تور دبی 3 شب و 4 روز (پکیج اول)
دبی (DUBAI)
دبی بعد از شهر شانگهای بزرگ ترین شهر درحال توسعه‌ی دنیا به شمار می رود. روزانه بیش از هشتصد نفر به جمعیت این شهر افزوده می شود. دبی که بیش از هفتاد نژاد مختلف را زیر سایه ی خود گرد آورده، اکنون آمیزه ای است از فرهنگ های گوناگون.
تا دهه ی 1930 میلادی این شهر مرکز تجارت مروارید بود، اما پس از افت این فعالیت، دبی هم دچار رکود شد. در دهه‌ی 1960 میلادی به دنبال کشف نفت در ناحیه، به یک باره بخت به این شهر روی آورد. امروز تنها کمتر از سه درصد از درآمد دبی از فروش نفت به دست می آید. در عوض بیشتر درآمدش از طریق گرفتن مالیات تأمین می شود.
اکنون این شهر به مثال بارزی از زندگی پر تجمل و زرق و برق امروزی تبدیل شده؛ پایگاهی برای تجارت بین‌الملل و پناهگاهی برای سرشناسانی مانند ستارگان سینما و موسیقی و میلیونر های نو دولت و ناشناخته، که برای خوش گذرانی و عیاشی در ساحل هایی شنی، با حال و هوای کویری دور هم جمع شوند و برای خوشی شان از پرداخت هیچ هزینه ای فروگذار نمی کنند.
دبی برای گردشگر غربی تفریحگاه دلپذیری است، هر تفریح قابل تصوری که اراده کنند در یک چشم بر‌هم زدن برایشان فراهم است. یکی از آخرین پروژه های بلند پروازانه در این شهر طرح جزایر نخل بود. هر یک از این جزایر سه گانه ی ساخته ی دست بشر، به شکل نخل هستند.
از تنه و تاج تا برگ ها و شاخه های آویخته. این جزیره ها در پناه موج شکنی هلالی شکل دور از خطر امواج آرمیده اند. در هر یک از این سه جزیره هتل های لوکس، عمارت های خصوصی، رستوران ها، وسایل سرگرمی گوناگون و سکو های شنا با گران ترین تسهیلات برای پذیرایی از میهمانان دست و دلباز فراهم است.
همه‌ی این ها را از آسمان بالای سر شهر می توان مشاهده کرد! کمی دورتر محله‌ی قدیمی اما تماشایی بستکیه قرار گرفته است، تاکسی‌های دریایی که abra نامیده می شوند مسافران را تا آنجا می رسانند. این محله با کوچه های باریک و شب های عربی همچون شب هایی که در داستان هزار و یک شب وصف شان آمده، رویایی، گیرا و جذاب است.
خانه های آراسته‌ی ویلایی قرن نوزدهمی این محل، در اصل به دلّالان ایرانی تعلق داشته که در کار دادوستد مروارید و پارچه دست داشتند. در برابر این محله‌ی کهن و سنتی، برج دبی واقع شده که در جاده‌ی شیخ زاید جای گرفته است. پایان ساخت این برج به سال 2008 میلادی بر می گردد.
این برج با نشانه هایی از معماری پست مدرن در دریاچه ای مصنوعی برپا شده است. بدین ترتیب بلند ترین برج دنیا در شهر دبی، قد بر افراشته است. دبی، این واحۀ‌ی کوچک واقع در کنار خلیج فارس اکنون از مدرن ترین معماری و زیبا ترین سواحل برخوردار است که همه را در صنعت پیشرفته و پیچیده‌ی گردشگری به کار انداخته.
از دیدنی های این شهر می توان به برج العرب شاهکار شناخته شده‌ی معماری اشاره کرد به ویژه در شب زیر نور چراغ هتل ها و رستوران های لوکس و مسجد جمیرا. بنای دادگستری (کُرت یارد)؛ ساختمانی بی همتا از فولاد و شیشه با تلفیقی از سبک های معماری گوناگون سراسر دنیا.
همچنین گالری های هنری و استودیو های این ساختمان تماشایی است. بازا دِیره: بازار های ادویه و طلا هستند. خانه تحت محافظت شیخ الشیف و پارک وایلد وادی که مناسب برای تفریح های خانوادگی است هم خالی از لطف نیست.
خلاصه اینکه شهر دبی از مصرف گرایی آشکاری که سرمایه داری مسبب آن بوده، بی هیچ پروا و پرهیزی، کمال بهره را برده و از چیرگی سرمایه داری خوشنود است. خوب است بدانید که هوای دبی گرم و شرجی است و گاهی دمای هوا از 40 درجه نیز فراتر می رود.
دبی (DUBAI)
دبی بعد از شهر شانگهای بزرگ ترین شهر درحال توسعه‌ی دنیا به شمار می رود. روزانه بیش از هشتصد نفر به جمعیت این شهر افزوده می شود. دبی که بیش از هفتاد نژاد مختلف را زیر سایه ی خود گرد آورده، اکنون آمیزه ای است از فرهنگ های گوناگون.
تا دهه ی 1930 میلادی این شهر مرکز تجارت مروارید بود، اما پس از افت این فعالیت، دبی هم دچار رکود شد. در دهه‌ی 1960 میلادی به دنبال کشف نفت در ناحیه، به یک باره بخت به این شهر روی آورد. امروز تنها کمتر از سه درصد از درآمد دبی از فروش نفت به دست می آید. در عوض بیشتر درآمدش از طریق گرفتن مالیات تأمین می شود.
اکنون این شهر به مثال بارزی از زندگی پر تجمل و زرق و برق امروزی تبدیل شده؛ پایگاهی برای تجارت بین‌الملل و پناهگاهی برای سرشناسانی مانند ستارگان سینما و موسیقی و میلیونر های نو دولت و ناشناخته، که برای خوش گذرانی و عیاشی در ساحل هایی شنی، با حال و هوای کویری دور هم جمع شوند و برای خوشی شان از پرداخت هیچ هزینه ای فروگذار نمی کنند.
دبی برای گردشگر غربی تفریحگاه دلپذیری است، هر تفریح قابل تصوری که اراده کنند در یک چشم بر‌هم زدن برایشان فراهم است. یکی از آخرین پروژه های بلند پروازانه در این شهر طرح جزایر نخل بود. هر یک از این جزایر سه گانه ی ساخته ی دست بشر، به شکل نخل هستند.
از تنه و تاج تا برگ ها و شاخه های آویخته. این جزیره ها در پناه موج شکنی هلالی شکل دور از خطر امواج آرمیده اند. در هر یک از این سه جزیره هتل های لوکس، عمارت های خصوصی، رستوران ها، وسایل سرگرمی گوناگون و سکو های شنا با گران ترین تسهیلات برای پذیرایی از میهمانان دست و دلباز فراهم است.
همه‌ی این ها را از آسمان بالای سر شهر می توان مشاهده کرد! کمی دورتر محله‌ی قدیمی اما تماشایی بستکیه قرار گرفته است، تاکسی‌های دریایی که abra نامیده می شوند مسافران را تا آنجا می رسانند. این محله با کوچه های باریک و شب های عربی همچون شب هایی که در داستان هزار و یک شب وصف شان آمده، رویایی، گیرا و جذاب است.
خانه های آراسته‌ی ویلایی قرن نوزدهمی این محل، در اصل به دلّالان ایرانی تعلق داشته که در کار دادوستد مروارید و پارچه دست داشتند. در برابر این محله‌ی کهن و سنتی، برج دبی واقع شده که در جاده‌ی شیخ زاید جای گرفته است. پایان ساخت این برج به سال 2008 میلادی بر می گردد.
این برج با نشانه هایی از معماری پست مدرن در دریاچه ای مصنوعی برپا شده است. بدین ترتیب بلند ترین برج دنیا در شهر دبی، قد بر افراشته است. دبی، این واحۀ‌ی کوچک واقع در کنار خلیج فارس اکنون از مدرن ترین معماری و زیبا ترین سواحل برخوردار است که همه را در صنعت پیشرفته و پیچیده‌ی گردشگری به کار انداخته.
از دیدنی های این شهر می توان به برج العرب شاهکار شناخته شده‌ی معماری اشاره کرد به ویژه در شب زیر نور چراغ هتل ها و رستوران های لوکس و مسجد جمیرا. بنای دادگستری (کُرت یارد)؛ ساختمانی بی همتا از فولاد و شیشه با تلفیقی از سبک های معماری گوناگون سراسر دنیا.
همچنین گالری های هنری و استودیو های این ساختمان تماشایی است. بازا دِیره: بازار های ادویه و طلا هستند. خانه تحت محافظت شیخ الشیف و پارک وایلد وادی که مناسب برای تفریح های خانوادگی است هم خالی از لطف نیست.
خلاصه اینکه شهر دبی از مصرف گرایی آشکاری که سرمایه داری مسبب آن بوده، بی هیچ پروا و پرهیزی، کمال بهره را برده و از چیرگی سرمایه داری خوشنود است. خوب است بدانید که هوای دبی گرم و شرجی است و گاهی دمای هوا از 40 درجه نیز فراتر می رود.
