f@rshad_it
Registered User
- تاریخ عضویت
- 2 نوامبر 2004
- نوشته‌ها
- 93
- لایک‌ها
- 0
- سن
- 42
چی به سر این نازپرورده برزیلی اومده؟! فکر نکنم در تاریخ فوتبال هیچ ستاره ای به یکباره دچار چنین افت فاحشی شده باشه .. رونالدو دوست داریم ..!
-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
رونالدینیو را چه میشود؟!
- شروع کننده موضوع f@rshad_it
- تاریخ شروع
f@rshad_it
Registered User
- تاریخ عضویت
- 2 نوامبر 2004
- نوشته‌ها
- 93
- لایک‌ها
- 0
- سن
- 42
امیدوارم به سرنوشت رونالدو دچار نشه! من خودم به شخصه رونالدوی تو اوج رو خیلی بیشتر از رونالدینیوی تو اوج دوست داشتم .. به نظرم درباره رونالدینیو بیش از اندازه اغراق شده .
اتفاقا برعکس...رونالدو فقط یکی دو سال تو اوج بود..96-99... بعد از اون مصدومیت وحشتناک هم دیگه اون رونالدوی سرحال بارسا نشد
مثل دل پیرو –شیرر -کلایورت- اوون و خیلیهای دیگه
مصدومیت زانو = پایان دوران اوج یک فوتبالیست!....
f@rshad_it
Registered User
- تاریخ عضویت
- 2 نوامبر 2004
- نوشته‌ها
- 93
- لایک‌ها
- 0
- سن
- 42
96_99 میشه یکی دوسال؟!! شاید حرکات پا به توپ و ظریف رونالدو توی بارسا رو فقط بشه با مارادونا مقایسه کرد .. دریبل ها و پا عوض کردنهای شگفت انگیزش از یاد هیچ کس نمیره!
رونالدینیو هم اگه بخواد دچار یه افت طولانی مدت بشه شاید تراژدی رونالدو تکرار بشه!
رونالدینیو هم اگه بخواد دچار یه افت طولانی مدت بشه شاید تراژدی رونالدو تکرار بشه!
البته این حرکات پا به توپ و ظریف (در لیگ اسپانیا) رو نمیشه با مارادونا مقایسه کرد... مارادونا اسطوره تکرار نشدنی فوتبال برای همیشه هست و خواهد بود
قبول دارم تو فوتبال ماشینی امروز تا چند سال رونالدو در مرکز توجهات بود شاید به این خاطر که دنیای فوتبال بعد از ماردونا ستاره بزرگی رو معرفی نکرد...
رونالدو ی سرحال بارسا رو هیچ وقت تو اینتر ندیدیم ..چون هر مهاجمی نمیتونه تو ایتالیا موفق باشه ...به خصوص در مقابل دفاعهای سخت گیر ایتالیایی..واسه همین رونالدو از فوتبال ایتالیا فرار کرد...
هر چند در مادرید هم با کیلوها اضافه وزن اشتهای زیاد برای عشقهای موقت و غذاهای چرب
هنوز هم جلوی دروازه حریفان خطرناکه ...اینو نمیشه کتمان کرد...
فوتبال نوين تنها با دوندگي سر و كار داره. تكنيك و خلاقيت هم كلمه‌هاي ناآشنايي هستند...
قبول دارم تو فوتبال ماشینی امروز تا چند سال رونالدو در مرکز توجهات بود شاید به این خاطر که دنیای فوتبال بعد از ماردونا ستاره بزرگی رو معرفی نکرد...
رونالدو ی سرحال بارسا رو هیچ وقت تو اینتر ندیدیم ..چون هر مهاجمی نمیتونه تو ایتالیا موفق باشه ...به خصوص در مقابل دفاعهای سخت گیر ایتالیایی..واسه همین رونالدو از فوتبال ایتالیا فرار کرد...
هر چند در مادرید هم با کیلوها اضافه وزن اشتهای زیاد برای عشقهای موقت و غذاهای چرب
فوتبال نوين تنها با دوندگي سر و كار داره. تكنيك و خلاقيت هم كلمه‌هاي ناآشنايي هستند...
اين كه انتظار داشته باشيم يك فوتباليست هميشه در دوران اوج باشد، انتظار معقولي نيست. بسياري از فوتباليست هاي سوپر استار بوده اند كه فقط يكي دو سال يا چند سال توانسته اند بدرخشند، و معمولا آسيب ديدگي هاي غير منتظره (كه لابد بايد براي فوتباليست هاي حرفه اي چندان هم غير منتظره نباشد) آنها را از دوران اوج دور مي كند. يكي از فوتباليست هاي مورد علاقه ي خودم فان باستن هلندي بود كه در سال هاي 88 تا 92 كولاك مي كرد. اما متاسفانه بعد از مصدوميت محو شد.
اما به هر حال اين هم يك ميل دورني است كه دوست داريم ستاره هاي دوست داشتني و مورد علاقه ي خود را هميشه در اوج افتخار و قدرت ببينيم و تحمل افول آنها را نداريم و گاهي به خاطر همين ميل شديد و افراطي از سوي برخي هوادارن يك فوتباليست نامي و محبوب هم مثل رونالدو كه در زمان اوج خود واقعا بي رقيب بود، مورد فحش و ناسزا قرار مي گيرد تا آنجا كه حتي تصميم به ترك تيم ملي كشورش مي گيرد و تهديد مي كند اگر ادامه دهند اين كار را خواهم كرد! (همين جام جهاني اخير)
شايد يك فوتباليست هم مثل يك هنرمند كه هميشه سرحال نيست و مثلا يك نقاش هميشه حس و حال نقاشي را ندارد، هميشه رو فرم نباشد و عقيده دارم حتما همينطور هست و الا او كه تغييري نكرده، بد هم تمرين نكرده ، ضعف جسماني هم ندارد. اما به هر حال در يك يا دو بازي خاص نمي تواند انتظارات را بر آورده كند. قبول كنيم كه همين انتظارات زياد در روحيه ي يك ورزشكار گاهي اثر منفي غير قابل جبراني مي گذارد و او بايد خيلي مرد باشد و از خود جربزه و غيرت و اراده نشان بدهد كه بي توجه به همه ي اين متلك ها و ريشخند دوباره بلند شود و حتي از نقطه ي قبل هم جلوتر برود.
از فوتباليست هاي خودمان يك شاهد مثال خوب سراغ دارم:
مهدي مهدوي كيا. من واقعا فكر نمي كردم او بعد از آن همه نيمكت نشيني و فاصله گرفتن از دوران اوج (آن هم در كشور خودخواهان آلماني كه به راحتي شما را حذف مي كنند و كوچكترين توجهي به پيشينه ي شما ندارند!) بتواند دوباره خود را مطرح كند و برايم تصورش سخت بود كه او بتواند حتي دقايقي در جريان بازي قرار بگيرد چه رسد به اين كه دوباره فيكس هم بشود و امشب هم مي شنويم كه باز هم گل مي زند و ارزش هايش را اثبات مي كند.
در نتيجه به نظرم مساله ي رونالدينيو كه تا اندازه اي افت داشته موقتي باشد و او كه در چند سال اخير يك فوتباليست غير قابل پيش بيني و به معناي واقعي كلمه نابغه بوده از اين مرحله عبور مي كند، البته به شرط آن كه دچار مصدوميت نشود تا از اين هم دورتر شود...!
اما به هر حال اين هم يك ميل دورني است كه دوست داريم ستاره هاي دوست داشتني و مورد علاقه ي خود را هميشه در اوج افتخار و قدرت ببينيم و تحمل افول آنها را نداريم و گاهي به خاطر همين ميل شديد و افراطي از سوي برخي هوادارن يك فوتباليست نامي و محبوب هم مثل رونالدو كه در زمان اوج خود واقعا بي رقيب بود، مورد فحش و ناسزا قرار مي گيرد تا آنجا كه حتي تصميم به ترك تيم ملي كشورش مي گيرد و تهديد مي كند اگر ادامه دهند اين كار را خواهم كرد! (همين جام جهاني اخير)
شايد يك فوتباليست هم مثل يك هنرمند كه هميشه سرحال نيست و مثلا يك نقاش هميشه حس و حال نقاشي را ندارد، هميشه رو فرم نباشد و عقيده دارم حتما همينطور هست و الا او كه تغييري نكرده، بد هم تمرين نكرده ، ضعف جسماني هم ندارد. اما به هر حال در يك يا دو بازي خاص نمي تواند انتظارات را بر آورده كند. قبول كنيم كه همين انتظارات زياد در روحيه ي يك ورزشكار گاهي اثر منفي غير قابل جبراني مي گذارد و او بايد خيلي مرد باشد و از خود جربزه و غيرت و اراده نشان بدهد كه بي توجه به همه ي اين متلك ها و ريشخند دوباره بلند شود و حتي از نقطه ي قبل هم جلوتر برود.
از فوتباليست هاي خودمان يك شاهد مثال خوب سراغ دارم:
مهدي مهدوي كيا. من واقعا فكر نمي كردم او بعد از آن همه نيمكت نشيني و فاصله گرفتن از دوران اوج (آن هم در كشور خودخواهان آلماني كه به راحتي شما را حذف مي كنند و كوچكترين توجهي به پيشينه ي شما ندارند!) بتواند دوباره خود را مطرح كند و برايم تصورش سخت بود كه او بتواند حتي دقايقي در جريان بازي قرار بگيرد چه رسد به اين كه دوباره فيكس هم بشود و امشب هم مي شنويم كه باز هم گل مي زند و ارزش هايش را اثبات مي كند.
در نتيجه به نظرم مساله ي رونالدينيو كه تا اندازه اي افت داشته موقتي باشد و او كه در چند سال اخير يك فوتباليست غير قابل پيش بيني و به معناي واقعي كلمه نابغه بوده از اين مرحله عبور مي كند، البته به شرط آن كه دچار مصدوميت نشود تا از اين هم دورتر شود...!
daneshmand
Registered User
- تاریخ عضویت
- 26 فوریه 2005
- نوشته‌ها
- 1,540
- لایک‌ها
- 22
رونالدینیو را چه می شود؟ در فکر است! فردا جشن است ! آفتاب سوزان است...
یادم میاد توی کتاب عربی (1) یه همچین عبارت چپ اندر قیچی ای رو نوشته بود. البته به جای "رونالدینیو" گفته بود "تو"!
یادم میاد توی کتاب عربی (1) یه همچین عبارت چپ اندر قیچی ای رو نوشته بود. البته به جای "رونالدینیو" گفته بود "تو"!
- تاریخ عضویت
- 10 جولای 2006
- نوشته‌ها
- 3,856
- لایک‌ها
- 184
بازیکنی که برچسب "پر درآمد ترین بازیکن جهان" خورد بهش دیگه بازیکن نمیشه . با اون هدبند های Nike مضحک اش
. به جای اینکه فکر و ذکرش فوتبال باشه همش دنبال قرارداد های تجاری چندین میلیون دلاریه. البته مطمئنا دوباره به اوج برمیگرده ولی هیچوقت اون رونالدینیوی زشت و دوست داشتنی جام جهانی 2002 نخواهد شد
. شهرت و ثروت هر بشری رو خراب میکنه. حتی رنگ پوستش هم روشن تر شده!
رونالدینیو در اوج، بهترین بازیکن حال حاضر جهانه. شکی نیست. ولی وقتی پله در میاد میکه رونالدینیو از مارادونا بهتره (!)، اعتبار و شخصیت خودش رو زیر سئوال میبره. مارادونا تو جام 86 آرژانتین رو یه تنه قهرمان جهان کرد. اون گلی که به انگلیس زد آخه کدوم بازیکن میتونه دوباره تکرارش کنه؟ و رونالدینیو تو جام 2006 چی بود؟ افتضاح!
رونالدینیوی 2002:
رونالدینیو 2006:
رونالدینیو در اوج، بهترین بازیکن حال حاضر جهانه. شکی نیست. ولی وقتی پله در میاد میکه رونالدینیو از مارادونا بهتره (!)، اعتبار و شخصیت خودش رو زیر سئوال میبره. مارادونا تو جام 86 آرژانتین رو یه تنه قهرمان جهان کرد. اون گلی که به انگلیس زد آخه کدوم بازیکن میتونه دوباره تکرارش کنه؟ و رونالدینیو تو جام 2006 چی بود؟ افتضاح!
رونالدینیوی 2002:
رونالدینیو 2006: