ArashMiniStar
Registered User
آقایون و خانومای پاتوق سلام D:
میخوام یک گپی بزنیم در مورد بحث شیرین انگیزه ... پر شده اینترنت و اینستا از پیجای انگیزشی ادمایی که کارشون اینه انواع کتاب پکیج فیلم صوت ووو
از اونور خودم هر چی تلاش می کنم و آینده رو میبینم هیچ امید و انگیزه ای نمیبینم...
جوونای هم سطح و تحصیلات خودم خیلیاشون تنها هدفشون شده فرار از اینجا ... واقعا با فرار همه مشکلات درب داغون ما ایرانیا حل میشه؟
نگاه به زندگی خودم می کنم نه تفریحی نه دل خوشی نه انگیزه ای آخرم نه چیزی که میخوایم رسیدیم نه حالمون خوبه نه پول تو جیبمونه هیچی هیچی...
دیگه حتی واسه جوونی به سن من تشکیل زندگی هم یک ارزو شده! البته زندگی سگی خیلی از متاهلین اگه فاکتور بگیریم ! زندگیا واقعا سخت شده.مگه مامان بابات خرجاتو همه بدن که چه حسی بهت دست میده؟
میری سرکار با همکارات صحبت می کنی همه افسرده نا امید مینالن از حقوقشون از شرایط ... حقم دارن منم دارم تو این جامعه زندگی میکنم.سیل عظیمی از فوق لیسانسه های حتی کاربلد استخدام میشن با حقوق ۴-۵ تومن ! ترو خدا موارد استثنایی نگین که یا حالا با پارتی و موقعیت شانس گرفتن.پیشرفت کردن تو ایران هم خودش دیگه یک معظل عجیبیه...! بخوای رو پای خودت پیشرفت کنی نهایتا پیر شی فقط
میری دانشگاه تنها چیزی که داره فقط استرس ، فشار ، اعصاب خوردی تهش فقط دومدرک بیشتر داری که پوزشو بدی چون بین عامه مردم این جا افتاده.
از اون طرف نگاه می کنی خیلیا نه توانایی تورو داشتن نه تلاش اینقدر کردن نه همه زندگیشون کار و درسه دارن پول در میارن لذت میبرن زندگی میکنن! تو همین سن ها
ما اگه تو این سن اینجوری زندگی کنیم ۴۰ ۵۰ سالگی به فرض همه چی رسیده باشیم دیگه چه لذتی داره؟ باید بریم خودکشی کنیم اون موقع درجاااا
من مدت هاست خودمو از اخبار این داستانا دور کردم ولی به حدی این موج منفی و فلاکت زیاد شده همه رو با خودش داره میبره
پیشنهادتون چیه خلاصه ؟ چیکار کنیم از این اوضاع در بیایم؟
میخوام یک گپی بزنیم در مورد بحث شیرین انگیزه ... پر شده اینترنت و اینستا از پیجای انگیزشی ادمایی که کارشون اینه انواع کتاب پکیج فیلم صوت ووو
از اونور خودم هر چی تلاش می کنم و آینده رو میبینم هیچ امید و انگیزه ای نمیبینم...
جوونای هم سطح و تحصیلات خودم خیلیاشون تنها هدفشون شده فرار از اینجا ... واقعا با فرار همه مشکلات درب داغون ما ایرانیا حل میشه؟
نگاه به زندگی خودم می کنم نه تفریحی نه دل خوشی نه انگیزه ای آخرم نه چیزی که میخوایم رسیدیم نه حالمون خوبه نه پول تو جیبمونه هیچی هیچی...
دیگه حتی واسه جوونی به سن من تشکیل زندگی هم یک ارزو شده! البته زندگی سگی خیلی از متاهلین اگه فاکتور بگیریم ! زندگیا واقعا سخت شده.مگه مامان بابات خرجاتو همه بدن که چه حسی بهت دست میده؟
میری سرکار با همکارات صحبت می کنی همه افسرده نا امید مینالن از حقوقشون از شرایط ... حقم دارن منم دارم تو این جامعه زندگی میکنم.سیل عظیمی از فوق لیسانسه های حتی کاربلد استخدام میشن با حقوق ۴-۵ تومن ! ترو خدا موارد استثنایی نگین که یا حالا با پارتی و موقعیت شانس گرفتن.پیشرفت کردن تو ایران هم خودش دیگه یک معظل عجیبیه...! بخوای رو پای خودت پیشرفت کنی نهایتا پیر شی فقط
میری دانشگاه تنها چیزی که داره فقط استرس ، فشار ، اعصاب خوردی تهش فقط دومدرک بیشتر داری که پوزشو بدی چون بین عامه مردم این جا افتاده.
از اون طرف نگاه می کنی خیلیا نه توانایی تورو داشتن نه تلاش اینقدر کردن نه همه زندگیشون کار و درسه دارن پول در میارن لذت میبرن زندگی میکنن! تو همین سن ها
ما اگه تو این سن اینجوری زندگی کنیم ۴۰ ۵۰ سالگی به فرض همه چی رسیده باشیم دیگه چه لذتی داره؟ باید بریم خودکشی کنیم اون موقع درجاااا
من مدت هاست خودمو از اخبار این داستانا دور کردم ولی به حدی این موج منفی و فلاکت زیاد شده همه رو با خودش داره میبره
پیشنهادتون چیه خلاصه ؟ چیکار کنیم از این اوضاع در بیایم؟
