درود
اگه تا اين حد از دانستن ديدگاههاي ديگران اطمينان خاطر داريد خب ديگه چرا ازشون مي پرسيد؟!!
ارتباط داريم تا ارتباط آخه! بعضي وقتها بعضيها شغلشون ايجاب مي كنه با ديگران ارتباط -البته نه از اون نوع عاشقانه و اين حرفها- داشته باشند. برادرم مثلا مجرده با دوستم كه ايشان البته متاهل هستند در يك شركت كار مي كنند، در مورد كار-فقط و فقط كار!- ارتباط تلفني هم زياد دارند و اين مساله براي همه ما جا افتاده. مطمئنيم كه اين خانم عاشق همسر و فرزندشه و برادرم هم كه براي ايشان و البته همسرشان احترام زيادي قائلند و حتي در مورد ازدواج هم هر وقت موردي بوده با يكي از كساني كه مشورت كردند همين خانم بوده.
ببین من تو خونواده ای بزرگ شدم که وقتی با یه دختر حتی میرم بیرون به خونوادم میگم(که اگر احیانا پلیس گیری چیزی داد مشکل نداشته باشم)
خواهرم با دوست دخترم صحبت کرده.مشکلی با این مسایل تو خونواده ما نیست.البته فرهنگ زندگی ما متفاوته و من هیچوقت قصد انتشار اونو به دیگران ندارم.
ولی با این حال وقتی به یکی مثلا دوست دخترم قول میدم که با اون باشم کوچکترین ارتباطی رو با اون در میون میزارم(و گذاشتم) که همین باعث ایجاد اطمینان و دلگرمی هم میشه.
البته هروقت به هر دلیلی خواسته ارتباطم رو فوکوس بیشتری کنه از طرف من هیچگونه محدودیتی براش نبوده.مثلا تلفن همرامو میگیره با خودش یا این کارای دخترونه.
(رمز ایمیل و این بساطا که دیگه سهله)ولی با این حال میگم که ابدا به خانومم اجازه نمیدم خارج از محیط کاری با کسی ارتباط غیر کاری داشته باشه.
اگرم بخوام بحث روشنفکر بودنو کنم مسلما من از خیلیا توی این مسایل(البته تو واقعیت نه فقط حرف) روشنفکر ترم