من نمیدونم این چه افتی که بلای افکار جوونها شده .برنامه ریزی برای اینده خیلی خوبه بشرطی که عاقلانه و عملی باشه . متاسفانه فکر و ذکر خیلی از همسن و سالهای من بدلیل مشکلات ایران شده زندگی در خارج از کشور , اون هم همراه با توهم . توی همین PTمن دیدم میشینن خیلی جدی راجع به خرید خونه بحث میکنن , یکی میگه تگزاسخوبه...اون یکی کالیفرنیا .... یکی دیگه میگه جان من بیا لندن بخر!!!!!
واقعا این شده یه دل مشغولی که فقط از پیشرفت بعضی ها در زمان حال جلوگیری میکنه .مهاجرت هم از نظر پروسه اداری و هم روانی کار سختیه , بنابراین بهتره ادم به فکر ساختن زمان حالش باشه و همه چی رو به اینده حواله نده . بهتره وقتی زمینه مهاجرت به طور کامل فراهم شد , ادم بشینه راجبش فکر کنه . من منظورم اصلا نویسنده این تاپیکنبود , به طور کلی گفتم .
mt33 جان در بدو ورود باید تا چند سال تو جاهایی مثل wal-martو MC و اینها کار کنی , درس خوندن هم بدون زبان خیلی خوب کار سختیه. تسلط بهزبان در حد محیط اکادمیک با چت کردن و error ویندوز خوندن و حتی دونستن زبان تخصصی یک رشته خاص خیلی فرق داره . بنابراین وقتت رو از الان بزار روی زبان . زندگی دانشجویی هم اصلا راحت نیست . هم کار هست , هم درس , هم مسئولیت .
این اخری برای جوونهایایرانی خیلی سخته . من دیدم پسرها تو ایرانحتی ظرف غذایی که میخورن رو نمیشورن.دختر ها بدتر , یه روغن ماشین رو حاضر نیستن ببرن مکانیک عوض کنه .
یکی از بهترین رشته ها در امریکا nursing هست که همیشه بازار کار داره , بدون ارتباط با وضعیت اقتصادی.
فوق لیسانس در رشته پرستاری از نظر درامد با اکثر رشته های مهندسی برابری میکنه و بدلیل نیاز همیشگی , براحتی میشه واحد درسی در ایران رو به دانشگاه مقصد منتقل کرد . البته بر عکس ایران , پرستاری در امریکا رشته پایین و راحتی نیست.
البته میدونم این رشته رو دوست نداری.
موفق باشی
