حق با vertigomaker هست - اگر خاطرتون باشه قبل از شبكه IP يك شبكه X25 بود (10 سال پيش - زماني كه BBS ها خيلي رايج بود) تعرفه هاي ديتا هم حجمي و هم ريالي بود. البته كلا X25 همه جاي دنيا گران هست ولي مال ديتا خيلي معركه بود!
ارتباطات خارجي هر سگمنت (يعني 64 بايت - يك كيلو بايت مساوي 16 سگمنت) 20 ريال و هر دقيقه 350 ريال و كل پهناي باند كشور 64kbps بود. اينترنت گرافيكي نبود (فقط shell account) كه باهاش ميشد mail و تبادل فايل و جستجوهاي offline كه خروجيش توي mail ميومد انجام داد. سرويس خوبش فقط compuserve بود (الان زير ساخت ارتباطي AOL رو تشكيل ميده) كه يك محيط گرافيكي در windows 3.1 داشت بنام wincim كه چون از طريق X25 قابل دسترسي بود در ايران هم قابل استفاده بود و البته چون يك gateway هم به اينترنت داشت ميشد با مرورگر mosaic و netscape از اينترنت گرافيكي هم استفاده كرد. اين سرويس حداقل ماهي 5 دلار آبونمان داشت و سرويسهاي ارزش افزوده اون مثل ديتابيسهاي تجاري و خريد و فروش سهام از دقيقه اي 3 تا 15 دلار هزينه داشت. گاهي هم براي هر جستجو در بانكهاي تجاري يا علمي و مقاله تا 20 دلار هم ميرسيد كه اينها رو هم دلاري 1000 (هزار) تومن محاسبه ميكردن (موقع ثبت نام يك 50 هزار تومان حق اشتراك ميگرفتن كه قابل برگشت نبود و يك چك 2 ميليون تومان بعنوان ضمانت پرداخت صورتحساب)
تعرفه ها رو سازمان برنامه طبق مشخصاتي كه مخابرات ميداد معين ميكرد - سال 72 بخشي از اين عوامل تعيين كننده قيمت اين بود :
هر پورت X25 قيمت خريد 10000 (ده هزار) دلار
حقوق كارشناس ديتا : ماهيانه 300000 (سيصد هزار) تومان
هزينه gateway : بر اساس يك خط 2Mbps معادل 30 كانال voice و هر كانال voice هزينه برابر 700 تومان در دقيقه - با اين توجيه كه نميتوان فقط يك time slot (يعني 64kbps) رو براي gateway استفاده كرد و كل 2Mbps بايد كنار گذاشته بشه و هر كانال voice دقيقه 700 تومان سود داره كه چون به اين كار اختصاص داده شده پس اين سود رو شركت مخابرات از دست ميده!
روال كار از اون موقع تا حالا هيچ فرقي نكرده !
