panasonic.ir
Registered User
چطور می توانیم بهره وری انرژی را در ساختمان های قدیمی در سراسر اروپا بهبود دهیم؟ آیا این کار مقرون بصرفه است؟
سابقه ساخت نیمی از ساختمان ها در اروپا به پیش از سال ۱۹۷۵ میلادی باز می گردد. این ساختمان ها ممکن است زیبا باشند اما حقیقت بسیار زشتی را در خود پنهان کرده اند.
امیلیو پیزی، مهندس معماری در دانشگاه پلی تکنیک میلان می گوید: «این ساختمان ها در دوره ای ساخته شده اند که پارامترهای انرژی مانند: بازده، مصرف و تولید گازهای گلخانه ای خیلی مورد توجه نبودند. بهمین خاطر به شدت نیازمند تبدیل و بروز رسانی عملکرد حرارتی تمام میراث معماری اروپا هستیم. زمان آن رسیده که برای مقاوم سازی این ساختمان ها با سیستم ها جدید و برای افزایش بازده انرژی دست به نوآوری بزنیم.»
دانشمندان مرتبط با یک پرژوه تحقیقات اروپایی، مواد عایق جدیدی را ساخته اند تا بوسیله آن بتوان بازده انرژی در ساختمان های قدیمی را در هر دو جبهه ساختمان یعنی هم در جدار میانی دیوارها و هم جدار داخلی افزایش داد.
کریم قاضی وکیلی، فیزیکدان در موسسه تحقیقاتی EMPA می گوید: «این مواد عایق به طور عمده از سه لایه از الیاف پلی استر ساخته شده اند. به نظر می رسد که بهترین عایق حرارتی را ساخته ایم.
این یک ماده دیگر است که تنها از یک لایه از الیاف پلی استر ساخته شده است و دو لایه پارچه در دو طرفش قرار دارد و این سومین ماده است که ارزان ترین آنهاست. که از ماده ای به نام «پرلایت» ساخته شده است. این عایق ضخیم تر است زیرا پرلایت خاصیت هدایت کنندگی حرارتی بالایی دارد.»
محققان این مواد را در یک ساختمان قدیمی متعلق به دانشگاه پلی تکنیک میلان در ایتالیا مورد آزمایش قرار داده اند. این ساختمان در سال ۱۹۶۵ ساخته شده است. دیوارهای داخلی یکی از اتاق ها با حسگرهایی پوشانده شده و با سه نمونه از مواد عایق مقاوم سازی شده اند.
گابریل ماسرا، مهندس ساختمان در دانشگاه پلی تکنیک میلان می گوید: «حسگرها دما، رطوبت و جریان گرما را در سه محل مختلف ساختمان اندازه گیری می کنند: بیرون از ساختمان که ما همچنین حسگرهایی در جدار خارجی دیوارها نصب کرده ایم، در جدار میانی دیوارها و سرانجام در بخش داخلی دیوارها. سنسورهای جدار خارجی ساختمان همچنین میزان تابش نور و سرعت باد را نیز اندازه می گیرند. به این ترتیب ما می توانیم بفهمیم که چه مقدار گرمای ساختمان با وجود هر یک از مواد مختلف بکار رفته در ساختمان ها، هدر می رود. همه این اطلاعات به طراحی یک مدل ریاضی انجامیده که به ما کمک می کند بفهمیم چطور مواد مختلف در شرایط مختلف آب و هوایی واکنش نشان می دهند.»
این مواد عایق چگونه وارد بازار خواهند شد؟
شرکت مگنتی، تولید کننده کیت های پیش ساخته برای مقاوم سازی نمای ساختمان هاست. عایق حرارتی که بوسیله محققان ابداع شده در برخی از این کیت ها مورد استفاده قرار گرفته است. این شرکت می گوید، بازار برای جذب این تکنولوژی که با قیمت های رقابتی ارائه خواهد شد، آماده است.
مارکو پردا، مدیر عملیات شرکت ساختمانی مگنتی می گوید: «در چند سال گذشته، ما شاهد آمار و اطلاعاتی بوده ایم که ثابت می کند تقاضا برای مقاوم سازی ساختمان ها در حال افزایش است. بنابراین ما در ارتباط با چشم انداز بازار انواع مواد عایق جدید، کاملا خوشبین هستیم.»
پژوهشگران امیدوارند که در چهار تا پنج سال آینده، استفاده از عایق های جدید به یک تجارت مقرون بصرفه تبدیل شود.
امیلیو پیزی، مهندس معماری در دانشگاه پلی تکنیک میلان می گوید: «این ساختمان ها در دوره ای ساخته شده اند که پارامترهای انرژی مانند: بازده، مصرف و تولید گازهای گلخانه ای خیلی مورد توجه نبودند. بهمین خاطر به شدت نیازمند تبدیل و بروز رسانی عملکرد حرارتی تمام میراث معماری اروپا هستیم. زمان آن رسیده که برای مقاوم سازی این ساختمان ها با سیستم ها جدید و برای افزایش بازده انرژی دست به نوآوری بزنیم.»
دانشمندان مرتبط با یک پرژوه تحقیقات اروپایی، مواد عایق جدیدی را ساخته اند تا بوسیله آن بتوان بازده انرژی در ساختمان های قدیمی را در هر دو جبهه ساختمان یعنی هم در جدار میانی دیوارها و هم جدار داخلی افزایش داد.
کریم قاضی وکیلی، فیزیکدان در موسسه تحقیقاتی EMPA می گوید: «این مواد عایق به طور عمده از سه لایه از الیاف پلی استر ساخته شده اند. به نظر می رسد که بهترین عایق حرارتی را ساخته ایم.
این یک ماده دیگر است که تنها از یک لایه از الیاف پلی استر ساخته شده است و دو لایه پارچه در دو طرفش قرار دارد و این سومین ماده است که ارزان ترین آنهاست. که از ماده ای به نام «پرلایت» ساخته شده است. این عایق ضخیم تر است زیرا پرلایت خاصیت هدایت کنندگی حرارتی بالایی دارد.»
محققان این مواد را در یک ساختمان قدیمی متعلق به دانشگاه پلی تکنیک میلان در ایتالیا مورد آزمایش قرار داده اند. این ساختمان در سال ۱۹۶۵ ساخته شده است. دیوارهای داخلی یکی از اتاق ها با حسگرهایی پوشانده شده و با سه نمونه از مواد عایق مقاوم سازی شده اند.
گابریل ماسرا، مهندس ساختمان در دانشگاه پلی تکنیک میلان می گوید: «حسگرها دما، رطوبت و جریان گرما را در سه محل مختلف ساختمان اندازه گیری می کنند: بیرون از ساختمان که ما همچنین حسگرهایی در جدار خارجی دیوارها نصب کرده ایم، در جدار میانی دیوارها و سرانجام در بخش داخلی دیوارها. سنسورهای جدار خارجی ساختمان همچنین میزان تابش نور و سرعت باد را نیز اندازه می گیرند. به این ترتیب ما می توانیم بفهمیم که چه مقدار گرمای ساختمان با وجود هر یک از مواد مختلف بکار رفته در ساختمان ها، هدر می رود. همه این اطلاعات به طراحی یک مدل ریاضی انجامیده که به ما کمک می کند بفهمیم چطور مواد مختلف در شرایط مختلف آب و هوایی واکنش نشان می دهند.»
این مواد عایق چگونه وارد بازار خواهند شد؟
شرکت مگنتی، تولید کننده کیت های پیش ساخته برای مقاوم سازی نمای ساختمان هاست. عایق حرارتی که بوسیله محققان ابداع شده در برخی از این کیت ها مورد استفاده قرار گرفته است. این شرکت می گوید، بازار برای جذب این تکنولوژی که با قیمت های رقابتی ارائه خواهد شد، آماده است.
مارکو پردا، مدیر عملیات شرکت ساختمانی مگنتی می گوید: «در چند سال گذشته، ما شاهد آمار و اطلاعاتی بوده ایم که ثابت می کند تقاضا برای مقاوم سازی ساختمان ها در حال افزایش است. بنابراین ما در ارتباط با چشم انداز بازار انواع مواد عایق جدید، کاملا خوشبین هستیم.»
پژوهشگران امیدوارند که در چهار تا پنج سال آینده، استفاده از عایق های جدید به یک تجارت مقرون بصرفه تبدیل شود.