اخبار و مقالات مربوط به تئاتر

[English Lord]

برگزاری نمایشگاه عکس در تئاتر شهر

نمایشگاه عکسی از آثار نمایشی برگزیده سال‌های اخیر تئاتر ایران در سالن انتظار تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر برگزار شده است.
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر از روابط عمومی مجموعه تئاتر شهر، در این نمایشگاه آثار محمد شکیب و مریم منتظر در قالب 15 عکس تئاتر با قطع 40 در 50 در معرض دید علاقه‌مندان قرار گرفته است.
من از کجا،‌عشق از کجا (پری صابری)، این غرفه از بهشت (داود فتحعلی بیگی)، سه خانه کوچک (مهرداد رایانی مخصوص)، دن کیشوت و پینوکیو (علی اصغر دشتی)، یک شب دگر هم بمان سیلویا (چیستا یثربی)، ملودی شهر بارانی و لبخند باشکوه آقای گیل (هادی مرزبان)، یک زن،‌یک مرد (آزیتا حاجیان)، ددالوس و ایکاروس (همایون غنی‌زاده)، پنجره فولاد (سیدجواد هاشمی)، خانواده تت (مائده طهماسبی) و عشقه (محمد رحمانیان) نمایش‌هایی هستند که عکس‌های آنان در این نمایشگاه ارائه شده است.
مریم منتظر و محمد شکیب تحصیلات خود را در رشته عکاسی به پایان رسانده‌اند. این دو هنرمند تاکنون در نگارخانه هشت و نیم و نیکول نمایشگاه‌هایی با موضوع تئاتر برگزار کرده‌اند.
لازم به ذکر است لابراتور عکسباران به عنوان حامی،‌چاپ عکس‌های این نمایشگاه را بر عهده گرفته است.
این نمایشگاه از امروز تا 16 بهمن ماه دایر خواهد بود

 

['golsa]

تئاتر شهر تعمیراتش تموم شده ؟ کاملا باز شده؟

 

[English Lord]

بازار مظفریه تبریز میزبان مراسم افتتاحیه چهارمین همایش سراسری آیین‌های عاشورایی می‌شود

آیین افتتاح چهارمین همایش سراسری آیین‌های عاشورایی با بازدید از دسته‌های عزاداران حسینی در بازار مظفریه تبریز از ساعت 15 امروز آغاز می شود.
به گزارش خبرنگار اعزامی سایت ایران تئاتر به تبریز، این مراسم که پیش از این قرار بود در مسجد کبود تبریز با حضور گروه‌های نمایشی شرکت‌کننده در چهارمین همایش سراسری آیین‌های عاشورایی برگزار شود، بنا به صلاحدید مسئولان اداره کل ارشاد اسلامی تبریز به بازار مظفریه منتقل شد.
در این مراسم علاوه بر گروه‌های نمایشی شرکت‌کننده علی نصیریان، امیر دژاکام و محمود عزیزی به عنوان داوران همایش حضور دارند.
این در حالی است که بازار مظفریه تبریز بزرگترین بازار مسقف جهان و قدیمی‌ترین بازار شهر تبریز است که همه ساله دسته‌های عزاداری در این بازار به ذکر مصائب امام حسین (ع) و یارانشان می‌پردازند.
به این ترتیب نخستین نمایش چهارمین همایش سراسری آیین‌های عاشورایی با عنوان "شال قرمز" نوشته و کار شهریار نیریز نقدهی از نقده در تالار دکتر مبین و در ساعت‌های 16 و 18 اجرا می‌شود.
"نقل سرخ" دومین نمایشی است که نوشته آرش عباسی و با کارگردانی اکبر قهرمانی از تهران در تالار استاد مقبلی در ساعت های 30/16 و 30/18 اجرا می‌شود.
تالار استاد اقبال آذر نیز در آخرین اجرای امروز میزبان نمایش "مسیح موعود" نوشته آرش زرنیخی و کارگردانی علیرضا مدنی از اراک است که در ساعت‌های 18 و 30/19 روی صحنه می‌رود.
مراسم اختتامیه چهارمین همایش سراسری آیین‌های عاشورایی ساعت 15 جمعه پنجم بهمن‌ماه در تالار استاد اقبال آذر تبریز برگزار خواهد شد.

هيات مديره انجمن تئاتر كودك و نوجوان انتخاب شدند



اعضاي هيات مديره جديد انجمن تئاتر كودك و نوجوان خانه تئاتر انتخاب شدند.

در مجمع عمومي اين انجمن كه عصر روز گذشته – شنبه 11 اسفند ماه – برگزار شد؛ منوچهر اكبرلو، منصور خلج، ناصر آويژه، محمود تيموري ، مهدي مهدي آبادي، آناهيتا غني‌زاده و امير مشهدي عباس به عنوان اعضاي اصلي ، مهدي قلعه، روشنك كريمي و جواد مهدي به عنوان اعضاي علي‌البدل و همچنين حميدرضا ملاحسيني به عنوان بازرس اصلي و علي بيك محمدي به عنوان بازرس علي‌البدل انتخاب شدند.

پيش از برگزاري انتخابات اين انجمن، منوچهر اكبرلو به‌عنوان نماينده هيات مديره اول گزارشي را درباره نقاط ضعف و قوت عمل كرد اين هيات مديره ارايه كرد.

او در اين گزارش از اعضاي انجمن درخواست كرد، براي جذب هنرمندان حرفه‌يي تئاتر كودك و نوجوان به عضويت در اين انجمن تلاش كنند.

اكبرلو در ادامه از عدم برگزاري جلسه با مسئولان وزارت ارشاد و همين طور كانون پرورش فكري كودك و نوجوان به عنوان ديگر نقطه ضعف عملكرد كانون نام برد و گفت: هر چند از سوي مسئولان اين دو مركز هم اصرار چنداني براي برقراري اين ارتباط صورت نگرفت، اما ما هم تلاش خاصي در اين زمينه نكرديم و برنامه‌ريزي ويژه‌يي هم نداشتيم.

در ادامه جلسه منصور خلج به‌عنوان ديگر عضو هيات مديره قبلي انجمن و همچنين مسئول قبلي كتابخانه مجموعه تئاتر شهر از وضعيت موجود كتابخانه ابراز تاسف كرد.

خلج گفت: هفته گذشته براي انجام يك كار پژوهشي به كتابخانه مراجعه كردم اما با وضعيتي غم‌انگيز رو به رو شدم، چرا كه تمام كتاب‌ها جمع‌آوري و بسته ‌بندي شده بود در حالي كه اين كتابخانه در بردارنده كتاب‌ها، متون و اسناد با ارزشي است كه در سال 1300 تا كنون جمع‌آوري شده‌اند.

به گفته او كتابخانه تئاتر شهر بزرگترين آرشيو تئاتر كودك و نوجوان را در خود جاي داده و به همين دليل مراجعان بسياري داشته است.

خلج در پايان سخنان خود از اعضاي انجمن درخواست كرد: وضعيت كنوني كتابخانه تئاتر شهر را پيگيري كنند.

در اين جلسه حميد ملاحسيني گزارش عملكرد دو سالانه انجمن را ارايه كرد


منبع: ایسنا

مرشد ترابي در بيمارستان بستري است

مرشد ولي‌الله ترابي از پيشكسوتان نقالي و پرده‌خواني در بيمارستان بستري شد.

مرشد ترابي به دليل مشكلات كليوي در بيمارستان هاشمي‌نژاد بستري است و روز گذشته تحت عمل جراحي قرار گرفت.

يكي از مسئول بخشي بيمارستان هاشمي‌نژاد كه مرشد ترابي در آن بستري است به ايسنا گفت: حال او رو به بهبودي است و ظرف يكي دو روز آينده از بيمارستان مرخص مي‌شود.

مرشد ولي‌الله ترابي از هنرمندان پيشكسوت نقالي و پرده خواني است كه از كودكي به اين هنر اشتغال داشته است و بيش از 50 سال است كه در اين زمينه فعاليت كرده است.

او علاوه بر نقالي بسياري از داستان‌هاي شاهنامه را كارگرداني كرده است كه از آن جمله مي‌توان به «‌داستان سياوش»، « هفت خوان رستم» ، « تولد رستم» و ... اشاره كرد.


منبع: ایسنا

زمان بازبيني نمايشنامه‌هاي تئاتر دانشگاهي اعلام شد

هيات بازبيني بخش مسابقه نمايشنامه‌خواني جشنواره‌ي تئاتر دانشگاهي از 14 الي 16 اسفند 90 اثر رسيده به اين بخش را مورد بازبيني قرار مي‌دهند.

هيات بازبيني متشكل از مهدي گليج، محمودرضا رحيمي و افشين خورشيد باختري از روز 14 اسفند طي سه روز به ارزيابي آثار رسيده به اين بخش كه به صورت لوح فشرده ارسال شده‌اند.

در بخش مسابقه نمايشنامه‌خواني 90 اثر مورد بازبيني قرار مي‌گيرند و از اين ميان 15 تا 20 اثر براي اجرا در جشنواره بين‌المللي انتخاب خواهند شد.

بنا به اعلام دبيرخانه تئاتر دانشگاهي ايران اثر برتر اين بخش براي اجراي عموم در سال آينده معرفي خواهند شد.

منبع: ایسنا

 

[English Lord]

گفت و گو با دیوید هنری هوانگ،نمایشنامه‌نویس-بخش اول

ديويد هنري هوانگ در 11 آگوست 1957 در لس‌آنجلس و از پدر و مادري چيني و مهاجر به دنيا آمد. پدرش بانكدار و مادرش استاد پيانو بود. ديويد در دانشگاه استانفورد تحصيل كرد و در سال 1979 ليسانس علوم انساني را گرفت. او در مدرسه عالي هنر آمريكا در سان فرانسيسكو به تئاتر علاقه‌مند شد. به رغم علاقه‌ اوليه‌اش به شغل وكالت، جهان پر رمز و راز تئاتر او را به سمت اين حيطه كشاند. هوانگ در سال آخر دانشگاه اولين نمايشنامه‌اش را با نام "اف.اُ.بي" نوشت كه سرآغاز پيشرفت خيره كننده‌اش بود. يك سالي را در دبيرستان منلو پارت كار كرد و در سال‌هاي 1980و 1981 در دانشگاه نمايش ييل تحصيل كرد.
هرچند اين رشته را تا پايان ادامه نداد اما تحصيل در رشته تاريخ تئاتر پيش از آنكه به نيويورك برود، برايش بسيار ارزشمند بود. در نيويورك كار هوانگ با استقبال گرمي مواجه شد. در 1980 اجراي اف.اُ.بي در تئاتر مستقل آمريكا برنده جايزه اُبي شد. نمايش تركيبي از دغدغه‌هاي خاص هوانگ بود. بزرگ شدن در كاليفرنيا به عنوان يك چيني آمريكايي در اواخر دهه هفتاد او را داراي ديدگاه خاص سياسي كرده بود. علاقه‌ او به ريشه چيني‌اش در تضادهاي نمايش اف.اُ.بي نمايان است. نمايش روابط مهاجري چيني با دو دانشجوي آمريكايي اهل لس‌آنجلس را زير ذره‌بين قرار مي‌دهد. مهاجر چيني خيلي زود مي‌فهمد كه اگر با روند كلي فرهنگ آمريكا همگون شود هويت چيني‌اش را از دست مي‌دهد.
مسائلي كه بين شرق و غرب پديد مي‌آيد با جلوه‌اي كميك در تئاتري غربي نمايش داده مي‌شود. با استفاده خلاقانه هوانگ از سنت تئاتر چيني كه شخصيت‌هاي بزرگي را از ميتولوژي چين به عنوان نماد به تصوير مي‌كشد، نمايش بارورتر و پيچيده‌تر مي‌شود. زندگي چيني آمريكايي‌ها در "رقص و ريل قطار" و "دلبستگي‌هاي خانواده" هم مورد توجه قرار مي‌گيرد. اين دو نمايش در 1981 در تئاتر مستقل روي صحنه رفتند. ماجراي"رقص و ريل قطار" در قرن نوزدهم مي‌گذرد و به زندگي دو مرد چيني كه آمريكا روبه رو مي‌شوند با هويت گذشته‌شان به تضاد مي‌رسند.
هوانگ تضاد شخصيت‌ها را با آفرينش تركيبي از تئاتر شرقي و غربي و با كمك شيوه‌هاي غير رئاليستي اپراي چيني در شكلي نمايشي منعكس مي‌كند. "دلبستگي‌هاي خانواده" به بررسي زندگي يك خانواده چيني مرفه در قرن بيستم و از دريچه يك كمدي سريال تلويزيوني مي‌پردازد. در جريان ديدار عموي كمونيست و نوه برادرش از آمريكا كه درگير يافتن هويتي معتبر بين مسيحيت و ماترياليسم خانوادگي هستند، زندگي بيگانه تبارها به شكلي كمدي‌وار به نمايش گذاشته مي‌شود. نمايشنامه‌هاي اوليه هوانگ سرشار از تلاش چيني آمريكايي‌ها براي پيدا كردن هويتي قطعي است چنان‌كه آنان هميشه بين دل‌بستن به آداب و رسوم و ارزش‌هاي شرقي و غربي در نوسانند. دو نمايشنامه را در كنار هم "صدا و زيبايي" مي‌نامند.
اما هر كدام از آن‌ها نام خودشان را دارند. "خانه زيبايي‌هاي خفته" و "صداي يك لحن". در اين نمايشنامه‌ها هوانگ از زندگي مهاجران چيني آمريكايي جدا مي‌شود و به داستان‌هايي درباره عشق‌هاي تراژيك ژاپني مي‌رسد. هوانگ در اواسط دهه هشتاد به موفقيت‌هايي دست يافت و حتي بورسيه تحصيلي بسيار ارزشمند مؤسسه كاگنهيم را به دست آورد و برنده جايزه ملي هنر شد، اما در 1988"پروانه نر" براي او موفقيتي خيره كننده و كم نظير را رقم زد.
او براي اين نمايش جايزه انجمن منتقدان خارجي، جايزه اداره نمايش، جايزه جان گاشنر و جايزه توني را دريافت كرد. در پايان 1988 هوانگ از سوي بسياري از منتقدان به عنوان با استعدادترين نمايشنامه‌نويس جوان ايالات‌متحده آمريكا مورد تحسين قرار گرفت. در سال‌هاي بعد، "پروانه نر" در گوشه و كنار دنيا روي صحنه رفت. از ديگر نمايشنامه‌هاي هنري هوانگ مي‌توان به "خويشاوندان ثروتمند" و "بردگي" اشاره كرد.

شما نمايشنامه‌هاي بسياري با سبك‌هاي مختلف نوشته‌ايد. چه چيزي آثارتان را به هم ربط مي‌دهد؟ چيزهايي مثل هويت، استقلال و اجتماع؟
تمام آثار من با مسئله دگرگوني هويت رودرو مي‌شوند و به بررسي اين ايده مي‌پردازد كه ما نتيجه شرايط پيرامونمان هستيم. هويت ما لزوماً چيزي ذاتي نيست بلكه محصول فعل و انفعالي است كه در نتيجه ارتباطاتمان است. بسياري از نمايشنامه‌ها بر اين نكته تأكيد مي‌كنند كه اگر نحوه ارتباطمان تغيير كند، فرديت ما به شخص ديگري تبديل مي‌شود. اكثر آثار من درباره آسيايي آمريكايي‌هاست اما حتي در نمايشنامه‌هايي كه موضوعشان صرفاً زندگي آسيايي آمريكايي‌ها هم نيست، مي‌توان زمينه دگرگوني هويت را ببينيد. به نظر من تقابل بين اجتماع و فرديت جالب است.
من از يك سو به عنوان يك آسيايي با ذهنيتي بزرگ شده‌ام كه شديداً به هويت جمعي اعتقاد داشت و از سويي ديگر به يك آمريكايي تبديل شدم كه اساساً به هويت فردي پايبند است. بنابراين مسئله فرديت در برابر جامعه براي من ‌چالش است. پس چندان تعجب برانگيز نيست كه نمايشنامه‌هايم حال و هواي اين تقابل را داشته باشند. البته اين طور نيست كه من هميشه بنشينم و تصميم بگيرم كه به اين موضوع يا آن موضوع بپردازم.
آيا تا به حال پيش آمده كه دوباره كل كارهايتان را بررسي كنيد و چيزهايي را ببينيد كه قبلاً نديده‌ايد؟
اگر نمايشنامه‌نويسي را با بزرگ شدن بچه -شايد از وقتي كه من و همسرم صاحب يك نوزاد شده‌ايم بيشتر به اين مقايسه علاقه‌مند شده‌ام- مقايسه كنيم، مي‌بينيم كه وقتي در روند كار هستيد، معمولاً وقت يا تمايل چنداني نداريد كه نشان دهيد چطور راه و رسم پدري و مادري‌تان در جريان بزرگ كردن بچه‌هاي مختلف تغيير كرده است. من معمولاً بيشتر دوست دارم به عقب برگردم، در مورد مسائل گذشته خوب فكر كنم تا اينكه درباره آنچه در آينده اتفاق خواهد افتاد، حساس شوم.
علاقه شما به تحول هويت چه ارتباطي با نمايشنامه‌نويسي‌تان دارد؟
در بسياري از نمايشنامه‌هايم دست‌كم يك شخصيت وجود دارد كه ‌نقشي را برعهده مي‌گيرد و در ادبيات وجود دارد. مثلاً گاليمارد نقش پنيكر تون را در "پروانه نر" ايفا مي‌كند يا استويد در اف.اُ.بي نقش گوانگ گانگ را برعهده دارد. شخصيت‌ها، اسطوره‌شناسي‌هاي مختلف را بر عهده مي‌گيرند و مي‌كوشند خودشان را در آينه آن اسطوره‌ها بيابند.
بعضي از منتقدان گفته‌اند كه جانمايه نمايشنامه‌هاي شما رودرويي دو نيروي مخالف يا دو شخصيت متضاد است كه در آن‌ها به طور نمادين هميشه طرف ضعيف‌تر پيروز مي‌شود. آيا موافقيد؟
اكثر نمايشنامه‌ها نوعي دوگانگي ايدئولوژيكي در خود دارند. "پروانه نر" مجموعه‌اي از اين دوگانگي‌هاست. "كودك طلايي"، آخرين نمايشنامه‌ام، در اين مورد استثناست. اما گمان نمي‌كنم اين ادعا درست باشد كه نمايشنامه‌هايم از اين الگو پيروي مي‌كنند. فكر مي‌كنم منظور آنان چيزي مثل خدمتكار هارولد پينتر باشد كه در آن خدمتكار در نهايت به كارفرما تبديل مي‌شود. در "رقص و ريل قطار" فضاي اثر گسترده‌تر از تقابل ساده بين شخصيت‌هاست. هر چند كه در آن مفهوم قدرت مشابه آنچه در"پروانه نر" و پنيكر تون مي‌بينيم پرداخته مي‌شود.
تغييرمكان يكي از ويژگي‌هاي كار من است و از وقتي كه نوشتن اثري را شروع مي‌كنم، كاملاً به اين مسئله واقفم. "كودك طلايي" همچون "دلبستگي‌هاي خانواده" و "خويشاوندان ثروتمند" به مسئله مسيحيت در بين چيني‌ها مي‌پردازد. هميشه تلاش كرده‌ام به ريشه‌هاي تضاد چيني مسيحي توجه كنم. كودك طلايي درباره زندگي پدر پدر بزرگ من است كه در دهه بيست به مسيحيت گرويد.
نمايشنامه در عين اينكه تأثير اين تغيير مذهب را بر سه همسر پدر پدربزرگم نشان مي‌دهد، بر تضادي كه مذهب جديد با ريشه‌هاي هويتي‌اش دارد، تأكيد مي‌كند. بنابراين، به تعبيري كودك طلايي هم با پرداختن به تقابل بين مسيحيت و فرقه پيشينيان به دوگانگي تن مي‌دهد. در اين نمايش چهار شخصيت زن خوب ويك نقش مرد قوي وجود دارد. شخصيت‌هاي اين نمايش بيشتر باز شده‌اند. چهار، پنج سال پيش تصميم گرفتم به جزيياتي كه به شخصيت‌ها غناي انساني كامل مي‌بخشد توجه بيشتري كنم. در اين نمايشنامه سعي كردم كه كارم بيشتر چخوفي باشد.
سال‌ها پيش گفتيد: "معناي دروني و ضمني اثر چندان برايم مهم نيست. من بيشتر دوست دارم لايه‌هايي از ساختار را بيافرينم كه هر لايه‌بر لايه ديگر طنين بيفكند." آيا نمايشنامه جديدتان به نوعي جدا شدن از نظر قبلي است؟
بله. من سعي كردم چيز‌هايي را كه به عنوان نقص كارم شناخته بودم، در اين نمايشنامه برطرف كنم. دوست دارم نويسنده‌اي باشم كه هميشه رشد كنم. در اينجا من به پيچيدگي شخصيت‌ها بيش از پيش توجه كرده‌ام.
در جاي ديگري گفته‌ايد كه از ارائه زيبايي شناسي خاص يا نوعي دستور سياسي براي مدم بيزاريد. آيا براي خودتان زيبايي شناسي و دستور سياسي خاصي تجويز كرده‌ايد؟
من چون به مسائل و زمينه‌هاي آسيايي مي‌پردازم، درگير گفتمان‌هاي فرهنگي متفاوتي هستم. مثل مناقشه سايگون كه مي‌توانيد آن را بحثي درباره ايدئولوژي چند فرهنگي يا شايستگي سياسي بناميد. بستگي دارد كه چطور به قضيه نگاه كنيد. فكر مي‌كنم اكنون وحدت گرايي محافظه كارم. من در ميان‌سالي مخالف استقلال طلبي و جدايي‌طلبي هستم. من با زني از نژاد ديگري ازدواج كردم و حالا فرزندي دو نژادي دارم. سال‌ها پيش با ايده‌هاي استقلال طلبانه موافق بودم. من هم فكر مي‌كردم كه نمي‌شود با اين جماعت همرنگ شد و تلاش براي تقليد از سفيد‌پوستان احمقانه است. در اين لحظه از زندگي‌ بر اين اعتقادم كه مجادله عليه همگون‌سازي نژادي باعث شكل گرفتن نوعي سوءتعبير درباره ذات فرهنگ مي‌شود.
مبارزه عليه همگون‌سازي به اين معناست كه فرهنگ پديده‌اي ناپويا و ايستاست كه از نظر من بي‌معناست. فرهنگ چيزي است كه مردم در دوره‌اي مشخص مي‌آفرينند. فرهنگ زندگي مي‌كند و تغيير مي‌يابد. بنابراين، مي‌‌توان گفت وقتي قرار است جامعه مرا تغيير دهد، من هم مي‌خواهم جامعه را تغييردهم. در الگوي همگون سازي پويا دائم در جهت آفرينش فرهنگ حركت مي‌كنيم. بسط الگوي همگون‌سازي پويا و سعي براي وارد كردن تمام گروه‌هاي استثنا شده و در اين الگو شايد دستور كار سياسي شخصي من در اين روزها باشد.

 

[English Lord]

گفت و گو با دیوید هنری هوانگ، نمایشنامه نویس-بخش دوم و پایانی

تفكر شخصي شما دقيقاً سه مرحله را گذرانده است: در ابتدا مدافع همگون‌سازي بي‌چون و چرا بوده‌ايد. بعد انزوا طلبي و ملي‌گرايي را تجربه كرديد و حالا از همگون‌سازي پويا حرف مي‌زنيد. آيا فكر مي‌كنيد نويسندگان جوان هم بايد همين سه مرحله را طي كنند؟
مردم هميشه مي‌خواهند درگير مسائل پيرامونشان باشند. اما هميشه اين سئوال را مطرح مي‌كنند كه چه كاري بايد انجام دهند. البته در مقابل مسائل مورد بحث در هر دوره زماني مي‌توان واكنش‌هاي متفاوتي نشان داد. وقتي وارد دانشگاه شدم، انزواطلبي و ملي‌گرايي بحث هم نسلانم بود. اين ايده ماشيني بود كه من سوارش شدم تا در اين سفر همراه شوم. اين روزها آدم‌هايي كه در سال‌هاي دانشگاه من با من همراه بودند، اهميت نژاد را قبول كرده‌اند اما مي‌بينند كه تمام تصوير، بحث نژاد نيست.
منتقدی گفته است كه شما پتانسيلش را داريد كه بعد از آرتور ميلر، بهترين نمايشنامه‌نويس زندگي عمومي آمريكا باشيد. آيا شما خودتان را نمايشنامه‌نويسي مي‌دانيد كه به زندگي عمومي آمريكايي‌ها مي‌پردازد؟
فكر نمي‌كنم كه در آثار من آن طور كه كارهاي توني كوشنر بازتاب دهنده مشكلات عمومي مردم است، به زندگي عمومي مردم پرداخته شود. من در آثارم بيشتر درگير سفر شخصي لذت جويانه هستم. سفر شخصي من اتفاقاً بعدي عمومي دارد و در آن به مسائلي پرداخته مي‌شود كه كشور در حال حاضر درگيرشان است.
شخصيت‌هاي نمايشنامه اولتان، اف.اُ.ب حدوداً بيست ساله هستند كه به سن و سال خودتان موقع نگارش نمايشنامه نزديك بود. حالا كه سنتان بالارفته است آيا نوشتن درباره شخصيت‌هاي مسن‌تر برايتان آسان‌تر است؟
چون كار من، بيشتر شخصي است، شخصيت‌هاي آثارم تقريباً هم سن و سال خودم هستند. حتي پدر پدر بزرگش كه نقش اصلي نمايشنامه كودك طلايي را برعهده دارد، تقريباً هم سن حالاي من است، اما علت چيز ديگري است. براي مثال اگر در اين لحظه از زندگي‌ام، كسي از من بخواهد كاري درباره بچه‌هاي دبيرستاني بنويسم، من با مشكل مواجه مي‌شوم. چون نمي‌دانم بچه دبيرستاني بودن در اواخر دهه 90 چه معنايي دارد.
نمايشنامه‌هايتان كاملاً موافق شخصيت‌هاي زن هستند و زنان در آثار شما درگير تبعيض جنسي‌اند؛ چرا؟
من در كنار زنان قدرتمند بزرگ شدم. معمولاً تصور مي‌شود كه زنان آسيايي مطيع و تسليم مردان‌اند. مادر و خاله‌ من، هر دو از اين قاعده مستثنا بودند و اگر همه استثنا باشند، پس آن قاعده كلي اشتباه است. فرهنگ سنتي چيني‌ها نسبت به زنان واقعاً ظالمانه است. درعين حال الگويي زن سالارانه نيز در اين فرهنگ وجود دارد. فكر نمي‌كنم زنان چيني قرباني محيط ظالم و ستمگرشان شوند. آنان حتي راهي براي زندگي قدرتمندانه در چنين محيطي پيدا مي‌كنند. من با پيشينه‌اي بنيادگرا بزرگ شدم.
‌بايد عليه چنين تفكري عمل كنم و از آن بگريزم. چون واقعاً به هر نوع بنيادگرايي حساس بوده‌ام؛ هميشه ميلي غريزي مرا از اين تفكر عقب رانده است. هميشه به نظرم مي‌رسيد كه اگر قرار است درباره شخصيت‌هاي آسيايي بنويسم و برابري ارزششان را با فرهنگ سفيدپوستان تأييد كنم بايد تصويري كامل را به نمايش بگذارم. تصويري كه شامل من هم مي‌شود. من مردي هستم كه سعي مي‌كنم همان طور به زن‌ها احترام بگذارم كه در فرهنگ سفيدپوستان، زن‌ها مورد احترام قرار مي‌گيرند. من هرگز بين نژاد پرستي و تبعيض جنسي تفاوتي قائل نشده‌ام.
در"رقص و ريل قطار"، لون درباره كارگردان مي‌گويد:«آنان مرده‌اند. عضلاتشان فقط به اين علت كار مي‌كند كه سفيدپوستان مجبورشان مي‌كنند. من به اين سبب زنده‌ام كه هنوز مي‌توانم عضلاتم را مجبور كنم تا براي من كار كنند.» فكر مي‌كنم اين گفته شديداً بر ميل استقلال‌طلبي شخصيت‌هايتان تأكيد دارد و به طور استعاري به اين نكته اشاره مي‌كند كه شخصيت‌هاي نمايش آرزو دارند روزي براي خودشان كار كنند.
شخصيت‌ها اغلب خواستار هويتي قطعي بر مبنای يك كليشه يا كهن الگوي ادبي هستند. در پرده سوم، صحنه دوم"پروانه نر"، سانگ وقتي لباسش را در مي‌آورد، مي‌خواهد، بگويد:«به من نگاه كن، نقابت را كنار بگذار. الگوهاي كهنه را دور بريز. تو عاشق بودي.» سانگ اين كار را با انگيزه‌هاي شخصي و خودخواهانه مي‌كند.
در بعضي از نمايشنامه‌هايتان مثل «دلبستگي‌هاي خانواده» و «خويشاوندان ثروتمند» به نظر مي‌رسد كه به ماترياليسم و طبقه‌بندي اجتماعي در آمريكا مي‌پردازيد. آيا ماترياليسم و طبقه بندي اجتماعي را موضوع اصلي آثارتان مي‌دانيد؟
فكر مي‌كنم هرگز جرأت نكرده‌ام آن‌طور كه بايد و شايد درباره مسائلي مثل طبقه‌بندي اجتماعي بنويسم. انگليسي‌ها، دغدغه طبقه‌بندي اجتماعي را دارند. ما آمريكايي‌ها بيشتر درگير مسائل نژادي هستيم. نژاد و تبعيض نژادي باعث شده كه جامعه سفيدپوستان آمريكا خودشان را جامعه‌اي غير طبقاتي قلمداد كنند. در مقام يك آسيايي، من ‌بايد به تبعيض نژادي بپردازم. اما چالش من با اين مسئله با مسئله آفريقاي-آمريكايي‌ها متفاوت است. آنان بيشتر ضد نژاد سامي‌اند. تبعيض نژادي به طرز عجيبي وسوسه پرداختن به طبقه‌بندي اجتماعي را در من برمي‌انگيزد.
چرا كه به عنوان يك آسيايي- آمريكايي نمي‌توانم نژادم را ارتقا دهم اما مي‌توانم در طبقه‌بندي اجتماعي پيشرفت كنم. من به طرف بالا در حال حركتم. در «خويشاوندان ثروتمند» و «دلبستگي‌هاي خانواده» دغدغه طبقه اجتماعي بخشي از مسيحيت به نظر مي‌رسد. شخصيت‌هايي كه به مسيحيت وابسته‌اند به‌ شأن مادي هم دلبستگي دارند. فكر مي‌كنم در اين نمايش‌ها، شخصيت‌ها ، نقش منتقدان ارتباط مذهب و رياكاري را بازي مي‌كنند. در يكي از مقدمه‌هايي كه درباره"اف.اُ.بي" نوشته‌ايد. اين نمايش را به همراه «رقص و ريل‌ قطار» و «دلبستگي‌هاي خانواده»، سه گانه‌تان درباره آمريكا مي‌دانيد. آيا آنها اين سه مرحله را نشان مي‌دهند؟ اف.اُ.بي به عنوان دوره از خود بيزاري"رقص و ريل قطار" دوره دل بستن به جنبه‌هاي ناديده گرفته شده تاريخ يك فرهنگ و «دلبستگي‌هاي خانواده» دوره رويارويي با گذشته.

با توضيحاتي كه درباره" اف.اُ.بي" و"رقص و ريل قطار" داديد موافقم اما دلبستگي‌هاي خانواده فرق مي‌كند. اين نمايشنامه سئوالاتي را مطرح كرد. اما نمي‌دانم توانسته است به آن سئوالات پاسخ مناسبي بدهد يا نه. بنابراين، نمي‌توانم درباره‌اش با اطمينان حرف بزنم.
دلبستگي‌هاي خانواده را به سم شپارد تقديم كرديد. علت خاصي داشت؟
من نوشتن را در كارگاه نمايشنامه‌نويسان كه او داير كرده بود، آغاز كردم. تمرين ما به اين صورت بود كه اول صحنه‌اي را مي‌نوشتيم و بعد شخصيت‌هايي را كه در آن صحنه زندگي مي‌كردند، خلق مي‌كرديم. دو سه صحنه اول «دلبستگي‌هاي خانواده» را در آنجا نوشتم. يكي از عللي كه اين نمايشنامه را به او تقديم كردم همين بود. فكر مي‌كنم شباهت بسياري هم بين اين نمايشنامه و «كودك مدفون» سم شپارد وجود دارد. من در زمينه الگو قرار دادن نمايشنامه‌هاي نمايشنامه‌نويسان ديگر سارقي حرفه‌اي‌ام. براي مثال، "رقص و ريل قطار" بر اساس « غرب حقيقي» و «پروانه نر» بر اساس يكي از آثار شفر نوشته شده است.
و نمايشنامه جديدتان؟
"سه خواهر"، حالا ديگر فكر مي‌كنم «سه همسر» باشد. اين نمايشنامه نوعي خاطره گويي است كه يك راوي از ابتدا تا انتهاي نمايش را روايت مي‌كند. از اين لحاظ شباهت بسياري به «باغ‌وحش شيشه‌اي» دارد. باغ وحش شيشه‌اي راوي نقش خودش را در سال‌هاي جواني زندگي‌اش بازي مي‌كند.
در حالي كه در نمايشنامه‌ من، راوي نقش پدر پدربزرگش را در صحنه‌هايي از دهه بيست بازي مي‌كند.
آيا سه نسل «دلبستگي‌هاي خانواده» قرائت شما را از الگوي نمادين مهاجران آمريكايي چيني را نشان مي‌دهد؟
نسل اول وابسته به گذشته است. نسل دوم گذشته را درك مي‌كند و ارزش‌هاي آمريكايي را مي‌پذيرد و نسل‌سوم مي‌كوشد كه بين گذشته و آمريكا سازگاري پيدا كند. فكر مي‌كنم اين الگويي اجتماعي براي اكثريت گروه‌هاي مهاجر آمريكايي است؛ اما الگوي شخصي من پيچيده‌تر است. چون من كاملاً نسل سومي نيستم. با اينكه پدر و مادرم چيني و مهاجر بودند، همگوني با جامعه سفيد‌پوستان را انتخاب كردند. اگر آنان سنتي‌تر بودند و وابستگي‌هاي بيشتري به ريشه‌هاي فرهنگي‌شان داشتند، شايد حالا من آدم كاملاً متفاوتي بودم.

 

[live for what?]

دوستان عزیز با توجه به موج جدید پستهای این گونه تاپیک ها!
که صرفآ جنبه کپی/پیست دارد
قوانین جدیدی از این به بعد اجرا میشه!

(توجه داشته باشید از ابتدای به وجود آمدن اینگونه تاپیکها این مشکل و اعتراض در فروم بوده)

1.دوستان لطف کنند فقط چند خط از یک خبر رو گذاشته ، به همراه تیتر خبر و برای خواندن کل مطلب به سایت منبع لینک بدهند

2. تمام اخباری که در یک روز میخواهید قرار دهید رو به روش بالا و فقط در یک پست قرار دهید

تبصره: تنها در موردی که سایت منبع فیل*تر است میتوانید کل مطلب رو قرار دهید

تذکر: با متخلفین ابتدا با تذکر شفاهی و حذف پست و در صورت تکرار کارت و قطع دسترسی به مدت محدود یا دائم برخورد خواهد شد


از توجه شما متشکرم

 

[GOOOGLE]

سلام به دوستان
کسی میتونه لیست کامل تئاترهایی که در حال حاضر ئر مناطق مختلف تهران در حال اجرا هست ، به اضافه ی مشخصات اونها رو لطف کنه ؟؟

ممنون میشم.

 

[live for what?]

سلام به دوستان
کسی میتونه لیست کامل تئاترهایی که در حال حاضر ئر مناطق مختلف تهران در حال اجرا هست ، به اضافه ی مشخصات اونها رو لطف کنه ؟؟

ممنون میشم.

خب خیلی کامل نیست

ماچیسمو: تئاتر شهر - سالن چهارسو
ساعت: هشت و نیم شب
کارگردان: محمد یعقوبی

شعله در زمهربر: تالار وحدت
ساعت:هفت شب
کارگردان:حامد مداحیان

ماکوندا:تئاترشهر - کارگاه نمایش
ساعت:هشت شب
کارگردان:آزاده انصاری


کانال کمیل:تئاترشهر - سالن اصلی
ساعت:هفت شب
کارگردان:کوروش زارعی


رویای نیمه شب پاییز: سالن قشقایی
ساعت:هفت و نیم شب
کارگردان: کیومرث مرادی

 

[Scotopia]

آمار تماشاگران نمايش‌هاي روي صحنه در تالارهاي مجموعه‌ي «تئاتر‌شهر» در روزهاي گذشته اعلام شد.

نمايش «ماچيسمو» به كارگرداني محمد يعقوبي نيز كه اجراي خود را از 19 خرداد در تالار 122 نفري چهارسو آغاز كرده، با 20 اجرا 2 هزار و 322 تماشاگر داشته است.

تالار 115 نفري قشقايي هم كه از 3 خردادماه ميزبان نمايش «روياي نيمه‌شب پاييز» به كارگرداني كيومرث مرادي بوده است، با 30اجرا پذيراي 3هزار و 979 تماشاگر بوده است.

نمايش «پاي پياده» به كارگرداني داوود دانشور نيز كه اجراي خود را از 20خرداد در تالار 103 نفري سايه آغاز كرده است، تاكنون با 17 اجرا 688 تماشاگر داشته است.

كارگاه نمايش 66 نفري هم كه از تاريخ 31 خردادماه ميزبان نمايش «ماكوندو» به كارگرداني آزاده انصاري بوده تا امروز با 35 اجرا ميزبان يك‌هزار و 743 تماشاگر بوده است.

همچنين تالارهاي نمايشي مجموعه تئاترشهر اين هفته در حالي به فعاليت خود ادامه مي‌دهند كه درهفته‌ي جاري سه نمايش جديد به روي صحنه خواهند رفت.

تالار اصلي از اين هفته، ميزبان نمايش «بيژن و منيژه» نوشته و كار محمود عزيزي است.

دراين نمايش 100دقيقه‌اي كه ساعت 19:30 به روي صحنه خواهد رفت، نعمت‌ اسداللهي، محمد ساربان، هومن برق‌نورد، محمود فرهنگ، منوچهر عليپور، اصغر حساس، علي فلاحت پيشه، عزيز نقدي، پرستور گلستاني و نرگس اميني به عنوان بازيگر حضور دارند.

درتالار چهارسو نيز نمايش «ماچيسمو» نوشته و كار محمد يعقوبي ساعت 20:15 با بازي علي سرابي، مهدي پاكدل، امير رضا دلاوري، مسعود ميرطاهري، اشكان جنابي، پونه عبدالكريم‌زاده و آيدا كيخاني با تايم 90دقيقه‌اي تا چهاردهم تيرماه به اجراي خود در تالار ياد‌شده ادامه مي‌دهد.

«پاي پياده» عنوان نمايش ديگري نوشته اسلاومير مروژك است كه اين روزها ساعت 19:45 به كارگرداني داوود دانشور در تالار سايه به مدت 80 دقيقه به روي صحنه مي‌رود.

دراين اثر نمايشي كه تا بيست‌وسوم تيرماه دراين تالار به اجراي خود ادامه مي‌دهد، قدرت‌الله صالحي، نسيم ادبي، مينو زاهدي، محمود هندياني، افشين زارعي، رضا امامي، خليل مولودي، بيژن افشار، شيرين ايزدي، سهند جاهدي و حوريه ميرمحمدي به عنوان بازيگر حضور دارند.

تالار قشقايي نيز از 12 تيرماه ميزبان اجراي نمايش «درجمعيت گم‌شد» نوشته جلال تجنگي به كارگرداني سعيد هاشم‌پور وجلال تجنگي خواهد بود.

دراين نمايش 45 دقيقه‌اي كه ساعت 20 روي صحنه مي‌رود، هوشنگ قوانلو، مهران نايل و مژگان خالقي بازي مي‌كنند.

«عروس، كابوس، افسوس، بلوتوس» عنوان نمايش جديدي نوشته و كار آرش ميرطالبي است كه از 13 تيرماه ساعت 18:30 به مدت 50دقيقه جايگزين «ماكوندو» دركارگاه نمايش خواهد شد.

دراين نمايش حسين اميدي، سارا‌ الله‌ياري، اميرحسين طاهري، امير رجبي، وحيد اصلاني و ابوذر ساعدي به عنوان بازيگر حضور دارند.
تالارهاي نمايشي مولوي ، خانه نمايش‌، وحدت، هنر با اجراي يازده نمايش فعاليت خود را در هفته‌ي جديد از سر مي‌گيرند.

تالار مولوي با شروع برنامه‌هاي جديد اجرايي خود در هفته‌ي جاري سه نمايش و يك جشنواره را ميزباني خواهد كرد. نمايش «ترانه‌اي براي آيدا» نوشته‌ي حميدرضا نعيمي با كارگرداني سيامك موحدي ساعت 17:30در تالار اصلي مولوي اجرا دارد.

علي اكبر عليزاده نيز از دوازدهم تير ماه اجراي نمايش پنج قطعه كوتاه از نمايشنامه‌هاي «ساموئل بكت» را ساعت 20 در تالار مولوي از سر مي‌گيرد.

نمايش «پاييز هزار و سيصد و جنگ» با طراحي، نويسندگي و كارگرداني مصطفي كوشكي نيز از اين هفته ساعت 18:30تالار كوچك مولوي به صحنه مي‌رود.

اين در حالي است كه اين مجموعه اين هفته ميزبان هفتمين جشنواره تئاتر بانوان است.

با پايان هفتمين جشنواره تئاتر بانوان در خانه نمايش اداره تئاتر ،قرار است نمايش «حقه‌هاي مبارك» با كارگرداني رهام مخدومي در اين مجموعه به صحنه برود.

همچنين تماشاخانه‌ي «سنگلج» اين هفته با نمايش آييني «عروسي حاکم ملاير با دختر شاه پريون» نوشته داوود فتحعلي بيگي و با كارگرداني فرزانه ارسطو ساعت 19:30 اجراي خود را پي مي‌گيرد.

تالار «هنر» نيز به روال هفته‌ي گذشته با نمايش‌هاي «پينوكيو» با كارگرداني عليرضا ترمان و نمايش «عروسك» با كارگرداني علي‌محمد رحيمي فعاليت خود را به ترتيب در ساعت‌هاي 19 و 17 ادامه مي‌دهد.

نمايش «سمفوني بيداري» به كارگرداني حسين فرخي هم از يازدهم تير ماه در تالار وحدت به صحنه مي‌رود.

تالار اصلي فرهنگسراي نياوران نيز با نمايش «كمدي مرگ» نوشته وودي آلن و با كارگرداني محسن ميرزاخاني فعاليت خود را در ساعت 18:45 ادامه مي‌دهد.

نمايش «موجود خجالتي » با كارگرداني كوروش جهانشاهي و با برداشتي از شيوه هاي نمايش‌هاي سنتي ايراني مانند نقالي، خيمه شب بازي و تخت حوضي براي كودكان و نوجوانان در مركز توليد تئاتر كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان ساعت 10 ويژه مدارس و ساعت 18 براي عموم به صحنه مي‌رود.

و نمايش «روزگار و نغمه‌هايش» نوشته‌ي محمدچرمشير با كارگرداني نيما گودرزي در تماشاخانه‌ي مهرساعت 20:30 اجرا دارد.
منبع خبر سایت ایسنا

 

[English Lord]

برنامه‌هاي پاييزي «تئاترشهر» اعلام شد

يازده اثر نمايشي درنوبت اجراهاي فصل پاييز تالارهاي مختلف مجموعه تئاترشهر قرار دارند.

، «مهمانسراي دودنيا» به كارگرداني سهراب سليمي عنوان اثر نمايشي است كه از اوايل مهرماه در تالار اصلي تئاترشهر به روي صحنه مي‌رود.

«متابوليك» به كارگرداني آتيلا پسياني، «سيرطولاني روز در دل شب» به كارگرداني اكبر زنجانپور و

«مانيفست‌چو» به كارگرداني محمد رحمانيان هم عنوان نمايش‌هايي هستند كه در نوبت اجراهاي تالار چهارسو قرار گرفته‌اند.

درتالار قشقايي نيز پس از پايان اجراي نمايش «فصل خون» به كارگرداني ايوب آقاخاني نمايش‌هاي «قانون نانوشته» به كارگرداني سپيده نظري‌پور، «25 هزار بار براي آنكه بگويم دوستت ندارم» به كارگرداني چيستا يثربي و «هفت‌خاج رستم» به كارگرداني شكرخدا گودرزي در نوبت اجراي اين تالار قرار دارند.

نمايش‌هاي «يرما» به كارگرداني رضا گوران و «خواستگاري» به كارگرداني اسماعيل شفيعي هم‌عنوان آثاري هستند كه درتالار سايه مجموعه‌ي تئاترشهر اجرا مي‌شوند.

دركارگاه نمايش هم نمايش «زمين و چرخ» به كارگرداني زهرا صبري، نمايش «نيمكت خوشبختي» به كارگرداني فرهاد شريفي و «مجسمه‌هاي يخي» به كارگرداني مسعود موسوي به روي صحنه خواهد رفت.

ایسنا

 

[Scotopia]

آخرين اجراي"مرغ دريايي" 19شهريور در تالار مولوي، برگزاري نشست مطبوعاتي مدير کل هنرهاي نمايشي در تئاتر شهر، مشخص شدن سقف کمک هزينه نمايش‌هاي پذيرفته شده در جشنواره تئاتر رضوي و تعطيلي تالار هاي نمايشي تهران همزمان با سالروز شهادت حضرت خديجه (س) از جمله اخبار کوتاه حوزه تئاتر است.

*به مناسبت سالروز وفات حضرت خديجه(س) تالارهاي نمايشي شهر تهران روز چهارشنبه 20 شهريور ماه تعطيل هستند .
به گزارش ايرنا با توجه به فرا رسيدن سالروز وفات حضرت خديجه (س)، 21 شهريور ماه تالارهاي نمايشي مجموعه تئاتر شهر، اجرايي ندارند.
گفتني است تالار هاي نمايشي از روز پنجشنبه با اجراي نمايشهاي "بيداري‌ خانه نسوان" در تالار چهارسو، "يرما" در تالار سايه، نمايش "1417" در کارگاه نمايش و "فصل خون" در تالار قشقايي، مجموعه کار خود را از سر مي گيرند.
* دومين نشست مطبوعاتي و راديو ـ تلويزيوني" حسين پارسايي" مديرکل هنرهاي نمايشي وزارت فرهنگ وارشاد اسلامي در سال جاري، روز ‌سه‌شنبه 19 شهريور ماه، ساعت 30/10 در مجموعه تئاتر شهر برگزار مي‌شود.
به گزارش روابط عمومي اداره کل هنرهاي نمايشي، دومين نشست رسانه‌اي سال جاري پارسايي، با عنوان "بررسي عملکرد سه ماهه دوم سال 87 " برگزار مي شود .
*نمايش"مرغ دريايي" به کارگرداني "محمدرضا خاکي"، سه‌شنبه 19 شهريور ماه آخرين اجراي خود را در تالار مولوي پشت سر مي‌گذارد.
به گزارش ايرنا "مرغ دريايي" از جمله آثار " آنتوان چخوف"نمايشنامه نويس بزرگ روسي است که با کارگرداني خاکي ساعت 19 تا 22 در تالار اصلي تئاتر مولوي روي صحنه مي رود .
گفتني است در اين تالار تاپايان هفته جاري همچنان نمايش"حسين قلي، مردي که لب نداشت" به کارگرداني "حميدرضا پورآذري" در حال اجراست.
* سقف کمک هزينه نمايش‌هاي پذيرفته شده در بخش‌هاي صحنه‌اي، توليد متون نمايشي و آثار بخش مجالس تعزيه و گروه‌هاي آئيني ششمين جشنواره تئاتر رضوي اعلام شد.
به گزارش روابط عمومي جشنواره تئاتر رضوي، در صورت پذيرش نمايش‌هاي اين بخش ها، به ترتيب 30 ميليون و 15 ميليون ريال در قالب کمک هزينه به گرو ها اختصاص داده مي شود .
گفتني است اين دوره از جشنواره تئاتر رضوي در چهار بخش صحنه‌اي، توليد متون نمايشي، مجالس تعزيه و گروه‌هاي آئيني برگزار مي‌شود.
*نمايش "سياهه آن نام‌ها که نيستند" نوشته "فرهاد اميني" و به کارگرداني "مهدي شاه پيري" از 24 شهريور در تماشاخانه مهر حوزه هنري به روي صحنه مي رود.
"علي فلاحت پيشه"،" فربد فرهنگ"، "حسين ديواندري" بازيگران و "امير زاغري" طراح صحنه، "ساناز طايفه" طراح لباس،" علي گرامي" آهنگساز، "زينب زارع" دستيار کارگردان، "اصغر حساس" طراح نور و "مازيار حجواني" طراحي پوستر و بروشور اين نمايش هستند.
نمايش "سياهه آن نام‌ها که نيستند" تا پايان ماه مبارک رمضان (9 مهر) همه روزه به جز شنبه‌ها ساعت 17 در تماشاخانه مهر حوزه هنري به روي صحنه مي‌رود.

ایرنا

 

[f@rzad]

فرزاد حسني در تئاتر «مهر هفتم» بازي مي‌كند