بهترین توزیع لينوكس سال‌ ۲۰۱۲

[AMD.POWER]

اوبونتو ۱۲/۰۴ در مقابل مینت ۱۳

اگرچه اوبونتو نخستین توزیع گنو/لینوکسی با اهداف دسکتاپی نبود، موفق‌ترین آن‌ها بود. به‌صورت مشابه، مینت نخستین توزیعی نبود که می‌خواست به بهترین وجه از اوبونتو استفاده کرده و آن را با اکوسیستم وسیع اپن‌سورس ترکیب کند، اما بی‌چون و چرا موفق‌ترین آن‌ها بود. در سال‌های اخیر اوبونتو گستره فعالیتش را در‌حوزه لینوکس به سرورها و دسکتاپ‌های تجاری گسترش داده است. کاربران می‌توانند اوبونتوی خود را بسته به نیازمندی‌های خود شکل دهند. به عنوان مثال، با چند کلیک می‌توان اوبونتو را به یک دسکتاپ انترپرایز تبدیل کرد ‌یا با افزودن مخازن PPA (سرنام Personal Package Archive )مانند Zentyal می‌توانید یک سرور تجاری قدرتمند داشته باشید. چیزی که اوبونتو آن را انعطاف‌پذیری می‌نامد. البته، این به آن معنا نیست که اوبونتو کاربران تازه وارد دسکتاپی را نادیده می‌گیرد. در حقیقت اوبونتو همچنان بهترین برنامه نصب‌کننده را با بهترین سیستم پارتیشن‌بندی دارد که برنامه‌های اختصاصی شرکای ثالث را در هنگام نصب به صورت خودکار دانلود و نصب می‌کند. با نصب اوبونتو برنامه‌هایی که یک کاربر عادی دسکتاپ نیاز دارد، برایش نصب می‌شود اما در صورت نیاز به نصب برنامه‌های اضافی می‌توان از مرکز نرم‌افزار اوبونتو (Software Center) به‌‌همراه زرق و برق‌هایی نظیر رتبه‌هایی که کاربران به آن داده‌اند یا بررسی‌هایی که درباره آن برنامه نوشته‌اند، استفاده کرد.

جلا دادن به اوبونتو
یکپارچه‌سازی دسکتاپ یکی دیگر از نقاط قوت اوبونتو است و MeMenu نمونه بارز آن است. همچنین کاربران تازه‌وارد دسکتاپی از سیستم‌تنظیمات یکپارچه که کار پیکره‌بندی سیستم را ساده می‌کند، سپاس‌گزار خواهند بود. سرویس کلاود Ubuntu One برای پشتیبان‌گیری و سینک فایل‌های کاربران در چندین دستگاه دیجیتالی نیز به‌خوبی در اوبونتو تعبیه شده و قابل استفاده است.اگر‌چه اوبونتو با هر انتشار بیشتر قابل استفاده می‌شود اما هنوز بسیاری از کاربران از دسکتاپ یونیتی راضی نیستند.

در آزمونی که به‌تازگی انجام دادیم، مشخص شد که فقط کاربران تازه‌وارد به دنیای لینوکس که از نمایشگرهای لمسی استفاده می‌کنند، از این دسکتاپ راضی هستند. کاربران با‌تجربه‌تر و قدیمی‌تر هنوز با طراحی رادیکال یونیتی راحت نیستند. با این همه، اوبونتو 12.4 به خوبی در محیط‌های دارای چند نمایشگر نصب و اجرا می‌شود. همچنین HUD (سرنام Heads Up Display) جدید اوبونتو یک بخش اضافی پذیرفته شده است و ترکیب یونیتی با HUD باعث شده تا یونیتی به مراتب قابل استفاده‌تر شود. در هر صورت، در دسکتاپ همچنان استفاده از صفحه ‌کلید زیاد است. لینوکس مینت همان اوبونتو است؛ همراه با مقداری طعم و چاشنی اضافه. لینوکس مینت ابزارهای خوب اوبونتو مانند برنامه نصب‌کننده آن و مجموعه‌ای از ابزارهای سفارشی شده دیگر را در خود دارد. یکی از چیزهایی که لینوکس مینت ندارد، میزکار یونیتی اوبونتو است. زمانی که اوبونتو بر‌خلاف خواست کاربران خود به ‌استفاده و توسعه یونیتی ادامه داد، مینت به کاربران ناراضی توجه نشان داد و سعی کرد برای این مورد راه‌حلی پیدا کند. با تغییر ظاهر میزکار گرافیکی توسط گنوم، کار مینت سخت شد اما استقامت توسعه‌دهندگان لینوکس مینت باعث خلق MGSE ( سرنام Mint Gnome Shell Extension) به عنوان لایه‌ای روی گنوم۳ شد.
نقل از ماهنامه شبكه

 

[AMD.POWER]

دوست من MATE
MGSE یک پنل در قسمت پایین میزکار، یک منوی Application و آیکون‌هایی قابل مشاهده در سینی سیستم (Tray) را به گنوم۳ اضافه کرده است که در نسخه اصلی گنوم و یونیتی وجود ندارند. مینت ۱۲ همچنین انشعابی از نسخه ۲ میزکار گنوم را با نام MATE د رخود دارد که هنوز در مراحل آزمایشی است. MATE یک انشعاب از گنوم سری۲ بود که برای کاربران لینوکس مینت بهینه شده بود. لینوکس مینت با توجه به احترام به خواست کاربران، پرهیز از تغییرات رادیکال و ناگهانی (حتی با وجود کوچ از سری۲ به سری۳ گنوم) و همچنین ابزارها و برنامه‌هایی که توسط توسعه‌دهندگان برای سادگی کار با مینت و همچنین زیباسازی و شخصی‌سازی بیش از پیش آن تهیه شده است، به‌عنوان برنده این راند از مسابقه انتخاب می‌شود.
اپن‌سوزه در مقابل آرچ

توزیع‌های با انتشار غلتان یاRolling release این روزها طرفداران بیشتری پیدا کرده‌اند. اپن‌سوزه یکی از توزیع‌هایی است که جدیداً ورود در‌حوزه انتشارهای غلتان را تجربه می‌کند. نام نسخه غلتان اپن‌سوزه، Tumbleweed است که در این راند از مسابقه بهترین توزیع دسکتاپ ۲۰۱۲، به مقایسه این نسخه با آرچ خواهیم پرداخت.در درجه نخست آرچ دارای سریع‌ترین رشد تعداد بسته‌ها در مخازن نرم‌افزاری است. آرچ برای کسانی است که دوست دارند کنترل کاملی روی تمام اجزای بسته‌های نرم‌افزاری در کامپیوترشان داشته باشند، اما این سطح از کنترل، هزینه‌هایی نیز دارد. به عنوان مثال، آرچ برنامه‌ای گرافیکی برای نصب برنامه‌ها ندارد. در عوض برای اعمال تنظیمات دلخواه و نصب بسته‌ها باید فایل‌های متنی تنظیمات را به‌صورت دستی ویرایش کنید. تنها عامل تسلی‌بخش در این قسمت ویکی غنی لینوکس آرچ است که دستورالعمل‌های مشروحی برای راهنمایی شما در هر گام از فرآیند نصب دارد. البته برای نصب آرچ، به اتصال به اینترنت و یک پهنای باند وسیع با حجم دانلود بالا نیزنیاز دارید!اینجا جایی است که اپن‌سوزه تامبل‌وید پا به میدان می‌گذارد. مارمولک تاج خروسی ما پس از انتشار اپن سوزه 11.4 منتشر شد اما آن‌گونه که درخور آن است، مورد توجه قرار نگرفت.
آقای غلتان
اگر شما حتی اسم Tumbleweed (به معنی تاج خروس) را هم نشنیده‌اید، باید بگوییم که تامبل‌وید یک مخزن نرم‌افزار (‌Repository) برای اپن‌سوزه است که به‌روزرسانی‌های غلتان را برای این توزیع فراهم می‌سازد. در‌حقیقت بسته‌های موجود در مخزن غلتان هستند که نسخه پایدار بعدی را می‌سازند. مخازن Factory در اپن‌سوزه و Rawhide در فدورا نمونه‌هایی از این مورد هستند. این مخازن جدیدترین نرم‌افزارها را در خود دارند اما این حرف به آن معنا نیست که برای مصارف عادی دسکتاپ قابل استفاده هستند. در این مورد تامبل‌وید با مواردی که هم‌اکنون ذکر شد، متفاوت است و شامل بسته‌های پایدار است. از آنجا که تامبل‌وید اصولاً فقط یک مخزن نرم‌افزاری است، تنها چیزی که نیاز دارید نصب یک نسخه پایدار اپن‌سوزه و سپس سوئیچ کردن از مخزن پایدار به مخزن تامبل‌وید است. این کار با یک کلیک امکان‌پذیر است! بنابراین برخلاف سایر توزیع‌های غلتان، به کمک تاج خروسی اپن‌سوزه می‌توان مزیت داشتن نصب‌کننده گرافیکی اپن‌سوزه را داشت.اگر دوست ندارید چند ماه برای منتشر شدن نسخه جدید توزیع محبوب خود منتظر بمانید و پهنای باند مناسبی در‌اختیار دارید، تامبل‌وید اپن‌سوزه بهترین پیشنهاد برای شما است.
برنده این دور: اپن‌سوزه به دلیل داشتن نصب‌کننده گرافیکی قدرتمند.

 

[AMD.POWER]

لینوکس مینت در مقابل سابایون۹

بزرگترین نقطه قوت لینوکس مینت داشتن ***** با ذهن روشن است. کلمنت لوفب(Clement Lefebvre) در یک پست وبلاگ نوشته است ما دقیقاً می‌دانیم چه می‌خواهیم، چگونه آن را پیاده‌سازی کنیم و آن‌چه را که نیاز است یا با استفاده از اجزای توزیع مبنا تولید می‌کنیم یا آن را خودمان خواهیم ساخت.مینت ۱۳ شاهدی بر این مدعا است و گوشه‌ای از همه قابلیت‌ها و خواسته‌ها را درخود دارد. شما می‌توانید پایداری توزیع پایه به‌همراه پشتیبانی طولانی‌مدت، بهترین نصب‌کننده و تعدادی میزکار و ابزار بسیار مفید داشته باشید. مینت ۱۳ در دو ویرایش در دسترس است. یکی بر‌اساس دسکتاپ قدیمی «MATE» که انشعاب مینت از گنوم سری ۲ است و دیگری به همراه دسکتاپ Cinnamon که توسط برنامه‌نویسان مینت توسعه داده شده و از Clutter و گنوم ۳ استفاده می‌کند و البته به وجود درایور شتاب‌دهنده کارت‌گرافیک نیاز دارد، منتشر شده است. به‌لطف ابزارهای اختصاصی لینوکس مینت، هر دو دسکتاپ محیط کاری آشنایی را فراهم می‌آورند. همچنین Software Manager نیز یکی دیگر از نقاط قوت مینت است. در مجموع می‌توان مینت ۱۳ را بهشت کاربران دسکتاپ نامید.
سابایون از بسته‌های پروژه جنتوی امن شده استفاده می‌کرد که چندین پروژه امنیتی را نگه‌داری می‌کند. روی این پایه بسیار امن، کاربر می‌تواند گنوم ۳/۲، kde4.8 یا Xfce 4.10 را انتخاب کند.همچنین مدیر بسته Rigo در این نسخه آغاز به کار کرده است. Rigo یک ویژگی جالب برای کاربران تازه کار دسکتاپ است که از پیام‌های پیچیده و اطلاع‌رسانی‌های مدیر بسته‌های سایر توزیع‌ها گیج شده‌اند. اما مشکلاتی مانند لیبره‌آفیس شکننده و ناپایدار به نفع سابایون نخواهد بود. Rigo معمولاً توضیحات و اطلاعات به روزرسانی و... را از مخازن سابایون دریافت می‌کند و نمایش می‌دهد که یکی از اولین آن‌ها یک راه‌حل یک خطی برای حل مشکل لیبره‌آفیس است. این توزیع پر از برنامه‌هایی مانند مرورگر کروم گوگل، پخش‌کننده چندرسانه‌ای VLC و مدیاسنتر XBMC است.در سایت توزیع سابایون می‌توان تعداد زیادی مستندات شامل راهنمای نصب گام به گام و راهنمای استفاده از انجمن سابایون را پیدا کرد.مشکلات سابایون جزئی و تعدادی نیز به‌راحتی قابل حل هستند. نصب کروم به جای فایرفاکس قدری عجیب است اما به‌راحتی با سر‌زدن به مدیر بسته Rigo قابل حل است. سابایون بهتر از سلف آن یعنی جنتو است اما هنوز مشکلاتی دارد که باید حل شود. به‌عنوان مثال، پیش از این‌که بتوانید داخل مخزن به‌روزرسانی‌ها جست‌وجو کنید، باید به‌صورت دستی برنامه مدیریت بسته را ری‌استارت کنید.Rigo از پیش، بسته‌ها را به صورت دسته‌بندی شده نمایش نمی‌دهد و اساس کار آن نمایش بسته با جست‌وجویی است که انجام می‌دهید. این حالت برای کاربرانی که نام بسته‌ها یا برنامه‌ها را می‌دانند، خوب است اما به کاربران تازه‌وارد کمکی نمی‌کند.لینوکس مینت به‌دلیل پایداری، داشتن برنامه‌های زیاد و نداشتن مشکلات نرم‌افزاری و همچنین وجود ابزارها و برنامه‌های کمکی جهت سهولت استفاده کاربران به عنوان برنده معرفی می‌شود.

«پروژه سابایون در ابتدا به‌عنوان توزیعی بر پایه جنتو اعلام وجود کرد. سابایون۹ این سنت را با بهره‌گیری از تمامی جوانب مثبت جنتو ادامه داد.»
توزیع‌های مخصوص
در کنار توزیع‌های متداول، جامعه کاربران نسخه‌های تخصصی از یک توزیع را جهت برآورده‌کردن نیازمندی‌های تخصصی منتشر می‌کنند. اگر به دنبال یک نسخه سبک برای سخت‌افزار قدیمی خود می‌گردید، Puppy Linux تقریباً برای هر وظیفه ابزار سفارشی‌سازی‌شده خود را دارد. پس ا‌ز آن‌، Bodhi لینوکس است که مرکز نرم‌افزاری (AppCenter) تحت وب خود را دارد. سرانجام می‌توان از لوبونتو که اوبونتو با میزکار LXDE است، نام برد که به‌تازگی به‌طور رسمی در لیست اعضای خانواده اوبونتو قرار گرفته است. به هر حال اغلب توزیع‌های متداول، نسخه‌های سازمانی یا انترپرایز نیز منتشر می‌کنند و اگر شما نیز به یکی از این‌ها احتیاج دارید، می‌تواند Scientific Linux را امتحان کنید که به تدریج در حال گرفتن سهم CentOS است. اما اگر توزیعی با اهداف امنیتی در ذهن دارید، می‌توانید به Network Security Toolkit نگاهی بیاندازید که مشتمل بر صد ابزار امنیتی لیست شده در ‌سایت sectools.org است که در یک مخزن نگه‌داری می‌شوند. دست آخر، توزیع‌های لینوکس شگفت‌آوری مانند CloneZilla برای ایمیج‌گیری از هارد‌دیسک، Parted Magic برای مدیریت پارتیشن‌ها و SystemRescueCD برای تعمیر بخش‌هایی از ویندوز و لینوکس نصب شده را از یاد نبرید.

برنده:مینت



نیمه‌نهایی

مگیا در مقابل اپن‌سوزه

مگیا کدک‌های انحصاری را در خود ندارد اما این مشکل به‌سادگی قابل حل است. در کنار نرم‌افزارهای آزاد که در مخزن اصلی مگیا وجود دارند، امکان استفاده از برنامه‌ها و نرم‌افزارهای موجود در مخزن غیرآزاد که به‌صورت پیش‌فرض اضافه شده و فقط یک کلیک برای فعال‌کردن آن لازم است، وجود دارد.تمام این‌ها به لطف ابزارهای اختصاصی در دسترس خواهند بود. ابزارهایی نظیر مجموعه‌ای از برنامه‌های گرافیکی مدیریت بسته‌ها که استفاده از آن‌ها برای افزودن و حذف نرم‌افزارها، ‌به‌روزرسانی سیستم و تنظیم مخازن نرم‌افزاری بسیار ساده است. بهترین ویژگی برای یک کاربر دسکتاپ این است که به‌روزرسانی توزیع به جدیدترین نسخه منتشر شده، بتواند با یک کلیک انجام شود. مگیا۲ شامل تمام ابزارهای پیکره‌بندی آسان است که مندریوا را محبوب کرده‌اند. این ابزارها شامل مرکز کنترل مگیا، drakconf و drak3d برای پیکره‌بندی کامپیز (Compiz) و drakguard که یک ماجول کنترل فرزندان توسط والدین است، می‌شود. مگیا۲ با چندین میزکار شامل KDE 4.8.2، گنوم4.3 و Xfce 4.9 منتشر شده است. همچنین مگیا تمامی نرم‌افزارهایی را که از یک توزیع دسکتاپ انتظار دارید، به همراه دارد. فایرفاکس و تاندربرد پایدار با پشتیبانی افزایش یافته، از این جمله‌اند.
مخزن تامبل‌وید اپن‌سوزه به‌خوبی میان مخزن برنامه‌های پایدار main انتشار حال حاضر و مخزن factory که جدیدترین نسخه‌های هر برنامه را (هرچند به‌صورت ناپایدار) دارد قرار می‌گیرد. پیش از انتشار تامبل‌وید، توزیع‌های غلتان تقریباً مخصوص کاربران با‌تجربه‌تر لینوکس بودند اما توزیع‌های غلتانی که نرم‌افزارهای پایدار را عرضه می‌کردند، جنتو و آرچ بودند. تامبل‌وید با استفاده از نصب‌کننده گرافیکی اپن‌سوزه و از آنجا که اصولاً تامبل‌وید یک مخزن است، امکان برگشت به عقب با جایگزینی مخزن پایدار به‌جای نسخه غلتان را فراهم می‌کند. علاوه بر این، درهنگام انتقال به سیستم انتشار غلتان می‌توان برخی از بسته‌ها را علامت‌گذاری کرد که این بسته‌ها دیگر به همراه تغییرات مخازن تامبل‌وید به روز نخواهند شد. به احتمال شنیده‌اید که توزیع‌های غلتان، سیستم‌های کاربران را نابود می‌کنند. متأسفانه این موضوع یک افسانه نیست. اگر از درایورهای انحصاری استفاده می‌کنید، باید به طور صریح از تامبل‌وید فاصله بگیرید زیرا یکی از اجزایی که به‌روزرسانی‌های معمول و متداولی در این نسخه غلتان اپن‌سوزه دارد، هسته است و با به‌روزشدن هسته احتمال بروز مشکل در بارگذاری درایورهای انحصاری تقریباً حتمی خواهد بود. اگر از درایورهای اختصاصی یا به‌اصطلاح کارخانه‌ای استفاده می‌کنید که در شاخه اصلی هسته وجود ندارد، مجبور خواهید بود تا با هربار به‌روزرسانی هسته، آن را دوباره از ابتدا کامپایل کنید. توسعه‌دهندگان تامبل‌وید کاربرانی را که از درایورهای انحصاری کارت‌های گرافیک AMD، Nvidia یا کسانی که نیاز به استفاده از ویرچوال باکس دارند، از استفاده از این نسخه غلتان بر حذر می‌دارند.برنده این دور مسابقه: مگیا به‌دلیل استفاده از جدیدترین نسخه برنامه‌ها، پایداری مناسب، امکان استفاده از برنامه‌ها و کدک‌های انحصاری، نصب برنامه و به‌روزرسانی ساده فقط با یک کلیک و همچنین وجود ابزارهایی برای تنظیم و پیکره‌بندی ساده‌تر سیستم.