esfandiyar2002
مدیر بازنشسته
ایران-الهه فراهانى
خودش را در آينه نگاه مى كند از زن بودنش احساس شرم دارد. چقدر خودش را آلوده مى بيند. آنقدر كه حتى راه برگشت ندارد.
به ياد گذشته هايش مى افتد. سه سال پيش با اميد و آرزويى شيرين و زيبا، با وعده هاى رنگارنگى كه دوستش مرتب در گوشش زمزمه مى كرد، ساك كوچكش را بست و از خانه فرار كرد. با چه اعتمادى؟! آرزويش تحصيل در خارج از كشور بود. هيچ وقت آن شب را فراموش نمى كند كه وقتى اين موضوع را به پدرش گفت پدرش با عصبانيت به او گفت فكر به تنهايى خارج رفتن را از سرش بيرون كند. اما او طاقت نياورد. بالاخره ميلاد با وعده و وعيد او را اغفال كرد و به او گفت: بيا با هم به خارج از كشور فرار كنيم.
دختر ساده و بيچاره گول حرفهاى پسر را خورده و شبانه وسايلش را جمع كرد و از خانه بيرون زد و به همراه ميلاد از مرز گذشت. چندروز اول به عشق پيدا كردن كار و ادامه تحصيل، غم غربت را تحمل كرد. اما...
دختر جوان خيلى زود فهميد تمام حرفهاى ميلاد، وعده اى بيش نبوده و او در واقع براى كارى ديگر به دوبى آورده شده است. ميلاد در يك باند قاچاق دختران و زنان فعاليت مى كرد و او در دام افتاده بود. حالا خيلى خوب مى دانست راهى براى بازگشت ندارد و اگر بخواهد زنده بماند، بايد، به هر كارى كه از او مى خواهند، تن بدهد، او حالا در اوج جوانى احساس پوچى و بيهودگى مى كرد... براى او اينجا پايان زندگى بود.
روزى نيست كه شاهد قاچاق دختران و زنان ايرانى بويژه دختران فرارى كه براى فساد به كشورهاى ديگر سفر مى كنند و به دنبال تكه نانى هستند، نباشيم. آمار نشان مى دهد سود ساليانه اين تجارت بالغ بر ۴ميليارددلار است كه به جيب شبكه هاى فساد مى رود.
قاچاق زنان پديده اى جديد نيست، در ابتداى قرن بيستم زنان بريتانياى كبير در قاره ها قاچاق مى شدند و تجارت زنان آلمانى در كشورهاى عربى صورت مى گرفت. اكنون، چندسالى است، علاوه بر قاچاق زنان در ميان كشورهاى صنعتى ثروتمند و كشورهاى جهان سوم، شاهد اين مسأله در ميان كشورهاى اروپاى شرقى و مركزى نيز هستيم.
تجارت دختران و زنان خارجى در اروپا در سال۱۹۹۰ آغاز شد. علت اين امر وضع بسيار بد اقتصادى و درخواست بازارهاى فحشا در اروپا براى دختران جوان بود. شمار تقريبى زنان كه به اروپاى غربى قاچاق مى شدند به ۸۰هزار نفر رسيد كه امروزه اين تعداد به ۱۲۰هزار در سال رسيده است. شبكه هاى بسيار مخرب و مافيايى هر روزه تشكيل مى شود و درآمد جاعلان ويزا و پاسپورت بسيار داغ است. اين زنان مجبورند كار كنند و بدهى خود را به خريداران قاچاقچى شان بپردازند.
يكى از معمولى ترين نوع قاچاق انسان كه به دليل سود سرشار آن مورد توجه باندهاى سازمان يافته قرار گرفته قاچاق زنان و دختران براى استفاده از آنها در مكانهاى فساد و فحشا و وادار كردن آنها به روسپيگرى و بعضاً به كارگيرى آنها به عنوان پيشخدمت و كارگر است.
طى سالهاى اخير، فروش غيرقانونى افراد (همانند قاچاق موادمخدر و اسلحه) به يك تجارت پردرآمد تبديل شده است به طورى كه اطلاعات به دست آمده حاكى است بيش از ۷۳ درصد قربانيان اين تجارت، دختران ۲۴ساله و كمتر از آن هستند.
براساس تعريف مجمع عمومى ملل متحد، قاچاق زنان شامل: حركت دادن غيرقانونى و مخفيانه اشخاص در عرض مرزهاى ملى، عمدتاً از كشورهاى در حال توسعه و كشورهاى داراى اقتصاد در حال گذار با هدف نهايى و داشتن زنان و دختران به وضعيتهاى بهره كشانه و ستمگرانه از لحاظ جنسى و اقتصادى به منظور سود به كارگيرندگان، قاچاقچيان و سنديكاهاى جنايتكار و نيز ديگر فعاليتهاى مرتبط با قاچاق همچون كار خانگى اجبارى، ازدواج دروغين، فرزند خواندگى دروغين و استخدام مخفيانه است.
خريد و فروش انسان جنبه اى از تجارت بردگان محسوب مى شد، پيش از جنگ جهانى دوم، تجارت انسان تحت عنوان خريد و فروش زنان سفيدپوست شناخته شده بود و زنان سفيدپوست اروپايى (بويژه زنان فرانسوى) به وسيله دلالان براى روسپيگرى به خانه هاى آمريكاى جنوبى هدايت مى شدند.
معمولاً دخترانى كه به دوبى و امارات عربى قاچاق مى شوند بين ۱۰ تا ۱۷ساله اند و آنها به دو صورت قاچاق مى شوند، تعدادى از زنان و دختران به طور رسمى خواستگارى شده و در ازاى پرداخت مبالغى به خانواده هايشان از مرز عبور داده مى شوند و عده اى ديگر دخترانى هستند كه ربوده شده و يا توسط اعضاى باند اغفال مى شوند و بدون اجازه پدر و مادر از كشور خارج مى شوند. اگر مردان عرب اين دختران را به همسرى انتخاب كنند مشكل زيادى وجود ندارد اما مشكل از زمانى به وجود مى آيد كه دختران ايرانى مورد استقبال قرار نمى گيرند، بنابراين به روسپيگرى در كلوپها وكاباره ها مشغول مى شوند.
دام اينترنتى
استفاده از اينترنت روشى جديد براى اغفال دختران و زنان توسط باندهاى قاچاق طى سالهاى اخير بوده است.دلالان و قاچاقچيان انسان ابتدا از طريق چت و دادن تصوير خود با استفاده از شيوه هاى خاص طرح دوستى با اين دختران را ريخته و سپس با وعده ازدواج، كار خوب و درآمد بالا آنها را به كشور مورد نظر دعوت كرده و در آنجا به قاچاقچيان تحويل مى دهند.
تحقيقات صورت گرفته درخصوص قاچاق زنان و دختران بيانگر اين واقعيت تلخ است كه زنان و دختران ساكن در استانهاى مرزى كشور توسط خانواده خود و يا همسرانشان به قاچاقچيان فروخته شده واز آنجا توسط اين گروه ها براى كار در مراكز فسادكشورهايى چون افغانستان و پاكستان منتقل مى شوند.
بعضى مواقع هم قاچاقچيان ، دلال هايى را در مناطقى مانند پاركها و مقابل مدارس راهنمايى و دبيرستانها مى گمارند كه با اين دختران، طرح دوستى و آشنايى مى ريزند و سپس آنها را به مكانهاى خاصى مى برند و با وعده هاى خروج آسان از كشور ، درآمد خوب، زندگى بهتر و يا حتى در مورد دختران كم سن و سال گاهى به زور آنها را تا لب مرز حمل كرده و به صورت جاسازى شده قاچاق مى كنند.
همچنين عده اى از دلالان در كنار سفارتخانه ها و ادارات كاريابى، با شناسايى زنان و دختران به آنها پيشنهاد كار پردرآمد در خارج از كشور را مى دهند و با اين شيوه آنها را به كشورهاى خارجى قاچاق مى كنند. همچنين اين دلالان دختران كم سن و سال برخى ساكنان روستاها را با پرداخت پول به والدينشان و يا وعده زندگى بهتر به عقد خود درآورده و سپس به قاچاقچيان انسان در خارج از كشور تحويل مى دهند.
يافته هاى تحقيقى كه با همكارى مركز امور مشاركت زنان و كميته سازمان دفاع از قربانيان خشونت در سال ۸۳ انجام شده، بيانگر روند رو به افزايش قاچاق زنان ودختران استانهاى مرزى به كشورهاى حاشيه خليج فارس ، امارات متحده عربى ، پاكستان و افغانستان و به طور محدود به كشورهاى اروپايى و آسيايى است.
يك كارشناس اجتماعى با اشاره به رايج بودن قاچاق زنان و دختران در استانهاى خراسان، سيستان و بلوچستان و افغانستان وپاكستان مى گويد: قاچاقچيان، اين دختران و زنان را در خانواده هايى كه غالباً در شرايط نابسامان اقتصادى به سر مى برند، شناسايى و با معرفى خود به عنوان اهالى زاهدان كه داراى ثروت هستند، خواستگارى مى كنند و پس از عقد آنها را به خانه هاى فساد در شهرهايى نظير كويته، كراچى و... اعزام مى كنند كه براساس يافته هاى اين تحقيق مناطق حاشيه نشين مشهد از مناطقى است كه اين پديده در آن كاملاً به چشم مى خورد.
اين كارشناس به ابعاد نگران كننده پديده فروش دختران توسط خانواده خود و يا شوهرانشان در شهرهاى مختلف مرزى اشاره كرده و مى گويد: مطابق بررسيها قربانيان اولاً هيچ آگاهى از قاچاق شدن خود نداشته اند و از آنجا كه ازدواج آنها به صورت موقت بوده تنها چند روز پس از ازدواج همراه با اجبار، زور، تهديد و فريب به زاهدان و سپس به پاكستان و افغانستان منتقل مى شوند.
نكته دوم اينكه همه قربانيان از وضعيت به وجود آمده اظهار نارضايتى كرده وخواهان بازگشت به ايران و نزد خانواده هاى خود بوده اند و سومين نكته اين است كه همه قربانيان از طريق صيغه، ازدواج كرده و عدم ثبت رسمى عقد آنها در اين شكل يكى از معضلات اساسى شده است.
با توجه به آمارهاى رسيده سالانه ۷۰۰ ميليون تا دو ميليون زن در جهان قاچاق مى شوند.
نيروى انتظامى با انجام بررسى هاى لازم در زمينه قاچاق زنان ريشه ها و جوانب مختلف پديده را شناسايى كرده و به اين نتيجه رسيده است كه زنان بيشتر در مراكزى مانند آرايشگاهها و ويديو كلوپ ها فريب مى خورند ودر اين مراكز عده اى با دادن قول هاى كاذب براى كاريابى، اخذ كارت اقامت در خارج و قبولى در دانشگاهها زنان را فريب مى دهند.
پديده قاچاق زنان باعث افزايش روسپيگرى شده است. طورى كه روسپيگرى هم موجب افزايش تعداد بيمار ايدزى ، كم شدن آمار ازدواج ، افزايش سقط جنين هاى غيرقانونى و تولد كودكان خيابانى شده است.
روسپيگرى همچنين تعداد كودكان مجهول الوالد و فاقد شناسنامه را افزايش مى دهد، اين كودكان مشكلات جسمى و روحى و روانى زيادى داشته و براى جامعه مسأله دار مى شوند.اين كودكان بعدها به قاچاق مواد مخدر و تن فروشى كشيده مى شوند.
سرانجام زمانى بود كه داد و ستد بين كشورهاى جهان را مواد غذايى تشكيل مى داد، اما كمى كه جهان به سوى تكنولوژى پيش رفت، طلاى سياه يعنى نفت اقتصاد روز دنيا شد و دادو ستد آن در بين كشورهاى جهان حرف اول به شمار مى آمد. بعد از مدتى هم بازار اسلحه داغ شد كه تقريباً تا به امروز هم ادامه دارد. اما امروزه تجارت آسانى را پيدا كرده اند كه در دو حرف خلاصه شده است«زن».
خودش را در آينه نگاه مى كند از زن بودنش احساس شرم دارد. چقدر خودش را آلوده مى بيند. آنقدر كه حتى راه برگشت ندارد.
به ياد گذشته هايش مى افتد. سه سال پيش با اميد و آرزويى شيرين و زيبا، با وعده هاى رنگارنگى كه دوستش مرتب در گوشش زمزمه مى كرد، ساك كوچكش را بست و از خانه فرار كرد. با چه اعتمادى؟! آرزويش تحصيل در خارج از كشور بود. هيچ وقت آن شب را فراموش نمى كند كه وقتى اين موضوع را به پدرش گفت پدرش با عصبانيت به او گفت فكر به تنهايى خارج رفتن را از سرش بيرون كند. اما او طاقت نياورد. بالاخره ميلاد با وعده و وعيد او را اغفال كرد و به او گفت: بيا با هم به خارج از كشور فرار كنيم.
دختر ساده و بيچاره گول حرفهاى پسر را خورده و شبانه وسايلش را جمع كرد و از خانه بيرون زد و به همراه ميلاد از مرز گذشت. چندروز اول به عشق پيدا كردن كار و ادامه تحصيل، غم غربت را تحمل كرد. اما...
دختر جوان خيلى زود فهميد تمام حرفهاى ميلاد، وعده اى بيش نبوده و او در واقع براى كارى ديگر به دوبى آورده شده است. ميلاد در يك باند قاچاق دختران و زنان فعاليت مى كرد و او در دام افتاده بود. حالا خيلى خوب مى دانست راهى براى بازگشت ندارد و اگر بخواهد زنده بماند، بايد، به هر كارى كه از او مى خواهند، تن بدهد، او حالا در اوج جوانى احساس پوچى و بيهودگى مى كرد... براى او اينجا پايان زندگى بود.
روزى نيست كه شاهد قاچاق دختران و زنان ايرانى بويژه دختران فرارى كه براى فساد به كشورهاى ديگر سفر مى كنند و به دنبال تكه نانى هستند، نباشيم. آمار نشان مى دهد سود ساليانه اين تجارت بالغ بر ۴ميليارددلار است كه به جيب شبكه هاى فساد مى رود.
قاچاق زنان پديده اى جديد نيست، در ابتداى قرن بيستم زنان بريتانياى كبير در قاره ها قاچاق مى شدند و تجارت زنان آلمانى در كشورهاى عربى صورت مى گرفت. اكنون، چندسالى است، علاوه بر قاچاق زنان در ميان كشورهاى صنعتى ثروتمند و كشورهاى جهان سوم، شاهد اين مسأله در ميان كشورهاى اروپاى شرقى و مركزى نيز هستيم.
تجارت دختران و زنان خارجى در اروپا در سال۱۹۹۰ آغاز شد. علت اين امر وضع بسيار بد اقتصادى و درخواست بازارهاى فحشا در اروپا براى دختران جوان بود. شمار تقريبى زنان كه به اروپاى غربى قاچاق مى شدند به ۸۰هزار نفر رسيد كه امروزه اين تعداد به ۱۲۰هزار در سال رسيده است. شبكه هاى بسيار مخرب و مافيايى هر روزه تشكيل مى شود و درآمد جاعلان ويزا و پاسپورت بسيار داغ است. اين زنان مجبورند كار كنند و بدهى خود را به خريداران قاچاقچى شان بپردازند.
يكى از معمولى ترين نوع قاچاق انسان كه به دليل سود سرشار آن مورد توجه باندهاى سازمان يافته قرار گرفته قاچاق زنان و دختران براى استفاده از آنها در مكانهاى فساد و فحشا و وادار كردن آنها به روسپيگرى و بعضاً به كارگيرى آنها به عنوان پيشخدمت و كارگر است.
طى سالهاى اخير، فروش غيرقانونى افراد (همانند قاچاق موادمخدر و اسلحه) به يك تجارت پردرآمد تبديل شده است به طورى كه اطلاعات به دست آمده حاكى است بيش از ۷۳ درصد قربانيان اين تجارت، دختران ۲۴ساله و كمتر از آن هستند.
براساس تعريف مجمع عمومى ملل متحد، قاچاق زنان شامل: حركت دادن غيرقانونى و مخفيانه اشخاص در عرض مرزهاى ملى، عمدتاً از كشورهاى در حال توسعه و كشورهاى داراى اقتصاد در حال گذار با هدف نهايى و داشتن زنان و دختران به وضعيتهاى بهره كشانه و ستمگرانه از لحاظ جنسى و اقتصادى به منظور سود به كارگيرندگان، قاچاقچيان و سنديكاهاى جنايتكار و نيز ديگر فعاليتهاى مرتبط با قاچاق همچون كار خانگى اجبارى، ازدواج دروغين، فرزند خواندگى دروغين و استخدام مخفيانه است.
خريد و فروش انسان جنبه اى از تجارت بردگان محسوب مى شد، پيش از جنگ جهانى دوم، تجارت انسان تحت عنوان خريد و فروش زنان سفيدپوست شناخته شده بود و زنان سفيدپوست اروپايى (بويژه زنان فرانسوى) به وسيله دلالان براى روسپيگرى به خانه هاى آمريكاى جنوبى هدايت مى شدند.
معمولاً دخترانى كه به دوبى و امارات عربى قاچاق مى شوند بين ۱۰ تا ۱۷ساله اند و آنها به دو صورت قاچاق مى شوند، تعدادى از زنان و دختران به طور رسمى خواستگارى شده و در ازاى پرداخت مبالغى به خانواده هايشان از مرز عبور داده مى شوند و عده اى ديگر دخترانى هستند كه ربوده شده و يا توسط اعضاى باند اغفال مى شوند و بدون اجازه پدر و مادر از كشور خارج مى شوند. اگر مردان عرب اين دختران را به همسرى انتخاب كنند مشكل زيادى وجود ندارد اما مشكل از زمانى به وجود مى آيد كه دختران ايرانى مورد استقبال قرار نمى گيرند، بنابراين به روسپيگرى در كلوپها وكاباره ها مشغول مى شوند.
دام اينترنتى
استفاده از اينترنت روشى جديد براى اغفال دختران و زنان توسط باندهاى قاچاق طى سالهاى اخير بوده است.دلالان و قاچاقچيان انسان ابتدا از طريق چت و دادن تصوير خود با استفاده از شيوه هاى خاص طرح دوستى با اين دختران را ريخته و سپس با وعده ازدواج، كار خوب و درآمد بالا آنها را به كشور مورد نظر دعوت كرده و در آنجا به قاچاقچيان تحويل مى دهند.
تحقيقات صورت گرفته درخصوص قاچاق زنان و دختران بيانگر اين واقعيت تلخ است كه زنان و دختران ساكن در استانهاى مرزى كشور توسط خانواده خود و يا همسرانشان به قاچاقچيان فروخته شده واز آنجا توسط اين گروه ها براى كار در مراكز فسادكشورهايى چون افغانستان و پاكستان منتقل مى شوند.
بعضى مواقع هم قاچاقچيان ، دلال هايى را در مناطقى مانند پاركها و مقابل مدارس راهنمايى و دبيرستانها مى گمارند كه با اين دختران، طرح دوستى و آشنايى مى ريزند و سپس آنها را به مكانهاى خاصى مى برند و با وعده هاى خروج آسان از كشور ، درآمد خوب، زندگى بهتر و يا حتى در مورد دختران كم سن و سال گاهى به زور آنها را تا لب مرز حمل كرده و به صورت جاسازى شده قاچاق مى كنند.
همچنين عده اى از دلالان در كنار سفارتخانه ها و ادارات كاريابى، با شناسايى زنان و دختران به آنها پيشنهاد كار پردرآمد در خارج از كشور را مى دهند و با اين شيوه آنها را به كشورهاى خارجى قاچاق مى كنند. همچنين اين دلالان دختران كم سن و سال برخى ساكنان روستاها را با پرداخت پول به والدينشان و يا وعده زندگى بهتر به عقد خود درآورده و سپس به قاچاقچيان انسان در خارج از كشور تحويل مى دهند.
يافته هاى تحقيقى كه با همكارى مركز امور مشاركت زنان و كميته سازمان دفاع از قربانيان خشونت در سال ۸۳ انجام شده، بيانگر روند رو به افزايش قاچاق زنان ودختران استانهاى مرزى به كشورهاى حاشيه خليج فارس ، امارات متحده عربى ، پاكستان و افغانستان و به طور محدود به كشورهاى اروپايى و آسيايى است.
يك كارشناس اجتماعى با اشاره به رايج بودن قاچاق زنان و دختران در استانهاى خراسان، سيستان و بلوچستان و افغانستان وپاكستان مى گويد: قاچاقچيان، اين دختران و زنان را در خانواده هايى كه غالباً در شرايط نابسامان اقتصادى به سر مى برند، شناسايى و با معرفى خود به عنوان اهالى زاهدان كه داراى ثروت هستند، خواستگارى مى كنند و پس از عقد آنها را به خانه هاى فساد در شهرهايى نظير كويته، كراچى و... اعزام مى كنند كه براساس يافته هاى اين تحقيق مناطق حاشيه نشين مشهد از مناطقى است كه اين پديده در آن كاملاً به چشم مى خورد.
اين كارشناس به ابعاد نگران كننده پديده فروش دختران توسط خانواده خود و يا شوهرانشان در شهرهاى مختلف مرزى اشاره كرده و مى گويد: مطابق بررسيها قربانيان اولاً هيچ آگاهى از قاچاق شدن خود نداشته اند و از آنجا كه ازدواج آنها به صورت موقت بوده تنها چند روز پس از ازدواج همراه با اجبار، زور، تهديد و فريب به زاهدان و سپس به پاكستان و افغانستان منتقل مى شوند.
نكته دوم اينكه همه قربانيان از وضعيت به وجود آمده اظهار نارضايتى كرده وخواهان بازگشت به ايران و نزد خانواده هاى خود بوده اند و سومين نكته اين است كه همه قربانيان از طريق صيغه، ازدواج كرده و عدم ثبت رسمى عقد آنها در اين شكل يكى از معضلات اساسى شده است.
با توجه به آمارهاى رسيده سالانه ۷۰۰ ميليون تا دو ميليون زن در جهان قاچاق مى شوند.
نيروى انتظامى با انجام بررسى هاى لازم در زمينه قاچاق زنان ريشه ها و جوانب مختلف پديده را شناسايى كرده و به اين نتيجه رسيده است كه زنان بيشتر در مراكزى مانند آرايشگاهها و ويديو كلوپ ها فريب مى خورند ودر اين مراكز عده اى با دادن قول هاى كاذب براى كاريابى، اخذ كارت اقامت در خارج و قبولى در دانشگاهها زنان را فريب مى دهند.
پديده قاچاق زنان باعث افزايش روسپيگرى شده است. طورى كه روسپيگرى هم موجب افزايش تعداد بيمار ايدزى ، كم شدن آمار ازدواج ، افزايش سقط جنين هاى غيرقانونى و تولد كودكان خيابانى شده است.
روسپيگرى همچنين تعداد كودكان مجهول الوالد و فاقد شناسنامه را افزايش مى دهد، اين كودكان مشكلات جسمى و روحى و روانى زيادى داشته و براى جامعه مسأله دار مى شوند.اين كودكان بعدها به قاچاق مواد مخدر و تن فروشى كشيده مى شوند.
سرانجام زمانى بود كه داد و ستد بين كشورهاى جهان را مواد غذايى تشكيل مى داد، اما كمى كه جهان به سوى تكنولوژى پيش رفت، طلاى سياه يعنى نفت اقتصاد روز دنيا شد و دادو ستد آن در بين كشورهاى جهان حرف اول به شمار مى آمد. بعد از مدتى هم بازار اسلحه داغ شد كه تقريباً تا به امروز هم ادامه دارد. اما امروزه تجارت آسانى را پيدا كرده اند كه در دو حرف خلاصه شده است«زن».
