سلام.
1 مدته فکری که دوستم تو ذهنم انداخته مثل خوره داره مغزمو میخوره و باعث شده از درس و خواب و زندگی بیفتم.
برادر دوستم چند سال پیش بعد گرفتم کارشناسی عمران از دانشگاه شریف بورسیه فرانسه گرفت و ارشدشو اونجا با بورسیه گذروند و الان هم داره PHD شو تو انگلستان ( بدون بورسیه ) میگذرونه.
این یه سمت قضیه ست . که همونطور که دیدید طرف تا بحال پول که خرج نکرده هیچ ماهی 1 میلیون تومن هم از دولت ایران حقوق گرفته.
حالا اونور قضیه که البته خیلی فرق داره.
دوستم به فکر افتاده که کارشناسیشو بعد سربازیش (1 سال ازش مونده ) بگیره و برای ارشد و دکترا بره یه کشوری مثل هند یا مالزی.من رو هم بدجور وسوسه کرده که باهاش همراه شم و یه رشته ای که از بچگی آرزوشو داشتم ( دندون پزشکی ) رو اونجا بخونم.
خانوادم اونجوری پولدار نیستن که بتونن ماهی چند میلیون برام خرج کنن(فقط با کار تو کشور مقصد میتونم شهریه بدم) و از طرفی هم سایتایی رو میبینم که به وضع بد این کشور ها اشاره میکنن و اعتقاد دارن شرکتایی که تبلیغ میکنن فقط دروغ میگن و تو اون کشورا برای ایرانیا چیزی جز بدبختی و حقارت نیست.
کمی به نظر غیر منطقی میاد که بشه اونجا هم کار کرد هم درس خوند.( البته یه لیسانسکی از شهید بهشتی دارم )من که نمیتونم با خودم کنار بیام که از این وسوسه بگذرم.
تاپیک زدم ببینم نظر دوستان چیه.
تو این مدت اینقدر در این زمینه تو اینترنت حرفای بی ارزش تبلیغاتی ( چه اونایی که بد میگن چه اونایی که خوب میگن ) شنیدم که واقعا تو این تاپیک حوصله شنیدنشونو ندارم.
1 مدته فکری که دوستم تو ذهنم انداخته مثل خوره داره مغزمو میخوره و باعث شده از درس و خواب و زندگی بیفتم.
برادر دوستم چند سال پیش بعد گرفتم کارشناسی عمران از دانشگاه شریف بورسیه فرانسه گرفت و ارشدشو اونجا با بورسیه گذروند و الان هم داره PHD شو تو انگلستان ( بدون بورسیه ) میگذرونه.
این یه سمت قضیه ست . که همونطور که دیدید طرف تا بحال پول که خرج نکرده هیچ ماهی 1 میلیون تومن هم از دولت ایران حقوق گرفته.
حالا اونور قضیه که البته خیلی فرق داره.
دوستم به فکر افتاده که کارشناسیشو بعد سربازیش (1 سال ازش مونده ) بگیره و برای ارشد و دکترا بره یه کشوری مثل هند یا مالزی.من رو هم بدجور وسوسه کرده که باهاش همراه شم و یه رشته ای که از بچگی آرزوشو داشتم ( دندون پزشکی ) رو اونجا بخونم.
خانوادم اونجوری پولدار نیستن که بتونن ماهی چند میلیون برام خرج کنن(فقط با کار تو کشور مقصد میتونم شهریه بدم) و از طرفی هم سایتایی رو میبینم که به وضع بد این کشور ها اشاره میکنن و اعتقاد دارن شرکتایی که تبلیغ میکنن فقط دروغ میگن و تو اون کشورا برای ایرانیا چیزی جز بدبختی و حقارت نیست.
کمی به نظر غیر منطقی میاد که بشه اونجا هم کار کرد هم درس خوند.( البته یه لیسانسکی از شهید بهشتی دارم )من که نمیتونم با خودم کنار بیام که از این وسوسه بگذرم.
تاپیک زدم ببینم نظر دوستان چیه.
تو این مدت اینقدر در این زمینه تو اینترنت حرفای بی ارزش تبلیغاتی ( چه اونایی که بد میگن چه اونایی که خوب میگن ) شنیدم که واقعا تو این تاپیک حوصله شنیدنشونو ندارم.
