌ها نزدیک به 197 تا 200 گرم بوده و در برخی موارد دیده شده که به 2/5 کیلوگرم نیز رسیده است.
بدن این ماهی از نظر شکل ظاهری شبیه ماهی کپور و ماهی برکه‌ای است. شکم و پهلوها نقره‌ای رنگ و باله دمی فاقد خال‌های سیاه است. میانگین طول ماهی‌های قرمز 18 سانتی‌متر است که گاهی تا 35 متر سانتی‌متر نیز می‌رسد. وزن اغلب آن‌ها نزدیک به 197 تا 200 گرم بوده و در برخی موارد دیده شده که به 2/5 کیلوگرم نیز رسیده است.
دهان این ماهی نیمه تحتانی است و فلس‌های بدنش بزرگ، ضخیم و دندانه‌دار است. تعداد فلس بر روی خط جانبی آن 28 تا 32 عدد و نخستین کمان آبششی در انواع رشد یافته دارای 39 تا 50 عدد خار است.
آنچه که تعیین‌کننده رنگ ماهی است، نوع رنگدانه در سلول‌ها، تعداد مولکول‌های رنگدانه در سلول‌ها و نحوه آرایش رنگدانه‌ها در داخل سلول (پراکنده یا گروهی) است. ماهی قرمز دارای سلول‌هایی به نام کروماتوفور است که رنگدانه تولید می‌کنند و این رنگدانه‌ها با منعکس کردن نور، به ماهی رنگ می‌دهند. ماهی قرمز اگر مدت زمان طولانی در تاریکی بماند، به تدریج تغییر رنگ می‌دهد تا این که تقریباً خاکستری می‌شود. همچنین ماهی قرمز می‌تواند در پاسخ به نور، رنگدانه تولید نماید.
زیستگاه
ماهیان قرمز همه‌چیز خوارند و زیستگاه اصلی آن‌ها معمولاً در سیبری و جنوب شرقی آسیاست. این ماهی در حدود هزار سال پیش در چین اهلی شد و از آن پس در تمام نقاط جهان به وسیله انسان انتشار یافت. در قرن 17 این ماهی به عنوان ماهی تزئینی وارد اروپا گردید و از آن هنگام پرورش این ماهی در ایتالیا، جنوب فرانسه و پرتغال معمول گشت و امروزه در رودخانه‌های اروپا نیز این گونه دیده می‌شود. در ایران این ماهی در حوضه‌های دریای خزر، دریاچه ارومیه، هامون و رودخانه کارون یافت می‌شود.
شرایط زندگی
ماهی قرمز معمولاً برای تزئین حوض و آکواریوم استفاده می‌شود و هر ساله تعداد زیادی از آن‌ها در این محیط‌ها نگهداری می‌شوند. ماهی قرمز همانند اکثر ماهی‌های کپور، مقادیر زیادی مواد زائد از طریق دفعی و از طریق آبشش‌ها به داخل آب دفع می‌کند که تجمع این مواد زائد (و تا حدّی سمّی) در مدت زمان نسبتاً کوتاهی رخ می‌دهد و ممکن است به سرعت ماهی قرمز را از بین ببرد از این رو در نظر گرفتن مقدار مناسب آب که معمولاً تعیین‌کننده مقدار اکسیژن داخل آب نیز می‌باشد و تعویض به موقع آب و هوا دادن فعال به وسیله پمپ آب، فیلتر یا فواره، به طور مؤثری برای نگهداری ماهی قرمز لازم است.
اگرچه ماهی قرمز در آب‌های سرد زندگی می‌کند اما تغییر دمای سریع، می‌تواند آن را سریعاً بکُشد به ویژه اگر آکواریوم کوچک باشد. باید توجه نمود که دمای آب کمتر از 10 درجه سانتی‌گراد نباشد زیرا برای این گونه خطرناک است و در ضمن دمای بیش از 30 درجه سانتی‌گراد نیز می‌تواند به ماهی قرمز آسیب برساند. به این ترتیب دمای ایده‌آل برای ماهی قرمز 20 الی 22 درجه سانتی‌گراد است.
تغذیه
تمامی موجودات زنده برای زنده ماندن نیاز به غذای کافی، مناسب و متنوع دارند. کمبود غذا باعث مرگ و عذاب این موجودات زیبا خواهد بود بنابراین لازم است روزانه حداقل در دو وعده (صبح و شب)، به ماهی غذا بدهیم. برای اینکه بدانید غذای ماهی چیست باید توجه نمود که تنها از یک نوع غذا برای ماهی استفاده نشود و تنوع غذایی بایستی در غذای آن رعایت شود زیرا نیازهای غذایی ماهی‌ها تنها از یک نوع غذا تأمین نمی‌شود.
در حیات وحش، ماهی قرمز از سخت‌پوستان، حشرات و مواد گیاهی تغذیه می‌کند. در حال حاضر در بازار غذاهای آماده و متنوعی برای ماهی‌ها وجود دارد که بسیار ارزان است و می‌توان آن‌ها را از آکواریوم فروشی‌ها تهیه نمود. برای رعایت تنوع غذایی ماهی‌ها می‌توان علاوه بر آن از دل و جگر خام و تازه گوسفند به مقدار بسیار کم یا سفیده تخم‌مرغ آب‌پز شده در بعضی از وعده‌ها به صورت بسیار ریز و قطعه قطعه شده استفاده نمود. افزودن میگوی آب شور به غذا نیز ممکن است برای ماهی‌های قرمز جوان سودمند باشد.
غذاها باید به مقداری ریخته شوند که حدوداً در مدت 5 دقیقه خورده شوند. بیش از حد غذا دادن به آن‌ها معمولاً موجب مسدود شدن روده‌های ماهی شده و می‌تواند برای سلامتی آن‌ها مضر باشد از این رو گاهی با دیدن میزان مواد دفعی خارج شده از پارگین ماهی، می‌توان پی برد که آیا غذای ماهی زیاد بوده یا خیر.
البته ذکر این نکته نیز حائز اهمیت است که همانند سایر جانوران، ذائقه و میزان اشتهای ماهی‌های قرمز ممکن است با یکدیگر متفاوت باشد.
رفتار
از آنجا که ماهی‌های قرمز در محیط‌های مختلفی زندگی می‌کنند، می‌توانند رفتارهای متغیری داشته باشند. همچنین رفتار آن‌ها می‌تواند توسط صاحبشان شرطی شود. ماهی قرمز دارای توانایی بالایی در یادگیری و نیز دارای مهارت‌های یادگیری اجتماعی بالایی است. علاوه بر این قدرت بینایی بالای آن‌ها، سبب می‌شود تا بتوانند افراد را از یکدیگر تشخیص بدهند. صاحب ماهی ممکن است متوجه شود که ماهی به او واکنش مثبتی نشان می‌دهد به عنوان مثال به جلوی آکواریوم شنا کند، در اطراف آکواریوم سریع دور بزند و به روی آب بیاید و برای غذا، دهان خود را باز کند در حالی که با دیدن سایر افرادی که به سمت آکواریوم می‌آیند، خود را پنهان کند. با گذشت زمان آن‌ها یاد می‌گیرند تا میان صاحبان خود و غذا، یک ارتباط به وجود آورند و زمانی که صاحب خود را می‌بینند، از وی درخواست غذا کنند.
لینک کوتاه
کد خبر200975