• پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است

اموزش ساده شبکه کردن چند رایانه

panasonic.ir

Registered User
تاریخ عضویت
2 سپتامبر 2013
نوشته‌ها
298
لایک‌ها
51
محل سکونت
تهران
2119988_508.jpg




شبکه کامپیوتری network عبارت است از ارتباط یکپارچه کامپیوترها، پرینترها، فکسها، مودمها، سرورها و بعضاً تلفنها. و شاید بتوان آن را به نوعی به زنجیره ارتباطی شما با تهیه کنندگان، شرکا و مشتریها تشبیه نمود. شما می توانید از طریق کابل کشی (به صورت پنهان در پشت میزها، زیر کف و یا سقف) وارتباطات رادیویی (در جاهایی که کابل کشی ثابت مشکل می باشد) به این هدف دست یابید. شبکه، سبب ارتباط تجهیزات IT با یکدیگر ، ارتباط کاری شما با اینترنت و حتی خدماتی چون کنفرانس از راه دور و انتقال سریع فایلهای گرافیکی و ویدئویی می گردد. این خصیصه، یعنی ارتباط سریع و آسان کامپیوترها (و دیگر دستگاهها) با یکدیگر سبب ارائه مزیتی افزونتر می گردد. بنابراین جهت باقی ماندن در محیط تجاری رقابتی امـروز، نیازمنــد شبکه ای کارآمد می باشیم.
● اصطلاحات پایه:
▪ تعریف شبکه Network
شبکه net دارای تعاریف متعددی است. لکن اکثر قریب به اتفاق مردم معتقدند که شـبکه مجموعه ای است متشکل از دو یا چند کامپیوتر متصل به هم. کاربران می توانند از طریق اتصال کامپیوترها به شبکه، فایلها و تجهیزات جانبی همچون مودمها، پرینترها، درایورهای پشتیبان نوارها و یا درایورهای CD-ROM را با یکدیگر به اشتراک بگذارند.
به واسطه ارتباط شبکه ها در مکانهای مختلف – از طریق خدمات در دسترس شرکتهای تلفن – کاربران به قابلیتهای زیادی دست می یابند که از جمله آنها می توان به : توانایی ارسال E- MAIL، به اشتراک گذاری لینکها به اینترنت و برگزاری کنفرانس ویدئویی بلادرنگ با کاربران دوردست اشاره کرد .
▪ بسته ها، درگاهها و پهنای باند
سه اصطلاح معمول مباحث در شبکه عبارتند از :
۱) بسته ها
۲) درگاهها
۳) پهنای باند
ـ بسته
معمولاً سیستمهای شبکه ، داده ها را در قالبهای کوچکتری تحت عنوان “ بسته “ انتقال می دهند و هر بسته عبارت است از اطلاعاتی در مورد مقصد و نوع داده های داخلی . این بدان معناست که مثلاً یک پیغام e-mail می تواند به بخشهای کوچکتر تقسیم شده و در بسته های داده ای مختلف حمل شود . آنگاه کامپیوترهای هر دو سوی ارتباط ، با قرار دادن این بسته ها در کنار هم ، بـه پــیام اصلی دست می یابند .
ـ درگاه
“ درگاه “ عبارت است از سوکتی که در پشـت دسـتگاه قرار گرفتــه و سبب اتصال کابــل می شود . به عنوان مثال ، می توانید ۸ دستگاه را به یک سوئیچ ۸ پورته متصل نمائید . برخی دستگاهها به منظور ارتباط داخلی با دستگاه های مشابه ، از یک یا دو پورت افزوده برخوردارند ، لذا یک دستگاه ۸ پورتی می تواند به یک دستگاه ۱۶ پورتی متصل شده و در نتیجه ۲۴ پورت جهت اتصال فراهم سـازد .
ـ پهنای باند
“ پهنای باند “ عبارت است از مقدار اطلاعاتی که در هر ثانیه از سیمها و در طول دستگاه شبکه منتقل می شود . این مقدار معمولاً بر حسب بیت در ثانیه ( bps ) اندازه گیری می شود . یک مودم معمولی قادر است حدود ۳۰ تا ۵۰kbs را انتقال دهد ( ۳۰ تا ۵۰ هزار بیت در ثانیه ) ، این در حالی است که یک شبکه محلی اترنت از قابلیت انتقال ۱۰mbps ( در حدود ۱۰ بیلیون بیت در ثانیه ) برخوردار است
● اجزای شبکه بندی:
▪ سرویس گیرنده ها و سرورها :
با توسعه شبکه ها و افزایش تعداد کامپیوترها ، یکی از کامپیوترها نقش سرور را – مرکز اصلی ذخیره سازی فایلها یا برنامه های کاربردی اشتراکی – به عهده می گیرد . علاوه بر این سرورها ، امکان ارتباط با تجهیزات جانبی همچون پرینترها را فراهم می سازند . با تنظیم یکی از کامپیوترها به عنوان سرور اختصاص یافته می توانید از صرف هزینه های اضافی اجتناب کنید . به کامپیوترهای متصل شده به سرور ، سرویس گیرنده گفته می شود . شایان ذکر است که شما هیچ نیازی به داشتن یک سرور اختصاصی در شبکه تان ندارید . بلکه می توانید تنها با ارتباط تعدادی از کامپیوترها به هم ، یک شبکه بندی “ نظیر به نظیر “ ایجاد کنید . به این ترتیب کاربران می توانند فایلها و E-MAIL ها را با یکدیگر مبادله کرده ، فایلها را برروی هارد درایو یکدیگرکپی کرده و حتی از پرینتر متصل به یک کامپیوتر استفاده کنند . اما با افزایش تعداد کاربران شبکه ، مسئولیت وظایف مدیریتی و اساسی همچون پشتیبانی فایل و ارتقا برنامه ها ، بر دوش سرور اختصاص یافته می افتد .
▪ سیم کشی و کابلها :
سه نوع سیم کشی شبکه (و یا ایجاد رسانه) پایه وجود دارد. این سه عبارتند از:
۱) کابل جفتی به هم تابیده شده
۲) کابل کواکسیال
۳) فیبر نوری.
▪ کابل جفتی به هم تابیده شده:
این کابل از جـمله استانداردهای صنعتــی در نصبهای جــدید می باشد . این سیم به صورتهای مختلفی در بازار موجود است: سیم جفتی به هم تابــیده شده بدون پوشـش درجه ۳ ( اغلب مورد استفاده خسطوط تلفنی می باشد) و سیم UTP درجه ۵ که از جمله استانداردهای جاری شبکه محسوب می گردد .
▪ کابل کواکسیال:
این کابل مشابه کابلهای سیم کشی گرد تلویزیون می باشد . از این سیم به ندرت در شبکه ها ی محلی مدرن استفاده می گردد .
▪ فیبر نوری :
از این کابلها عموماً در تماسهای با سرعت بالا بین دستگاههای “استخوانبندی“ در شبکه های بزرگتر استفاده می شود. در ضمن در برخی از محیط هایی که دارای تعداد زیادی متقاضی می باشند، از فیبر نوری جهت ارتباط ایستگاههای کاری desktop قدرتمند به شبکه و اتصال ساختارهای مجاور استفادهه می شود. این کابل از جمله معتبرترین کابلها محسوب می گردد و تنها مشکل آن، هزینه بالای آن می باشد
با آمدن رایانه های جدید افراد بسیاری تمایل به خرید آنها پیدا می کنند پس از خرید یک رایانه جدید و سریعتر مدل قدیمی رایانه در گوشه ای انداخته میشود . بعضی از اشخاص از رایانه های لپ تاپ استفاده می کنند و می خواهند آن را با رایانه شخصی شبکه کنند .وصل کردن دو رایانه به هم از ساده ترین مباحث شبکه به حساب می آید .پس از ساخت شبکه علاوه بر امکان انتقال اطلاعات از این طریق شما می توانید از یک امکان لذت بخش دیگر نیز استفاده کنید .
با شبکه شدن دو رایانه شما می توانید بازیهای مختلفی را تحت شبکه خانگی خودتان بازی کنید و از آن لذت ببرید .برای شبکه کردن دو رایانه شما احتیاج به سخت افزار شبکه روی هر دو سیستم و به مقدار لازم کابل شبکه دارید.بساری از مادربورد های جدید خودشان دارای پورت شبکه هستند .
اما اگر مادربورد شما دارای سخت افزار شبکه نیست باید کارت شبکه را برای هر دو سیستم تهیه کنید انواع معمولی کارت های شبکه قیمت های بسیار مناسبی دارند و ... در تمام فروشگاهها نیز پیدا می شوند و همچنین دارای پشتیبانی و نگهداری شبکه نیز هستند .به جز کارت شبکه شما باید به اندازه فاصله دو رایانه کابل شبکه خریداری کنید در موقع خرید اری کابل شبکه باید حتما به فروشنده گوشزد کنید که کابل را برای اتصال تنها دو رایانه می خواهید. این مساله باعث می شود که فروشنده برای نصب فیشهای دو سر کابل رشته های آن را به نحو خاصی که مخصوص اتصال دو رایانه است دو رایانه است مرتب کند . حتما می دانید برای شبکه کردن بیش از دو رایانه احتیاج به سخت افزارهای دیگری مثل سیستم ارتباط مرکزی یا هاب HUB نیاز می باشد .
نصب کارت شبکه
برای نصب کارت شبکه، توصیه میشود که از دستورالعملهای همراه کارت شبکه خود پیروی کنید. سعی کنید کارت شبکهای را خریداری نمائید که این دستورالعملها را با خود داشته باشد. اگر قصد دارید از کارتی استفاده کنید که آن را از کامپیوتر دیگری بیرون کشیدهاید و یا دوستتان آن را به شما داده است، ابتدا در دو روی آن کارت شبکه نام سازنده و شماره محصول را بررسی کنید.
حداقل یافتن نام سازنده - درصورت وجود - آسان است. در درجه دوم، به سایت سازنده در وب مراجعه نموده و اطلاعات فنی دربارة آن کارت شبکه جستجو کنید. سعی کنید شماره محصول، مدل و شماره سریالها را تطبیق دهید. راهی دیگر نیز برای شناختن سازندة کارت شبکه وجود دارد. بر روی کارت شبکه یک کد شش رقمی است که از حروف و عدد تشکیل یافته است (مثل OOAOC۹).]۴۳]
شماره مذکور به OUI (Organizationally Unique Identifier) معروف است. در صورت وجود OUI شما قادر هستید سازنده کارت و نیز درایور مناسب را بیابید. شماره OUI توسط IEEE (Institute for Electrical and Electronical Engineers) تخصیص داده میشود و از طریق پایگاه دادههای آن میتوان به جستجوی نام سازندگان پرداخت. (www .ieee . org) شما میبایست به منظور کارکرد صحیح کارت شبکه در کامپیوترتان، یک درایور[۴۴] برای آن داشته باشید. اگر کارت شبکهای را از یک تولید کننده معروف در دست دارید، این شانس وجود دارد که ویندوز درایور آن را در فایلهای خود داشته باشد. اما در غیر اینصورت یا باید به دریافت درایور از اینترنت اقدام کنید و یا دیسکت و یا CD-ROM مربوط به کارت شبکه را در اختیار داشته باشید.
برخی کارتهای شبکه در دیسکت یا CD-ROM خود، یک نصب نرمافزاری را پیشبینی میکنند. سعی کنید این نصب را پیش از رفتن به مراحل بعدی کامل کنید. بهترین راه برای پاسخگویی به سؤالاتی که در حین مراحل نصب ممکن است برایتان پیش بیاید، مراجعه به وب سایت سازنده است.[۴۵]
▪ فرایند نصب کارت شبکه شامل مراحل زیر است:[۴۶]
- جایدهی فیزیکی کارت در کامپیوتر.
- پیکربندی (Configuring) کارت برای استفاده از منابع سختافزاری مناسب.
- نصب نرمافزاری راهاندازی (device driver) کارت.
در مراحل نصب و راهاندازی شبکه ابتدا میبایست مسیر کابلکشی که بطور فیزیکی کامپیوترهای شما را به یکدیگر متصل میکند مشخص شود. یک روش آسان ولی مؤثر در طراحی مسیر جایگیری کابلها، این است که با در دست داشتن یک دفترچه یادداشت و یک مداد، از یک مکان دلخواه برای کامپیوتر به سمت مکان دیگر حرکت کنید و بدین شکل یک طرح کلی را از کف خانه خود بدست آورید؛ همینطور که پیش میروید هرگونه مانعی را که میبایست فکری برایش کرد یادداشت کنید مثل دیوارها، لولهها، لوازم خانه،درختها و غیره.اگر قصد دارید کابلکشی را بر روی زمین و به موازات لبههای دیوار انجام دهید، خوب است کابلها را با استفاده از یک سری نگهدارندههای پلاستیکی جهت پشتیبانی و نگهداری شبکه به دیوار محکم کنید. در هنگام نصب کابل در اطراف مجراهای گرمایی یا تهویه، سیستمهای خلاء مرکزی و یا سیستمهای برق، دقت لازم را به عمل آورید.س از طراحی مسیر کابلها، به اندازهگیری مسیر واقعی آنها بر روی زمین بپردازید. فراموش نکنید که اگر قرار است یک کامپیوتر بر روی میز قرار گیرد لازم است که فاصله پشت کیس کامپیوتر را تا زمین اندازه بگیرید. همچنین اندازه گوشهها و زوایای دیوارها را بیفزایید. پس از پایان این مرحله مجدداً به اندازهگیری مسیر کابلها بپردازید و اندازههای قبلی خود را بررسی و اصلاح نمائید. آنگاه همة اندازههای بدست آمده را برای بدست آوردن کل طول کابل مورد نیاز، با هم جمع کنید. اندازهای حدود ده فوت را به کل اندازه کابل مورد نیاز بیفزایید، این طول اضافی بابت موانعی است که به آسانی قابل اندازهگیری نیستند مثل زوایا و گوشهها و یا پلهها.[۴۷]
برای ادامه کار شما به کابل Cat۵ به همراه اتصال دهندههای RJ-۴۵ نیاز دارید.
به منظور جایدهی فیزیکی کارت شبکه در کامپیوتر، ابتدا کامپیوتر را خاموش کنید. سپس کیس کامپیوتر را باز نمائید و به دنبال یک شیار (slot) آزاد بگردید. در بازار هر دو نوع کارت شبکه ISA و PCI وجود دارند و شما قبل از انتخاب کارت باید بررسی کنید که کامپیوترتان چه نوع شیاری را دارا میباشد. کارتهای ISA برای استفادههای معمولی شبکه کافی هستند اما امروزه این نوع باسها با PCI جایگزین شدهاند. در صورتیکه بخواهید کامپیوتر خود را به شبکههای پر سرعت (۱۰۰-Mbps) وصل کنید، باس PCI را ترجیح دهید. پس از خارج ساختن پوشش شیار، کارت را درون شیار جای دهید و آن را محکم کنید.
در مرحله دوم، پیکربندی کارت شبکه به منظور استفاده آن از منابع سختافزاری خاص صورت میگیرد. مثالهایی از این منابع سختافزاری عبارتند از:[۴۸]
▪ Interrupt requests (IRQS): یعنی خطوط سختافزاری که وسایل جانبی از آنها برای فرستادن سیگنالها به پردازشگر و درخواست توجه آن، استفاده میکنند.
▪ Input/Output (I/O) port addresses: این مکانها در حافظه برای استفاده وسایل خاص و به منظور تبادل اطلاعات با دیگر بخشهای کامپیوتر، تخصیص داده میشوند.
▪ Memory addresses: این مکانها از حافظه توسط وسایل خاص و به منظور نصب BIOS با هدف خاصی استفاده میشوند.
▪ Direct memory access (DMA) channels: یعنی مسیرهای سیستمی که وسایل از آنها برای تبادل اطلاعات با حافظه سیستم استفاده میکنند.
کارتهای شبکه معمولاً از آدرسهای حافظه یا DMA استفاده نمیکنند، اما هر کارت شبکه به یک IRQ و نیز آدرس I/O پورت برای برقراری ارتباط با کامپیوتر نیاز دارد. وقتی شما کامپیوتر و کارت شبکهای را داشته باشید که هر دو از استاندارد "Plug and Play" (یعنی توانایی یک سیستم کامپیوتری برای پیکربندی خودکار وسیلهای که به آن افزوده میشود) پشتیبانی کنند، فرایند پیکربندی (مرحله دوم) به طور خودکار انجام میگیرد. کامپیوتر کارت شبکه را تشخیص داده،آن را شناسایی میکند، همچنین منابع آزاد را مکانیابی کرده و به پیکربندی کارت شبکه برای استفاده از آنها اقدام میکند. عدم وجود مکان "Plug and Play" به معنی آنست که شما باید کارت شبکه را برای استفاده از IRQ خاص و پورت I/O پیکربندی نمائید و سپس این تنظیمات را با تنظیمات درایور کارت شبکه تطبیق دهید. البته این حالت بیشتر در کارت شبکههای قدیمی اتفاق میافتد. تقریباً از ویندوز ۹۵ به بعد، ابزارهایی به منظور تشخیص برخوردهای سختافزاری در اختیار کاربران قرار گرفته است. "Device Manager" تنظیمات سختافزاری همه اجزاء را در کامپیوتر فهرست میکند، و هنگامیکه در مورد کارت شبکهای که به تازگی نصب شده، یک برخورد سختافزاری پیش میآید، این ابزار شما را آگاه میسازد. شما میتوانید از "Device Manager" برای تشخیص اینکه کارت شبکه با چه وسیلهای برخورد دارد و چه منبعی احتیاج به تنظیم دارد، استفاده نمائید.
مرحله سوم شامل نصب درایوهای کارت شبکه است. نرمافزار راهاندازی (device driver) بخشی از کارت شبکه است که کامپیوتر را قادر میسازد با کارت شبکه ارتباط برقرار کرده و کارکردهای مورد نیاز را اجرا کند. در حقیقت تمامی کارتهای شبکه برای پشتیبانی از سیستمهای عامل مطرح، با یک نرمافزار راهاندازی عرضه میشوند، اما در بسیاری از موارد، شما حتی به این نرمافزار احتیاج پیدا نخواهید کرد زیرا سیستمهای عاملی مثل ویندوز، مجموعهای از درایوها را برای مدلهای کارت شبکه پراستفاده و رایج شامل میگردند. با وجود امکان "Plug and Play"، علاوه بر تنظیم پیکربندی منابع سختافزاری کارت شبکه، درایور مناسب نیز نصب میشود. شما میتوانید جدیدترین درایورهای مربوط به کارت شبکه را از سایت سازندة آن بدست آورید. البته نصب درایور جدید تنها در صورت بروز مشکل ضرورت پیدا میکند.
نحوه چیده شدن رشته های کابل شبکه برای اتصال به HUB و شبکه کردن بیش از دو رایانه متفاوت می باشد. پس از خرید این وسایل حالا باید شما کارتهای شبکه را روی سیستم ها نصب کنید این کارتها معمولا با استفاده از درایورهای خودشان به راحتی نصب می شوند بعد از نصب کارت های شبکه در قسمت Network Connections ویندوز شما گزینه ای با عنوان Local Area Connections اضافه می شود حالا کابل را به کارت های شبکه دو رایانه وصل کنید و هر دو رایانه را تحت ویندوز XP روشن نمایید .
در این مرحله برای درست کردن شبکه روی گزینه MY Computer هر دو رایانه کلیک راست کرده و گزینه Properties را انتخاب نمایید. حالا به قسمت Computer Name بروید هر دو رایانه باید دارای Workgroup یکسانی باشند .برای یکسان کردن آنها روی گزینه Change کلیک کرده و سپس اسمی را برای Workgroup هر دو رایانه وارد نمایید.حتما دقت نمایید که Computer Name های هر دو رایانه باید متفاوت باشد . حالا روی هر دو رایانه به قسمت Network Connections بروید و روی Local Area Connections کلیک کنید و Properties را انتخاب کنید و در پنجره باز شده دنبال خطی با عنوان Protocol TCP/internet بگردید این خط را انتخاب نموده و روی گزینه Properties کلیک نمایید معمولاگزینه Obtain Automatically an ip Address به عنوان پیش فرض انتخاب شده است .
شما گزینه Use The Following ip Address را انتخاب کنید ، در قسمت ip Address یکی از رایانه IP را ۱۹۲.۱۶۸.۰.۱ و در رایانه دیگر ۱۹۲.۱۶۸.۰.۲ وارد نموده ، در قسمت Subnet Mask هر دو رایانه این مقدار را وارد نمایید : ۲۵۵.۲۵۵.۲۵۵.۰ حالا دیگر کار شبکه شدن رایانه ها تمام شده است هر دو رایانه را برای اطمینان مجددا راه اندازی کنید . به یاد داشته باشید که درایو ها و پوشه هایی را که می خواهید در هر رایانه روی شبکه قرار بگیرد را باید Share کنید برای این کار : روی درایو ها و پوشه ها کلیک راست کرده و گزینه Properties را انتخاب کنید در قسمت Sharing این پنجره شما باید گزینه share this folder را انتخاب کنید .


cbfe1c5d627174a23ed8085f9a525360.jpg
 
بالا