اهمیت حمل و نقل جوجه و مرغ ها

[E.I.G]

اهمیت حمل و نقل جوجه و مرغ ها ، روش های کشتار مرغ
حمل و نقل جوجه : نحوهٔ جمع آوری و حمل و نقل مرغ ها به بازار یا کشتارگاه از اهمیت زیادی برخوردار است

زیرا میتواند در کاهش مرغوبیت و آفت وزن زنده و ایجاد ضایعات مختلف مؤثر باشد و حاصل زحمت و تلاش چندین هفته ای مرغداران

را با خطر مواجه سازد. طبق تحقیقات به عمل آمده حدود ۶۰ تا ۵۰ درصد از موارد کاهش مرغوبیت لاشه، در اثر ضرب دیدگی است

حدود با این ضرب دیدگیها فقط در قسمت سینه بوجود آمده است و نهایتاً این مساله روشن شده که موارد فوق در اثر گرفتن نادرست مرغ،
وارد جعبه کردن، بار زدن، تخلیه و اویزان کردن بر روی ریل کشتار بروز می کند

لذا با توجه به این موارد، باید نکات زیر را مورد توجه جدی قرار دهید.

مواردی که هنگام حمل و نقل جوجه و مرغ ها باید دقت کنید
۱- برای از بین رفتن اثرات و مقادیر ذخیره شدهٔ آنتیبیوتیک و دیگر داروهای مصرفی در تغذیهٔ مرغان، باید حدود ۷ روز قبل از کشتار، این داروها را از غذا و آب گله حذف کنید.

۲- برنامهٔ زمانی مناسبی برای حمل و فرستادن گله به بازار در نظر بگیرید به نحوی که در تابستان در روز و اوایل صبح و در زمستان در اواسط شب این کار را انجام دھید.

۳- حدود ۲ ساعت قبل از اقدام به گرفتن و بار زدن مرغان، مصرف غذای انها را قطع کنید (علت این امر در ادامه بحث توضیح داده خواهد شد.)

۴- درصورت امکان از لامپهای با نور آبی برای گرفتن مرغان در جایگاه پرورش، استفاده کنید، زیرا طیور در نورآبی قدرت بینایی خود را تا حد

زیادی از دست میدهند از این رو، میتوان براحتی آنها را گرفت و در جعبه قرار داد.

۵- قفس مخصوص حمل مرغ را آماده نمایید.

۶- حصارهای سیمی تاشونده را برای پن بندی و محاصرهٔ منطقه به منطقه آماده کنید. استفاده از این حصارها

گرفتن مرغان را ساده می کند و گرد و غبار کمتری در جایگاه ایجاد می شود.
این وسایل باید به حدی استحکام و توان داشته باشند که با فشار گله مرغان سراسیمه و فراری، سرنگون نشوند.

حمل و نقل جوجه

شرایط انتقال جوجه ها به قفس مرغ
۷- هنگام گرفتن و جعبه زدن، باید تمام دستگاههای تهویه را روشن نمایید تا گرد و غبار ناشی از دویدن و پر زدن مرغان، به بیرون هدایت شود.
۸- در داخل هر قفسی در حمل و نقل جوجه، تعداد مناسب و محدودی مرغ قرار دهید تا از ایجاد تراکم و بروز خفگی در آنها جلوگیری بعمل اید.
۹- برای گرفتن مرغ، ابتدا پاهای آن را گرفته، بین انگشتان یک دست قرار دهید و با دست دیگر همچنان به گرفتن مرغان دیگر ادامه دهید

تا وقتی که در هر دست ۵-۴ مرغ بیشتر نباشد. گرفتن یک پای مرغ میتواند به آن آسیب برساند. هنگام بیرون اوردن مرغان از قفس نیز این نکات باید رعایت شود.
۱۰- سوراخهای سطح بالای قفس باید به اندازهای باشند که سر مرغ از آن بیرون نیاید زیرا به هنگام رو ی هم چیدن قفسها، باعث له شدن

سر مرغانی خواهد شد که از لابلای سوراخهای قفس، گردن خود را بیرون آوردهاند.

۱۱- کف قفس ها را باید با مقوا بپوشانید تا از ریزش فضله قفس های بالایی بر روی مرغان قفسهای پایین جلوگیری شود.
۱۲- ماشین حمل کننده مرغان باید از لحاظ فنی کاملا سالم و بینقص باشد تا در مسیر حرکت به طرف کشتارگاه

دچار اشکال نشود. ضمناً این ماشینها باید باربند و چادر نیز داشته باشند.

کشتار عموماً کشتار مرغ به ۳ روش صورت میگیرد:

• الف – روش سنتی
• ب – روش نیمه صنعتی
• ج – روش صنعتی

الف – روش سنتی کشتار مرغ و حمل و نقل جوجه :
برای انجام این روش که قدیم ترین و سادهترین راه کشتار مرغ است، به وسایل ساده ای نیاز است که عبارت اند از:

• １- قوطیهای مخروطی فلزی (مخروط کشتار).
• ２- چاقوی تیز و مناسب
• ３- ظرف مخصوص آب جوش
• ４- ظرف مخصوص آب و يخ
• ５- دستگاه پرکن مرغ

روش کار بدین صورت است که مرغ زنده را از پا گرفته، با سر درون مخروط کشتار قرار می دهند. آپاهای مرغ نباید زیر بدنش جمع شود.

سپس با دست چپ، پوست و کاکل سر مرغ را طوری می گیرند که گردن به طرف کشنده باشد و با کارد، تمام بافت

نرم گردن را از نزدیکی سر زیر حنجره بریده تا سیاهرگ گردن قطع شود و خون فوران کند.

مرغ را در این حالت تا قطع کامل خونریزی و توقف حرکات بدن در مخروط رها می کنند، سپس آن را بیرون آورده، به مدت ۳۰ تا ۷۵ ثانیه در ظرف حاوی آب ۶۰ درجه میگذارند.
مدت زمان قرار دادن مرغ در آب ولرم نباید بیش از ۱ دقیقه باشد زیرا باعث کنده شدن پوست به هنگام پرکن می شود. بعد از این مرحله

مرغ را از مخزن آب ولرم درآورده، در دستگاه پرکن قرار می دهند تا پرهای ان کاملا کنده شود.

سپس مرغ را از دستگاه خارج کرده، با چاقوی لبه کند، تمام پرهای کوچک سوزنی کنده نشده را از روی پوست جدا می کنند.

اکنون لاشه مرغ برای تخلیهٔ شکم آماده است
برای تخلیهٔ اندرونه و آماده کردن لاشه کامل برای پخت، به ترتیب زیر عمل می شود :

۱- ابتدا سر را کاملا از بدن جدا می کنند.
۲- ساقهای پا را از ناحیهٔ مفصل خرگوشی می برند.
۳- از نقطه ای که سر از بدن جدا شده تا ناحیهٔ اتصال گردن به شانه، پوست پشت گردن را چاک میزنند.
۴- مری و نای را از پوست گردن جدا می کنند و سپس چینه دان را از بافت چربی چسبیده به پوست جدا کرده، با دست چپ آن را میگیرند.
۵- مری را از نقطهٔ ورود آن به حفرهٔ بدن در عقب چینه دان میبرند. نای را نیز از نقطهٔ ورود آن به حفرهٔ

بدن قطع و جدا می کنند (هنگام قطع اتصال چینه دان و بدن، مواظب باشید که محتویات درون ان روی لاشه نریزد).

روش ذبح کردن لاشی مرغ
۶-گردن مرغ را کاملا نزدیک به بدن و از محل اتصال دو مهره از بدن جدا می کنند.
۷- کیسهٔ چربی را که در انتهای ذم مرغ قرار دارد از بدن جدا می کنند این برش نباید خیلی عمیق باشد ، چون ممکن است روده ها را هم پاره کند.
۸- بریدگی سطحی ای در ناحیهٔ انتهای سینه ایجاد می کنند را به طور کامل در حفرهٔ شکمی مرغ وارد کنند.
۹- بعد از وارد کردن دست راست به داخل حفرهٔ شکمی، روده ها، سنگدان و جگر را به آرامی خارج می سازند.

سپس، دست خود را جلوتر برده، قلب و پیش معده را جدا می کنند.
۱۰- بعد از اینکه تمام اندرونه و اندامهای داخلی از حفرهٔ بدن جدا شدند، آنها را از شکاف ایجاد شدهٔ شکم بیرون می کشند.
۱۱- باید دقت شود که در حین عمل، رودهها و کیسهٔ صفرا پاره نشوند.

شکافتن لاشی مرغ
۱۲- سنگدان را از بین دیگر قسمت ها جدا کرده، رودهها را از قسمت اتصال آنها به سنگدان میبرند.

سپس ماهیچه سنگدان را از درازا تا پایین شکافته و لایهٔ داخلی آن را جدا میسازند.
۱۳- کیسهٔ صفرا را از ته آن که محل اتصال با جگر است با انگشت شست و سبابه گرفته، جگر را با دست دیگر از آن جدا می کنند.
۱۴- لاشه و احشای خوراکی را بسرعت شسته، در مخلوط أب و يخ قرار می دهند تا دمای آن به ۴/۴ درجهٔ سانتیگراد برسد .
۱۵- اگر نیاز باشد طبق تصاویر مقابل می توان قطعات لاشه را نیز جدا کرده، به صورت مجزا بسته بندی و مصرف کرد.
۱۶- بسته بندی قطعات جداگانه لاشه، قطعات ران و سینه در بسته های جداگانه و بهداشتی بسته بندی و به سردخانه منتقل می شوند.

بقیهٔ قسمتهای لاشه برای مرحلهٔ استخوان گیری به قسمتی دیگر منتقل میشوند. از گوشت جدا شدهٔ این قسمتها محصولات مختلفی تهیه می شود.

ب – روش کشتار مرغ ها به صورت نیمه صنعتی
در این روش که در انجام بعضی مراحل، به جای دستگاههای اتوماتیک از نیروی کارگری استفاده می شود و مسلماً میزان سرعت کار و حجم عملیات

به اندازهٔ روش تمام اتوماتیک (صنعتی) نیست ولی نیاز به ابزار و وسایل خاصی دارد. به طور خلاصه مراحل این نوع کشتار به شرح زیر است :
1- آویزان کردن: این کار به دست کارگر صورت میگیرد. مرغ ها از قسمت پا روی ریل کشتار آویزان می شوند.
۲- شوک دادن و گیج کردن: این مرحله با دستگاه مخصوص صورت میگیرد و بدن مرغها در اثر تماس مستقیم با برق، دچار شوک و گیجی می شود. به دست کارگر انجام می شود.
۴- غوطهور کردن در آب داغ: لاشه های آویزان بر روی ریل متحرک، وارد مخزن آب داغ شده، به مدت یک دقیقه در آب داغ، با درجه حرارت حدود ۵۰ تا ۵۴ درجهٔ سانتیگراد باقی می مانند.



حمل و نقل جوجه

روش پرکنی لاشی مرغ
1- پرکنی: این عملیات به کمک دستگاه صورت میگیرد.
2- کندن سر: این کار نیز با دستگاه انجام می شود.
3- چاک زدن گردن و بریدن نای و مری
4- خارج کردن اندرونه شکم: این عملیات می تواند به دو شکل انجام شود :
الف- با استفاده از چاقو، پوست زیر سینه چاک می خورد و اندرونه ان با دست تخیله می شود.
این عمل در طی سه مرحله صورت می گیرد که به ترتیب در تصویرهای زیر دیده می شوند:
ب – پس از چاک دادن پوست زیر شکم ، به وسیله یک دستگاه مکنده که «تفنگ مکنده» نیز نامیده می شود، اندرونهٔ شکم تخلیه می گردد.

ششها نیز با دستگاهی مانند مورد قبلی، از درون قفسه سینه جدا و بیرون کشیده می شود.

قطعه کردن لاشی مرغ
۹- بریدن پاها: این عمل اغلب به دست کارگر صورت میگیرد. قیچی مخصوصی برای انجام این کار وجود دارد.

10 – غوطه ور کردن در آب سرد: وقتی که پاهای مرغ بریده شد، لاشه ها، بر روی یک ریل پهن و متحرک افتاده، به طرف مخزن

حاوی آب و یخ هدایت می شوند. بعد از سرد شدن لاشه ها به وسیله اب و یخ، لاشه ها با تیغه هایی که به صورت مارپیچ در حال چرخیدن هستند،

به طرف جلو رانده می شوند تا از یک طرف مخزن خارج گردند و برای خشک شدن روی نرده قرار بگیرند.

11- وزن کشی و تفکیک لاشه ها برحسب وزن: این مرحله به وسیلهٔ دستگاه صورت میگیرد.

کارگر، مرغ را داخلی سینی دستگاه گذاشته، دستگاه به طور اتوماتیک و با توجه به وزن لاشه آن را به قسمت بخصوص منتقل و رها میکند.

12- قطعه کردن : این کار با دستگاه و دست صورت می گیرد.

13-بسته بندی : این عمل به دست کارگر صورت میگیرد.

نکته مهم در مورد کشتار مرغ
در پایان، ذکر این نکته ضروری است که عموماً در کشتارگاههای صنعتی و نیمه صنعتی، آخرین مرحلهٔ عملیات کشتار،

جمع آوری ضایعات و مواد غیرقابل مصرف و تبدیل آنها به مواد قابل مصرف و قابل استفاده ای است که نه تنها به عنوان مواد آلاینده وارد محیط زیست نمی شوند

بلکه به شکل مواد جدید و مفیدی وارد چرخهٔ مصرف دام و طیور میگردند.

از جملهٔ این مواد می توان به خون، پر، اندرونه غیرقابل مصرف و چربیهای گرفته شده از روی سطح و داخل لاشه اشاره کرد،

که به روشهای مختلف و جداگانه ای جمع آوری و پس از طی مراحلی مانند پختن و پودر کردن، آمادهٔ مصرف می شوند.

منبع : اهمیت حمل و نقل جوجه و مرغ ها