acostic
Registered User
- تاریخ عضویت
- 11 نوامبر 2013
- نوشته‌ها
- 1,140
- لایک‌ها
- 756
مقاله مربوط به این آزمایش در Physical Review Letters منتشر شده است. عنصر 117 اولین بار با همکاری بین دانشمندان روسی و آمریکایی در سال 2010 ساخته شده است. با این حال، قبل از آنکه عنصری بطور رسمی به جدول تناوبی عناصر اضافه شود، کشف آن باید بطور مستقل تأیید شود.
آن ان سپتیوم مانند بسیاری از عناصر فوق سنگین دیگر در آخر جدول تناوبی، بسیار ناپایدار است و قبل از آنکه به عناصر دیگر تجزیه شود، فقط کسری از ثانیه پایدار می ماند. در واقع دانشمندان هیچکدام از اتم های عنصر 117 را مشاهده نکرده اند و وجود آن بخاطر تجزیه شدنش تأیید شده است.
در واقع عناصری که عنصر 117 به آنها تجزیه می شوند خودشان هم تجزیه می گردند. این برای دانشمندان نکته جالبی بود زیرا آنها توانست در پروسه کشف عنصر 117 دو محصول تجزیه ای آن – ایزوتوپ های عناصر 103 و 105 که در میان پایدارترین ایزوتوپ های فوق سنگین قرار دارند – را نیز کشف کنند.
دانشمندان وجود عنصر 117 را تأیید کردند
آن ان سپتیوم به عنوان بخشی از جدول تناوبی، عنصر گروه هفتم است که آن را در خانواده فلوئور، برم و کلر قرار می دهد. برای تولید عنصر 117، دانشمندان با اتم های برکلیوم (با عدد اتمی 97) کارشان را شروع کردند و آنها را با یون های کلسیم بمباران کردند. در نتیجه فوزیون یون های کلسیم صورت گرفت و برکلیوم آن ان سپتیوم تولید کرد که فوراً به عناصر 115 و 113 تجزیه شد.
تام میسون، رئیس آزمایشگاه ملی اوک ریج، اظهار داشت: «این یک نتیجه علمی مهم و نمونه ای از همکاری بین المللی در حوزه علم و دانش است که پژوهش درباره عناصر فوق سنگین را با اهرم قرار دادن قابلیت های ویژه آزمایشگاه های ملی در آلمان و ایالات متحده ترقی می دهد.»
گام بعدی اتحادیه بین المللی شیمی محض و کاربردی (آیوپاک) برای افزودن عنصر 117 به جدول تناوبی این است که داده های جدید را بررسی کند و مشخص کند که آیا شواهد کافی برای کشف عنصر 117 وجود دارد یا خیر. سپس آیوپاک تعیین می کند که آیا این مؤسسه می تواند این عنصر جدید را نامگذاری کند یا خیر.