مصاحبه ارغوان با روزنامه شرق:
اگر بردم بايد کلاهم را بيندازم بالا
خيلي ها انتظار داشتند که بعد از درخشش در ترکيه بتواني در فرانسه هم نتيجه خوبي بگيري اما اتفاقات جور ديگري رقم خورد.
خب فرانسه به اين سادگي ها نيست. هر مسابقه ويژگي خاص خودش را دارد و بايد از نظر فکري آماده باشيد.
يعني تو آماده نبودي؟
آنجوري که لازم بود، نه. همان مسافرت از ترکيه به فرانسه کمي روي کيفيت من تاثير گذاشت. من هم الان دارم فقط بدنسازي مي کنم چون هدف اصلي ام براي مسابقات اوپن استرالياست.
به نظرت اين حرف هايي که گفتي توجيه مناسبي است؟
نبايد اين طوري فکر کرد که چون من در استانبول توانستم مثلاً شاراپووا را شکست بدهم مي توانم در فرانسه هم خيلي راحت تمام بازي ها را ببرم. تنيس به اين راحتي ها که شما فکر مي کنيد نيست، ضمن اينکه من تازه آمده ام بين تنيسورهاي حرفه اي و هنوز به تمام تاکتيک هاي آنها آشنا نيستم.
انگار اصلاً هم قرار نبود که در فرانسه بازي کنيد؟
بله، چون فدراسيون تنيس فرانسه با ما مشکل دارد و اصلاً دوست نداشتند که ما اينجا بازي کنيم. بابا هم اول اجازه نداد که من در اين مسابقات حاضر باشم اما با وکيلمان که صحبت کرديم گفت بهتر است که بازي کنم و من با سردي وارد اين مسابقات شدم چون مي خواستم مسابقات را بايکوت کنم. شايد اگر با آمادگي وارد مسابقات مي شدم مي توانستم همه را ببرم.
يعني اينقدر به خودت اطمينان داري؟چي بگم. اما فکر مي کنم که ضربات قدرتمندي دارم و با همين پوئن مي توانم حريفانم را شکست دهم. آنهايي که بازي هاي مرا دنبال مي کنند مي گويند اگر باختم به خاطر قدرت حريفم نبوده بلکه به خاطر اشتباهات الکي خودم بوده است.
اينجا شايع شده که تو در ويمبلدون بازي نمي کني؟
کي گفته. اصلاً اين طوري نيست. اتفاقاً دوست دارم در ويمبلدون شرکت کنم.
چون مهمترين گرنداسلم سال است؟
نه، به نظر من ويمبلدون از نظر اهميت هيچ فرقي با بقيه مسابقات ندارد و جايزه اش مثل بقيه است. تنها فرقي که دارد اين است که سخت تر از بقيه گرنداسلم هاست چون روي چمن برگزار مي شود.
اميدواريم که ويمبلدون مثل اوپن فرانسه نشود.
من هيچ وقت دنبال اين نيستم که مثلاً در يک مسابقه مقام بياورم چون بالاخره روزي به اين هدفم مي رسم. براي من مهم اين است که از بازي ام لذت ببرم. اگر بتوانم خوب بازي کنم حريفم را هم مي برم. من الان فقط به يک چيز فکر مي کنم.
چه چيزي؟
اينکه 15 امتياز اول اولين بازي ام را بگيرم.
از حريفت شناختي داري؟
اسمش شناي پري است که اهل امريکاست. سياه پوست هم هست اما ونوس ويليامز نيست.
مي تواني شکستش بدهي؟
اميدوارم، البته اگر باختم هم مهم نيست چون هدفم استرالياست.
بعد از باخت در فرانسه در جدول رده بندي تنيسورها سقوط داشتي و الان در رده 60 هستي، اين موضوع اذيتت نمي کند؟
نه. چون من پارسال در ويمبلدون امتياز نياوردم، اگر نتوانم امسال هم موفق شوم هيچ تاثيري در جايگاهم ندارد اما براي مسابقات اوپن امريکا که در نيويورک برگزار مي شود بايد حداقل صد امتياز بگيرم.
تو امسال در روي زمين هاي کفپوش هيچ بردي نداشتي و تمام 5 بازي را که روي هاردکورت انجام دادي، باختي؟
خب اين به خاطر اين است که چندان از نظر بدني آماده نيستم. ناسلامتي يک سال نيست که من از بين 250 تنيسور اول دنيا آمده ام بين 50 تا.
اما در ايران انتظارات از تو خيلي بالاست.
ايراني ها به من خيلي لطف دارند اما تنيس به اين راحتي ها نيست و بايد هر حريفي را به دقت بشناسي تا بتواني با او خوب بازي کني. به قول بابا من اگر دو مسابقه ام را هم در اينجا ببرم بايد کلاهم را بيندازم هوا چون بازي ها روي چمن برگزار مي شود و خيلي سخت است.
امسال که ديگر مشکل کفش هاي مخصوص چمن را نداري؟
نه، چون کفشش را خريدم و اتفاقاً چند بازي هم روي چمن انجام دادم. اما چمن است ديگر. يک لحظه حواست نباشد مي خوري زمين و ممکن است مصدوم شوي.
خبر داري که در ايران همه بازي هايت را دنبال مي کنند؟
آره. مامان بزرگم که در ايران است همه اخبار را به من مي دهد. البته ايراني هاي مقيم اروپا و امريکا هم از وقتي که ماريا شاراپووا را برده ام خيلي به بازي من علاقه پيدا کرده اند.
البته خود شاراپووا گفته که در آن بازي از تمام قدرتش استفاده نکرده.
به هر حال او يک بازيکن حرفه اي است و معلوم است که نمي گذارد به همين راحتي ازش انتقاد کنند پس مجبور است که چنين بهانه هايي را بياورد.
