جهان پناه هند
جهان پناه چهارمین شهر قرون وسطی میباشد که با چند شهر دیگر شهر دهلی در هند را تشکیل داده اند.این شهر توسط محمد بن تغلق سلطان دهلی بنا شده است.محمدبن تغلق شاه، دومین سلطان دودمان تُغْلُقیه بود که در سال ۷۲۵ به پادشاهی رسید که بر اثر سیاست های نادرستی که داشت همواره در قلمرو وی شورش بود.برای مقابله با تهدید مداوم مغولان، محمد بن تغلق شهر جهان‌پناه را با برج و بارو ساخت و قلعه علی‌آباد که در سده چهاردهم احداث شده‌بود و هم‌چنین همه بناهای بین قلعه رای پیتورا و دژ سیری را در محوطه آن گنجاند.دهلی از چهار شهر تشکیل می‌شد که در مجاورت هم و متصل به هم قرار گرفته بودند، یکی را به همین نام دهلی می‌خوانند که از بنای هندویان و قسمت قدیمی شهر است. قسمت دیگر شهر را سیری می‌نامیدند که دارالخلاقه نیز خوانده می‌شد.قسمت سوم را تغلق‌آباد می‌نامیدند که آن را سلطان تغلق پدر پادشاه هند ساخته بود و قسمت چهارم دهلی جهان‌پناه نام دارد که ویژه سکونت محمدشاه سلطان هند بود.این قسمت را محمدشاه خود بنا کرده و خیال داشت هر چهار شهر را درون باروی یگانه‌ای قرار دهد و بخشی از این بارو را نیز ساخت لیکن چون هزینه‌های آن زیاد شده از تکمیل آن خودداری کرد.در همین دوران، پایتخت به دولت‌آباد انتقال یافت و استحکامات دفاعی در آنجا ساخته شد. محمدبن تغلق شاه، دومین سلطان دودمان تُغْلُقیه بود که در ۷۲۵ به پادشاهی رسید. در قلمرو وسیع او، بر اثر سیاستهای نادرستش، همواره شورش وجود داشت و او خود به این امر واقف بود.
وی در ۷۲۷ دستور تخریب دهلی را داد و مردم را به زور به منطقه دیوگری ــ که شهر دولت‌آباد را در آنجا بنا کرده بود ــ فرستاد و از این رویداد به عنوان یکی از عوامل اصلی نام می‌برند که امروزه از شهر جهان‌پناه و دژهای آن آثار کمی به‌جا مانده‌است. برج‌های دیده‌بانی حصارهای شهر جهان‌پناه، مانند عادل‌آباد، نیمه‌استوانه‌ای اما فاقد دهلیز خارجی است. در حدود ۶۸ کیلومتری شمال شهر ویرانه‌های کاخ دارْسَرا (بیجی مندل) قرار دارد، که ابن بطوطه آن را به تفصیل توصیف کرده و به ویژه کاخ دیوان عام (هزارستون) را تحسین نموده‌است.
جهان پناه چهارمین شهر قرون وسطی میباشد که با چند شهر دیگر شهر دهلی در هند را تشکیل داده اند.این شهر توسط محمد بن تغلق سلطان دهلی بنا شده است.محمدبن تغلق شاه، دومین سلطان دودمان تُغْلُقیه بود که در سال ۷۲۵ به پادشاهی رسید که بر اثر سیاست های نادرستی که داشت همواره در قلمرو وی شورش بود.برای مقابله با تهدید مداوم مغولان، محمد بن تغلق شهر جهان‌پناه را با برج و بارو ساخت و قلعه علی‌آباد که در سده چهاردهم احداث شده‌بود و هم‌چنین همه بناهای بین قلعه رای پیتورا و دژ سیری را در محوطه آن گنجاند.دهلی از چهار شهر تشکیل می‌شد که در مجاورت هم و متصل به هم قرار گرفته بودند، یکی را به همین نام دهلی می‌خوانند که از بنای هندویان و قسمت قدیمی شهر است. قسمت دیگر شهر را سیری می‌نامیدند که دارالخلاقه نیز خوانده می‌شد.قسمت سوم را تغلق‌آباد می‌نامیدند که آن را سلطان تغلق پدر پادشاه هند ساخته بود و قسمت چهارم دهلی جهان‌پناه نام دارد که ویژه سکونت محمدشاه سلطان هند بود.این قسمت را محمدشاه خود بنا کرده و خیال داشت هر چهار شهر را درون باروی یگانه‌ای قرار دهد و بخشی از این بارو را نیز ساخت لیکن چون هزینه‌های آن زیاد شده از تکمیل آن خودداری کرد.در همین دوران، پایتخت به دولت‌آباد انتقال یافت و استحکامات دفاعی در آنجا ساخته شد. محمدبن تغلق شاه، دومین سلطان دودمان تُغْلُقیه بود که در ۷۲۵ به پادشاهی رسید. در قلمرو وسیع او، بر اثر سیاستهای نادرستش، همواره شورش وجود داشت و او خود به این امر واقف بود.
وی در ۷۲۷ دستور تخریب دهلی را داد و مردم را به زور به منطقه دیوگری ــ که شهر دولت‌آباد را در آنجا بنا کرده بود ــ فرستاد و از این رویداد به عنوان یکی از عوامل اصلی نام می‌برند که امروزه از شهر جهان‌پناه و دژهای آن آثار کمی به‌جا مانده‌است. برج‌های دیده‌بانی حصارهای شهر جهان‌پناه، مانند عادل‌آباد، نیمه‌استوانه‌ای اما فاقد دهلیز خارجی است. در حدود ۶۸ کیلومتری شمال شهر ویرانه‌های کاخ دارْسَرا (بیجی مندل) قرار دارد، که ابن بطوطه آن را به تفصیل توصیف کرده و به ویژه کاخ دیوان عام (هزارستون) را تحسین نموده‌است.