شگفتي هاي دنیای زیر آب

[Rip]

راستي اين ماهي پديده شگفت انگيزي است. زيرا بسيار تند شنا مي كند. دم خود را بسيار شديد تكان مي دهد و همين كه خوب سرعت گرفت بالچه هاي خود را مي گشايد و ناگهان به هوا برمي خيزد.

ماهي بالدار مي تواند صدها متر همچنان بر روي آب در هوا پرواز كند. اما چگونه؟

اگر قرار بود ماهي بالدار مانند ساير پرندگان در هوا بپرد بايد مي توانست كه بالچه هاي خود را مانند بالهاي آنها به حركت در آورد. در حاليكه ماهي بالدار هيچگاه چنين كاري نمي كند. البته اين ماهي اندكي از آب به هوا برمي خيزد ولي نه مثل پرندگان ديگر. بلكه مانند يك هواپيما نخست مسافتي را با سرعت مي پيمايد، سپس با بالچه هايش زاويه اي مناسب مي سازد، بعد هم به هوا بلند مي شود.

بالچه هاي اين ماهي بسيار بزرگ است و در پرواز از بالچه هاي پشتي خود نيز گاهي استفاده مي كند.

پيش از شروع پرواز، ماهي بالدار در آب شنا مي كند. بعد كم كم سرعت مي گيرد و پيوسته با تكان دادن دم خود بر سرعتش مي افزايد. در اين هنگام بالچه هاي خود را گشوده، در زاويه اي معين آنها را ثابت نگاه مي دارد. در اين صورت ديگر او به راحتي سر از آب بيرون مي آورد و در هوا به پرواز درمي آيد.

ماهي بالدار پيش از آنكه دوباره به آب فرود آيد، مسافتي را در حدود چند صد متر در هوا سير مي كند. گه گاه در اثناي اين پرواز، دم خود را هم به آب مي زند تا شتاب و نيروي بيشتري براي پرواز ذخيره كند.

ماهي بالدار هميشه در نزديكي سطح آب پرواز نمي كند بلكه گاهي چنان اوج مي گيرد كه مي تواند در عرشه كشتي هاي اقيانوس پيما هم فرود آيد.

 

[Rip]

آناباس نوعي ماهي خاردار است كه در خاورميانه يافت مي شود.

طول اين ماهي به حدود 7 تا 12 سانتي متر مي رسد.

آناباس به كمك خارهايي كه روي درپوش آبشش هايش است، خود را به خشكي مي كشاند. آنگاه با حركت دم و به كمك دم و بالچه هاي خود، بر روي زمين راه مي رود و حتي گاهي از درخت هم بالا مي رود و بسياري از آنها بر سر درختان تقريباً 5/1 متري هم ديده شده اند.

درحقيقت آبشش هاي آناباس طوري ساخته شده كه در خشكي هم قادر به تنفس است.

 

[Rip]

حيوانات براي حفظ نسل خود دست به كارهاي شگفت آوري مي زنند.

ماهي آزاد در فصل تخم ريزي، خود را از درون آب شور دريا بيرون مي كشد و در رودخانه يك مسافت طولاني را خلاف جهت آب سير مي كند. زيرا اين شيوه بهترين كار براي توليد و رشد نوزادهايش به شمار مي رود.



اما همه ماهي هاي آزاد براي تخم ريزي تن به چنين كار دشواري نمي دهند. برخي از آنها فقط به كناره هاي بستر رودخانه ها مي روند مانند ماهي آزاد صورتي كه به مجرد دور شدن از آب شور دريا، در يك مسافت چند كيلومتري شروع به تخم ريزي در آب شيرين رودخانه مي كند.



ولي شاه ماهي آزاد علاوه بر اين، بايد حدود 5000 كيلومتر نيز برخلاف مسير رودخانه، سربالا پيش برود. سپس مي بينيم كه اين ماهي چقدر از آب دريا فاصله مي گيرد.

ماهي آزاد به هنگام ورود به آب شيرين كاملاً سرحال است ولي پس از آن كه مدتي در آنجا بماند ديگر ميلش به غذا نمي كشد و رفته رفته دست از خوراك برمي دارد و كوشش او فقط اين است كه جاي مناسبي را براي تخم ريزي پيدا كند.

در چنين سفر مشقت باري ماهي بسيار لاغر و ناتوان مي شود.

بسياري از رودخانه ها داراي شيب و آبشار و سنگهاي تيز و دندانه اي مي باشند. ماهي آزاد بايد خود را از همه اين موانع بگذراند و آب را سربالا طي كند. وجود شكارچياني كه در كمين نشسته اند نيز از خطرات عمده اين مسير به شمار مي رود.

در اين تلاش، اندام ماهي آزاد بسيار لاغر و پژمرده مي گردد.

ماهي هاي آزاد اقيانوس آرام پس از تخم ريزي ديگر زنده نمي مانند، بلكه همه مي ميرند.



در اينجا ديگر كار همه ماهي ها تمام مي شود. ديگر آنها علاقه اي به زندگي نشان نمي دهند. همراه با جريان آب سرازير مي شوند و به تدريج يكي پس از ديگري به آغوش مرگ مي شتابند.



نوزادها پس از 60 روز از تخمك ها بيرون مي آيند. سپس به مدت چند ماه تا يك سال در همان آب شيرين رشد مي كنند. آنگاه راهي آب شور دريا مي شوند.

آنها نيز جريان زندگي پدران و مادران خويش را بار ديگر تكرار مي كنند.

 

[Rip]

ماهي گل آب Mudskipper

ماهي اي است به شكل بچه وزغ از خانواده گوبي كوچك كه در آبهاي شور و مرداب هاي اطراف درخت كنار در منطقه اقيانوس آرام زندگي مي كند.

نامشان تركيبي است از 2 واژه گل + سرزنده و شاد كه به نوع زندگي آنها برمي گردد. به جست و خيزشان در آب در ميان گل و لاي و لجن زار در هنگام جزر.

چشمان آنها از بالاي سرشان برآمده و باله سينه آنها طوري تغيير شكل پيدا كرده كه تكيه گاه محكمي براي بدنشان به حساب مي آيد.

در برخي از انواع اين ماهي باله هاي لگن هم به همين صورت تغيير پيدا كرده اند و در انواع ديگر، آنها به گونه اي تبديل شده اند كه به همه چيز مي چسبند.

برخي از انواع اين ماهي بر سر درختان هم ديده شده اند.

يكي از انواع پرجمعيت آن Periophthalmus Koelreuteri است كه در منطقه اقيانوس هند زندگي مي كند.

اين ماهي ها زمان زيادي را در هنگام جزر در كنار حفره هاي آبي سپري مي كنند كه در گوشه و كنار مرداب هاي اطراف درخت كنار ايجاد شده اند طوريكه در تمام اين مدت فقط دمشان در آب است.

زمانيكه حفره اي خراب مي شود، آنها به سرعت به داخل حفره بعدي مي پرند. اغلب اين پرش ها به اندازه 2 فيت (60 سانت) است اما خيلي كم پيش مي آيد كه هدفشان را گم كنند. اين پرش بوسيله پيچيدن بدن و سپس بلافاصله راست كردن آن ( حالت فنري) انجام مي شود.

همچنين اين ماهي مي تواند در امتداد آب بپرد.

اين نوع ماهي گلي در حدود 5 اينچ (12 سانت) رشد طولي مي كند اما نوع هند و مالايايي آن تا حدود 12 اينچ (30 سانت) درازي دارد.

 

[Rip]

ماهيان دراز و باريك و واقعاً بخصوصي هستند وابسته به ماهيان شيپوري، ميگوها و اسبان دريايي.

آنها پراكندگي جهاني دارند.

بدن دراز و لاغر آنها كاملاً پوشيده شده از حلقه هاي اسخواني اما به طور شگفت آوري انعطاف پذير هستند.

آنها براي زندگي پنهاني در ميان علف ها قابليت استتار عجيبي دارند.

برخي از انواع اين ماهي فاقد باله هاي لگني و دم هستند.

در بيشتر انواع بدوي و اوليه، ماهي هاي نر تخم هاي بارور شده را در زير بدنشان حمل مي كنند ولي در گروه هاي پيشرفته تر بعدي يكايك تخم ها در لايه اي از اسفنج خوابانده مي شوند و اين كار، پرورش ماهي ها را نسبت به روش حمل تخم در زير شكم نر، گسترش مي دهد.

ديگر اينكه در گونه هايي مثل Dorryhamphus كه نرها تخم ها را زير شكمشان حمل مي كنند، صفحات استخواني كه بدن اين گونه را پوشانده به شكل خار رشد مي كنند.

طول ني ماهي بزرگ Syngnathus acus به 18 اينچ (45 سانت) مي رسد. اما دم و باله مقعدي او كوچك است.

از آنجايي كه در تمام ني ماهي ها رده هاي باله پشتي نرم و انعطاف پذير است، هر رده مي تواند به طور مجزا و مستقل حركت كند. اين نكته مهم است چون مثل اسب هاي دريايي، ني ماهي ها هم بوسيله حركات موجي رده هاي باله پشتي شنا مي كنند.

بيشتر ني ماهي ها خرمائي رنگ هستند اما نوع ني ماهي (پوزه صاف يا دماغ صاف) Nerophis Ophidion بدني سبزفام دارد با خطهاي آبي در امتداد شكم.



برخي از ني ماهي ها خيلي كوچك هستند.
طول Dorryhamphus Melanopleura مربوط به صخره هاي مرجاني منطقه اقيانوس آرام فقط به 5/2 اينچ (5/6 سانت) مي رسد. رنگ آنها قرمز-نارنجي روشن است با نوارهاي آبي روشن در طول بدنشان از پوزه تا دم كه بعدها زمينه رنگشان نارنجي مي شود با هاله اي از رنگ آبي و حاشيه سفيد.

 

[Rip]

ماهي بسيار ويژه و بخصوصي است كه در تمام اقيانوس ها يافت مي شود از آبهاي كم عمق تا قسمت هاي عميق.

آنها به انواع Lophioidea , Antennarioidea و Ceratioidea تقسيم مي شوند.

اين نوع ماهي بخاطر نوع شكار كردنش بسيار معروف است.

اولين رده باله هاي پشتي او بلند است و نوك آن ظاهري به شكل طعمه ماهي دارد كه به ماهي ماهيگير براي شكار طعمه اش كمك مي كند. به علاوه باله هاي سينه اي بسياري از انواع اين ماهي، لبه هاي گوشتي دارد كه به آنها ظاهري اشتها برانگيز براي طهمه هايشان مي دهد.

نوع Lophioidea يكي از انواع بزرگ اين ماهي در آبهاي كم عمق است كه طول آن به 4 فيت (120 سانت) مي رسد.

نوع ديگر اين ماهي كه به قورباغه ماهيگير معروف است معمولاً حوالي سواحل امريكا و اروپا يافت مي شود. به طرز عجيبي پهن است. به شكل يك صفحه تخت بزرگ كف دريا دراز مي كشد. دهانش بسيار بزرگ است و دور تا دور آرواره اش رديفي از دندانهاي تيز و سوزن مانند به چشم مي خورد. چشمهايش بالاي سرش قرار دارد. اين ماهي بدن قهوه اي رنگش را با تكانهاي ريزي كه به لبه هاي پوستش مي دهد، كف دريا مخفي و از ديد پنهان مي كند.



نوع Antennarioidea داراي 2 خانواده مهم است.

خانواده اول Antennariidae است كه پهن هستند و يكي از آنها كه بسيار شناخته شده است Histrio Spp نام دارد.

و خانواده دوم Ogcocephalidae است كه اغلب خفاش ماهي ناميده مي شود.

اين گروه دوم تخت هستند و سرهاي بزرگ و بدنهاي نسبتاً كوچك دارند. مشخصه ظاهري برجسته آنها شكل سينه آنهاست كه گوشتي است. طعمه آنها در لوله اي بالاي دهانشان قرار دارد و به هنگام گرسنگي مي توانند آن را بيرون بياورند.

اين نوع خفاش ماهي تا 15 اينچ (38 سانت) رشد مي كند و هم در اقيانوس اطلس و هم در اقيانوس آرام يافت مي شود.

نوع Creatiodea يا ماهيگير درياي عميق در حقيقت جايگاهي در طبقه مياني دريا دارند.

بدنشان مدور است نه تخت اما آنها نيز نمونه اي از ماهيگيران با طعمه هستند.

Ceratias holbolli نوعي است كه تا 36 اينج (90 سانت) رشد مي كند اگر چه بيشتر اين نوع Ceratioid فقط چند اينچي درازي دارند.

آنها معمولاً قهوه اي تيره يا سياه هستند. پولك و فلس ندارند و داراي پوستي نازك و مخملي هستند اگر چه بعضي از آنها برآمدگي هاي زگيل مانندي روي بدنشان هست.

اين دسته از ماهيگيران از طعمه نوراني استفاده مي كنند.

 

[Rip]

اين ماهي به خاطر فداكاريهاي فراوان براي به ثمر رساندن تخم هايش به مرغ دريايي (sea-hen) هم معروف شده است.

Cyclopterus Lumpus نام لاتين اين حيوان است كه اقتباس شده از برآمدگيهاي زگيل مانند روي بدنش.

اين ماهي جثه اي بزرگ دارد با ظاهري زشت و عموماً در بركه هاي صخره هاي اطراف انگلستان و سواحل اروپا يافت مي شود. اين ماهي را بويژه مي توان در فصل بهار، زماني كه براي تخم ريزي به آبهاي كم عمق مي آيد در سمت غرب اقيانوس اطلس ديد.

طول بدن اين ماهي حداكثر تا 2 فيت (60سانت) رشد مي كند. بدنش گرد است و تقريباً چروك با برآمدگي هاي زگيل مانند كه اين برآمدگي ها در 3 رديف مجزا بر پهلوهاي بزرگترين اندازه اين ماهي ديده مي شود.

به هنگام فصل توليد مثل، نر و ماده اين ماهي كمي تفاوت رنگ پيدا مي كنند. در اين فصل ماهي نر پشت تيره اي دارد تقريباً به رنگ مشكي با شكمي قرمز درحاليكه ماده آن قهوه اي رنگ است با شكم زرد.

ماده ها تعداد زيادي تخم مي گذارند ( بالغ بر 000/100 ). آنها تخم ها را در آب هاي كم عمق مي گذارند و ماهي نر وظيفه حفاظت از آنها را بر عهده مي گيرد. چرا كه ممكن است تخم ها در هنگام جزر از زير آب نمايان شوند. نرها حفاظت را حتي زماني كه پرندگان دريايي به تخم ها حمله مي كنند ادامه مي دهند تا جايي كه بارها ديده شده كه يك نر خود را بين تخم ها و مرغان نوروزي مهاجم حايل مي كند و با ضربه منقار آنها جگرش سوراخ شده و جان خود را از دست مي دهد. اگر تخم ها پراكنده شوند، نرها ديوانه وار و بسرعت به جستجو و جمع آوري آنها مي پردازند.

اين رفتارها باعث شده كه به اين ماهي فداكار، لقب مرغ دريايي بدهند.

 

[Rip]

در جهان بيش از 150 نوع كوسه وجود دارد. برخي از آنها بسيار خطرناكند ولي بيشترشان حيواناتي بي آزار مي باشند.

كوسه از چند جهت با ماهي هاي ديگر فرق دارد. براي نمونه، پوشش متحركي بر روي آبشش ماهيان قرار گرفته كه در كوسه چنين چيزي وجود ندارد. آبشش هاي كوسه فقط داراي چند روزنه بر سطح بدنش مي باشد.


ستون فقرات كوسه ها از استخوان درست نشده است بلكه غضروفي است.

ديگر از چيزهاي غيرعادي كه در اندام كوسه ديده مي شود، دندان عجيب و غريب آن است. دندان هاي كوسه هرگز مانند دندان هاي معمولي حيوانات نروييده بلكه به صورت استخوانهاي بيشماري است كه ريز ريز و رديف هم، لثه و سطح دهانش را پوشانده است. هرگاه يك رديف از دندانها فرسوده شوند، بيدرنگ مي ريزند و رديف ديگري از دندانهاي تازه جاي آنها را پر مي كنند.

اگر خوب به تصوير كوسه نگاه كنيد مي بينيد كه دهان اين حيوان در پايين سرش جاي گرفته است. بنابراين اگر شكار از زير اندامش بگذرد براحتي آن را پاره مي كند. حال اگر دهان در بالاي سرش قرار گرفته بود، او ناچار بود كه پشت و رو شود تا دهانش به شكار برسد.

كوسه ماهي در اندازه هاي مختلفي يافت مي شود. از 30 سانت گرفته تا 21 متر ممكن است درازي اين حيوان باشد. از كوسه ها دو نوع آدمخوار بوده و بسيار خطرناكند:

1- ببركوسه

2- كوسه بزرگ سفيد




ببركوسه

در آبهاي مناطق گرمسيري زندگي مي كند. گاهي وزنش به 300 كيلو مي رسد. ببركوسه بقدري نيرومند است كه مي تواند يك شير دريايي را يكجا ببلعد. اين همان كوسه اي است كه بر سر زبان ها افتاده و از حمله اش به انسان داستان ها ساخته اند.


كوسه سفيد بزرگ

از همه كوسه ها درنده تر و بي رحم تر است. گاهي طولش به 12 متر مي رسد. اين همان كوسه اي است كه اگر روزي دستش به انساني برسد بيدرنگ از او يك لقمه چرب درست مي كند. شير دريايي را هم درسته مي بلعد.


از اينها كه بگذريم بيشتر انواع مشهور كوسه ها كه بعضي از آنها حتي كشتي ها را هم تعقيب مي كنند، به حدي بي آزارند كه حتي ماهيان ديگر هم از آنها ترسي ندارند.



شگفت اين است كه بزرگترين كوسه ها كه حدود 20 متر و به وزن 20 تن هستند، هرگز آزاري ندارند. آنها خونسرد و آرام از كنار ما مي گذرند. خوراكشان موجودات ريز دريايي به نام پلانگتن مي باشد. دندانهاي چنين كوسه غول پيكري فقط 2 ميليمتر است.

 

[Rip]

Cetorhinus Maximus نام لاتين اين كوسه والي است كه فوراً به خاطر شكاف هاي خيلي دراز آلت تنفسي اش كه از بالاترين تا پايين ترين قسمت بدنش امتداد دارد شناخته مي شود.

2 باله پشتي دارد و يك باله در مجاورت مقعد.

دندانهاي بسيار كوچكي در آرواره اش جا گرفته و رنگ عمومي بدنش خاكستري - قهوه اي است.

حداكثر اندازه اش به 45 فيت (5/13 متر) مي رسد ولي اندازه 30 فيت (9 متر) آن هم غير معمول نيست.

بسكينگ شارك از پلانگتون ها در حاليكه آنها را با عمل غربال كردن از آب جدا مي كند تغذيه مي نمايد.

كمان هاي دستگاه تنفسي اش به رديف هايي از شيارهاي نازك آراسته شده اند كه بلندي اين شيارها به بالاي 4 اينچ (10سانت) و تعدادشان به بيش از 1000 تا در هر رديف مي رسد و به اين شكل به خوبي قادر به غربال كردن آب است.

اين سيستم مي تواند غذايي كافي براي يك حيوان كه ممكن است وزنش بالاي 4 تن (4000 كيلوگرم) باشد، فراهم كند.

گاهي بسكينگ شارك فاقد شيارهاي دستگاه تنفسي هم يافت مي شود. تصور مي شود اين شيارها ممكن است در زمستان بيفتند و دوباره در بهار رشد كنند.

نام اين ماهي (كوسه استراحت كننده) از عادت دراز كشيدن او روي سطح اقتباس شده است.

اين ماهي ها براي انسان خطرناك نيستند بجز زماني كه شايد اتفاقي با يك قايق كوچك تصادف كنند.

اين كوسه هرجايي يافت مي شود بويژه در آب هاي معتدل.

 

[Rip]

Rhodeus Sericeus ماهي 3 اينچي (8سانتي) است شبيه ماهي كارپ از اعماق آبهاي اروپا كه چرخه توليد مثل آن به نوعي صدف آب شيرين به نام Mussel گره خورده است.



اين ماهي به طور طبيعي نقره فام است ولي در فصول توليدمثل رنگهاي رنگين كماني بنفش و آبي بر پهلوي نر آن آشكار مي شود. در اين فصل شكم ماهي نر قرمز رنگ مي شود و لبه باله هايش به رنگهاي قرمز روشن و مشكي بر مي گردد.



از نظر رنگ، ماده آن كمتر جلب توجه مي كند اما در ايام توليد مثل يك نوار صورتي از باله مقعدي اش كشيده مي شود. اين ناحيه صورتي رنگ يك لوله 2 اينچي (5 سانتي) براي نگهداري تخم هاست كه سررشته توليد مثل اين ماهي از نظر زيست شناسي محسوب مي شود.

تمام كارپ ها در كل تخم هايشان را پخش مي كنند ولي ماده بيترلينگ با دقت تخم هايش را در صدف ماسل به امانت مي گذارد، از اين رو ناحيه تناسلي اين ماهي به شكل يك لوله دراز است.



پس از تخم گذاري ماهي نر تخم ها را بارور مي كند و اين كار را با فرو بردن اعضاي داخلي صدف ماسل انجام مي دهد.

اين پرورشگاه قابل ملاحظه براي تخم ها، بوضوح براي ماهيان ارزش زيادي دارد چرا كه در نبود آن درصد زيادي از تخم هايشان را در حين تجاوز دشمنانشان از دست خواهند داد.

درعوض، ماسل هم زماني كه ماده بيترلينگ درحال تخم گذاري است، لاروهايش را رها مي كند و اين لاروها به بدن ماهي مي چسبند و او آنها را به اطراف حمل مي كند تا اينكه آنها به صدفهايي جوان تبديل شوند و از بدن ماهي جدا شده، بر سطح بستر بيفتند.

 

[Rip]

Arapaima Gigas یک ماهی بزرگ و باستانی مربوط به حوضه آمازون است.

یکی از بزرگترین ماهیان آب شیرین که طولش حداکثر به حدود 9 فیت (8/2 متر) می رسد ( نقل کرده اند که اندازه 15 فیت (3/4 متر) آن هم دیده شده که به نظر مبالغه آمیز می آید).

این ماهی بدن دراز و قوس مانندی دارد و باله های پشتی و مقعدی آن خیلی دورتر از جایی که باید قرار گرفته اند. پولک های بدنش ضخیم و درشت هستند.

آراپایما در خوردن بسیار حریص است.

قسمت جلوی بدنش زرد مایل به سبز است. در انتهای بدنش لکه های قرمز رنگی به چشم می خورد و دمش دارای خالهای سبز و نارنجی است.



آراپایما در آبهای غلیظ و تاریک زندگی می کند ولی کیسه هوایش برای تنفس هوای حاوی اکسیژن ساخته شده است.

ماهیان بالغ هر 12 دقیقه یکبار به سطح آب می آیند تا تنفس کنند.

آراپایمای نر از تخم هایی که در گودالهای حفر شده در قسمت های نرم بستر رودخانه گذارده شده اند محافظت می کند.

برای 3 ماه ماهیان جوان با پدر می مانند و در این مدت محل قرارگیری آنها درست نزدیک سر پدر است. اینکه چه چیزی آنها را آنجا نگه می دارد به مواد اسرارآمیزی برمی گردد که از غدد پشت سر نر منتشر می شوند.



ممکن است ماهی نر در زمانی که مشغول مراقبت از فرزندانش است کشته شود. در اینصورت بچه ها پراکنده می شوند تا زمانیکه با یک نر دیگر برخورد کنند و به بچه های او ملحق شوند.

 

[Rip]

نام اصلی این ماهی است به معنی کوسه چین دار

برخلاف سایر کوسه ها که مشخصاَ آلت تنفسی شان دارای 5 آب گذر هست، آلت تنفسی این کوسه دارای 6 آب گذر می باشد.

این کوسه از سایر کوسه ها و موجودات دریایی تغذیه می کند.

 

[Rip]

گرداب سیاه Chiasmodon niger

از خانواده chiasmodontidae (ماهیان دندان ماری) است و وابسته به ماهیان خاردار می باشد.

این ماهی با نام گرداب سیاه به شهرت رسیده است.

در اعماق 900 تا 3000 متری دریا زندگی می کند و قادر است از ماهیانی به بزرگی خودش تغذیه کند. او به یکباره ماهی ای به بزرگی خودش را مانند یک گرداب می بلعد.



این ماهی در اقیانوس های آرام و اطلس یافت می شود.

بدنی طویل به رنگ قهوه ای مایل به سیاه دارد و عموماَ طولش به 10 تا 15 سانت می رسد ولی اندازه 25 سانتی آن هم دیده شده است.

شکم این ماهی قابلیت انبساط تا 3 برابر اندازه اصلی را دارد و به همین دلیل این حیوان می تواند ماهیان بزرگتر از خودش را هم ببلعد.

نور مورد نیازش را خودش تولید می کند چون مجبور است در اعماق بسیار تاریک زندگی کند.

آرواره های این حیوان قابلیت بازشدن به مقدار زیاد را دارند و دندانهای سوزن مانند و کج و انحناء دارش کاملا" مشخص می کند که چگونه قربانیش را به کام مرگ می کشاند.

 

[Rip]

مشخصات: پشت این ماهی رنگهای متنوعی دارد. مشکی - خاکستری مایل به آبی - قهوه ای - ارغوانی متالیک یا برنزی. پهلوهایش تیره و زیر شکمش سفید چرک است.
آرواره بالائیش شبیه شمشیری دراز و تخت است.

این ماهی فاقد پولک، دندان و باله های لگنی است. البته در جوانی پولک دارد که به مرور آنها را از دست می دهد.

اسکلت شمشیر ماهی در موزه ملی تاریخ طبیعی در واشنگتن

اولین باله پشتی اش بلند، محکم و انعطاف ناپذیر است و چشمان درشتی دارد.

در دو تا سه سالگی به سن بلوغ می رسد و تا 9 سال عمر می کند. ممکن است بیشتر هم عمر کند ولی مدرکی در این رابطه موجود نیست.

یک شمشیر ماهی جوان

این ماهی به هیچ وجه اجتماعی نیست و به تنهایی شنا می کند و همیشه یک فاصله 10 متری را با شمشیر ماهی دیگری که در نزدیکی اش است حفظ می کند.

در چه آبهایی یافت می شود؟ دور از سواحل در اعماق 400 تا 500 فوتی به سر می برد. حتی گاهی در حال استراحت بر سطح آب هم دیده شده است.

این ماهی در اقیانوس های اطلس - آرام و هند یافت می شود و به طور کلی در تمام مناطق اقیانوسی، در آبهای گرم - معتدل و گاهی سرد دیده شده است.

مناطق محل سکونت این ماهی با رنگ قرمز مشخص شده است.

شمشیر ماهی از انواع ماهی های مهاجر است و عموما" در زمستان به آبهای گرم و در تابستان به آبهای سردتر مهاجرت می کند.

تفاوت نر و ماده: شمشیر ماهی های بزرگ همگی ماده هستند. وزن نرها ندرتا" از 200 پوند تجاوز می کند البته بجز فصول تولید مثل.

ماده ها آب خنک تر را نسبت به نرها ترجیح می دهند. همچنین رشد سریع تری دارند و طول عمرشان هم بیشتر است.

تغذیه: از انواع هشت پایان و همه نوع ماهیان اقیانوسی تغذیه می کنند.

اندازه: شمشیر ماهی، ماهی بسیار بزرگی است. به طور میانگین وزنی حدود 90 تا 150 کیلوگرم دارد.

در حالی که وزن بالای 200 کیلوگرم آن غیر معمول است، بزرگترین رکوردی که از صید این ماهی تا کنون ثبت شده در اقیانوس اطلس شمالی بوده با وزنی حدود 550 کیلوگرم.

یکی از انواع بزرگ آن هم که با قلاب و طناب صید شد وزنی حدود 274 کیلو داشت.

معمولا" طول بدنشان به حداکثر 5/4 متر می رسد.

طول بدن از انتهای کاسه سر تا نقطه شروع باله دمی درمراحل رشد لاروی شمشیر ماهی:
1- 8/7 میلی متر /// 2- 5/14 میلی متر /// 3- 2/27 میلی متر /// 4- 8/68 میلی متر /// 5- 252 میلی متر /// 6- 580 میلی متر

 

[Rip]

ماهی سه پایه

این ماهی دارای سه پليسه‌هاى باریک می باشد و 2 شاخک بر سر خود دارد که کار نیش را برای این ماهی انجام میدهد

و از کارهای جالبی که این سه پليسه‌ انجام میدهد محکم نگه داشتن ماهی در کف دریاست

ماهی ها در جریان های شدید با برخورد به پليسه‌هاى ماهی سه پایه گرفتار ماهی میشوند و ماهی با نیش زدن از راه شاخک ها آنها را از پا در آورده و شکار میکند

در اصل پليسه‌هاى باریک این ماهی کار تور ماهی گیری را انجام میدهد

 

[Rip]

سوهان‌ماهی‌ها (فایل‌ماهی، فول‌ماهی، ماهی کت‌چرمی یا ماهی‌های توفانی) در مناطق استوایی و زیر استوایی زندگی می‌کنند و از خانواده تک‌خارها (Monacanthidae) و راسته چهاردندان‌شکلان (Tetraodontiformes) به شمار می‌‌آیند. سوهان‌ماهی در اقیانوس اطلس، اقیانوس آرام و اقیانوس هند یافت می‌شوند. این خانواده شامل تقریباً ۱۰۷ گونه در ۲۶ طبقه می‌‌باشند. سوهان‌ماهی‌ها به تریگر ماهیها، ماهیهای سیگاری و ترانک ماهیا وابسته هستند.بدن این ماهی در دو طرف بدن ماهی متراکم است و پوست خشن و سوهان مانندی دارد که یادآور نام ماهی است. گفته می‌شود که پوست خشک شده سوهان‌ماهی زمانی برای سوهان‌زدن قایق‌های چوبی مورد استفاده قرار می‌‌گرفته است.

اندام‌شناسی

سوهان‌ماهی‌ها تا حدودی تشبیه ترانک ماهی له شده هستند و بدن عجیب با اشکال مرموز و خیره کننده‌ای دارند. بدن جناغی شکل این ماهی باعث شده که وقتی از پهلو به آن نگاه می‌‌کنیم نتوانیم به اندازه حقیقی این ماهی پی ببریم. سوهان‌ماهی‌ها باله‌های نرم و ساده‌ای دارند که باله‌های سینه‌ای نسبتاً کوچک و باله‌های دمی پنکه مانند و ناقص هستند و همچنین یک استخوان تو رفته باریک روی سر این ماهی را می‌‌پوشاند. اگر چه تعداد این استخوانها دو عدد می‌‌باشد، استخوان دوم معمولاً بسیار کوچک است که علت نام گذاری این خانواده به نام تک‌خارها (Monacanthidae) این خاطر است که در زبان یونانی monos به معنای «یک» و akantha به معنای «خار» می‌‌باشد. بعضی از گونه‌ها همچنین در پایه دم خود استخوانهای برگشته‌ای دارند.
دهان انتهایی کوچک سوهان‌ماهی‌ها دارای دندانهای پیشین ویژه‌ای است که در آرواره فوقانی ماهی قرار دارند که چهارتای آنها در آرواره درونی و شش تای دیگر در آرواره بیرونی واقع شده اند. پوزه ماهی باریک و رو به جلوست، و چشمها روی سر ماهی قرار دارند. اگر چه این ماهیها فلس دار هستند ولی اندازه این فلس‌ها آنقدر کوچک است که ماهی به نظر بدون فلس می‌آید. سوهان‌ماهی‌ها همانند (trigger fish)ها (تریگر ماهیها) دارای محفظه تنفسی کوچک و استخوانهای لگنی باریک و کشیده‌ای هستند که روی پوست ماهی چین‌های عتغب مانندی بوجود می‌‌آورد که بین استخوان جناغی پایانی و شکم ماهی در حرکت است. در بعضی از گونه‌ها همانند سوهان‌ماهی حاشیه دار، این استخوان به صورت لولا در می‌آید.
بزرگ‌ترین گونه سوهان‌ماهی‌ها، سوهان‌ماهی نا مرتب (Aluterus scriptns) نامیده می‌شود که طول آنها به 110 سانتی متر می‌‌رسد؛ طول اکثر گونه‌ها کمتر از 60 سانتی متر است. در بعضی گونه‌ها دو جنسیتی به شدت احساس می‌شود که در آن جنس نر و ماده در رنگهای مختلف به چشم می‌‌خوردند و جنس نر از استخوانهای دمی بزرگ‌تری برخوردار است.
زیستگاه و تاریخچه زندگی

سوهان‌ماهی‌های بالغ عموماً در اعماق کم آب زندگی می‌کنند و محل زندگی آنها از عمق 30 متری تجاوز نمی‌کند. این ماهیها در تالابها یا کوه وارهای به سمت دریا و بسترهای علف دریایی یافت می‌شوند. بعضی از این گونه‌ها ممکن است به عصب رود نیز وارد شوند. بعضی از این گونه‌ها به شدت به پوشش‌های انبوه نوعی از خزه‌های دریایی که به شکل علف هرز به وفور یافت می‌شوند، وابسته هستند. این سوهان‌ماهی‌ها، خصوصاً سوهان‌ماهی‌های که بشقابی (stophanolepis hispidus) قادرند خود را به رنگ علفهای هرز محیط اطراف خود در آورند.
سوهان‌ماهی‌ها چه به تنهایی، چه به صورت جفتی و یا در گروههای کوچک که به نوع گونه بستگی دارد، شنا گران ماهری نیستند چرا که باله‌های کوچک آنها حرکت ماهی را به جنبش‌های کند محدود می‌‌سازد. بنابر مشاهدات سوهان‌ماهی‌ها اغلب سر خود را در میان توده‌های علفهای دریایی به سمت پایین حرکت می‌‌دهند که احتمالاً دلیل آن فریب دادن شکارچی و شکار است. هنگامیکه خطری سوهان‌ماهی‌ها را تهدید می‌کند، آنها به سمت صخره‌ها عقب نشینی می‌کنند. عادات غذایی سوهان‌ماهی‌ها در میان گونه‌های مختلف، متفاوت است بدین معنی که گروهی تنها از جلبک و علف‌های دریایی تغذیه می‌کنند و بقیه از بی مهرگان کوچک اعماق دریا مانند جانوارن نیام دار، gorgonians و مرجانیان و همچنین برخی از گونه‌های مرجانها (coralivores) تغذیه می‌کنند. دو عادت غذایی پایانی مانع نگهداری سوهان‌ماهی‌ها در محیط آکواریوم به‌عنوان یک سرگرمی شده است.
سوهان‌ماهی‌ها در اعماق دریاها تخم ریزی می‌کنند که این تخم‌ها توسط جنس نر مراقبت و نگهداری می‌شود. هم جنس نر و هم جنس ماده ممکن است از نوزادان مراقبت کنند که با توجه به گونه ماهی ممکن است تنها توسط جنس ماده نگهداری شوند. سوهان‌ماهی‌های جوان در ژرف لایه آب زندگی می‌کنند. نوعی خزه دریایی ویژه پناهگاه امنی را برای بسیاری از این گونه‌ها فراهم می‌‌آورد. سوهان‌ماهی‌هایی جوان همواره به‌وسیله تونا و دلفین ماهیها تهدید می‌شوند.


iranprogram.net.tc

 

[Rip]

 

[Rip]

سفره ماهی خاردار Stingray

Dasyatidae از خانواده سفره ماهی ها ، ماهی های غضروفی آب شور هستند که وابسته اند به کوسه ها.

انواعی از آنها هم ساکن آبهای شیرین آسیا - آفریقا و فلوریدا هستند.

بیشتر این سفره ماهی ها نه ترسناک و تهدید آمیز هستند و نه خطرناک.

این سفره ماهی ها با حرکاتی شبه پروازی شنا می کنند و در واقع با حرکت دادن باله های سینه ای شان این کار را انجام می دهند.



آنها بدن تختی دارند و به همین دلیل قادرند خود را در اعماق دریا مخفی کنند. از آنجاییکه چشم آنها در بالای بدنشان و دهانشان در زیر بدن قرار گرفته است، نمی توانند طعمه خود را ببینند. در عوض از حواس بویایی یا گیرنده های الکتریکی مشابه برخی کوسه ها استفاده می کنند.

غذای آنها را نرم تنانی مثل حلزون ، خرچنگ ها و نیز گاهی ماهی های کوچک تشکیل می دهند.

آنها چنان در زیر شن ها به کمین می نشینند که گاهی جز چشم ها و دمشان چیزی دیده نمی شود.

نیش تیز خار مانندی در انتهای دم شلاق مانندشان قرار دارد و قابلیت رشدش هم تا 37 سانتیمتر است.



در زیر نیش خار مانند این ماهی، دو شیار محتوی غده زهر وجود دارد. تمام طول نیش با یک پوست نازک پوشیده شده و زهر در داخل آن قرار گرفته است. به این دلیل به این نوع سفره ماهی، سفره ماهی خاردار یا نیش دار Stingray می گویند. ممکن است به این ماهی، سفره ماهی دم شلاقی whip-tailed ray هم بگویند.

سفره ماهی ها معمولا" با یک حالت تهاجمی حمله نمی کنند حتی زمانیکه از خود دفاع می کنند. بیشتر به هنگام تهدید با شنا از محل خطر دور می شوند.

تمام زخم هایی که توسط سفره ماهی خاردار ایجاد می شوند باید تحت تشخیص و درمان پزشکی قرار گیرند. زخم باید کاملا" تمیز شود و حتی با یک عمل جراحی، احتمالا" خرده های خار از داخل زخم خارج شود. حتی پس از تمیز کردن محل جراحت باید با انجام رادیوگرافی از خارج شدن تمام قسمتهای احتمالا" شکسته و خرد شده خار مطمئن شد.

انسانها معمولا" از ناحیه پا از طرف این سفره ماهی ها گزیده می شوند که البته بستگی به سایز سفره ماهی هم دارد.

غالبا" خار زهردار در زخم می شکند که البته برای سفره ماهی کشنده نیست چرا که دوباره رشد می کند ولی برای انسان می تواند مرگ آفرین باشد.
اما سفره ماهی های کشنده و قاتل خیلی نادر هستند.



یکی از معروف ترین کسانی که مورد حمله سفره ماهی خاردار قرار گرفت Steve Irwin بود که حمله سفره ماهی به او منجر به مرگش شد.

در سال 2006 ، استیو مورد حمله یک سفره ماهی خاردار قرار گرفت و قفسه سینه اش با ضربه دم این ماهی سوراخ شد آنهم زمانیکه مشغول غواصی در آبهای استرالیا بود.

متاسفانه قبل از اینکه تیم فیلمبرداری اش او را به بیمارستان منتقل کنند، زندگی را بدرود گفت.

http://en.wikipedia.org
************************************************** ********
و اما...
استیو ایروین که بود؟؟؟

Stephen Robert Irwin معروف به شکارچی تمساح



تولد: 22 فوریه 1962
محل تولد: ویکتوریا - استرالیا
مرگ: 4 سپتامبر 2006
محل مرگ: پورت داگلاس - کوئینزلند - استرالیا
سبب مرگ: حادثه حمله سفره ماهی خاردار در حین فیلمبرداری

پدر و مادر استیو هم به جانوران علاقمند بودند و حتی در کودکی استیو اقدام به راه اندازی یک باغ وحش کوچک در کوئینزلند کردند.

استیو تا پایان تحصیلات دبیرستان در اداره باغ وحش به والدینش کمک می کرد ولی بعد از دبیرستان راهی شمال کوئینزلند شد تا به مردمی کمک کند که منازلشان در محاصره تمساح ها قرار گرفته بود.



بعد ها که اداره باغ وحش به استیو محول شد او برای جلب تماشاچی و بازدید کننده از باغ وحش دست به اقدامات جالبی زد از جمله اینکه مشغول تهیه برنامه های تلویزیونی مربوط به حیات وحش شد که باعث شهرت او و متعاقب آن باغ وحشش شد.

در گیر و دار تهیه همین برنامه ها با دختری به نام Terri آشنا شد که به ازدواج انجامید. ثمره ازدواج یک دختر Bindi و یک پسر Bob هستند.

کار این خانواده در باغ وحش ادامه داشت و بصورت خانوادگی به اجرای برنامه می پرداختند.

استیو در 3 فیلم سینمایی هم حضور داشت که معروف ترینشان شکارچی تمساح بود که باعث شهرت استیو به همین نام شد.

سرانجام در سپتامبر 2006 برای تهیه آخرین فیلم مستندش با نام مرگ آورترین اقیانوس، به شمال کوئینزلند رفت و در حین غواصی در آبهای کم عمق به یک سفره ماهی خاردار نزدیک شد ولی وقتی به بالای سرش رسید ناگهان جانور با دم شلاق مانندش ضربه ای به سینه استیو زد و با این ضربه و ایجاد سوراخی در قلب او ، زندگی استیو هم به پایان رسید.



***************************
شبکه CNN همان شب مصاحباتی را که قبلا" با استیو انجام شده بود پخش کرد.

جالب اینکه در جایی استیو گفته بود: می دانم که آخر بوسیله یک تمساح کشته می شوم!!!

لحظه مرگ استیو تماما" ضبط شد چون در حال ضبط فیلم بودند و با وجودیکه تهیه کننده قول داده بود که فلیم را هیچگاه در معض دید عموم قرار ندهد، چندی بعد لحظه حمله سفره ماهی به استیو روی سایتها قرار گرفت.

شاید همین الآن هم اگر در جستجوی یاهو نام Steve Irwin را وارد کنید و گزینه ویدئو را بزنید ، بتوانید آن فیلم را ببینید.

************************************************** ***********
دوستان عزیز مطالبی را که در مورد استیو نوشتم حول و حوش حادثه مرگش از اینترنت در کامپیوترم ذخیره کرده بودم و الآن نمی دانم دقیقا" از چه سایتی بود.

به هر حال اگر با نام Steve Irwin در سایتهای یاهو یا گوگل جستجو کنید مشابه این مطالب زیاد هست.

در مورد مصاحبه CNN یا صحبت های تهیه کننده فیلم هم شنیده های خودم بود.

 

[Rip]

درنده ترين ماهيهاي دريائي
ماهي آبي Bluefish آبهاي گرم اقيانوس اطلس را چرخ گوشت زنده مينامند. در سواحل دور اقيانوس اطلس ودر مجاورت ايالات متحده آمريكا بيش از يك ميليارد از اين ماهي زندگي ميكند. هر يك از اين ماهيها روزانه 10 عدد ماهي ميخوردند كه در مجموع اين ماهيها روزانه رويهم 10 ميليارد از انواع ماهيهاي ديگر را ميخورند. هر ماهي بيش از آنچه كه ميخورد ماهيهاي ديگر را ميكشد. گاهي گله هاي آنها ممكن است به گله هاي ماهي هرينگ (شگ ماهيها) حمله كرده واز آنها فقط تكه هاي كوچكي برجاي بگذارند.ماهيهاي بزرگتر كه نميتوانند بوسيله ماهي آبي بلعيده شوند به دو تكه تقسيم شده واكثراً يك تكه آنها در آب شناور ميگردد.
در هر سال اين ماهيها احتمالاً دو هزار ميليارد از ماهيهاي ديگر را از بين ميبرند. وزن آنها معمولاً بين 1 تا 2 كيلوگرم بوده ولي گاهي تا 14 كيلوگرم ممكن است برسد. طول اكثر آنها حدود 60 سانتيمتر است.
عميق ترين قسمت دريا كه در آنجا بوسيله تورماهي صيد شده است
درسال 1951 در جنوب جاوه ودر گودال دريائي سوندا ماهي از عمق 7129 متري صيد وبساحل آورده شد.
عميق ترين نقطه ايكه ماهيان زندگي ميكنند
در گودال دريائي پورتوريكو واقع در درياي كارائيب ، ماهيهائي شناخته شده اند كه در عمق 7965 متري زندگي ميكنند.
پوست كلفت ترين ماهيها
نهنگ كوسه بزرگ ممكن است داراي پوستي به ضخامت 10 سانتيمتر يا بيشتر باشد.
بزرگترين ماهي كه با قلاب گرفته شده
بزرگترين ماهي كه تاكنون با قلاب صيد شده است يك كوسه ماهي سفيد به وزن 1208 كيلوگرم بوده است.
درنده ترين ماهيهاي آب شيرين
ماهي پيراناي آمريكاي جنوبي داراي دندانهاي قيچي مانند است واكثراً گله هاي آنها ميتوانند در مدت دقيقه از يك گاو بزرگ فقط يك اسكلت برجاي گذارند.
سنگين ترين ماهي شناخته شده
بزرگترين ماهي كه تاكنون صيد شده است يك نهنگ كوسه بوزن 40823 كيلوگرم وطول 18 متر بوده است.
دهان گنده ترین :
ماهي سوف اعماق بعنوان بزرگترين قورت دهنده شناخته شده است. آرواره هاي بزرگ ، اين ماهي را قادر ميسازد كه طعمه اي تا 2 برابر اندازه خود را ببلعد . دندان هاي تيز وبطرف داخل برگشته اين ماهي اجازه فرار به هيچ طعمه اي را كه به سختي ، آن هم در آن تاريكي مطلق به دست آورده است نميدهد. معده آن هم بگونه اي است كه براحتي ميتواند يك شام مفصل و بزرگ را در خود جاي دهد.
بزرگترين ميگوي جهان:
بزرگترين ميگوي جهان ، احتمالاً گونه ميگوي غول آساي Macrobrachium carcinus است كه در رودخانه كلرادو در تگزاس آمريكا زندگي مي كند وطول آن تا 65 سانتيمتر ووزن آن تا 1350 گرم گزارش شده است.
تعداد تخم در ماهيهاي تخمگذار
ماهي آزاد 9 كيلوگرمي تا 14000 عدد تخم ميگذارد. يعني بازاء هر كيلوگرم وزن بدن حدود 1500 عدد يا بيشتر تخم توليد ميكند. تعداد تخم در برخي ديگر از ماهيها بشرح زير است :
ماهي هاداك 250000 عدد
ماهي په ليس 500000 عدد
ماهي سل 570000 عدد
كفشك ماهي 1000000 عدد
ماهي كپور معمولي تا 2500000 عدد
ماهي هاليبوت 2750000 عدد
ماهي كاد 6650000عدد
ماهي توربوت9000000 عدد
گورامي:
ماهي گورامي بوسنده بومي آسياي جنوب شرقي است كه از ماهيهاي معروف آكواريومي بحساب مي آيد. وقتيكه ماهيها دهانها را به هم نزديك مي كنند بنظر مي رسد كه همديگر را مي بوسند در صورتيكه اين كار نوعي دعوا بحساب مي آيد.
جنگجوي سيامي :
ماهي جنگجوي سيامي براي حفاظت قلمرو خود با يكديگر جنگ ميكنند. در تايلند اين ماهيها را هم براي نگهداري در آكواريم وهم براي مسابقات جنگ ماهي پرورش ميدهند. در بيشتر جاها بخصوص در تايلند مردم روي ماهيهاي جنگنده شرط بندي ميكنند. اين ماهيها بسيار زيبا هستند ولي بهتر است آنها را بطور مجزا نگهداري كرد.
شمشير تيز
يك شمشير ماهي شناخته شده است كه شمشير آن از داخل يك ورقه مسي و102ميليمتر تخته و30 سانتيمتر چوب بلوط و3/6 سانتيمتر بلوط سخت عبور كرده است. يعني در واقع شمشير آن از حدود 47 سانتيمتر چوب وفلز عبور كرده است.
بزرگترين ماهي دريائی
بزرگترين ماهي دريائي كوسه نهنگ است كه طول آن تا 15 متر يا بيشتر ميرسد. كوسه ماهي سفيد بزرگ ممكن است تا 12 متر يا بيشتر برسد.
بزرگترين كوسه آدمخوار
بزرگترين كوسه آدمخوار، كوسه ماهي سفيد بزرگ است كه طول آن ممكن است تا 12 متر برسد.
بزرگترين ماهي رودخانه اي
ماهي آراپاي ما Arapaima كه در مناطق استوائي آمريكاي جنوبي يافت ميشود تا 2 متروبوزن 111كيلوگرم ميرسد. گفته ميشود كه اين ماهي تا 5/4 متر ميرسد. ولي اين بيشتر به افسانه شبيه است.
كوچكترين ماهي
كوچكترين ماهي دنيا نوعي گاو ماهي بنام لوزون Luzon است كه در فيليپين زندگي ميكند وطول آن تا 12 ميلي متر ميرسد.
پرعمرترين ماهيها
فيل ماهي يا بلوگاي درياي خزر تا 120 سال عمر ميكند ووزن آن از يك تن تجاوز ميكند. ماهي آبنوس تا 5 سال، ماهي كاد تا 20 سال يا بيشتر ونوعي كفشك ماهي بنام په ليس Plaice شصت سال يا بيشتر عمر ميكند.
كم عمرترين ماهيها
در رودخانه هاي آفريقا وآمريكاي جنوبي 26 نوع ماهي زندگي ميكنند كه عمر آنها به يكسال نميرسد. اين ماهيها در پايان فصل بارندگي وهنگام خشك شدن رودخانه ها ميميرند. قبل از مردن تخمهائي ميگذارند كه تحمل خشكي را دارند. اين تخمها ، هنگام شروع بارندگي به نوزاد تبديل ميگردند. بنابراين سن اين ماهيها حتي از يكسال هم كمتر است.
سريعترين ماهيها
ماهي ملوان كه قدرت شناي آن حدود 110 كيلومتر در ساعت است سريعترين ماهيهاي شناخته شده ميباشد.
حداكثر ارتفاع پرش ماهي از آب
مارماهي تارپون ميتواند تا ارتفاع 5 متر ودر قوسي بطول 9 متر از آب بيرون بجهد.
بارش ِماهي
بارش ماهيها در مناطق مختلف دنيا ديده شده است. در تشريح آن ميتوان گفت كه اين ماهيها از دريا بوسيله گردباد به هوا برده شده ومانند ابري در مناطق ديگر به زمين ميريزند.
در سال 1860 در بندر اسن Essen آلمان يك ماهي كپور 38 سانتيمتري در چنين وضعي پيدا شد. در شهر جلاپور هندوستان ماهي ديگري بوزن 7/2 كيلوگرم از آسمان به زمين افتاد.
ماهي هاي عجيب وقريب :
ـ طوطي ماهي رنگين كمان : طوطي ماهي رنگين كمان هنگام استراحت شبانه نوعي تار بنام لباس شب بدور خود مي بندد.
ـ ماهي تيرانداز ميتواند با پرتاب قطرات آب بسوي حشرات، آنها را بداخل آب انداخته وبخورد.
ـ باله هاي عقرب ماهي ، داراي شعاعهاي باله بلند وجدا از يكديگرست كه بعضي از آنها سمي مي باشند.
ـ ماهي دمنده مثل جوجه تيغي مي تواند شكم خود را باد كرده وخارهاي روي بدنش را بصورت گسترده نگهدارد تا دشمنان نتوانند آن را ببلعند.
ـ ماهي ديسكوس داراي بدن پهن است ولي بدن آن پهلو به پهلو پهن و فشرده مي باشد

نوزادان اين ماهي بطريق غير عادي از مخاط روي بدن والدين تغذيه ميكنند.

 

[Rip]

در سواحل ژاپن ماهي کوچک نارنجي رنگي زندگي مي کند که به ندرت طول آن از ۳۰ ميلي متر تجاوز مي کند، اما همين ماهي ريز مي تواند تصميم بگيرد که ماده بماند، تبديل به ماهي نر شود و يا هر موقع که مقتضي بداند جنسيت خود را عوض کند. هفت تا از اين ماهيهاي عجيب در يک اکواريوم قرار داده شدند. بزرگترين آنها بلافاصله تغيير جنسيت داد و تبديل به ماهي نر شد. دو پژوهشگر ژاپني، توموکي سونوبي و آکينوبو ناکازونو، اين ماهي تغيير شکل يافته را در درون مخزن ديگري که در آن ماهيهاي ريزتري قرار داشتند، گذاردند. همه ماهيهاي درون ظرف بلافاصله تغيير جنسيت داده و ماده شدند. در همين حين بزرگترين ماهي ماده در اکواريوم اول تغيير جنسيت داد و نر شد. او نيز به محض اينکه به مخزن دوم منتقل شد، دوباره تغيير جنسيت داده و ماده شد. اين ماهيها که (( تريما اوکيناو )) ناميده مي شوند، داراي تواناييهاي جنسي مذکر و مونث و هر دو مي باشند. در جمع اينت گروه از ماهيها بزرگترين نر مي شود و سلطه خود را بر ديگران اعمال مي نمايد. البته ماهيهاي ديگري هم هستند که مي توانند تا حدودي تغيير جنسيت دهند اما تريما اوکيناو تنها آبزي مي باشد که مي تواند به کرات تغيير جنسيت دهد و از ماده به نر و بالعکس تبديل شود.