Epitome
Registered User
- تاریخ عضویت
- 15 دسامبر 2012
- نوشته‌ها
- 1,051
- لایک‌ها
- 1,121
سلام دوستان
چند روز پیش این مطلبو برای یکی از دوستانم ترجمه کردم که گفتم اینجا هم بذارمش تا شاید به درد کاربرای اینجا هم بخوره. امیدوارم براتون مفید باشه.
از وب سایت Taste of Cinema
نویسنده: Anthony Crossland
ترجمه و تخلیص از خودم
یک موومان سینمایی شامل موجی از فیلمهایی می شود که عموما از یک جریان خاص در سینمای دوران خودشان پیروی می کنند. اکثر موومان های محبوب سینما منطقه ای هستند اما بر کل سینمای دنیا تاثیر می گذارند. این دسته از فیلمها دارای ریشه هایی فرهنگی می باشند که از فجایع ملی، فرهنگ توده، یا معضلات اجتماعی تاثیر می پذیرند.
برای ایجاد سبک های نوآورانه فیلمسازی می توان از تکنیک های تجربی (Experimental) استفاده کرد. همچنین به منظور دادن هویتی منحصر بفرد به اینگونه فیلمها، محدودیت های تدوین کنار زده می شوند. چنین فیلمهای نوآورانه ای نه تنها از جنبه تاریخی اهمیت دارند، بلکه برای آینده سینما نیز مهم تلقی می شوند.
1- اکسپرسیونیزم آلمان (German Expressionism)
در جریان جنگ جهانی اول، فیلمهای خارجی در آلمان اجازه نمایش نداشتند؛ این اتفاق منجر به رشد صنعت سینما در این کشور گردید. پس از جنگ در حالی که اقتصاد آلمان در حال دست و پا زدن بود، مردم برای فرار از مشکلات روزمره، به جای گذراندن تعطیلات به سینما می رفتند. مشابه این اتفاق بعد از دوره رکود بزرگ (Great Depression) برای سینمای امریکا رخ داد که منجر به شروع عصر طلایی هالیوود گردید.
فیلمهای اکسپرسیونیستی به تبع زمان ساختشان صامت و سیاه و سفید بودند، اما برخی مواقع فیلمسازان با استفاده از قالب های رنگی مخصوص (مثلا زرد رنگ) حال و هوای فیلمهایشان را عوض می کردند. طراحی هنری، استایل بازیگران و استفاده از سایه ها، ظاهری سوررئال (مشابه نقاشی های سوررئال آن دوران) به فیلمها می بخشید.
اکسپرسیونیزم آلمان با روی کار آمدن **** نازی کنار رفت، اما تاثیر آن همچنان ادامه دارد. فریتز لانگ و فردریش ویلهلم مورنائو که از چهره های شاخص این موومان محسوب می شوند به امریکا گریخته و در هالیوود مشغول به کار شدند. برای مثال رگه هایی از اکپرسیونیزم آلمان را میتوان در فیلمهای نخستین آلفرد هیچکاک مشاهده کرد. همچنین گفته می شود که بسیاری از فیلمهای تیم برتون تجلی مدرنی از اکسپرسیونیزم محسوب می شوند.
چهره های شاخص:
F.W. Murnau
Fritz Lang
G.W. Pabst
Robert Wiene
برخی فیلمهای شاخص:
Nosferatu, a Symphony of Horror ساخته فردریش مورنائو
The Cabinet of Dr. Caligari ساخته رابرت وینه
The Golem: How He Came into the World ساخته کارل بوسه و پاول وگنر
Metropolis ساخته فریتز لانگ
M ساخته فریتز لانگ
Pandora's Box ساخته ویلهلم پابست
2- موج نوی فرانسه (French New Wave)
در اواخر دهه 50 میلادی، روند یکنواخت فیلمهای سینمایی منتقدان جوان سینما و نویسندگان مجله کایه دو سینما (Cahiers du cinema) را که دانش گسترده ای در زمینه فیلم داشتند، به شدت خسته میکرد. اعضای این گروه که اکثرشان با یکدیگر رفیق بودند، دست به کار شدند و با علاقه خاصی که به ابتکار و نوآوری داشتند در راستای تغییر سینما یکدیگر را یاری دادند. کارگردانان دیگر نیز خیلی زود به این جمع پیوستند.
فیلمهایی که در نتیجه این جنبش ساخته شدند از بودجه چندانی برخوردار نبودند، اما به خاطر خصوصیاتی نظیر فیلمبرداری با تجهیزات ریلی، حرکت سریع افق گرد، دوربین روی دست و از همه معروف تر برش پرشی (Jump Cut)، سبک ویژه ای پیدا کرده بودند. موج نوی فرانسه قوانین فیلمسازی و زمان بندی را شکست و به فیلم ها انرژی تازه ای بخشید.
موج نوی فرانسه هرگز از بین نرفت بلکه تکامل یافت.
چهره های شاخص:
Francois Truffaut
Jean-Luc Godard
Eric Rohmer
Claude Chabrol
Jacques Rivette
برخی فیلمهای شاخص:
The 400 Blows ساخته فرانسوا تروفو
Jules and Jim ساخته فرانسوا تروفو
Breathless ساخته ژان گدار
Le beau Serge ساخته کلود شابرول
Sign of Leo ساخته اریک رومر
Paris Belongs to Us ساخته ژاک ریوه
3- هالیوود نو (New Hollywood)
در دهه 60 میلادی، ایالات متحده دستخوش تغییرات عدیده ای شد؛ سیستم قدیمی استودیوهای هالیوود قوانینی را برای فیلمسازی معین کرده بودند که باعث میشد فیلمهای آن دوران برای جذب تماشاگر حتی در رقابت با کمدی های تلویریونی نیز ناتوان باشند. با وجود جنگ ویتنام و شورش های نژادی، مردم از فیلمهایی مثل اشکها و لبخندها (The Sound of Music) خسته شده بودند. هالیوود ضررهای مالی متعددی را تحمل میکرد. در آن دوران، فیلمسازانی که در زمینه سینما تحصیلات داشتند با تاثر از فیلمای خارجی جنبش هالیوود نو را پایه ریزی نمودند.
به لحاظ فنی استایل منحصر بفردی در کار نبود، بلکه تنها تاثیرات فیلمهای خارجی بر فیلمهای هالیوود نو پدیدار گشته بود. این فیلمها معمولا برای تماشا به همراه خانواده مناسب نبودند؛ روابط جنسی چند طرفه، مواد مخدر و خشونت بخش جدانشدی این گونه فیلما بودند. فیلمها به سبکی تلخ و واقعی ساخته می شدند و زیبایی بصری چندانی نداشتند.
هالیوود نو هیچ وقت از بین نرفت و هر دو سینمای مستقل و سینمای هالیوود را به جلو حرکت داد.
چهره های شاخص:
Martin Scorsese
Terrence Malick
John Cassavetes
Francis Ford Coppola
Mike Nichols
Arthur Penn
برخی فیلمهای شاخص:
Taxi Driver ساخته مارتین اسکورسیزی
Dog Day Afternoon ساخته سیدنی لومت
Easy Rider ساخته دنیس هاپر
The Graduate ساخته مایک نیکولز
Bonnie and Clyde ساخته آرتور پن
Midnight Cowboy ساخته جان شلزینجر
Two-Lane Blacktop ساخته مونت هلمن
Badlands ساخته ترنس ملیک
The Deer Hunter ساخته مایکل چیمینو
The Killing of a Chinese Bookie ساخته جان کازاوتس
The Conversation ساخته فرانسیس فورد کاپولا
4- نئو رئالیسم ایتالیا (Italian Neo-Realism)
بعد از جنگ دوم جهانی از ایتالیا جز خرابه هایی باقی نمانده بود. با نگرشی نفرت آمیز نسبت به فیلمهای سبکسرانه و الکی خوش هالیوودی، فیلمسازان ایتالیایی شروع به ساختن فیلمهای واقع گرایانه و غمناک کردند. این فیلمها هیچ ابایی از نشان دادن مکانها و صحنه های تکان دهنده واقعی نداشتند. داستانها لزوما پایانی خوش نداشتند. فقر، جرم، خوشی ها و تلخی های ساده و صمیمی به طرز واقع گرایانه ای به نمایش در می آمدند.
فیلمسازان نئو رئالیست به کار خود ادامه دادند و بعدها همکاری هایی نیز با فیلمسازان موج نوی فرانسه انجام دادند. نئو رئالیسم ایتالیا نقش الهام بخشی بر سینمای موج نوی فرانسه ایفا کرد.
چهره های شاخص:
Federico Fellini
Roberto Rossellini
Vittorio De Sica
Luchino Visconti
برخی فیلمای شاخص:
Rome, Open City ساخته روبرتو روزلینی
The Bicycle Thieves ساخته ویتوریو دسیکا
I Vitelloni ساخته فدریکو فلینی
Umberto D ساخته ویتوریو دسیکا
La Terra Trema ساخته لوکینو ویسکونتی
چند روز پیش این مطلبو برای یکی از دوستانم ترجمه کردم که گفتم اینجا هم بذارمش تا شاید به درد کاربرای اینجا هم بخوره. امیدوارم براتون مفید باشه.
از وب سایت Taste of Cinema
نویسنده: Anthony Crossland
ترجمه و تخلیص از خودم
یک موومان سینمایی شامل موجی از فیلمهایی می شود که عموما از یک جریان خاص در سینمای دوران خودشان پیروی می کنند. اکثر موومان های محبوب سینما منطقه ای هستند اما بر کل سینمای دنیا تاثیر می گذارند. این دسته از فیلمها دارای ریشه هایی فرهنگی می باشند که از فجایع ملی، فرهنگ توده، یا معضلات اجتماعی تاثیر می پذیرند.
برای ایجاد سبک های نوآورانه فیلمسازی می توان از تکنیک های تجربی (Experimental) استفاده کرد. همچنین به منظور دادن هویتی منحصر بفرد به اینگونه فیلمها، محدودیت های تدوین کنار زده می شوند. چنین فیلمهای نوآورانه ای نه تنها از جنبه تاریخی اهمیت دارند، بلکه برای آینده سینما نیز مهم تلقی می شوند.
1- اکسپرسیونیزم آلمان (German Expressionism)
در جریان جنگ جهانی اول، فیلمهای خارجی در آلمان اجازه نمایش نداشتند؛ این اتفاق منجر به رشد صنعت سینما در این کشور گردید. پس از جنگ در حالی که اقتصاد آلمان در حال دست و پا زدن بود، مردم برای فرار از مشکلات روزمره، به جای گذراندن تعطیلات به سینما می رفتند. مشابه این اتفاق بعد از دوره رکود بزرگ (Great Depression) برای سینمای امریکا رخ داد که منجر به شروع عصر طلایی هالیوود گردید.
فیلمهای اکسپرسیونیستی به تبع زمان ساختشان صامت و سیاه و سفید بودند، اما برخی مواقع فیلمسازان با استفاده از قالب های رنگی مخصوص (مثلا زرد رنگ) حال و هوای فیلمهایشان را عوض می کردند. طراحی هنری، استایل بازیگران و استفاده از سایه ها، ظاهری سوررئال (مشابه نقاشی های سوررئال آن دوران) به فیلمها می بخشید.
اکسپرسیونیزم آلمان با روی کار آمدن **** نازی کنار رفت، اما تاثیر آن همچنان ادامه دارد. فریتز لانگ و فردریش ویلهلم مورنائو که از چهره های شاخص این موومان محسوب می شوند به امریکا گریخته و در هالیوود مشغول به کار شدند. برای مثال رگه هایی از اکپرسیونیزم آلمان را میتوان در فیلمهای نخستین آلفرد هیچکاک مشاهده کرد. همچنین گفته می شود که بسیاری از فیلمهای تیم برتون تجلی مدرنی از اکسپرسیونیزم محسوب می شوند.
چهره های شاخص:
F.W. Murnau
Fritz Lang
G.W. Pabst
Robert Wiene
برخی فیلمهای شاخص:
Nosferatu, a Symphony of Horror ساخته فردریش مورنائو
The Cabinet of Dr. Caligari ساخته رابرت وینه
The Golem: How He Came into the World ساخته کارل بوسه و پاول وگنر
Metropolis ساخته فریتز لانگ
M ساخته فریتز لانگ
Pandora's Box ساخته ویلهلم پابست
2- موج نوی فرانسه (French New Wave)
در اواخر دهه 50 میلادی، روند یکنواخت فیلمهای سینمایی منتقدان جوان سینما و نویسندگان مجله کایه دو سینما (Cahiers du cinema) را که دانش گسترده ای در زمینه فیلم داشتند، به شدت خسته میکرد. اعضای این گروه که اکثرشان با یکدیگر رفیق بودند، دست به کار شدند و با علاقه خاصی که به ابتکار و نوآوری داشتند در راستای تغییر سینما یکدیگر را یاری دادند. کارگردانان دیگر نیز خیلی زود به این جمع پیوستند.
فیلمهایی که در نتیجه این جنبش ساخته شدند از بودجه چندانی برخوردار نبودند، اما به خاطر خصوصیاتی نظیر فیلمبرداری با تجهیزات ریلی، حرکت سریع افق گرد، دوربین روی دست و از همه معروف تر برش پرشی (Jump Cut)، سبک ویژه ای پیدا کرده بودند. موج نوی فرانسه قوانین فیلمسازی و زمان بندی را شکست و به فیلم ها انرژی تازه ای بخشید.
موج نوی فرانسه هرگز از بین نرفت بلکه تکامل یافت.
چهره های شاخص:
Francois Truffaut
Jean-Luc Godard
Eric Rohmer
Claude Chabrol
Jacques Rivette
برخی فیلمهای شاخص:
The 400 Blows ساخته فرانسوا تروفو
Jules and Jim ساخته فرانسوا تروفو
Breathless ساخته ژان گدار
Le beau Serge ساخته کلود شابرول
Sign of Leo ساخته اریک رومر
Paris Belongs to Us ساخته ژاک ریوه
3- هالیوود نو (New Hollywood)
در دهه 60 میلادی، ایالات متحده دستخوش تغییرات عدیده ای شد؛ سیستم قدیمی استودیوهای هالیوود قوانینی را برای فیلمسازی معین کرده بودند که باعث میشد فیلمهای آن دوران برای جذب تماشاگر حتی در رقابت با کمدی های تلویریونی نیز ناتوان باشند. با وجود جنگ ویتنام و شورش های نژادی، مردم از فیلمهایی مثل اشکها و لبخندها (The Sound of Music) خسته شده بودند. هالیوود ضررهای مالی متعددی را تحمل میکرد. در آن دوران، فیلمسازانی که در زمینه سینما تحصیلات داشتند با تاثر از فیلمای خارجی جنبش هالیوود نو را پایه ریزی نمودند.
به لحاظ فنی استایل منحصر بفردی در کار نبود، بلکه تنها تاثیرات فیلمهای خارجی بر فیلمهای هالیوود نو پدیدار گشته بود. این فیلمها معمولا برای تماشا به همراه خانواده مناسب نبودند؛ روابط جنسی چند طرفه، مواد مخدر و خشونت بخش جدانشدی این گونه فیلما بودند. فیلمها به سبکی تلخ و واقعی ساخته می شدند و زیبایی بصری چندانی نداشتند.
هالیوود نو هیچ وقت از بین نرفت و هر دو سینمای مستقل و سینمای هالیوود را به جلو حرکت داد.
چهره های شاخص:
Martin Scorsese
Terrence Malick
John Cassavetes
Francis Ford Coppola
Mike Nichols
Arthur Penn
برخی فیلمهای شاخص:
Taxi Driver ساخته مارتین اسکورسیزی
Dog Day Afternoon ساخته سیدنی لومت
Easy Rider ساخته دنیس هاپر
The Graduate ساخته مایک نیکولز
Bonnie and Clyde ساخته آرتور پن
Midnight Cowboy ساخته جان شلزینجر
Two-Lane Blacktop ساخته مونت هلمن
Badlands ساخته ترنس ملیک
The Deer Hunter ساخته مایکل چیمینو
The Killing of a Chinese Bookie ساخته جان کازاوتس
The Conversation ساخته فرانسیس فورد کاپولا
4- نئو رئالیسم ایتالیا (Italian Neo-Realism)
بعد از جنگ دوم جهانی از ایتالیا جز خرابه هایی باقی نمانده بود. با نگرشی نفرت آمیز نسبت به فیلمهای سبکسرانه و الکی خوش هالیوودی، فیلمسازان ایتالیایی شروع به ساختن فیلمهای واقع گرایانه و غمناک کردند. این فیلمها هیچ ابایی از نشان دادن مکانها و صحنه های تکان دهنده واقعی نداشتند. داستانها لزوما پایانی خوش نداشتند. فقر، جرم، خوشی ها و تلخی های ساده و صمیمی به طرز واقع گرایانه ای به نمایش در می آمدند.
فیلمسازان نئو رئالیست به کار خود ادامه دادند و بعدها همکاری هایی نیز با فیلمسازان موج نوی فرانسه انجام دادند. نئو رئالیسم ایتالیا نقش الهام بخشی بر سینمای موج نوی فرانسه ایفا کرد.
چهره های شاخص:
Federico Fellini
Roberto Rossellini
Vittorio De Sica
Luchino Visconti
برخی فیلمای شاخص:
Rome, Open City ساخته روبرتو روزلینی
The Bicycle Thieves ساخته ویتوریو دسیکا
I Vitelloni ساخته فدریکو فلینی
Umberto D ساخته ویتوریو دسیکا
La Terra Trema ساخته لوکینو ویسکونتی
