اول می خوام دلیل مردن در اثر انجماد رو بگم. شاید تو فیلما دیدین. بدن کسی که در اثر انجماد مرده کبوده و لخته‌های خون کدر شده از زیر پوست قابل رویته. علتش اینه که:
همونطور که می‌دونین در رگ‌های خونی ما خونی که شناور هست دارای آبه که این علت سیال بودن خونه. وقتی دما کم می‌شه این آب شروع می کنه به یخ بستن و در این حال کریستال‌های یخ در داخل رگ خونی تشکیل می‌شن. این کریستال‌ها حالت تیز دارند و با افزایش اندازشون رگ‌های خونی رو پاره می کنن که به دنبالش خونریزی و مرگ اتفاق می افته.
حالا در مورد برخی حیوونات می خوام بگم که مکانیسم دفاعی شون در مقابل سرمای شدید چیه.
معمولاَ دوزیستان و خزندگان با فرو رفتن به زیرزمین یا پیدا کردن مکان دیگری برای سرپناه، از این خطر اجتناب می‌کنند. ولی برخی از قورباغه‌ها ماهی‌ها و حشرات در طول زمستان در شمال کانادا زنده می‌مانند که حتی دمای زیر زمین به ۴۰- درجه می‌رسد. آن‌ها چگونه این کار را انجام می‌دهند؟
برخی از حشرات و ماهی‌ها در آغاز زمستان خون خود را به گلیسیرین و مواد شیمیایی ضد یخ دیگر مجهز می‌کنند.
قورباغه‌های جنگلی عملا یخ می‌زنند ولی برای کاهش دادن آسیب چند مکانیزم دارند. آن‌ها اغلب مایعات را از اندام‌ها و رگ‌های خونی کنار می‌زنند و آن را در فضاهای برون سلولی ذخیره می‌کنند. بنابراین وقتی کریستال‌های یخ تشکیل می‌شوند و منبسط می‌شوند فضای کافی دارند بنابراین رگ‌های خونی و سلول‌ها را پاره نمی‌کنند در ضمن آن‌ها موادی شیمیایی دارند که باعث می‌شوند کریستال‌های یخ به تدریج و نه به صورت قطعه تشکیل شوند؛ و بالاخره آن‌ها توانایی فوق العاده ای برای لخته شدن خون دارند که می‌توانند رگ‌های خونی را که پاره شده است ترمیم کنند.
همان گونه که شنیده‌اید برخی از افراد درخواست کرده‌اند بدنشان را بعد از مرگ منجمد کنند به این امید که دانشمندان بعدها درمانی برای بیماری آن‌ها کشف کنند و بدن منجمد شده را به زندگی برگردانند. نظر شما چیست؟ اگر پول کافی داشتید این مسیر احتمالی را برای زنده شدن بعد از مرگ انتخاب می‌کردید!؟
در سایت اصلی این مقاله مطالب جالب تری را پیدا می کنید:
http://www.iranew.com/life-after-freezing/
همونطور که می‌دونین در رگ‌های خونی ما خونی که شناور هست دارای آبه که این علت سیال بودن خونه. وقتی دما کم می‌شه این آب شروع می کنه به یخ بستن و در این حال کریستال‌های یخ در داخل رگ خونی تشکیل می‌شن. این کریستال‌ها حالت تیز دارند و با افزایش اندازشون رگ‌های خونی رو پاره می کنن که به دنبالش خونریزی و مرگ اتفاق می افته.
حالا در مورد برخی حیوونات می خوام بگم که مکانیسم دفاعی شون در مقابل سرمای شدید چیه.
معمولاَ دوزیستان و خزندگان با فرو رفتن به زیرزمین یا پیدا کردن مکان دیگری برای سرپناه، از این خطر اجتناب می‌کنند. ولی برخی از قورباغه‌ها ماهی‌ها و حشرات در طول زمستان در شمال کانادا زنده می‌مانند که حتی دمای زیر زمین به ۴۰- درجه می‌رسد. آن‌ها چگونه این کار را انجام می‌دهند؟
برخی از حشرات و ماهی‌ها در آغاز زمستان خون خود را به گلیسیرین و مواد شیمیایی ضد یخ دیگر مجهز می‌کنند.
قورباغه‌های جنگلی عملا یخ می‌زنند ولی برای کاهش دادن آسیب چند مکانیزم دارند. آن‌ها اغلب مایعات را از اندام‌ها و رگ‌های خونی کنار می‌زنند و آن را در فضاهای برون سلولی ذخیره می‌کنند. بنابراین وقتی کریستال‌های یخ تشکیل می‌شوند و منبسط می‌شوند فضای کافی دارند بنابراین رگ‌های خونی و سلول‌ها را پاره نمی‌کنند در ضمن آن‌ها موادی شیمیایی دارند که باعث می‌شوند کریستال‌های یخ به تدریج و نه به صورت قطعه تشکیل شوند؛ و بالاخره آن‌ها توانایی فوق العاده ای برای لخته شدن خون دارند که می‌توانند رگ‌های خونی را که پاره شده است ترمیم کنند.
همان گونه که شنیده‌اید برخی از افراد درخواست کرده‌اند بدنشان را بعد از مرگ منجمد کنند به این امید که دانشمندان بعدها درمانی برای بیماری آن‌ها کشف کنند و بدن منجمد شده را به زندگی برگردانند. نظر شما چیست؟ اگر پول کافی داشتید این مسیر احتمالی را برای زنده شدن بعد از مرگ انتخاب می‌کردید!؟
در سایت اصلی این مقاله مطالب جالب تری را پیدا می کنید:
http://www.iranew.com/life-after-freezing/