سوال پیرامون کـــارت و مجوز برای عکاسی محیطی و مستند

[mpk_021]

سلام دوستان عزیزم
امیدوارم حالتون خوب باشه

یه سوالی چند وقته که ذهنم رو مشغول کرده و گفتم با شما در میون بزارم شاید کسی از دوستان راهکاری داشت
من به صورت خودجوش ! و برای دل خودم عاشق عکاسی محیطی و خیابونی و مستند هستم :blush:
متاسفانه چند باری هست که با دوربین دست گرفتن توی خیابون برام مشکل به وجود اومده و یه دنیا داستان که ........

احیانآ می خواستم بدونم آیا اصلا مرکز ، انجمن عکاسی یا هر چیز دیگه ای توی تهران هست که به آدم یه کارت عضویتی چیزی بده که تو این مواقع آدم حداقل یه چیزی برای ارائه کردن داشته باشه ؟؟

ممنون میشم اگه دوستان اطلاعات خاصی دارن که می تونن کمک بنده و دوربین بخت برگشته ی ما بکنن همینجا در میون بزارن

پیشاپیش یه دنیا از همکاریتون ممنونم

 

[arani_ali]

سلام
برای عکاسی در خیابان یه جایی هست به اسم ناجی هنر مال نیرو انتظامی قبلا میردادماد و میدون انقلاب بود و الان نمی دونم کجاس
دنبالش که رفتی شصت جور معرفی نامه و مدرک تحصیلی و کارت خبرنگاری و گواهی عدم انزال زودرس و توانایی پرش از اسب با مانع و دیپلم آشپزی در سیارات و تست پرتاب خر روی نیزه رو با خودت بِبَر
فرض کن همه اینا رو داشتی و بعد از ده تا تعهد که این مجوز اجازه ورود به طرح ترافیک رو بهت نمده برگه رو گرفتی ...
بعدش تو هر منطقه ای که خواستی کار کنی اون برگه رو میبری تو کلانتری اش و اعلام وجود می کنی و هر جا مشکلی پیش بیاد نیروی انتظامی به کمکت میشتافه .

البته وقتی مشکلی برات پیش بیاد و بتونی زنگ بزنی تا وقتی که برسن دوربین و لنز ات رو حداقل سه بار به حلق ات فرو کردن و درآوردن و گذاشتن روی جسدت و کسی زیاد بهش توجه نمی کنه .
یه مورد دیگه هم که هست اینه که نیروی انتظامی اگر بخواد پاسخگو باشه فقط در حد مردم کوچه و خیابون اختیار داره . هر ارگان و نهادی حراست مخصوص خودش رو داره و اجازه پلیس رو کاری نداره و برخورد لازم رو به شما مبسوط میفرمایند به شکلی که مادر بِگُرخَد.

لذا پیشنهاد می کنم عکاسی مستند اجتماعی را بی خیال گشته و شاخه هنری خود را به طبیعت بی جان ، نیمه جان و ثبت پرتره از عمو کوچیکه و خاله بزرگه تغییر داده تا خیر دنیا و آخرت و دعای اهل قبور و سله ارحام نصیبتان گردد نقطه
یک دلسوخته با سابقه دو سال عکاسی در خیابان

 

[hossein137]

لول/حرف های علی آقا که تایید میشه.در اصل هر چقدر هم مجوز بگیری باز زیاد به کارت نمیاد
ولی یه مساله ای که هست اندازه ی دوربین شما و ژست شما برای عکاسی است
اگر دوربین بزرگ و لنز سری l و یا تله ی بلند داشته باشید و یا هر لنزی که هیکلش بزرگ باشه قطعا" به مشکل برمیخورید
سعی کنید از دوربین های بدون آینه استفاده کنید و یا کامپکت ها که یه سری از این مشکلات پیش نیاد.
روش دیگه حمل دوربین با گردن هست و نگرفتنش جلوی چشم.شما کادر حدودی رو انتخاب کنید.فوکوس رو حدودا" انتخاب کنید و تا جایی که میتونید از فوکال های خیلی بالا استفاده نکنید که با کمی تغییر فوکوس عکس خراب بشه.دوربین رو همون طور که به گردنتون آویزونه و یا روی شکمتون گرفتید بدون جلب توجه عکاسی کنید
یه چیز دیگه هم هست و اون اینه که عکاسی از افراد مشهور و بچه ها نیاز به مجوز نداره.
در کل درصد مصونیت و شک کرن و همین طور گیر دادن بقیه رو خوتون مشخص میکنید.سعی کنید خوش رفتار باشید و تا جایی که میشه سریع عکس رو بگیرید و برید

 

[mpk_021]

علی آقا و حسین جان یک دنیا از توضیحات مفصل و راهنمایی های صمیمانتون ممنونم ، شرمندم کردین واقعا
والا از اونجا که حدود 6-7 ماهی هست میرم قاطی مردم و کوچه خیابونا اینجور قصه ها خیلی اتفاقا و تجربه هایی که می فرمایین کاملا برام محسوسه
در حال حاضر برای این داستان هم از یه لنز 135-18 استفاده میکنم ، راستش رو بخواین خیلی خیلی با این ژانر عجین شدم و اینکه بخوام بی خیالش بشم یه جورایی واقعا غیر ممکنه برام و از اونجاییم که من مهندسی خوندم و رشته ام عکاسی و هنر نبوده دلم میخواست ازتون بپرسم شما جایی ، موسسه ای ، انجمنی رو سراغ دارین که حالا با نمونه کار و یا هر قصه ی دیگه ای بشه یه کارت عضویتی چیزی تهیه کرد که حداقل یه کارت جیب آدم باشه برای موردای ضعیف تر که به قول علی آقا لنز و دم و دستگاهمون رو تو حلقمون نچپونن احیانا !!