farvardin_2
کاربر تازه وارد
- تاریخ عضویت
- 3 آگوست 2011
- نوشته‌ها
- 22
- لایک‌ها
- 2
مقدمه:
امروزه از کابل های مختلفی درشبکههای استفاده می گردد. نوع و سیستم کابل کشی استفاده شده در یکشبکهبسیار حائز اهمیت است . در صورتی که قصد داشتنشبکهای را داریم که دارای حداقل مشکلات باشد و بتواند با استفاده مفید از پهنای باند به درستی خدمات خود را در اختیار کاربران قرار دهد، می بایست از یک سیستم کابل کشی مناسب استفاده گردد. در زمان طراحی یکشبکهمی بایست با رعایت مجموعه قوانین موجود در خصوص سیستم کابل کشی ،شبکهای با حداقل مشکلات را طراحی نمود. با این که استفاده ازشبکههای بدون کابل نیز در ابعاد وسیعی گسترش یافته است ، ولی هنوز بیش از ۹۵ درصد سازمان ها و موسسات از سیستم هایشبکهای مبتنی بر کابل ، استفاده می نمایند.
ایده های اولیه
ایده مبادله اطلاعات به صورت دیجیتال ، تفکری جدید در عصر حاضر محسوب می گردد. در سال ۱۸۴۴ فردی با نام <<ساموئل مورس >> یک پیام را ازWashington D.C به Baltimore و با استفاده از اختراع جدید خود (تلگراف) ، ارسال نمود .با این که از آن موقع زمان زیادی گذشته است و ما امروزه شاهدشبکههای کامپیوتری بزرگ و در عین حال پیچیده ای می باشیم ولی می توان ادعا نمود که اصول کار ، همان اصول و مفاهیم گذشته است.
کدهای مورس ، نوع خاصی از سیستم باینری می باشند که از نقطه و خط فاصله با ترکیبات متفاوت به منظور ارائه حروف و اعداد ، استفاده می نماید .شبکههای مدرن داده از یک و صفر ، استفاده می نمایند. بزرگترین تفاوت موجود بین سیستم های مدرن مبادله اطلاعات و سیستم پیشنهادی <<مورس>> ، سرعت مبادله اطلاعات در آنها است .تلگراف های اواسط قرن ۱۹ ، قادر به ارسال چهار تا پنج نقطه و یا خط فاصله در هر ثانیه بودند، درحالی که هم اینک کامپیوترها با سرعتی معادل یک گیگابیت در ثانیه با یکدیگر ارتباط برقرار می نمایند ( ارسال ۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰, ۱ صفر و یا یک در هر ثانیه) .
تلگراف و تله تایپ رایتر، پیشگام مبادله داده می باشند . در طی سی و پنج سال اخیر همه چیز با سرعت بالا و غیر قابل تصوری تغییر نموده است . ضرورت ارتباط کامپیوترها با یکدیگر و با سرعت بالا ، مهمترین علل پیاده سازی تجهیزاتشبکهای سریع ،کابل هایی با مشخصات بالا و سخت افزارهای ارتباطی پیشرفته است.
پیاده سازی تکنولوژی های جدیدشبکه
اترنت در سال ۱۹۷۰ توسط شرکت زیراکس در مرکز تحقیقات Palo Alto در کالیفرنیا پیاده سازی گردید. در سال ۱۹۷۹ شرکت های DEC و اینتل با پیوستن به زیراکس ، سیستم اترنت را برای استفاده عموم ، استاندارد نموند. این مشخصه استاندارد در سال ۱۹۸۰ توسط سه شرکت فوق با نام Ethernet Blue Book ارائه گردید ( استاندارد DIX) .
اترنت یک سیستم ده مگابیت در ثانیه است ( ده میلیون صفر و یا یک در ثانیه ) که از یک کابل کواکسیال بزرگ به عنوان ستون فقرات و کابل های کواکسیال کوتاه در فواصل ۲/۵ متر به منظور ایستگاه های کاری استفاده می نماید. کابل کواکسیالی که به عنوان ستون فقرات استفاده می گردد، Thick Ethernet و یا ۱۰Base5 نامیده می شود که در آن ۱۰ به سرعت انتقال اطلاعات درشبکهاشاره داشته (۱۰ مگابیت در ثانیه) و واژه Base نشاندهنده سیستم Base band است.
شبکه های کواکس با استفاده از همبندی (توپولوژی) باس ، کابل کشی می شوند که در آن کابل به صورت یک قطعه با دو انتهاست که کامپیوترها در امتداد طول آن به هم وصل می شوند . هر سیگنال که توسط یک ایستگاه کاری روی کابل ارسال می گردد در هر دو جهت به حرکت در می آید تا به همه کامپیوترهای دیگر و سرانجام به دو انتهای کابل برسد . در هر یک از دو انتهای باس باید یک مقاومت خاتمه دهنده وجود داشته باشد تا سیگنالهای دریافتی را با صفر کردن ولتاژ خنثی نماید.شبکهکابل کواکس غیر بهینه است زیرا سرعت آن به ۱۰ مگابیت بر ثانیه محدود است و هیچ راهی برای ارتقای آن وجود ندارد. در سیستم فوق، از تمامی پهنای باند به منظور انتقال اطلاعات استفاده می گردد. در Broad band به منظور استفاده همزمان ، پهنای باند به کانال های متعددی تقسیم می گردد. عدد۵ نیز شکل خلاصه شده ای برای نشان دادن حداکثر طول کابلی است که می توان استفاده نمود ( در این مورد خاص ۵۰۰ متر).
موسسه IEEE در سال ۱۹۸۵ نسخه رسمی استاندارد اترنت را با نام ۸۰۲/۳IEEE و در سال ۱۹۸۵، نسخه شماره دو را با نام ۸۰۲,۳aIEEE ارائه نمود. این نسخه با نام Thin Ethernet و یا ۱۰Base2 معروف گردید. (حداکثر طول کابل ۱۸۵ متر می باشد و عدد ۲ نشاندهنده این موضوع است که طول کابل می تواند تا مرز ۲۰۰ متر نیز برسد). از سال ۱۹۸۳ تا کنون ، استانداردهای متفاوتی ارائه شده است که یکی از اهداف مهم آنها، تامین پهنای باند مناسب به منظور انتقال اطلاعات است . ما امروزه شاهد رسیدن به مرز گیگابیت درشبکههای کامپیوتری می باشیم.
کابل زوج به هم تابیده (Twisted pair)
کابل زوج به هم تابیده استاندارد فعلی بیشترشبکههای LAN است . در مقایسه با انواع کابل کواکس نصب آن آسانتر و کارایی آن بهتر است. برخلاف کابل کواکس که فقط یک هادی منتقل کننده سیگنال و یک زمین دارد، کابل زوج به هم تابیده دارای چهار جفت سیم مسی عایق بندی شده است که در هر اینچ به تعداد مشخصی به هم تاب می خورند تا از تداخل الکترومغناطیسی ناشی از سایر جفت ها و منابع بیرونی اجنتاب شود. کابل های زوج به هم تابیده ، رنگ بندی خاصی دارند که بر اساس استاندارد A-T568 تعریف می شوند . در هر جفت سیم ، سیم تک رنگ سیگنالها را منتقل می کند و سیم راه راه به عنوان زمین عمل می کند. که به ترتیب زیر می باشند :
جفت ۱: آبی ، آبی سفید
جفت ۲: نارنجی ، نارنجی سفید
جفت ۳: سبز ، سبز و سفید
جفت ۴: قهوه ای ، قهوه ای سفید
کابل های زوج به هم تابیده بدون حفاظ Unshielded Twisted Pair) UTP ) بیشترشبکههای اترنت دفتری از کابل UTP استفاده می کنند. این کابل از هادی مسی ۲۲یا ۲۴ AWG استفاده می کند. امپدانس آن ۱۰۰ اهم است و به صورت زیر درجه بندی می شوند. ادامه مطلب...
امروزه از کابل های مختلفی درشبکههای استفاده می گردد. نوع و سیستم کابل کشی استفاده شده در یکشبکهبسیار حائز اهمیت است . در صورتی که قصد داشتنشبکهای را داریم که دارای حداقل مشکلات باشد و بتواند با استفاده مفید از پهنای باند به درستی خدمات خود را در اختیار کاربران قرار دهد، می بایست از یک سیستم کابل کشی مناسب استفاده گردد. در زمان طراحی یکشبکهمی بایست با رعایت مجموعه قوانین موجود در خصوص سیستم کابل کشی ،شبکهای با حداقل مشکلات را طراحی نمود. با این که استفاده ازشبکههای بدون کابل نیز در ابعاد وسیعی گسترش یافته است ، ولی هنوز بیش از ۹۵ درصد سازمان ها و موسسات از سیستم هایشبکهای مبتنی بر کابل ، استفاده می نمایند.
ایده های اولیه
ایده مبادله اطلاعات به صورت دیجیتال ، تفکری جدید در عصر حاضر محسوب می گردد. در سال ۱۸۴۴ فردی با نام <<ساموئل مورس >> یک پیام را ازWashington D.C به Baltimore و با استفاده از اختراع جدید خود (تلگراف) ، ارسال نمود .با این که از آن موقع زمان زیادی گذشته است و ما امروزه شاهدشبکههای کامپیوتری بزرگ و در عین حال پیچیده ای می باشیم ولی می توان ادعا نمود که اصول کار ، همان اصول و مفاهیم گذشته است.
کدهای مورس ، نوع خاصی از سیستم باینری می باشند که از نقطه و خط فاصله با ترکیبات متفاوت به منظور ارائه حروف و اعداد ، استفاده می نماید .شبکههای مدرن داده از یک و صفر ، استفاده می نمایند. بزرگترین تفاوت موجود بین سیستم های مدرن مبادله اطلاعات و سیستم پیشنهادی <<مورس>> ، سرعت مبادله اطلاعات در آنها است .تلگراف های اواسط قرن ۱۹ ، قادر به ارسال چهار تا پنج نقطه و یا خط فاصله در هر ثانیه بودند، درحالی که هم اینک کامپیوترها با سرعتی معادل یک گیگابیت در ثانیه با یکدیگر ارتباط برقرار می نمایند ( ارسال ۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰, ۱ صفر و یا یک در هر ثانیه) .
تلگراف و تله تایپ رایتر، پیشگام مبادله داده می باشند . در طی سی و پنج سال اخیر همه چیز با سرعت بالا و غیر قابل تصوری تغییر نموده است . ضرورت ارتباط کامپیوترها با یکدیگر و با سرعت بالا ، مهمترین علل پیاده سازی تجهیزاتشبکهای سریع ،کابل هایی با مشخصات بالا و سخت افزارهای ارتباطی پیشرفته است.
پیاده سازی تکنولوژی های جدیدشبکه
اترنت در سال ۱۹۷۰ توسط شرکت زیراکس در مرکز تحقیقات Palo Alto در کالیفرنیا پیاده سازی گردید. در سال ۱۹۷۹ شرکت های DEC و اینتل با پیوستن به زیراکس ، سیستم اترنت را برای استفاده عموم ، استاندارد نموند. این مشخصه استاندارد در سال ۱۹۸۰ توسط سه شرکت فوق با نام Ethernet Blue Book ارائه گردید ( استاندارد DIX) .
اترنت یک سیستم ده مگابیت در ثانیه است ( ده میلیون صفر و یا یک در ثانیه ) که از یک کابل کواکسیال بزرگ به عنوان ستون فقرات و کابل های کواکسیال کوتاه در فواصل ۲/۵ متر به منظور ایستگاه های کاری استفاده می نماید. کابل کواکسیالی که به عنوان ستون فقرات استفاده می گردد، Thick Ethernet و یا ۱۰Base5 نامیده می شود که در آن ۱۰ به سرعت انتقال اطلاعات درشبکهاشاره داشته (۱۰ مگابیت در ثانیه) و واژه Base نشاندهنده سیستم Base band است.
شبکه های کواکس با استفاده از همبندی (توپولوژی) باس ، کابل کشی می شوند که در آن کابل به صورت یک قطعه با دو انتهاست که کامپیوترها در امتداد طول آن به هم وصل می شوند . هر سیگنال که توسط یک ایستگاه کاری روی کابل ارسال می گردد در هر دو جهت به حرکت در می آید تا به همه کامپیوترهای دیگر و سرانجام به دو انتهای کابل برسد . در هر یک از دو انتهای باس باید یک مقاومت خاتمه دهنده وجود داشته باشد تا سیگنالهای دریافتی را با صفر کردن ولتاژ خنثی نماید.شبکهکابل کواکس غیر بهینه است زیرا سرعت آن به ۱۰ مگابیت بر ثانیه محدود است و هیچ راهی برای ارتقای آن وجود ندارد. در سیستم فوق، از تمامی پهنای باند به منظور انتقال اطلاعات استفاده می گردد. در Broad band به منظور استفاده همزمان ، پهنای باند به کانال های متعددی تقسیم می گردد. عدد۵ نیز شکل خلاصه شده ای برای نشان دادن حداکثر طول کابلی است که می توان استفاده نمود ( در این مورد خاص ۵۰۰ متر).
موسسه IEEE در سال ۱۹۸۵ نسخه رسمی استاندارد اترنت را با نام ۸۰۲/۳IEEE و در سال ۱۹۸۵، نسخه شماره دو را با نام ۸۰۲,۳aIEEE ارائه نمود. این نسخه با نام Thin Ethernet و یا ۱۰Base2 معروف گردید. (حداکثر طول کابل ۱۸۵ متر می باشد و عدد ۲ نشاندهنده این موضوع است که طول کابل می تواند تا مرز ۲۰۰ متر نیز برسد). از سال ۱۹۸۳ تا کنون ، استانداردهای متفاوتی ارائه شده است که یکی از اهداف مهم آنها، تامین پهنای باند مناسب به منظور انتقال اطلاعات است . ما امروزه شاهد رسیدن به مرز گیگابیت درشبکههای کامپیوتری می باشیم.
کابل زوج به هم تابیده (Twisted pair)
کابل زوج به هم تابیده استاندارد فعلی بیشترشبکههای LAN است . در مقایسه با انواع کابل کواکس نصب آن آسانتر و کارایی آن بهتر است. برخلاف کابل کواکس که فقط یک هادی منتقل کننده سیگنال و یک زمین دارد، کابل زوج به هم تابیده دارای چهار جفت سیم مسی عایق بندی شده است که در هر اینچ به تعداد مشخصی به هم تاب می خورند تا از تداخل الکترومغناطیسی ناشی از سایر جفت ها و منابع بیرونی اجنتاب شود. کابل های زوج به هم تابیده ، رنگ بندی خاصی دارند که بر اساس استاندارد A-T568 تعریف می شوند . در هر جفت سیم ، سیم تک رنگ سیگنالها را منتقل می کند و سیم راه راه به عنوان زمین عمل می کند. که به ترتیب زیر می باشند :
جفت ۱: آبی ، آبی سفید
جفت ۲: نارنجی ، نارنجی سفید
جفت ۳: سبز ، سبز و سفید
جفت ۴: قهوه ای ، قهوه ای سفید
کابل های زوج به هم تابیده بدون حفاظ Unshielded Twisted Pair) UTP ) بیشترشبکههای اترنت دفتری از کابل UTP استفاده می کنند. این کابل از هادی مسی ۲۲یا ۲۴ AWG استفاده می کند. امپدانس آن ۱۰۰ اهم است و به صورت زیر درجه بندی می شوند. ادامه مطلب...
Last edited: