اینجا شیمیدان یا محلول شناس داریم؟ شدیدا بهش نیاز دارم

[batoobato]

اصلاً تبدیل اتم ها به یکدیگر بیشتر شبیه به افساننه است البته در حال حاضر حتی مدل های کوانتومی هم برای این کار خیلی مناسب نیستند چون در نظر گرفتن دافعه بین دو هسته و مقداری که ایجاد میشه قابل دسترس نیست البته مدلهای کوانتومی مختلف با توابع چگالی خاص و پپتانسیل هسته برای هر اتم قابل تعریفه که این نیاز به دانش کوانتوم داره که شما برای هر اتم از تابع چگالی مناسب و مربوط به خودش استفاده بکنی و اینکه هر کاری هم اگر شما بخوای بکنی فرض کنیم میخواید مسیر یک واکنش رو بررسی بکنید در ابتدا باید از مدلهای کوانتومی استفاده بکنید که این کار احتیاج به سوپر کامپپیوتر داره و بحث تخصصی میشه چون شما اگر بخوای فقط اتم هیدروژن رو در یک معادله شرودینگر قرار بدی و توابع چگالی خاص رو تعریف بکنید این خودش میشه چند صفحه معادله ریاضی چه برسه به کمپلکسهای پیچیده ولی این کار امکان پپذیره و همین الان هم داره انجام میشه خیلی از داروهای ضد سرطان که میبینید و یا پیشرفتهایی که در شاخه های مختلف علوم میبینیم این مطالعات توشون اثر داره در گذشته فقط روش های تجربی و آزمایشگاهی در دسترس بود ولی الان شما میتونید با مدل سازی و تخمین زدن انرژی و مسیر واکنش با استفاده از مدلهای کوانتومی کار رو خیلی سریع تر پیش ببرید ولی خوب اینها نمیتونه تخیلی باشه مثلاً یک کار آزمایشگاهی انجام میشه و بعد برای پیدا کردن و بهینه سازی مسیر واکنش میان و روشهای رو با مطالعات تئوری پیشنهاد میکنند البته خوب عده ای فیزیکدانان و شیمیدانان به دنبال ارایه روش ها و توابع چگالی پیچیده تر و دقیق تر هستن که ارایه هم شده ولی خیلی هاشون بی مصرف مونده چون واقعاً در جال جاضر سوپر کامپپیوترهایی در دسترس نیست که بشه خیلی چیزها رو با روشهای پیچیده و بزرگ مورد مطالعه قرار داد.....یعنی میشه ولی خیلی زمان بره و به صرفه نیست در هر صورت خیلی نمیشه به روشهای آزمایشگاهی مطلق دل بست و جان کلام اتفاقات جدید از دل نظریه پردازی و مطالعات تئوری بیرون میاد.....اینکه یک عده دانشمند جمع شدن و در پروژه ای با هزینه سنگین مشغول کار هستند علم رو خیلی جلو میبره چون در حال حاضر پیشرفت علم در گرو کار گروهی و شیر کردن اطلاعاته اما این همه چیز نیست من فکر میکنم بهترین کار قبل از هر چیزی و کاری مطالعه متون در دسترسه چون بدون دانش و یا یک دانش سطحی و خام کاری نمیشه از پیش برد....
کتب فیزیک و یا شیمی غیر درسی میتونه به شما کمک بکنه که خیلی چیزها رو بفهمید ولی کمکی نمیکنه که شما استدلالی جدید از دل اونها در بیاری شما اگر میخواید یک چیز رو مورد مطالعه قرار بدید باید به تمام زیر و بمش مسلط بشید و بعد از دسترسی به اطلاعات اولیه شروع به تحقیق بکنید من خودم وقتی میخوام یک پروژه جدید شروع کنم اول تمام متون و مقالات جدیدی که در اون زمینه کار شده رو میخونم و بعد شروع به کار میکنم ولی باز هزار جای کار میلنگه شده کاری بکنم و 4 ماه روش زحمت بکشم ولی یک گروه دیگه یک جای دیگه دنیا زودتر چاپپش کنه اگر در خود مانده کار کنیم شاید دوباره مثلاً بتونیم لاستیک ماشین بسازیم بعد از کلی زحمت!!!!
ولی با مطالعه کارهای صورت گرفته ایده میگیرید و دید پیدا میکنید خلاصه اینکه در علوم هر چی آدم بخونه کم خونده من مدتی توی گروه یکی از شیمیدان های بزرگ کار میکردم این آقا همیشه یک زون کن مقاله دستش بود و دایم تو اسکوپیوس اینور اونور مقالات جدید رو پیدا میکرد تا ایده بگیره و یا مثلاً اگر میدید یکی به عنوان مثال تو هنگ کونگ داره کار خفنی میکنه پا میشد 6 ماه میرفت اونجا که کارشون رو از نزدیک ببینه و تجربه کسب کنه با تمام بزرگی خودش و سن بالاش
اینه که ما ایرانی ها منظورم این دوستمون نیست ایشون که یک کار ساده میخواد برای تجربه کردن و علاقه اش انجام بده ولی اکثرمون این دید رو داریم کار باید فردی پیش بره خیلی هم مطالعه نمیخواد شهود میکنیم میریم جلو......ولی حتی شعر ادبی رو هم نمیشه با شهود گفت چه برسه به کار در علوم طبیعی که هر روز هزاران کار جدید داره میشه...........

 

[nimaspp]

اصلاً تبدیل اتم ها به یکدیگر بیشتر شبیه به افساننه است البته در حال حاضر حتی مدل های کوانتومی هم برای این کار خیلی مناسب نیستند چون در نظر گرفتن دافعه بین دو هسته و مقداری که ایجاد میشه قابل دسترس نیست البته مدلهای کوانتومی مختلف با توابع چگالی خاص و پپتانسیل هسته برای هر اتم قابل تعریفه که این نیاز به دانش کوانتوم داره که شما برای هر اتم از تابع چگالی مناسب و مربوط به خودش استفاده بکنی و اینکه هر کاری هم اگر شما بخوای بکنی فرض کنیم میخواید مسیر یک واکنش رو بررسی بکنید در ابتدا باید از مدلهای کوانتومی استفاده بکنید که این کار احتیاج به سوپر کامپپیوتر داره و بحث تخصصی میشه چون شما اگر بخوای فقط اتم هیدروژن رو در یک معادله شرودینگر قرار بدی و توابع چگالی خاص رو تعریف بکنید این خودش میشه چند صفحه معادله ریاضی چه برسه به کمپلکسهای پیچیده ولی این کار امکان پپذیره و همین الان هم داره انجام میشه خیلی از داروهای ضد سرطان که میبینید و یا پیشرفتهایی که در شاخه های مختلف علوم میبینیم این مطالعات توشون اثر داره در گذشته فقط روش های تجربی و آزمایشگاهی در دسترس بود ولی الان شما میتونید با مدل سازی و تخمین زدن انرژی و مسیر واکنش با استفاده از مدلهای کوانتومی کار رو خیلی سریع تر پیش ببرید ولی خوب اینها نمیتونه تخیلی باشه مثلاً یک کار آزمایشگاهی انجام میشه و بعد برای پیدا کردن و بهینه سازی مسیر واکنش میان و روشهای رو با مطالعات تئوری پیشنهاد میکنند البته خوب عده ای فیزیکدانان و شیمیدانان به دنبال ارایه روش ها و توابع چگالی پیچیده تر و دقیق تر هستن که ارایه هم شده ولی خیلی هاشون بی مصرف مونده چون واقعاً در جال جاضر سوپر کامپپیوترهایی در دسترس نیست که بشه خیلی چیزها رو با روشهای پیچیده و بزرگ مورد مطالعه قرار داد.....یعنی میشه ولی خیلی زمان بره و به صرفه نیست در هر صورت خیلی نمیشه به روشهای آزمایشگاهی مطلق دل بست و جان کلام اتفاقات جدید از دل نظریه پردازی و مطالعات تئوری بیرون میاد.....اینکه یک عده دانشمند جمع شدن و در پروژه ای با هزینه سنگین مشغول کار هستند علم رو خیلی جلو میبره چون در حال حاضر پیشرفت علم در گرو کار گروهی و شیر کردن اطلاعاته اما این همه چیز نیست من فکر میکنم بهترین کار قبل از هر چیزی و کاری مطالعه متون در دسترسه چون بدون دانش و یا یک دانش سطحی و خام کاری نمیشه از پیش برد....
کتب فیزیک و یا شیمی غیر درسی میتونه به شما کمک بکنه که خیلی چیزها رو بفهمید ولی کمکی نمیکنه که شما استدلالی جدید از دل اونها در بیاری شما اگر میخواید یک چیز رو مورد مطالعه قرار بدید باید به تمام زیر و بمش مسلط بشید و بعد از دسترسی به اطلاعات اولیه شروع به تحقیق بکنید من خودم وقتی میخوام یک پروژه جدید شروع کنم اول تمام متون و مقالات جدیدی که در اون زمینه کار شده رو میخونم و بعد شروع به کار میکنم ولی باز هزار جای کار میلنگه شده کاری بکنم و 4 ماه روش زحمت بکشم ولی یک گروه دیگه یک جای دیگه دنیا زودتر چاپپش کنه اگر در خود مانده کار کنیم شاید دوباره مثلاً بتونیم لاستیک ماشین بسازیم بعد از کلی زحمت!!!!
ولی با مطالعه کارهای صورت گرفته ایده میگیرید و دید پیدا میکنید خلاصه اینکه در علوم هر چی آدم بخونه کم خونده من مدتی توی گروه یکی از شیمیدان های بزرگ کار میکردم این آقا همیشه یک زون کن مقاله دستش بود و دایم تو اسکوپیوس اینور اونور مقالات جدید رو پیدا میکرد تا ایده بگیره و یا مثلاً اگر میدید یکی به عنوان مثال تو هنگ کونگ داره کار خفنی میکنه پا میشد 6 ماه میرفت اونجا که کارشون رو از نزدیک ببینه و تجربه کسب کنه با تمام بزرگی خودش و سن بالاش
اینه که ما ایرانی ها منظورم این دوستمون نیست ایشون که یک کار ساده میخواد برای تجربه کردن و علاقه اش انجام بده ولی اکثرمون این دید رو داریم کار باید فردی پیش بره خیلی هم مطالعه نمیخواد شهود میکنیم میریم جلو......ولی حتی شعر ادبی رو هم نمیشه با شهود گفت چه برسه به کار در علوم طبیعی که هر روز هزاران کار جدید داره میشه...........

خب تا جایی که من میدونم همیشه افسانه ها بعد از مدتی تبدیل به علم و فناوری شدند. البته که مطالعه ی بسیار لازمه و امروزه بحث های تخصصی انقدر زیاد شدند که نمیشه علامه شد. به همین دلیل من نمیتونم یا نمیخوام شیمی رو بصورت کلی مطالعه کنم چون رشته ی من چیز دیگست و مطالعاتش رو هم بطور منظم دارم و تمرکزم روی یک چیز دیگست. ولی فکر میکنم اصلا بد نباشه در یک مسعله ی خاص مثل همین جداسازی الکترون یا تبدیل اتم ها مطالعاتی بکنم. در ضمن کتاب مربوطی مد نظرتون نبود؟

اتفاقا در ارتباط با رشته ی خودم یک ایده ای داشتم که البته نمیتونم خیلی تشریحش کنم اینجا ولی نسل جدیدی از سوپرکامپیوترهاست که اتفاقا فقط برای اینجور محاسبات ساخته میشن! الان قویترین کامپیوتر تایتان ۲۰۱۲ هستش که با طراحی جدید میشه کامپیوتری هزاران برابر این ساخت با مصرف انرژی کمتر و بازدهی بیشتر از مشخصات سخت افزاری استاندارد امروزی. این امر با تغییر الگوریتم در نرم افزار امکانپذیره. مثلا گوگل یک الگوریتم جستجو داره مثلا با ۳گیگاهرتز سخت افزار در یک ثانیه ۱۰۰۰نتیجه میده ولی یک الگوریتم دیگه مثلا یاهو یا بینگ یا فیس یا... با ۳گیگاهرتز سخت افزار در یک ثانیه ۱۰۰نتیجه میده! این اختلاف ۱۰برابری در سخت افزار نیست بلکه در نرم افزار است. حالا اگر سخت افزار و نرم افزار باهم توسعه ی روشی پیدا کنن قدرت ابرکامپیوترها بطور باورنکردنی ای بالا میره.
یه مثال دیگه اینه که مثلا چرا آیفون با ۱گیگاهرتز الان حدود ۵ساله که از موفقترین تلفن های همراه ولی مثلا هواوی با ۳گیگاهرتز انقدر موفق نیست و جالبه بدونید حتی در تست های انجام شده سرعت آیفون بیشتره! اینا فقط بخاطر نوع نرم افزار و بکارگیری قدرت سخت افزاری هستند. درواقع میشه با نرم افزار سوپرکامپیوترهایی ساخت که هزینه ی زیادی ندارند.
از کامپیوترها که بگذریم من که مطالعات و سواد کافی ندارم فقط در یک چیز موندم اونم اینه که دمای خورشید از سطح به هسته از ۵میلیون تا ۱۵ میلیون درجه کلوینه و همه ی این دماها توسط بشر قابل دسترسه. در خورشید هم که فقط یک اتفاق میفته یعنی هلیوم تبدیل میشه به هیدروژن که منظور ما هم همینه! حالا چرا نمیشه یک آزمایشی در این حالت ساخت تا جوشش هسته ای اتمی ایجاد کرد؟ بنظر ناقص و بی سواد بنده این کار امکانپذیره شاید هزینش زیاده! ولی خب بنظرم میشه اتم هارو تبدیل کرد. اگه بشه کاملا وارد یک دنیای دیگه ای خواهیم شد. دنیایی که شیمی در اون فرمانروایی میکنه! عصر میشه عصر اتم!