بزرگنربن دایره المعارف هنرهای رزمی به زبان فارسی

[three heart]

فقط چینگ چونگ یعنی همون وینگ چون

 

[three heart]

وینگ چون از سبک توآ کمی بهتره
نه خیلی کمی
در شرایط عادی با هم برابرند ولی اگر یک استاد خوب در وینگ چون باشه توآ شکست میخوره

اقا خودت چی کار می کنی؟

 

[three heart]

میشه بیشتر توضیح بدید دوست عزیز ؟

سلام رفیق
بلاخره چه ورزشی رفتی؟
یا هنوز اندر خم یک کوچه ای

 

[softkadeh]

سلام رفیق
بلاخره چه ورزشی رفتی؟
یا هنوز اندر خم یک کوچه ای

انتخابم رو کردم . ولی استاد نیست . نمیدونم زیر نظر کی تمرین کنم . آخه اصلأ از استاد بد خوشم نمیاد .
بعد اینکه یکم میترسم وینگ چون طوری باشه که نشه وقتی دعوا میکنی یارو رو زد . آخه یکم فرم و ایناش شک میندازه آدمو .
دوست دارم همراهش سبکای دیگرم امتجان کنم .

در کل دنبال استاد خیلی خوب وینگ چون سنتی ییپ من هستم .

 

[ndnd]

سلام دوستان این مطلب مطلب جالبی هست گفتم شما هم استفاده کنید.

" جنگجویان تاریکی، یا همان نینجاها، همانند سایه می باشند. در تاریکی شب مواظب خودتان باشید، برق شمشیر یک نینجا بسیار خیره کننده است. هرگز با یک نینجا شوخی نکنید ! "

مطلب بالا، برگرفته از مجله رزمی کاراته، در سال 1988 است! زمانی که تب نینجا شدن در آمریکا بالا گرفته بود. اما با کمال تاسف باید گفت فاصله عمیق فرهنگی میان غرب و شرق، مانع از درک صحیح این هنر زیبای رزمی سرزمین خورشید تابان در آمریکا شده بود
واقعیت این است که توصیف بالا تنها در مورد نینجاهای فیلمهای هالیوودی صادق بوده، و با فرهنگ واقعی نینجاها فرسنگها فاصله دارد. نینجا یا همان مکتب نینجوتسو در فضا ودنیای دیگری با مفاهیم روحانی دیگری در جهان مطرح شده است . که متاسفانه اکثریت کسانی که مدعی نینجا بودن دارند از این مکتب و از فلسفه بدور هستند...





نینجاهای واقعی در حقیقت رزمی کارانی با مهارت های بسیار بالاهستند که بدون توجه به امکانات، همواره رشد و پیشرفت در هنرهای رزمی را سرلوحه کار خویش قرار می دهند. این هنرجویان برای وقت و زمان خویش ارزش بالایی قایل هستند و سالیان سال ،به دور از قیل و قال و هیاهو،با تمرینات سنگین و جدی هنر رزمی نینجوتسو، جسم و روح خویش را می سازند و هر از چندگاهی حاصل تمرینات طاقت فرسای خویش را درنگاه شگفت زده مردم به نمایش می گذارند.
نینجوتسو، اصول و فلسفه خاصی در مورد تکنیکها دارد که یکی از علل منحصر بودن این سبک می باشد. اصل سادگی، سرعت و کارایی تکنیک ها بر نینجوتسو حاکم می باشد و هیچ محدودیتی روی حرکات، در این هنر رزمی وجود ندارد. هنرجویان نینجوتسو تنها تکنیک یاد نمی گیرند، بلکه می آمورند که در هر شرایطی تکنیک مناسب را بیافرینند. آنان سعی میکنند تکنیکها را دروجود خودشان بپروراند و درک عمقی از حقایق فنون کشف کنند.
سرلوحه فنونهای نین جوتسو از طبیعت الهام گرفته و سعی شده دانشجویان این هنرباستانی مستعد و قدرشناس تربیت شوند.اما همانگونه که مشاهد کرده ویا شنیده اید در کشورعزیزمان ایران هستند کسانی که از جعل عنوان نام سبک و نینجا بودن بهره برداری و سوء استفاده میکنند.
در کشور عزیزمان ایران، سالهاست که این هنر زیبای رزمی در مدارس نینجوتسو آموزش داده می شود و هزاران هنرجو دراین مدارس که در بیش از 100 شهر دایر می باشد با فنون مبارزه - با سلاح و بدون سلاح ـ دفاع شخصی، آکروبات، زندگی در شرایط سخت ، و ... آشنا می شوند.






با تشکر از کانچو اکبر فرجی بنیانگذار سبک نین جوتسو (نینجا) در ایران

 

[Jen-de]

بهترین ورزش رزمی در ایران جوجیتسو هستش
تو خیابون تا 3 نفرو در آن واحد میتونی بزنی

 

[softkadeh]

بهترین ورزش رزمی در ایران جوجیتسو هستش
تو خیابون تا 3 نفرو در آن واحد میتونی بزنی

بهترینی وجود نداره .

اگه اینطور باشه منم میگم وینگ چون بهترینه دلیل هم دارم . چون مشت های سریع رگباری داره و یادگیریش آسونه و سبک بروسلیه .

 

[Jen-de]

بهترینی وجود نداره .

اگه اینطور باشه منم میگم وینگ چون بهترینه دلیل هم دارم . چون مشت های سریع رگباری داره و یادگیریش آسونه و سبک بروسلیه .

تو داستان بروسلی دیدی که استاد جوجیتسو با برسلی برابر شد
حالا هرکسی که استاد جوجیتسو باشه تو ایران از هر استاد کونگ فو برتره

 

[three heart]

تو داستان بروسلی دیدی که استاد جوجیتسو با برسلی برابر شد
حالا هرکسی که استاد جوجیتسو باشه تو ایران از هر استاد کونگ فو برتره

این دیگه چه نوع مقایسه ای است
شما جو جیسو کار می کنی؟چه مدت ؟
یکم توضیح میدی درباره رشته؟
من شنیدم از جودو بهتر و کاربردی تره؟

 

[ndnd]

سلام دوستان گل خوبید.:f34r:
دوست عزیز من شما گفتید جوجیتسو خیلی فلان خوب و....
بله جوجیتسو ورزش خوب وجالبیه ولی باید توجه داشته باشید کدام نوع از جوجیتسو.
1.جوجیتسوی ژاپنی :این ورزش ورزشی کامل میباشد و متشکل از انواع مبارزات وسلاح های متعدد هست.وپیشینه ی طولانی تاریخی داره.
2.جوجیتسوی برزیلی:این رشته رو میتونیم ساختهی دست شاگردان جوجیتسوی ژاپنی بدونیم که از استادان برتر این رشته میتونیم به استاد هلیور گراسی اشاره کنیم که چند وقت پیش فوت کردن.
این رشته قسمت اعظمش درگیری روی خاک ومن اصلا باش حال نمیکنم.
اصلا جدا از این ها ورزش به شخص ربط داره ورزشی وجود نداره که بتونیم کامل مطرحش کنیم.شما سعی کن تو رشته ای که کار میکنی خوب باشی میتونی 100نفرم ببینی.بت توصیه میکنم فیلمای استاد فقید سوسای اویاما ررو ببینید که در مبارزه با صد نفر رکورد شکنی کرد.:wacko: عجیب ولی اتفاق افتاده.
میتونی مثال همین موضوع رو تومسابقاتی که بین کیک بوکسور ها و تکواندو کار ها برگذار شده ببینی که در کمال ناباوری تکواندو کار به پیروزی رسیده.دوست من امکان داره شما تویه ورزش ناشناخته و از نظر دیگران صعیف تمرین کنی ولی مهارتت زیاد باشه بستگی به تمرین خودت داره.
اگر درباره جوجیتسو توضیح دیگه ای لازم داشتی من درخدمتم:f34r: تا جایی که هالیم باشه.
جوجیتسو ورزش خیلی خووبیه ولی از نوع ژاپنی البته این نظر من شاید دیگران نظرات دیگهای داشته باشند.

نینجوتسو هنریست به لطافت گل تندی رعد وبه سختی فولاد
حسادت انسان را به سیاست بی جا میکشاند وسیاست بیجا در نینجوتسو نینجا جایی ندارد
یاحق

 

[softkadeh]

تو داستان بروسلی دیدی که استاد جوجیتسو با برسلی برابر شد
حالا هرکسی که استاد جوجیتسو باشه تو ایران از هر استاد کونگ فو برتره

جالب بود :blink: عجیبم بود .

من شنیدم فقط یک روسی تونسته با بروسلی برابری کنه ( در دنیای واقعی ) که اینم که از هزاران شایعه موجود در مورد بروسه .

حالا من نگفتم که چون بروس این سبکو کار کرده پس بهترین سبک اینه . نه این فقط یک دلیل بود از چندین دلیل .
شما به مشتهای فوق سریع آن و به خیلی چیزایه دیگه نگاه کنی میبینی برتری هایی وینگ چون داره نسبت به سایر سبک ها .

اینطور که میگن بسیاری از سازمانهای امنیتی دنیا از جمله Cia و Raid به افرادشون وینگ چون آموزش میدن . از روی دیگه این سبک به کاربردی بودن معروفه دیگه توش بحثی نیست .

این دلایل من . حالا شما هم بیا دلیل بیار .

 

[lya]

به نظر من یه رزمی کار واقعی و یا یه استاد رزمی کار ، همیشه از درگیری اجتناب میکنه صرف نظر از اینکه بتونه صد نفرم یه جا توی خیابون بزنه و لت و پار کنه! چرا؟ چون معنای واقعی کاری که داره انجام میده رو فهمیده، و مثل من نوعی و تازه کار نیست تا یه مشت زدن یاد میگیرم دوست دارم توی خیابون به همه نشون بدم که من بلم مشت بزنم! صرفاً اینکه توی خیابون بتونی درگیر بشی و کسی رو بزنی نشان از بهتر بودن اون رشته نیست، نمیگم که نباید از خود دفاع کرد... بلکه میگم افرادی که واقعاً درک درستی از کارهای رزمی دارن بیخودی درگیر مبارزه و دعوا نمیشن، مگر اینکه واقعاً در جایی بحث دفاع از خود پیش بیاد و چاره ای جز مبارزه نباشه... که در واقع در زندگی روزمره ما خیلی از این اتفاقات کم میوفته و کمتر باهاش روبرو هستیم. یادمه یکی از دوستانم بهم میگفت این رشته ای آی دو که تو دوسش داری اگه بری توی خیابون میتونی توی دعوا بقیه رو بزنی؟! گفتم نه و هدفمم از یادگیری این رشته این نیست و همین مطالبی که بالا گفتمو براش توضیح دادم... برگشت گفت اگه یکی توی خیابون یهو برگرده بزنه توی گوش همون استاد، بازم دعوا نمیکنه؟! گفتم مگه واقعاً برای خودت توی زندگیت که الان 20 سالت هست چقدر اتفاق افتاده توی خیابون یکی همینطوری برگرده بزنه توی گوشت؟ گفت هیچی! پس اینکه میگیم دعوای توی خیابون یه ذهنیتی هست که هممون داریم و یه جورایی از این نظر اشتباه هست. با یادگیری دفاع شخصی میشه تا حدودی توی موقعیتهای خطری مراقب خود بود، ولی خلاصه بخوام بگم چیزی که از زیبایی دنیای هنرهای رزمی (هر رشته ای که باشه) انسان میتونه کسب کنه، به مراتب بالاتر، ارزشمندتر و شیرین تره. به نظرم هدفهای زیباتری هست در هر رشته که بشه به دنبالشون بود و در مسیر رسیدن بهش تلاش کرد.

گومِن ناسای، از اینکه کمی طولانی شد حرفم

 

[three heart]

به نظر من یه رزمی کار واقعی و یا یه استاد رزمی کار ، همیشه از درگیری اجتناب میکنه صرف نظر از اینکه بتونه صد نفرم یه جا توی خیابون بزنه و لت و پار کنه! چرا؟ چون معنای واقعی کاری که داره انجام میده رو فهمیده، و مثل من نوعی و تازه کار نیست تا یه مشت زدن یاد میگیرم دوست دارم توی خیابون به همه نشون بدم که من بلم مشت بزنم! صرفاً اینکه توی خیابون بتونی درگیر بشی و کسی رو بزنی نشان از بهتر بودن اون رشته نیست، نمیگم که نباید از خود دفاع کرد... بلکه میگم افرادی که واقعاً درک درستی از کارهای رزمی دارن بیخودی درگیر مبارزه و دعوا نمیشن، مگر اینکه واقعاً در جایی بحث دفاع از خود پیش بیاد و چاره ای جز مبارزه نباشه... که در واقع در زندگی روزمره ما خیلی از این اتفاقات کم میوفته و کمتر باهاش روبرو هستیم. یادمه یکی از دوستانم بهم میگفت این رشته ای آی دو که تو دوسش داری اگه بری توی خیابون میتونی توی دعوا بقیه رو بزنی؟! گفتم نه و هدفمم از یادگیری این رشته این نیست و همین مطالبی که بالا گفتمو براش توضیح دادم... برگشت گفت اگه یکی توی خیابون یهو برگرده بزنه توی گوش همون استاد، بازم دعوا نمیکنه؟! گفتم مگه واقعاً برای خودت توی زندگیت که الان 20 سالت هست چقدر اتفاق افتاده توی خیابون یکی همینطوری برگرده بزنه توی گوشت؟ گفت هیچی! پس اینکه میگیم دعوای توی خیابون یه ذهنیتی هست که هممون داریم و یه جورایی از این نظر اشتباه هست. با یادگیری دفاع شخصی میشه تا حدودی توی موقعیتهای خطری مراقب خود بود، ولی خلاصه بخوام بگم چیزی که از زیبایی دنیای هنرهای رزمی (هر رشته ای که باشه) انسان میتونه کسب کنه، به مراتب بالاتر، ارزشمندتر و شیرین تره. به نظرم هدفهای زیباتری هست در هر رشته که بشه به دنبالشون بود و در مسیر رسیدن بهش تلاش کرد.

گومِن ناسای، از اینکه کمی طولانی شد حرفم

گود گود براووو

 

[softkadeh]

به نظر من یه رزمی کار واقعی و یا یه استاد رزمی کار ، همیشه از درگیری اجتناب میکنه صرف نظر از اینکه بتونه صد نفرم یه جا توی خیابون بزنه و لت و پار کنه! چرا؟ چون معنای واقعی کاری که داره انجام میده رو فهمیده، و مثل من نوعی و تازه کار نیست تا یه مشت زدن یاد میگیرم دوست دارم توی خیابون به همه نشون بدم که من بلم مشت بزنم! صرفاً اینکه توی خیابون بتونی درگیر بشی و کسی رو بزنی نشان از بهتر بودن اون رشته نیست، نمیگم که نباید از خود دفاع کرد... بلکه میگم افرادی که واقعاً درک درستی از کارهای رزمی دارن بیخودی درگیر مبارزه و دعوا نمیشن، مگر اینکه واقعاً در جایی بحث دفاع از خود پیش بیاد و چاره ای جز مبارزه نباشه... که در واقع در زندگی روزمره ما خیلی از این اتفاقات کم میوفته و کمتر باهاش روبرو هستیم. یادمه یکی از دوستانم بهم میگفت این رشته ای آی دو که تو دوسش داری اگه بری توی خیابون میتونی توی دعوا بقیه رو بزنی؟! گفتم نه و هدفمم از یادگیری این رشته این نیست و همین مطالبی که بالا گفتمو براش توضیح دادم... برگشت گفت اگه یکی توی خیابون یهو برگرده بزنه توی گوش همون استاد، بازم دعوا نمیکنه؟! گفتم مگه واقعاً برای خودت توی زندگیت که الان 20 سالت هست چقدر اتفاق افتاده توی خیابون یکی همینطوری برگرده بزنه توی گوشت؟ گفت هیچی! پس اینکه میگیم دعوای توی خیابون یه ذهنیتی هست که هممون داریم و یه جورایی از این نظر اشتباه هست. با یادگیری دفاع شخصی میشه تا حدودی توی موقعیتهای خطری مراقب خود بود، ولی خلاصه بخوام بگم چیزی که از زیبایی دنیای هنرهای رزمی (هر رشته ای که باشه) انسان میتونه کسب کنه، به مراتب بالاتر، ارزشمندتر و شیرین تره. به نظرم هدفهای زیباتری هست در هر رشته که بشه به دنبالشون بود و در مسیر رسیدن بهش تلاش کرد.

گومِن ناسای، از اینکه کمی طولانی شد حرفم

در جامعه ای مثل جامعه ما همچین مواردی خیلی کم نیست . بهتر بگم که زیاد هم هست . برای خود من هم زیاد اتفاق افتاده . یهو یارو میاد گیر میده بهت تا دعوا راه نندازه ول کن نیست تا توی اتاقتم ولت نمیکنه . هرچی هم هیچی نمیگی بازم بیخیال نمیشه .

یه روز توی پارک داشتم با عیال ( همون دیگه ) راه میرفتم 3 تا پسر از این بسیجیایه ریشو اومدن شروع کردن گیر دادن . هی من هیچی نگفتم دیدم نمیشه ول نمیکنن . عیال ما هم تکواندو کاره . خلاصه هیچی دیگه دعوا شد . هرچند منم خیلی زدم ولی باز 3 نفر بودنو زدن منو . اونجا هاس که این رزم به کار میاد که از شدت خجالت جلوی GF نتونی سرتو بلند کنی .

قسمت بدنی هنر رزمی برای دفاع از خوده . هیچ کس هم نمیتونه اینو انکار کنه .

حتی مقداری از ذن هم برای مبارزه است . که بفهمی طرف مقابل کی و چه ظربه ای میخواد بزنه .

ولی در کل بخوای حساب کنی نیمی از هنر رزمی برای سلامت روح و متین شدن و برخوردار شدن از اخلاق خوبه .

 

[three heart]

در جامعه ای مثل جامعه ما همچین مواردی خیلی کم نیست . بهتر بگم که زیاد هم هست . برای خود من هم زیاد اتفاق افتاده . یهو یارو میاد گیر میده بهت تا دعوا راه نندازه ول کن نیست تا توی اتاقتم ولت نمیکنه . هرچی هم هیچی نمیگی بازم بیخیال نمیشه .

یه روز توی پارک داشتم با عیال ( همون دیگه ) راه میرفتم 3 تا پسر از این بسیجیایه ریشو اومدن شروع کردن گیر دادن . هی من هیچی نگفتم دیدم نمیشه ول نمیکنن . عیال ما هم تکواندو کاره . خلاصه هیچی دیگه دعوا شد . هرچند منم خیلی زدم ولی باز 3 نفر بودنو زدن منو . اونجا هاس که این رزم به کار میاد که از شدت خجالت جلوی GF نتونی سرتو بلند کنی .

قسمت بدنی هنر رزمی برای دفاع از خوده . هیچ کس هم نمیتونه اینو انکار کنه .

حتی مقداری از ذن هم برای مبارزه است . که بفهمی طرف مقابل کی و چه ظربه ای میخواد بزنه .

ولی در کل بخوای حساب کنی نیمی از هنر رزمی برای سلامت روح و متین شدن و برخوردار شدن از اخلاق خوبه .

موافق
اره بابا میان گیر می دن دعوا کنن
یکی رو دیدم زدن لت و پار کردن بدبخت رفت بیمارستان چند تا عمل هم افتاد سر دستش
خوب بیمه برای همین روزهاست که اگه کتک خوردی و لت وپار شدی بیمه هزینه میده
به نظرم بیمه بهتره ورزش رزمی است
واقعا بسیجی بودن اونا که گفتی؟شنیده بودم بسیجی ها تو دعوا هیچی بارشون نیست

 

[1823]

در جامعه ای مثل جامعه ما همچین مواردی خیلی کم نیست . بهتر بگم که زیاد هم هست . برای خود من هم زیاد اتفاق افتاده . یهو یارو میاد گیر میده بهت تا دعوا راه نندازه ول کن نیست تا توی اتاقتم ولت نمیکنه . هرچی هم هیچی نمیگی بازم بیخیال نمیشه .

یه روز توی پارک داشتم با عیال ( همون دیگه ) راه میرفتم 3 تا پسر از این بسیجیایه ریشو اومدن شروع کردن گیر دادن . هی من هیچی نگفتم دیدم نمیشه ول نمیکنن . عیال ما هم تکواندو کاره . خلاصه هیچی دیگه دعوا شد . هرچند منم خیلی زدم ولی باز 3 نفر بودنو زدن منو . اونجا هاس که این رزم به کار میاد که از شدت خجالت جلوی GF نتونی سرتو بلند کنی .

قسمت بدنی هنر رزمی برای دفاع از خوده . هیچ کس هم نمیتونه اینو انکار کنه .

حتی مقداری از ذن هم برای مبارزه است . که بفهمی طرف مقابل کی و چه ظربه ای میخواد بزنه .

ولی در کل بخوای حساب کنی نیمی از هنر رزمی برای سلامت روح و متین شدن و برخوردار شدن از اخلاق خوبه .

تایید می شه ...

 

[lya]

خوب برای روشنتر شدن حرفی که زدم اینو بگم که همونطور که توی پستم بهش اشاره کردم، من دفاع از خود رو منع نکردم... :blush: چون اصلا دفاع از خود یه امر غریزیه. :happy: بیشتر طرف صحبتم در مورد کسانی هست که میگن فلان رشته برتره چون میتونی در آن واحد سه نفرو توی خیابون نفله کنی به طور خلاصه حرفم این بود که مگه چقدر از این موقعیتهای دعوا پیش بیاد کی هی بخوای بقیه و توی خیابون نفله کنی :lol: معیار نباید این باشه البته از نظر من و نظر بقیه دوستان کاملاً محترمه.

 

[three heart]

اخر اگه یکی زد تو گوشم بزنم بخورم یا برم خودم رو بیمه کنم
هر کی هر چقدر هم رزمی کار کنه دعوا مبارزه نیست که باید تفکر داشته باشی و مثل زمان دعوا تمرین کنی نه مبارزه

 

[softkadeh]

آره بسیجی بودن ( از این جوجه ها که تازه میرم بسیج فکر میکنن دیگه باید برن گیر بدن به ملت ) - عقده س دیگه چیکارش میشه کرد - کمبود محبت اینطوریه . خوب 3 نفر بودن نمیشد کاری کرد . منم که رزمی کار نبودم اون زمان . یعنی نمیدونستم باید چیکار کنم . من موقع دعوا سرمو میندازم پایین مشت پشت سر هم نصار طرف میکنم . بلاخره یکشون میگیره دستو اون یکی پا رو و میزنن دیگه

lya جان منم با صحبتهای شما موافقم و کاملأ احترام میذارم . ولی نوشتید که خیلی کم از این اتفاقا میوفته . من دوباره مینویسم که نه تو جامعه ما زیاد هم اتفاق میوفته . حتمأ برای شما کم اتفاق افتاده که اینطور فکر میکنید .

در مورد اون دوستانی که میگن این سبک بهتره به خاطر اینکه میشه 3 نفرو همزمان نفله کرد اونم به جای خودش ( که جاش مثال من باشه ) درسته . هرکی به اندازه و میزان اطلاعاتش نسبت به یک موضوع میتونه نظر بده نه بیشتر . مثلا من تا 2 سال پیش دنبال یه سبکی بودم که پر از صلاح - آکروبات - حرکات نمایشی و از این جور چیزا باشه . ولی بعد از کلی تحقیق که کردم دیدم نه واقعأ هنر رزمی یه دنیای گسترده تری داره . الان میبینم که وینگ چون خیلی زیباست . به خاطر ساکتی به خاطر سرعت . به خاطر سادگی . به خاطر فروتنی و .....

ببخشید زیاد شد . :blush:

کسی نبود استاد برای ما پیدا کنه ؟ ( مجبور نشم برم WT )

 

[three heart]

آره بسیجی بودن ( از این جوجه ها که تازه میرم بسیج فکر میکنن دیگه باید برن گیر بدن به ملت ) - عقده س دیگه چیکارش میشه کرد - کمبود محبت اینطوریه . خوب 3 نفر بودن نمیشد کاری کرد . منم که رزمی کار نبودم اون زمان . یعنی نمیدونستم باید چیکار کنم . من موقع دعوا سرمو میندازم پایین مشت پشت سر هم نصار طرف میکنم . بلاخره یکشون میگیره دستو اون یکی پا رو و میزنن دیگه

lya جان منم با صحبتهای شما موافقم و کاملأ احترام میذارم . ولی نوشتید که خیلی کم از این اتفاقا میوفته . من دوباره مینویسم که نه تو جامعه ما زیاد هم اتفاق میوفته . حتمأ برای شما کم اتفاق افتاده که اینطور فکر میکنید .

در مورد اون دوستانی که میگن این سبک بهتره به خاطر اینکه میشه 3 نفرو همزمان نفله کرد اونم به جای خودش ( که جاش مثال من باشه ) درسته . هرکی به اندازه و میزان اطلاعاتش نسبت به یک موضوع میتونه نظر بده نه بیشتر . مثلا من تا 2 سال پیش دنبال یه سبکی بودم که پر از صلاح - آکروبات - حرکات نمایشی و از این جور چیزا باشه . ولی بعد از کلی تحقیق که کردم دیدم نه واقعأ هنر رزمی یه دنیای گسترده تری داره . الان میبینم که وینگ چون خیلی زیباست . به خاطر ساکتی به خاطر سرعت . به خاطر سادگی . به خاطر فروتنی و .....

ببخشید زیاد شد . :blush:

کسی نبود استاد برای ما پیدا کنه ؟ ( مجبور نشم برم WT )

wt هم بد نیست
به نظر من برو پیش همون که با چینی ها عکس گرفته بود به غیر از اینا که در ایران نیست دیگه برو ببین چطور میشه
در کنارشم به نظر من برو سانشو ول کن توا موا رو چون سانشو هم چینی هم مشت و پا و کشتی داره و هم در چین جنگ مدرن است و شناخته شده و اساتید خوبی هم در ایران داره
من خودم چند مدتی کار می کردم
اینطور هم وینگ چان یاد میگیری هم یک ورزش مکمل که مکمله خودش کامله در هر موقعیتی هم قرار بگیر میتونی از خودت دفاع کنی
اگه بازم ارضاع نشدی دیگه تنها راهت یک بلیط برای چینه