نه فقط اینجا !
همیشه افرادی هستن که ایده دارن و دنبال سرمایه گذارن و ترس از دزدیده شدن ایده رو دارن .
راهنمایی به این عزیزان . لطفا این متن رو با دقت بخونید تا بهتر بتونید تصمیم بگیرید . چون خودم تخصص توی این ضمینه دارم ، میخوام راهنمایی بکنم و کاملا کاربردیه .
*********** اول تفاوت پروژه و کسب و کار رو بگم :
1 - پروژه صفر تا صده و بعد از اتمام ، همه چی تموم میشه . مثل یه پروژه ساختمونی که ملک ساخته میشه و بعدا واحدها بین سرمایه گذاران تقسیم میشه یا اگه ویلایی باشه ، فروخته میشه و سود و اصل سرمایه برگردونده میشه . یسری از معامله ها هم میتونن به صورت پروژه ای باشن مثلا شما یه ملکی رو پیدا کردی که 40% زیر قیمت منطقه هستش ولی پول کافی نداری و صرفا توی اون معامله یه شریک پیدا میکنی و بعد از فروش راهتون جدا میشه . در حقیقت تا آخر پروژه سودی پخش نمیشه .
2 - کسب و کار چیزیه که اتمام نداره یا بعد از فراهم کردن پیش نیاز ها و شروع بهره برداری از اون ، سوددهی شروع میشه . شما میخوای یه مغازه بزنی ، یه تولیدی بزنی ، کار خدماتی انجام بدی ، کار بازرگانی انجام بدی یا هرچیز دیگه ای که تعریف پروژه روی اون صادق نباشه .
*********** برای اینکه یه " کسب و کار " یا " پروژه " انجام بشه عامل های زیر ضروری هستن . مثل سه ضلع مثلث مثل یه گاوصندوق که دوتا کلید داره با یدونه رمز :
1 - تخصص و مهارت اجرا یا بهره برداری ( توسط یک نفر یا چند نفر به صورت تیمی ) که مدیریت پایه اون هستش و باید در کنار تخصص های اصلی اون پروژه یا کسب و کار قرار بگیره یعنی شما اگه انیشتین هم باشی و اعضای تیمت 10 تا از بهترین دانشمندای دنیا باشن ولی مدیریت بلد نباشی کارت تمومه ===== خلاصه میگم : علم
2 - سرمایه های نقدی ( وجه نقد ) و غیر نقدی ( ملک ، زمین و سایر سرمایه های ثابت ) و معنوی ( روابط و آشنا ) ===== خلاصه میگم : سرمایه
3 - ایده کسب و کار یا پروژه ==== خلاصه میگم : ایده
هر سه تا پارامتر بالا باید به صورت همزمان باشن در غیر اینصورت غیر ممکنه اون پروژه یا کسب و کار عملیاتی بشه . بازم میگم غیر ممکن ، غیر ممکن ، غیر ممکن ، غیر ممکن ، غیر ممکن !
حالت اول :
بعضی وقتا هستش شما ایده رو داری ولی علم رو نداری . غیر ممکنه بتونی سرمایه گذار جذب بکنی . چون هیچ سرمایه گذاری ارزشی برای این ایده قائل نیست و اون طرح تجاری صاف توی سطح آشغال میره !
حالت دوم :
بعضی وقتا هستش شما ایده رو داری و سرمایه هم داری . اینجا باید یکنفر یا چند نفر ( تیم ) بیاری که برات انجام بدن . اگه هیچ تخصصی برای انجام دادن اون وجود نداشته باشه بازم اون ایده هیچ ارزشی نداره و باید بندازیش توی سطل آشغال ! چون اگه قرار باشه هرکسی اون رو اجرا بکنه پس ایده شما به محض راه اندازی در معرض خطر سرقت قرار میگیره و بقیه راحت میتونن اجراش بکنن تا بازار به هم بریزه ولی اگه اون کسب و کار یا پروژه نیاز به علم داشته باشه میدونی باید یه مورد مشابه تنها در صورتی موفق میشه که هم ایده رو داشته باشه هم علم رو هم سرمایه رو !
اون علم نباید راحت قابل دستیابی باشه و مثلا با 100 ساعت یا 200 ساعت آموزش قابل کسب باشه ! هرچی علم عمیق تر و کلیدی تر باشه بهتره .
حالت سوم :
شما سرمایه داری و ایده و علم رو نداری . اولا اینکه کسی که سرمایه داره یه علم پایه داره که از اونجا سرمایه رو کسب کرده و دلیلی نداره هرکاری رو روش دست بزاره علمشو داشته باشه بنابراین هر سرمایه گذار در آن واحد یکی از شاخه های علم رو داره . مثلا تخصصش بورسه یا ملکه یا طلاست یا خودرو یا بوتیک و مهندسه یا دکتره و ... !
بنابراین تاپیک هایی که اینقدر سرمایه دارم و چیکار بکنم به هیچ وجه نتیجه نمیده مگه اینکه بگه سرمایه دارم یکی که علم و ایده داره بیاد شریک بشیم یا بگه سرمایه دارم و ایده دارم و کسی رو میخوام علم داشته باشه . هیچوقت کسی پیدا نمیشه سرمایه و علم رو داشته باشه و علم رو نداشته باشه مگه اینکه یا بهش ارث رسیده باشه یا دزدی کرده باشه ( دزدی هم تخصصه ) و یا یه کسب و کار داره و قصد داره توی کارای دیگه هم وارد بشه .
حالت چهارم :
شما ایده و علم رو داری و سرمایه میخوای . اینجا باید یه طرح تجاری کامل و بی عیب و نقص داشته باشی . بعضی از موارد شاید محرمانه باشن پس اونا رو لازم نیست حتما بیارید ولی نه اینکه اون طرح کاملا بی ارزش بشه !
اینکه سرمایه گذار حتما سرمایه داشته باشه یکی از دغدغه های خیلی کوچیکه شما باید باشه . کسی که واقعا وقت بزاره و بخواد طرح شما رو بشنوه اینقدری برای خودش ارزش قائله که وقت خودش رو با ارزش بدونه و هدرش نده مگه اینکه واقعا بیکار باشه و طبیعیه شما نمیتونی همه بیکار ها رو جدا بکنی . پس اینکه سرمایه گذار بتونه اثبات بکنه سرمایه کافی رو داره یا نداره حق شماست ! البته اگه خیلی علاقه مند باشید که سرمایه دار توانایی پرداخت سرمایه رو داشته باشه باید خودتون آستین بالا بزنین و به سراغ دفاتر و شرکت های تامین سرمایه برید نه اینکه منظر باشید اونا بیان تاپیک یا آگهی شما رو پیدا بکنن و بهتون پیشنهاد بدن چون طبیعیه این وسط کسایی هم میخوان ایده شما رو بشنون که صرفا از سر بیکاریه .
حالا در مورد اینکه آیا طرف ایده منو ندزده باید اینو بگم که اگه شما واقعا هم ایده و هم علم رو داشته باشی هیچ ترسی نباید داشته باشی . چون اون شخص سرمایه گذار با داشتن ایده شما نیاز به علم هم داره مگه اینکه حالت دوم باشه که ارزش بالایی نداره .
پس دوتا کلید گاوصندوق دست شماست و سرمایه گذار فقط رمز گاوصندوق رو بلده !
حالا اگه سرمایه گذار بخواد شما رو دور بزنه و بره یک شخص یا تیم رو جمع بکنه که کسب و کار یا پروژه رو اجرایی بکنه ، تنها یه دلیل داره اونم این هستش که با شما خصومت شخصی باید داشته باشه !!! چون یه شخص و تیم که علم رو داشته باشه کنار بزاری و زمان و سرمایه صرف بکنی تا به شخص یا تیم جدید که علم داره برسی ، اسمش حماقته ! اسمش هدر دادن سرمایه مالی و زمان هستش !
پس اگه شما هم ایده و هم علم داری با خیال راحت ایده رو به سرمایه گذار بگو ، طرح تجاری بده و نترس .
حالا اگه این توضیحات بنده حقیر برای شما ارزشی نداره دو تا حالت داری :
حالت اول : سرمایه رو خودت تامین بکنی یا از دوستان و اقوام بگیری که بهشون اعتماد داری یا اینکه وام بگیری چه از بانک چه از بازار .
حالت دوم : تا ابد توی تفکر اینکه ایده بی نظیر تو میلیاردها میارزه و کسی قدر ایده و تخصص رو نمیدونه بمونی و همیشه بترسی و ایده هم تاریخش بگذره و عملا ایده رو ترشی بندازی .
اگه نظری داری خوشحال میشم اینجا به اشتراک بزارید یا اگه تجربه ای دارید توی این ضمینه مطرح بکنید که بقیه استفاده بکنن .
در ضمن منظورم از این تاپیک شخص خاصی نیست و صرفا یه راهنمایی برای عزیزانی هستش که دنبال سرمایه گذار هستن و سخت گیری های بیش از اندازه دارن یا ترس هایی که ممکنه باهاش مواجه بشن .
همیشه افرادی هستن که ایده دارن و دنبال سرمایه گذارن و ترس از دزدیده شدن ایده رو دارن .
راهنمایی به این عزیزان . لطفا این متن رو با دقت بخونید تا بهتر بتونید تصمیم بگیرید . چون خودم تخصص توی این ضمینه دارم ، میخوام راهنمایی بکنم و کاملا کاربردیه .
*********** اول تفاوت پروژه و کسب و کار رو بگم :
1 - پروژه صفر تا صده و بعد از اتمام ، همه چی تموم میشه . مثل یه پروژه ساختمونی که ملک ساخته میشه و بعدا واحدها بین سرمایه گذاران تقسیم میشه یا اگه ویلایی باشه ، فروخته میشه و سود و اصل سرمایه برگردونده میشه . یسری از معامله ها هم میتونن به صورت پروژه ای باشن مثلا شما یه ملکی رو پیدا کردی که 40% زیر قیمت منطقه هستش ولی پول کافی نداری و صرفا توی اون معامله یه شریک پیدا میکنی و بعد از فروش راهتون جدا میشه . در حقیقت تا آخر پروژه سودی پخش نمیشه .
2 - کسب و کار چیزیه که اتمام نداره یا بعد از فراهم کردن پیش نیاز ها و شروع بهره برداری از اون ، سوددهی شروع میشه . شما میخوای یه مغازه بزنی ، یه تولیدی بزنی ، کار خدماتی انجام بدی ، کار بازرگانی انجام بدی یا هرچیز دیگه ای که تعریف پروژه روی اون صادق نباشه .
*********** برای اینکه یه " کسب و کار " یا " پروژه " انجام بشه عامل های زیر ضروری هستن . مثل سه ضلع مثلث مثل یه گاوصندوق که دوتا کلید داره با یدونه رمز :
1 - تخصص و مهارت اجرا یا بهره برداری ( توسط یک نفر یا چند نفر به صورت تیمی ) که مدیریت پایه اون هستش و باید در کنار تخصص های اصلی اون پروژه یا کسب و کار قرار بگیره یعنی شما اگه انیشتین هم باشی و اعضای تیمت 10 تا از بهترین دانشمندای دنیا باشن ولی مدیریت بلد نباشی کارت تمومه ===== خلاصه میگم : علم
2 - سرمایه های نقدی ( وجه نقد ) و غیر نقدی ( ملک ، زمین و سایر سرمایه های ثابت ) و معنوی ( روابط و آشنا ) ===== خلاصه میگم : سرمایه
3 - ایده کسب و کار یا پروژه ==== خلاصه میگم : ایده
هر سه تا پارامتر بالا باید به صورت همزمان باشن در غیر اینصورت غیر ممکنه اون پروژه یا کسب و کار عملیاتی بشه . بازم میگم غیر ممکن ، غیر ممکن ، غیر ممکن ، غیر ممکن ، غیر ممکن !
حالت اول :
بعضی وقتا هستش شما ایده رو داری ولی علم رو نداری . غیر ممکنه بتونی سرمایه گذار جذب بکنی . چون هیچ سرمایه گذاری ارزشی برای این ایده قائل نیست و اون طرح تجاری صاف توی سطح آشغال میره !
حالت دوم :
بعضی وقتا هستش شما ایده رو داری و سرمایه هم داری . اینجا باید یکنفر یا چند نفر ( تیم ) بیاری که برات انجام بدن . اگه هیچ تخصصی برای انجام دادن اون وجود نداشته باشه بازم اون ایده هیچ ارزشی نداره و باید بندازیش توی سطل آشغال ! چون اگه قرار باشه هرکسی اون رو اجرا بکنه پس ایده شما به محض راه اندازی در معرض خطر سرقت قرار میگیره و بقیه راحت میتونن اجراش بکنن تا بازار به هم بریزه ولی اگه اون کسب و کار یا پروژه نیاز به علم داشته باشه میدونی باید یه مورد مشابه تنها در صورتی موفق میشه که هم ایده رو داشته باشه هم علم رو هم سرمایه رو !
اون علم نباید راحت قابل دستیابی باشه و مثلا با 100 ساعت یا 200 ساعت آموزش قابل کسب باشه ! هرچی علم عمیق تر و کلیدی تر باشه بهتره .
حالت سوم :
شما سرمایه داری و ایده و علم رو نداری . اولا اینکه کسی که سرمایه داره یه علم پایه داره که از اونجا سرمایه رو کسب کرده و دلیلی نداره هرکاری رو روش دست بزاره علمشو داشته باشه بنابراین هر سرمایه گذار در آن واحد یکی از شاخه های علم رو داره . مثلا تخصصش بورسه یا ملکه یا طلاست یا خودرو یا بوتیک و مهندسه یا دکتره و ... !
بنابراین تاپیک هایی که اینقدر سرمایه دارم و چیکار بکنم به هیچ وجه نتیجه نمیده مگه اینکه بگه سرمایه دارم یکی که علم و ایده داره بیاد شریک بشیم یا بگه سرمایه دارم و ایده دارم و کسی رو میخوام علم داشته باشه . هیچوقت کسی پیدا نمیشه سرمایه و علم رو داشته باشه و علم رو نداشته باشه مگه اینکه یا بهش ارث رسیده باشه یا دزدی کرده باشه ( دزدی هم تخصصه ) و یا یه کسب و کار داره و قصد داره توی کارای دیگه هم وارد بشه .
حالت چهارم :
شما ایده و علم رو داری و سرمایه میخوای . اینجا باید یه طرح تجاری کامل و بی عیب و نقص داشته باشی . بعضی از موارد شاید محرمانه باشن پس اونا رو لازم نیست حتما بیارید ولی نه اینکه اون طرح کاملا بی ارزش بشه !
اینکه سرمایه گذار حتما سرمایه داشته باشه یکی از دغدغه های خیلی کوچیکه شما باید باشه . کسی که واقعا وقت بزاره و بخواد طرح شما رو بشنوه اینقدری برای خودش ارزش قائله که وقت خودش رو با ارزش بدونه و هدرش نده مگه اینکه واقعا بیکار باشه و طبیعیه شما نمیتونی همه بیکار ها رو جدا بکنی . پس اینکه سرمایه گذار بتونه اثبات بکنه سرمایه کافی رو داره یا نداره حق شماست ! البته اگه خیلی علاقه مند باشید که سرمایه دار توانایی پرداخت سرمایه رو داشته باشه باید خودتون آستین بالا بزنین و به سراغ دفاتر و شرکت های تامین سرمایه برید نه اینکه منظر باشید اونا بیان تاپیک یا آگهی شما رو پیدا بکنن و بهتون پیشنهاد بدن چون طبیعیه این وسط کسایی هم میخوان ایده شما رو بشنون که صرفا از سر بیکاریه .
حالا در مورد اینکه آیا طرف ایده منو ندزده باید اینو بگم که اگه شما واقعا هم ایده و هم علم رو داشته باشی هیچ ترسی نباید داشته باشی . چون اون شخص سرمایه گذار با داشتن ایده شما نیاز به علم هم داره مگه اینکه حالت دوم باشه که ارزش بالایی نداره .
پس دوتا کلید گاوصندوق دست شماست و سرمایه گذار فقط رمز گاوصندوق رو بلده !
حالا اگه سرمایه گذار بخواد شما رو دور بزنه و بره یک شخص یا تیم رو جمع بکنه که کسب و کار یا پروژه رو اجرایی بکنه ، تنها یه دلیل داره اونم این هستش که با شما خصومت شخصی باید داشته باشه !!! چون یه شخص و تیم که علم رو داشته باشه کنار بزاری و زمان و سرمایه صرف بکنی تا به شخص یا تیم جدید که علم داره برسی ، اسمش حماقته ! اسمش هدر دادن سرمایه مالی و زمان هستش !
پس اگه شما هم ایده و هم علم داری با خیال راحت ایده رو به سرمایه گذار بگو ، طرح تجاری بده و نترس .
حالا اگه این توضیحات بنده حقیر برای شما ارزشی نداره دو تا حالت داری :
حالت اول : سرمایه رو خودت تامین بکنی یا از دوستان و اقوام بگیری که بهشون اعتماد داری یا اینکه وام بگیری چه از بانک چه از بازار .
حالت دوم : تا ابد توی تفکر اینکه ایده بی نظیر تو میلیاردها میارزه و کسی قدر ایده و تخصص رو نمیدونه بمونی و همیشه بترسی و ایده هم تاریخش بگذره و عملا ایده رو ترشی بندازی .
اگه نظری داری خوشحال میشم اینجا به اشتراک بزارید یا اگه تجربه ای دارید توی این ضمینه مطرح بکنید که بقیه استفاده بکنن .
در ضمن منظورم از این تاپیک شخص خاصی نیست و صرفا یه راهنمایی برای عزیزانی هستش که دنبال سرمایه گذار هستن و سخت گیری های بیش از اندازه دارن یا ترس هایی که ممکنه باهاش مواجه بشن .