گردشگري و سفر، ارتباطي ناگسستني با صنعت حمل و نقل داشته و در اين ميان شايد نقش راه‌آهن و ايستگاه‌هاي قطار، بسيار بااهميت باشد. نما و چهره ايستگاه قطار به همراه امكانات و تسهيلات رفاهي براي گردشگران و مسافران اهميتي ويژه دارد. اين ايستگاه‌ها مي‌توانند با وجود داشتن زيبايي‌ها و امكانات ويژه و طرح‌هاي خاص معماري، خود به مكاني ديدني و قابل توجه تبديل شوند. در گوشه و كنار اين دنيا برخي از ايستگاه‌هاي قطار وجود دارد كه به زيبايي محيط داخلي و بيرون ايستگاه بسيار توجه شده است و براي ساخت برخي از آنها از نقشه‌هاي پيچيده و شگفت‌انگيزي استفاده كرده‌اند كه در كنار زيبايي از شكل و چهره ويژه نيز برخوردار هستند. در اينجا به 10 ايستگاه زيبا و خاص دنيا به انتخاب سايت toptens پرداخته‌ايم.
ايستگاه‌مركزي‌قطار‌برلين
ايستگاه مركزي قطار برلين يا برلين هوپ بانهوف (ايستگاه هوپ برلين) كه بزرگ‌ترين ايستگاه قطار در اروپا به حساب مي‌آيد، در كشور آلمان قرار گرفته است. بناي اين ايستگاه از فلز و قاب‌هاي شيشه‌اي ساخته شده و همين باعث شده كه نور خورشيد به شكل چشم‌نوازي فضاي داخل را نورافشاني كند و زيبايي داخل را دوچندان سازد. اين ايستگاه سال 2006 و در جايگاه تاريخي ايستگاه لرتر گشايش يافت. ايستگاه لرتر پايانه قطار در شهر كوچك لرتر بوده كه سال 1871 ميلادي آغاز به كار كرد و تا اين اواخر يكي از مهم‌ترين خطوط ارتباطي شرق و غرب آلمان به شمار مي‌رفته است. ساخت ساختمان جديد ايستگاه سال 1995 ميلادي با ساخت تونل ايستگاه آغاز شد و پايان سال 2005 تكميل شد. قابل توجه است كه اين ايستگاه 54 پله برقي و 34 آسانسور بزرگ دارد كه روزانه به رفت و آمد مسافران كمك مي‌كند. زيبايي بناي ايستگاه به همراه تعداد زيادي فروشگاه بزرگ در نزديكي آن، منطقه را به مكاني پرجاذبه نيز تبديل كرده است.
ايستگاه كوالالامپور
ايستگاه قطار كوالالامپور در مالزي، در بين ده ايستگاه قطار زيباي دنيا رده نهم را به خود اختصاص داده است. بناي اصلي اين ايستگاه قديمي است و در سال1910 ميلادي مورد بهره‌برداري قرار گرفته بود، اما به دليل اين كه در طول اين مدت به اين ايستگاه رسيدگي و تمام موارد پيشرفت در آن اجرا شده، موجب شده تا زيبايي و طراحي قديمي بنا به همراه وجود امكانات لازم، آن را در فهرست ايستگاه‌هاي زيبا و خاص جهان ببينيم. نماي ايستگاه قطار كوالالامپور همانند كاخي زيبا هر مسافر و بيننده‌اي را براي تماشا به سوي خود مي‌كشد. اين بنا تلفيقي از هنر معماري قديمي شرقي به همراه سبك معماري غربي است كه در نوع خود بي‌نظير است. سال 1986 ميلادي بخش جديدي به اين ايستگاه افزوده شد و بخش‌هاي قديمي آن نيز مورد تعمير و بازسازي قرار گرفت. سال 2006 نيز روي ستون‌هاي نماي بيروني ايستگاه پوشش و سقفي جديد ساخته شد.
ايستگاه مسير كابل شمالي پارك
اين ايستگاه قطار در كشور اتريش قرار گرفته كه نام آن برگرفته از يكي از بزرگ‌ترين ايستگاه‌هاي كابل در اتريش است كه در شهرستان اينسبروك اين كشور قرار دارد. طراحي و اجراي بناي اين ايستگاه را معمار برجسته‌اي به نام زاها حديد بر عهده داشته است. يكي از زيباترين بخش‌هاي اين ايستگاه، سقف ساختمان آن است كه همانند شكل موج انتزاعي ساخته شده و نگاه كردن آن نوعي سرگيجه لذتبخش به همراه حس تحسين در آدمي به وجود مي‌آورد. فضاي مدرن و پيشرفته داخل به همراه اين سقف مواج عجيب و غريب انسان را به دنيا و فضايي در آينده مي‌برد و حس شگفتي را در مسافر بر مي‌انگيزد. اين ايستگاه توانسته رتبه هشتم را كسب كند.
ايستگاه لا‌گير‌دي استراسبورگ
اين ايستگاه قطار در شهر استراسبورگ در ايالت آلزاس كشور فرانسه است. ايستگاه قطار لا گير دي، سال
1846ميلادي گشايش يافت و سال 1883 ميلادي پس از بازسازي و ايجاد تغييراتي در آن دوباره باز شد. طراحي بنا و تغييرات انجام شده بر ساختمان ايستگاه را سال 1883 ميلادي، معماري مشهور اهل برلين به نام يوهان ژوكوبستال انجام داده است. سال 2007 بار ديگر ساختمان ايستگاه مورد بازسازي قرار گرفت و در اين زمان تلاش شد تا همه امكانات مورد نياز در آسايش، آساني انتقال مسافران و رفت و آمد آنها در نظر گرفته شود. بخش‌هايي به بناي ايستگاه افزوده شد كه عبارت است از : نماي پيله‌اي شكل زيبا و بنايي شيشه‌اي كه بلنداي آن 120 متر است و باعث شده نماي بنا را چهره‌اي ديگر ببخشد. با تغييرات ساختمان، اين ايستگاه نمايانگر معماري نو و سنتي در كنار هم است و حس جديدي را در بيننده ايجاد مي‌كند. امروزه اين ايستگاه قطار به عنوان باشكوه‌ترين ايستگاه قطار كشور فرانسه شناخته مي‌شود. ايستگاه قطار لا گير دي ايستگاه اصلي شهر استراسبورگ و همچنين شرق فرانسه بوده و به‌عنوان دروازه استراسبورگ مشهور شده است.
ايستگاه كانازاوا
ايستگاه قطار كانازاوا در كشور ژاپن جاي دارد. نخستين بخش معماري اين ايستگاه كه در نخستين لحظه ورود بازديدكننده به چشم مي‌خورد، دروازه‌اي بزرگ و بلند است كه به سبك سنتي ژاپني ساخته شده است. بلنداي اين دروازه 14 متر است. چيزي كه به چشم مي‌خورد گنبدي است بسيار زيبا كه از 3000 قالب شيشه‌اي ساخته شده كه نقش اتصال‌دهنده ضلع شرقي و غربي ايستگاه را بر عهده گرفته است. اين ايستگاه يكي از بزرگ‌ترين ايستگاه‌هاي بزرگ ژاپن محسوب مي‌شود. در 1990 ميلادي، تغييراتي اساسي در ايستگاه به وجود آمد به طوري كه ترن‌ها و خطوط آنها در سطح بالايي باقي ماندند و ديگر امكانات و تسهيلات ايستگاه به زير زمين منتقل شدند. يك سال پس از آن يك فروشگاه بسيار بزرگ در آن ساخته شد كه به رونق آن افزوده شد. ساخت دروازه مشهور اين ايستگاه سال 2005 به پايان رسيد. در 2008 ميلادي جشن يكصد و دهمين روز يادبود سلطنتي در اين مكان برگزار شد كه در نوع خود از شكوه و زيبايي ويژه‌اي برخوردار بود.
ايستگاه‌‌تقاطع‌جنوبي
ايستگاه قطار تقاطع جنوبي ازجمله ايستگاه‌هاي قطار ويژه با معماري خاص است و در رده پنجم اين فهرست جاي گرفته است. اين ايستگاه در شهر ملبورن استراليا قرار دارد. مهم‌ترين و برجسته‌ترين نمايي كه در اين ايستگاه ديده مي‌شود و چشم هر بيننده را خيره مي‌كند، سقف موجدار، پيچيده و چين و واچين ساختمان اين ايستگاه است. اين ايستگاه قطار نيز از قدمت خوبي برخوردار است چراكه گشايش آن به سال 1859 ميلادي باز مي‌گردد. سال 1915 طرح افزودن تعدادي خط جديد آغاز شد كه در بين سال‌هاي 1918 تا 1924 گشايش يافتند. سال 2002، با تلاش مقامات شهر ملبورن، اين ايستگاه قديمي به طور اساسي بازسازي و چهره‌اي نو به خود گرفت و به يك ايستگاه قطار مدرن و پيشرفته تبديل شد. پروژه بازسازي اين ايستگاه چهار سال به طول انجاميد كه در پي آن توانستند جايزه موسسه سلطنتي معماري بريتانيا كه يكي از معتبرترين جوايز در سطح بريتانياست را از آن خود كنند. از اين ساختمان به عنوان جذاب‌ترين ساختمان نوساز خارج از اتحاديه اروپا ياد مي‌كنند.
ايستگاه‌قطار استاسيون‌دو‌آتوشا
ايستگاه قطار استاسيون دو آتوشا كه به ايستگاه مادريد آتوشا نيز مشهور است، در كشور اسپانيا قرار گرفته است. شاخصه مشهور و ديدني اين ايستگاه جنگلي است كه درون اين ايستگاه وجود دارد و همين باعث شده رتبه چهارم فهرست برترين ايستگاه‌هاي قطار در سطح جهاني به آن داده شود. در حقيقت در اين ايستگاه باغي وجود دارد كه از نظر شكل و تنوع همچون جنگلي كوچك است يا به لحاظ كوچكي‌اش جنگلي مينياتوري را به ياد انسان مي‌اندازد. ساختمان ايستگاه استاسيون دو آتوشاي مادريد سال 1851 ميلادي بنا نهاده شد و سال 1992 ميلادي باغي زيبا و باشكوه به آن افزوده شد. فضاي اين جنگل مينياتوري نزديك به 4000 مترمربع است كه 500 گونه گياهي و جانوري را در خود جاي داده است. در صورتي كه به تماشاي اين جنگل بپردازيد، فضاي طبيعي آن و وجود گياهان گرمسيري و جست و خيز جانوران در گوشه و كنار ايستگاه حسي از يك جنگل واقعي را در شما ايجاد مي‌كند.
ايستگاه چاتراپاتي
ايستگاه قطار چاتراپاتي كه به پايانه ويكتوريا نيز مشهور است، در كشور هندوستان قرار دارد و توانسته رتبه سوم را به خود اختصاص دهد. اين ايستگاه در شهر بمبئي قرار گرفته و يكي از شلوغ‌ترين ايستگاه‌هاي قطار هند و جهان به حساب مي‌آيد. طراحي و ساخت اين ايستگاه را فردريك ويليام استيونز، معمار انگليسي بر عهده گرفته بود كه سال 1888 ميلادي آن را به پايان رساند. اين ايستگاه در جشن سالروز تاجگذاري ملكه ويكتوريا گشايش يافت كه به افتخار ملكله ايستگاه را پايانه ويكتوريا نام نهادند. پس از استقلال هند، در سال 1996، به افتخار بنيانگذار امپراتوري مراتا در غرب هند در سده هفدهم، نام آن به پايانه چاتراپاتي شيواجي تغيير داده شد. بناي اين ايستگاه آميخته از دو فرهنگ معماري متفاوت، يكي سبك ويكتوريايي انگلستان و ديگري هنر سنتي معماري هند است. تلفيق هنر غربي و شرقي در كنار هم نمونه‌اي بسيار زيبا و بي‌نظير به وجود آورده كه سال 2004 در فهرست ميراث جهاني يونسكو به ثبت رسيده است.
ايستگاه مركزي آنت‌ورپ
ايستگاه قطار مركزي آنت ورپ كه در كشور بلژيك ساخته شده، خود را در رده دوم فهرست ما جاي داده است. اين ايستگاه مابين سال‌هاي 1895 تا 1905 ميلادي بنا شده است كه در ماه هشتم سال 1905 گشايش يافت. معمار اين بنا لوئيس دلاسنسريه بوده و ساختمان اين ايستگاه از گنبدي بزرگ و زيبا برخوردار است كه درست بالاي سالن انتظار قرار دارد و نيز گنبدهاي كوچكي در دو گوشه بالاي ساختمان ديده مي‌شود كه زيبايي بنا را افزايش داده است. قابل توجه اين كه بازديدكنندگان و مسافران اين ايستگاه بر اين باور هستند كه بناي اين ايستگاه بيشتر به يك كليسا و يا نيايشگاه شبيه است تا يك ايستگاه قطار. به همين جهت برخي از آنها اين ايستگاه را كليساي راه‌آهن نيز مي‌نامند.
ايستگاه خيابان پانكراس
ايستگاه قطار خيابان پانكراس در شهر لندن كشور انگلستان رتبه نخست را از آن خود كرده است. اين ايستگاه بين سال‌هاي 1864 تا 1868 ميلادي ساخته شده و زيباترين نماي ساختمان ايستگاه قطار را داراست. در اين ايستگاه تنديسي برنزي به بلنداي 9 متر وجود دارد كه در سالن رفت و آمد عمومي مردم قرار داده شده است. ساختمان اين ايستگاه معماري ويكتوريايي را به نمايش مي‌گذارد كه امروزه طرح قديمي آن انسان را به فضاي گذشته و تاريخي مي‌كشاند. وجود مجسمه برنزي كه زوجي در آغوش يكديگر را نمايش مي‌دهد، جذابيت داخل ايستگاه را دوچندان كرده و آرامشي خاص به آن بخشيده است. قابل توجه است كه در دهه1960ميلادي مقامات و بزرگان شهر لندن خواستار از بين بردن اين بنا بودند، اما خوشبختانه ساختمان ايستگاه قطار خيابان پانكراس از خطر تخريب رهايي يافت و مورد بازسازي قرار گرفت و به كمبودهايش رسيدگي شد.
جام جم
