سيستم صفحات ساندويچي با بتن پاششي (تري دي پانل)

[مهندس ساخت و ساز]

سيستم صفحات ساندويچي با بتن پاششي (تري دي پانل)
در سيستم پانل ساندويچي، صفحات متشكل از پانل عايق حرارتي (پلي استايرن منبسط يا پلي‌يورتان)، همراه با دو شبكه فلزي در طرفين عايق، كه به وسيله‌ي مفتول‌هاي فولادي مورب به يكديگر متصل شده‌اند، يك شبكه فلزي سه بعدي را تشكيل مي‌دهد. اين قطعات پس از انتقال به محل احداث ساختمان، به يكديگر متصل و از دو طرف به آن‌ها بتن پاشيده مي‌شود. از تلفيق پانل و بتن، سازه ساختمان حاصل مي‌شود.
به كارگيري بتن، به عنوان يك ماده اصلي ساختماني، نياز به قالب بندي، داربست و اختصاص زمان براي گيرش، عمل‌آوري و مقاوم شدن آن دارد. از اين‌رو، از مدت‌ها قبل، ساخت قطعات بتني پيش‌ساخته مورد توجه قرار گرفت و پيشرفت‌هاي چشمگيري به لحاظ ارائه انواع سيستم‌هاي پيش ساخته حاصل شد.

ايراد اصلي استفاده از قطعات پيش‌ساخته بتن مسلح، در درجه اول، نحوه اتصال قطعات است كه يك مشكل سازه‌اي است، و در درجه دوم، حمل قطعات از كارخانه به محل نصب است كه يك مشكل اقتصادي محسوب مي‌شود. مشكل دوم از آنجا ناشي مي‌شود كه قطعات بزرگ معمولاً سنگين و حجيم هستند، لذا هزينه و زمان حمل آن‌ها قابل ملاحظه است. به همين دليل، سعي شده است تا حجم يا وزن و يا زمان حمل قطعات تا حد امكان كاهش يابد.

سيستم ساختماني، كه در اينجا مورد بررسي قرار مي‌گيرد، در دهه‌ي هشتاد ميلادي تحت عنوان «پانل‌هاي ساندويچي(۳D Sandwich Panel) به روش بتن پاشي در پاي كار (ShotCrete)» به بازار جهاني معرفي شد و در صنعت ساختمان مورد استفاده قرار گرفت. لازم به توضيح است اولين نسل اين سيستم در سال‌هاي قبل از انقلاب اسلامي در ايران توليد شد و مورد استفاده قرار گرفت. كشور‌هاي ارائه كننده اين سيستم درابتدا اتريش و ايتاليا بودند. لازم به توضيح است اين سيستم، با توجه به ضوابط حاكم در كشورهاي نام‌برده، كاربرد چنداني ندارد و محدود به ساخت و ساز معدود ويلايي در خارج از شهرها مي‌شود. در سال‌هاي بعد، ساخت و فروش آن در كشورهايي مانند چين، افغانستان، عراق، تركيه، برزيل، آرژانتين، كلمبيا و ايران گسترش يافت.
ادامه در :
http://ccop.ir/ViewText.aspx?Id=5466&سيستم-صفحات-ساندويچي-با-بتن-پاششي-(تري-دي-پانل)-

 

[iwheel]

فرآیند هیدراتاسیون در بتن

بعد از مخلوط سیمان، سنگ دانه ها و آب، ترکیب به سرعت شروع به سفت شدن می کند. تمام سیمان های پرتلند هیدرولیکی هستند که از طریق یک واکنش شیمیایی با آب، سخت می شوند. در طول این واکنش، یک گره در سطح هر ذره از سیمان شکل می گیرد. گره ها رشد می کنند و تا زمانی که به گره ها در ذرات سیمان دیگر متصل شوند و یا به مصالح مجاور بپیوندند این رشد ادامه خواهد داشت.

زمانی که بتن به طور کامل مخلوط و قابل اجرا شد، قبل از سفت شدن به شکل های مختلف در می آیند. در طول شکل دهی، بتن در قالب هایی به شکل های مختلف مانند لانه زنبوری و کیسه های هوا به منظور حذف نقص های بالقوه تثبیت می شود. برای اسلب ها، بتن را تا زمانی که رطوبت سطح از بین برود، ایستاده نگه می دارند، سپس از یک چوب و یا فلز برای صاف کردن بتن استفاده می کنند.

متغیرها یک بافت نسبتا هموار، اما کمی خشن ایجاد می کنند که در برابر لغزش دارای مقاومت است و اغلب به عنوان یک پایان نهایی برای اسلب های بیرونی استفاده می شود. اگر یک سطح متراکم، سخت و هموار مورد نیاز است، سطوح با یک ماله فلزی صاف می شوند. درمان زمانی شروع می شود که سطوح در معرض بتن به اندازه کافی در برابر آسیب دیدن سخت شده باشند.​

فرآیند بهبود و درمان، لاینقطع بودن هیدراتاسیون سیمان را تضمین می کند بنابراین بتن همچنان به مستحکم شدن ادامه می دهد. سطوح بتن از طریق پاشیدن مه آب و یا با استفاده از پارچه های نگهدارنده آب مانند کرباس یا پارچه های کتان، بهبود می یابند. در دیگر روش های بهبود از طریق آب بند کردن سطح با استفاده از پلاستیک و یا اسپری های خاصی که ترکیبات درمان نامیده می شود، از تبخیر جلوگیری می شود.

تکنیک های ویژه ای برای درمان بتن در آب و هوای سرد و یا گرم وجود دارد که از بتن محافظت می کند. تا زمانی که بتن مرطوب است، سخت تر و مقاوم تر خواهد بود. نرخ سخت شدن به ترکیب و ظرافت سیمان، نسبت اختلاط، شرایط رطوبت و درجه حرارت بستگی دارد. بتن با گذر زمان سخت تر می شود. بیشترین افزایش هیدراتاسیون و استحکام در اوایل چرخه زندگی بتن رخ می دهد، با این حال فرآیند هیدراتاسیون با نرخ پایین تری برای سال های طولانی ادامه خواهد داشت.

منبع: بتن