اول که دوست عزیز لطف دارید ولی من استاد نیستم
دور هم نشستیم هرکی نظرش رو میده ممکنه 100% حرفام غلط باشه
منظور از P/E نسبت P/E خود شرکته
یه شرکت چند وقت قبل ورشکست شد ، چندین هفته قبل از ورشکستگی مثل سیخ بالا میرفت ! دلیل چیه ؟ هیچی ! شرکت منحل شد و ملت موندن با پول از دست رفتشون !
دارا دوم عرضه نشد ، باید 5 تا نفتی منفی میخوردن نه کل بازار !
تصمیمات سهامدارهاست
گاهی اوقات بازار با ارزشیه کاهی اوقات سهام دار های عمده میخوان که رشد بکنه گاهی اوقات هم وقتی همه به اون سهم ایمان پیدا میکنن مثبته ، روند مثبت رو طی میکنه .
مثل ثشاهد ، دی و ....چون احساسات فعلا برای این سهم ها روبه رشده
بعضیا نگاه میکنن تو بازار منفی چی مثبته ، میفروشن اونو میخرن ( اشتباهه ) ولی به قدرت مثبت ممکنه موقتا اضافه بکنه
بیشتر از یک سوم سهم ها نصف مسیر اون اصلاح عمیق احتمالی ناشی از پیروزی آقای بایدن رو رفتن !
به خاطر هیجانات پیش پیش به استقبالش رفتن
خوبیش اینه همیشه یه سریا سر ریز میشن ، اونایی که میمونن قوی میشن ! پخته میشن و بازار هم بالغ تر میشه . قانون دنیاست "
قوی زنده میمونه ، ضعیف میمیره "
کسایی که این سیکل رو بگذرونن مثل اصلاح 97 و 92 و 84 آب دیده میشن
هرچی وزنه ها سنگین تر ، هرچی ست ها بیشتر ، هرچی تمرین بیشتر ، عضله بیشتر
اگه سهم خوب و به قیمت مناسب خریدید ، زیاد درگیر افت و خیز ها نشید . دنبالش بکنید . رفتار ها رو ببینید که در آینده ازشون به عنوان تجربه های واقعی و الگوهای رفتاری ای که شاهدش بودید استفاده بکنید . اگه هم حساس هستید ، به خاطر فشار های عصبی و ... که خطرناک هم هست ، سعی کنید به چیزای دیگه مشغول بشید که فاز ترس به فاز نا امیدی برسه ! تو نا امیدی درختا جوونه میزنن
فولاد یه میزان مشخصی افت داره که چند روز قبل گفتم احتمال داره بهش برسه بیشتر از اون رو بعید میدونم افت پیدا بکنه . مراقب باشید اگه تا الان نفروختید وقتی به اون مقدار به خصوص رسید نا امید فروش نزنید که زیانش برای شما باشه و سودش برای بقیه
و مورد دیگه زمانی که صبر کردید تا به نقطه سر به سر برسه مثلا 1 سال دیگه ( بدترین حالتش ) نفروشید ! یکم اونجاها بالا پایین میشه و بعد از کف سازی ایمن و بنیای سود واقعی و اصولی شما تازه شروع میشه
ببینید نسبت P/E دم دست ترین نسبت برای در نظر گرفتن میزان ریسکه . با روش P/E میشه ارزش ذاتی شرکت های بزرگ رو حساب کرد . با روش های دیگه ارزش ذاتی شرکت های کوچیک رو حساب میکنیم . اگه برای شرکت های کوچیک بخوایم نسبت P/E لحاظ بکنیم باید نسبت بالاتری رو در نظر بگیریم .
اصولا رشد صنایع کوچیک نسبت به بزرگ بیشتره
شما قدرت مانور یک نفت کش رو با قایق تند رو مقایسه بکنید . یه نفت کش در مواقع بحرانی ممکنه اصلا نتونه کاری بکنه ! ولی یه قایق تند رو لحظه آخر هم میتونه عکس العمل نشون بده و جلوی تصادف رو بگیره
شرکت های کوچیک رشدی هستن و نسبت P/E بالاتری باید داشته باشن به خصوص که سهامدارهای عمده اجازه نمیدن قیمت سهم اونقدری پایین بیاد که هر کسی به عنوان شریک بزرگشون شناسایی بشه ! واسه همین قیمت رو به نحوی بالا نگهداری میکنن که این نسبت هم بالا بمونه
نسبت P/E قبلا در موردش نکته هایی رو گفتم . خیلی نکته های دیگه هم داره . محاسباتی رو واس خودش داره .
اگه ریزش خیلی عمیق تو بازار اتفاق بیوفته مجدد نسبت های P/E باید به زیر 12 و بالای 5 برگشت داشته باشن ( بسته به اینکه کجای سال مالیشون باشن و چقدر سود محقق کرده باشن و چه آینده ای برای EPS سال بعد متصور باشیم )
اگه ریزش خیلی عمیق نباشه و منجر به خارج شدن سرمایه های کلان از بازار نشه ( به دلایلی این احتمال ضعیفه که بزارن این اتفاق بیوفته ) ، نسبت های P/E باید زیر 25 و بالای 10 باشن ( بسته به اینکه کجای سال مالیشون باشن و چقدر سود محقق کرده باشن و چه آینده ای برای EPS سال بعد متصور باشیم )
در کل محاسبه ارزش ذاتی میزان ریسک رو مشخص میکنه . ارزش ذاتی بستگی داره هر کسی چقدر سود مد نظرش باشه ! من ممکنه با سالی 10% بیشتر از تورم قانع بشم ، شما ممکنه با 5% قانع بشید ، یکی دیگه ممکنه با 20% قانع بشه . این درصد ، نرخ تنزیل رو مشخص میکنه
تو محاسبه ارزش ذاتی دید واقع بینانه نسبت به آینده هم اهمیت داره !
مثلا شرکتی مثل افق کوروش که سوپر مارکت هستش ، گردش کالا بالا داره و حاشیه سود کم و نرخ تورم هم به سرعت روی کالاهاش تاثیر گذاره . بنابراین صنعت رشدیه و انتظارات سود سازی آینده همیشه روبه رشد و سریعه
شرکتی مثل زفکا حدودا 75% درآمدش از شیره و نرخ شیر رو دولت تعیین میکنه در نتیجه رشدی بیشتر از سالیانه 30% برای اون متصور نیستیم ولی 25% بقیه رو میشه رشدی در نظر گرفت . همون شیر هم داستان میزان چربی داره که شرکت میتونه از اون طریق ارزش افزوده بیشتری تولید بکنه . علت اینکه من غگلپا رو کنار زفکا دارم برای تکمیل پروسه تولید شیر و فراوری اونه . نکته کلیدی شرکت گروه زراعت اینه رشد سریع دارن ! شما امسال 1000 تا گاو داری سال بعد هم گوشت رو گرون تر میفروشی هم شیر رو دولت گرون میکنه هم تعداد گاوها از مثلا 70 تا اضافه میشه ! این شکلی میشه این شرکت رو رشدی فرض کرد
حالا یه شرکتی مثل فولاد . شرکت عظیمیه ولی رشدیه ؟ نه ! به خاطر اینکه یه شرکت با اون بزرگی و ارقام سود و درآمدی نجومی که تو ماشین حساب هم جا نمیشه ، مدیریت پیچیده ای داره و مثلا با راه اندازی شرکت زیر مجموعه یا خطوط تولیدی جدید چقدر هر سال میتونه درآمدش رو رشد بده ؟ 5% یا 4% یا 6% همین حدوداست . جدای از تورم و افزایش قیمت های داخلی و خارجی ! منظورم رشد شرکت و توسعه واقعی که منجر به افزایش جریان نقدی ورودی به شرکت میشه . برگ برنده این سهم ها نسبت به شرکت های کوچیک مثل زفکا و غهمرا و اینا چیه ؟
شرکت های بزرگ ثبات دارن ولی شرکت های کوچیک ندارن . همین امشب ممکنه 5 نفر با کل*اش به دامداری فکا به هر دلیل حمله بکنن چندتا از کارکنان رو بکشن ، همه گاوا رو بکشن ، بنزین بریزن و دامداری رو با خاک یکسان بکنن ! اینجا کار شرکت تمومه ! ولی فولاد مبارکه این اتفاق براش نمیوفته مگه اینکه جنگ بشه و یکی از اهداف اولویت دار دشمن باشه !
یا شرکتی مثل مهرام ممکنه فردا گنجی بزرگ رو بکشن ، اینجا عملیات شرکت به مشکل میخوره و شرکت روبه افول میره ! شرکت های کوچیک و متوسط باید با احتیاط خریداری بشه و همیشه هم مراقب اتفاقات مربوطه به اون شرکت باشی
اینارو گفتم که بیشتر با داستان P/E آشنا بشید و بدونید P/E نشون دهنده ارزش ذاتی شرکته . خرید شرکت نزدیک به ارزش ذاتی ریسک رو پایین میاره و دورتر از ارزش ذاتی ریسک رو بالا میبره !
نسبت های P/E پایین رو میشه با دید بلند مدت خرید ، با دید میان مدت و کوتاه مدت و نوسان گیری هم میشه باهاش رفتار کرد
اما نسبت های P/E بالا فقط مناسب معاملات کوتاه مدت و میان مدت و نوسانگیریه
سهمی که نسبتش 600 باشه ، درصورتی که بیخیالش بشی و 10 سال دیگه نگاهش بکنی تازه به همین قیمت فعلی میرسه !
من بخوام خرید و فروش پراید صفر بکنم اگه قیمت بازارش 100 باشه ، نزدیک همون عدد ها دلالی میکنم . اما اگه یه جا یه مشتری بهم بگه یه پراید میخوام 110 دارم ، ممکنه یدونه 107 تومنی بخرم ردش بکنم 3 تومن هم تو جیبم بزارم ! اما اگه یهو اون مشتریم منصرف بشه من میمونم و پراید 107 تومنی که 100 تومن میارزه !
ریسک زیادی رو متحمل شدم
شرکت تکنیکالی ممکنه حتی خطوط حمایتی خوبی رو ساخته باشه ( مثل خپارس ) ولی حمایت اصلی روی ارزش ذاتیه که خیلی پایین تر از این حرفاست ( حدودا یک هفتم قیمت فعلی خپارس ) . بقیه حمایت ها خواست سهامدار عمده هستش نه واقعیت و به راحتی قابل شکستنه . تکنیکال روی این سهم ها یجورایی نقاشیه و پارامتر شانس رو بالا میبره و اعتبار تحلیل پایین میاد
شرکت های ساختمونی یا بانکی چون درآمد و سود دهی جریان دار یکنواخت ندارن و سودشون توی تجدید هاست ، یهو ممکنه رشد های شارپ رو تجربه بکنن و بعد سقوط شارپ ! چون سود رو بردن تموم شد رفت چرا با سهم باشن ؟!
شرکت که ریسکش بالا باشه باید هم حد ضرر رو توش در نظر گرفت هم حد سود رو و طمع زیاد نکرد و پله ای خارج شد
بعضی سهم ها سودی رو که از بازار میشد توی 10 سال گرفت ، توی 1 سال دادن ! نوش جونشون ولی دیگه باید بیان بیرون و همینطوری موج شماری نکنن که هیچ پشتوانه ای نداره
میزان ریسک پذیری آدما هم فرق داره . یکی ممکنه با هدف کوتاه مدت شرکت پر ریسکی رو بخره و سود هم بکنه ولی من نمیکنم ! با سیستم معاملاتی و فکری من جور در نمیاد . موج سواری دوست ندارم ، دوست دارم تو کشتی شخصیم با نوشیدنیم بشینم و موج سواری بقیه رو نگاه بکنم
پس کل داستان سر میزان ریسک پذیریه سرمایه گذاره و خیلیا میدونم توانایی تحمل حتی نصف شدن پولشون رو ندارن ولی سهم شرکتی رو دارن که میتونه یک دهم بشه
اما دلیل اینکه دولت نذاره سرمایه سنگینی خارج بشه :
1 - سرمایه خروجی مستقیم به سمت ملک و دلار و طلا و سکه میره و این با توجه به سود های نجومی ملت از بورس ، منجر به
نابودی میشه ! فرصت های سرمایه گذاری خارج از بازار بورس مناسب نیستن و سر از همونجاها در میارن
2 - باقی موندن سرمایه تو بورس منجر به درآمد دولت میشه و دولت از اونجایی که سیستم جدیدی رو در پیش گرفته حتی اگه بایدن هم بیاد ، سعی میکنه میزان اتکاش رو به درآمد نفتی کاهش بده ! ملت پولشون رو اووردن دیگه چی بهتر از این ! واقعا اگه نتونه از این سرمایه ها استفاده بکنه ، مشکل داره !!!!
3 - سهام شرکت ها تنها چیزیه که با بالا رفتنش کسی ناراحت نمیشه ! صدای کسی در نمیاد ...
4 - با حفظ سرمایه ها تو بازار یه جورایی مردم نسبت به اتفاقات داخلی حساس میشن ، یعنی تا حد ممکن طرفدار ثبات و امنیت داخلی خواهند بود و این به نفع جلوگیری از اعتراضات شدیده
و کلی دلیل دیگه که میشه ذکرشون کرد ...
در کل بخشی از سرمایه خارج میشه ( سرمایه ترسو ) و بخش زیادی از سرمایه میمونه و به نظرم ریزش یا اصلاح عمییق نداریم ! شرکت های حبابی که قیمتشون یک دهم هم بشه اهمیتی نداره چون اکثرا شرکت های کوچیک و متوسط هستن
