من تمام تابع ها که چند تا مقدار باید برگردونن رو از global استفاده میکنم!!
یعنی یدونه return و بقیه global !!
global $variables;
همین
این کار اشکال زادیی برنامه، و توسعه آنرا مشکل می کند.
دیرزمانی مردم با COBOL برنامه می نوشتند که همه متغیرها در آن
Global بودند، بعدها پی بردند که اینجوری زندگی به کامشان تلخ میشود،
پس برنامه نویسی ساختار-یافته و توابع و رویه ابداع شدند، و پس از آن
برنامه نویسی شی گرایی.
توابع، ریزبرنامه هایی هستند که به برنامه اصلی خدمت رسانی میکنند،
نه اینکه محتوایی برنامه اصلی را مستقیماً دستکاری کنند؛ این شیوه از
طراحی نرم افزار، بسیار ناشیانه است، چون ردیابی محل بروز خطا را
مشکل می کند و منجر به تولید کد اِسپاگتی میشود، درست مثل
زمانی که از دستورات goto استفاده کنیم که خوشبخاته در زبانهای
جدید منسوخ شده اند.
در یک حالت خوب، میتوانید از کلاسها استفاده کنید؛ متغیرهای هر کلاس،
برای تمام متدهای آن کلاس، Global هستند.