wizunemployed
کاربر تازه وارد
- تاریخ عضویت
- 2 جولای 2015
- نوشتهها
- 42
- لایکها
- 5
- سن
- 44
بعد از ۱۸۴۵، هنگامی که انگلستان مالیات وارد بر شیشه را لغو کرد، جهش ویژه ای در این پیشرفت به وجود آمد. یکی از اولین ساختمان هایی که از مزیت شیشه ارزان استفاده کرد گلخانه ریچارد ترنر درکیو (۱۸۴۸- ۱۸۴۵ ) بود و این ساختار شکیل و ظریف راه راه ، ظرافتی در طراحی به دست آورد تا که به امروز به ندرت طرحی از آن برتر بوده است(صفحه ۱).
دومین ساختمان بزرگ در انگلستان که ازمزیت شیشه ارزان برخوردارشد، ایستگاه خیابان لایم ریچارد ترنر وجوزف لاک در لیورپول بود( ۱۸۵۰- ۱۸۴۹) که سرآغازی برای دومین گونه ساختمانی کاملاً جدید شد. هیچ نمونه قبلی معماری برای ایستگاه راه آهن ومدلی که فرم ساختمان را نتیجه دهد، وجود نداشت، ایستگاه به عنون عمارت اعیانی یا وام گرفته شده ازمعماری قدیمی طراحی شد، که به وسیله سرپناهی عملکردی ازآهن وشیشه فراهم می گردید که کاملاً برخلاف قاعده قدیمی، همانند کارهای اخیر همان سبک ( هرچند معمولا بیشتر مات وکمتر شفاف) وهمانند گلخانه باغبانی، ایستاده بود. در لندن، اولین کلانشهر دارای راه آهن، دو مورد ازعالی ترین سرپناه های اولیه قطا را – ایزامبارد کینگدام برونلز پدینگتون در ۱۸۵۴ و دابلیوچ بارلو وآرام اردیش در خیابان ۷۵ متری پنکراس در سال ۱۸۶۸ ساخته شد که وسیع ترین دهانه سازه در آن زمان بودند.
سومین نوع گسترش سقف شیشه ای در قرن نوزدهم، رواق خیابان بود. اولین نمونه واقعی به طور شگفت آوری در اوایل ۱۷۹۹ در گذر دوکییر پاریس ایجاد شد. فرانسه سال قبل خیابان ها رادر دوران پیروزی بر مصر پوشانیده بود و به سرعت ایده « فضای درونی درخارج » را درخیابان تجاری پاریس به کارگرفت، یک طرح خام و اولیه ( که هنوز موجود است) که اما البته پیشروی رواق ها و گالری های پوشیده شده با شیشه ، مانند گالری دالئانز فونتین در پاریس (۱۸۲۹) ، گالری در میلان (۱۸۶۷- ۱۸۶۵ ) و نمونه های بعدی در برلین (۱۸۷۳- ۱۸۷۱ ) ، ناپل ( ۱۸۸۹- ۱۸۸۷ ) و در سراسر دنیا، می باشد.
درنهایت، سالنی نمایشگاهی که تماشاچی ترین کارارائه شده بود، قصر بلورین پاکستون (۱۸۵۱) و نمایشگاه های بین المللی پاریس در۱۸۵۵ ، ۶۷ و ۸۹ . مورد اخیر نقطه اوجی بود که سالن نمایش ماشین معروف با دهنه ۱۱۵ متر، قوس های آهنی سه مفصلی وسقف شیشه ای مات را شامل می شد.
دومین ساختمان بزرگ در انگلستان که ازمزیت شیشه ارزان برخوردارشد، ایستگاه خیابان لایم ریچارد ترنر وجوزف لاک در لیورپول بود( ۱۸۵۰- ۱۸۴۹) که سرآغازی برای دومین گونه ساختمانی کاملاً جدید شد. هیچ نمونه قبلی معماری برای ایستگاه راه آهن ومدلی که فرم ساختمان را نتیجه دهد، وجود نداشت، ایستگاه به عنون عمارت اعیانی یا وام گرفته شده ازمعماری قدیمی طراحی شد، که به وسیله سرپناهی عملکردی ازآهن وشیشه فراهم می گردید که کاملاً برخلاف قاعده قدیمی، همانند کارهای اخیر همان سبک ( هرچند معمولا بیشتر مات وکمتر شفاف) وهمانند گلخانه باغبانی، ایستاده بود. در لندن، اولین کلانشهر دارای راه آهن، دو مورد ازعالی ترین سرپناه های اولیه قطا را – ایزامبارد کینگدام برونلز پدینگتون در ۱۸۵۴ و دابلیوچ بارلو وآرام اردیش در خیابان ۷۵ متری پنکراس در سال ۱۸۶۸ ساخته شد که وسیع ترین دهانه سازه در آن زمان بودند.
سومین نوع گسترش سقف شیشه ای در قرن نوزدهم، رواق خیابان بود. اولین نمونه واقعی به طور شگفت آوری در اوایل ۱۷۹۹ در گذر دوکییر پاریس ایجاد شد. فرانسه سال قبل خیابان ها رادر دوران پیروزی بر مصر پوشانیده بود و به سرعت ایده « فضای درونی درخارج » را درخیابان تجاری پاریس به کارگرفت، یک طرح خام و اولیه ( که هنوز موجود است) که اما البته پیشروی رواق ها و گالری های پوشیده شده با شیشه ، مانند گالری دالئانز فونتین در پاریس (۱۸۲۹) ، گالری در میلان (۱۸۶۷- ۱۸۶۵ ) و نمونه های بعدی در برلین (۱۸۷۳- ۱۸۷۱ ) ، ناپل ( ۱۸۸۹- ۱۸۸۷ ) و در سراسر دنیا، می باشد.
درنهایت، سالنی نمایشگاهی که تماشاچی ترین کارارائه شده بود، قصر بلورین پاکستون (۱۸۵۱) و نمایشگاه های بین المللی پاریس در۱۸۵۵ ، ۶۷ و ۸۹ . مورد اخیر نقطه اوجی بود که سالن نمایش ماشین معروف با دهنه ۱۱۵ متر، قوس های آهنی سه مفصلی وسقف شیشه ای مات را شامل می شد.