درود
دو روز گذشته از بازی و باخت تیم ملی دیگه اون کور سوی امید رو هم برای زنده کردن فوتبال از بین برد.
مشکلاتی که فوتبال ما داره تو این روزهاخیلی گفته شده و شاید حتی با این همه حرف باز هم حق مطلب ادا نشده باشه از بس که ما مشکلات ریز و درشت فراوان داریم.
قبل بازی با کره خیلی گفته شد که باید با همین خر-خر کردن گلو هم که شده باید راه نفس رو باز نگه میداشتیم. اون موقع یه پل زدیم ولی پرش بعدی رو کم آوردیم. بهرحال علت ها متفاوت هست.
اما من فکر میکنم همه این مشکلات بزرگی که ما داریم راه حلش بسیار ساده هست. از اون بهتر اینه که الگو تو دنیا زیاده برای یادگرفتن و میانبر زدن ولی درد ما همونه که کسی دلش به حال کار نمیسوزه . نمیخواهیم پول خرج کنیم. برنامه هم نداریم . کلا هم گور پدر مسئولیت کرده !! بچسب یه جیب والسلام و شد تمام.
خیلی خیلی واقعا باعث تاسف هست.
هواداری از یه تیم ملی در کشور ما میتونم بگم در حد بالایی در جهان قرار داره. همه جای دنیا اینطور هست که هواداری از باشگاهها خیلی پر و پا قرص تر از تیم ملی ها هست ولی اینجا مردم تیم ملیشون رو طور دیگه ای دوست دارند حتی طرف باشگاهی رو دوست نداره ولی تیم ملی رو دنبال میکنه.// خیلی درد داره که مردمی پشت در استادیوم وایسن تو اون وضع هوا تا یه مسئول از سوراخ موش بزنه بیرون و بهش مسئولیتش رو یاد آوری کنند! واقعا این عشق تحسین کردنی هست و این بی مسئولیتی شرم آوره.
در مورد بازی حرف فایده نداره.
باخت دلایل فنی داره ولی اینکه تو این شرایط همه میریزن سر برنامه و زیر ساخت و مسئولین و ... علت دیگه ای داره. علتش دقیقا همینه که همه مردم میدونند که جدای از این علتهای فنی ما مشکلاتی داریم که قبل از رسیدن به این موارد هست. شاید هرجای دنیا بعد باخت حرف اول تفکرات مربی هست ولی ما اینجا قبل از اینکه بخواهیم به این چیزا گیر بدیم (که البته جای گیر هم داره) باید خودمون رو بتکونیم! خب این هم که دیگه داستان هفتاد من شده و فقط میتونیم آرزو کنیم یه روز یکی بیاد و نجاتش بده. 4 سال در این فوتبال رو تخته کنند و این همه کثیفی رو پاک کنند. این همه بی برنامه ای رو پر کنند . این همه سرمایه و استعداد رو بکشند توی راه و .... / بخدا ما هیچی نداریم. زیرساخت / امکانات/بحث مالی/ برنامه/ الگو/ ما حتی هدف هم نداریم!
در مورد شرایط صعود تیم ملی من خیلی جدول و بازیها رو مرور کردم و .. // بسیار خوشبینانه برای صعود نیاز به سه برد داریم دقیقا . این که میگن دو بازی اینده رو ببریم به نظر من بی فایده خواهد بود . باید هر سه رو ببریم .
بازیها رو بچینید جلوتون و نتایج رو احتمالی و در حالت های مختلف در نظر بگیرید. چه خوشبینانه و چه بد بینانه .
به نظر من با این باخت ما کاملا برعکس اونچیزی که میگن!! پیچیدگیش از بین رفته و مثل روز روشن شده. ما صعودمون شاید دارای احتمالی حدود 15 درصد باشه. اونم با سه برد!
برای موفقیت نیاز داریم که حریفان نتایجی بگیرند که مثل نتایج ما غیر منتظره باشه. یعنی اما و اگری که برگرفته از شانس هست.
بهرحال وضعیت بدی هست و دیگه حرف زدن درباره اش هم ناراحتی رو بیشتر خواهد کرد و فایده نداره
نمیشه بگیم تجربه تلخی بود !!! چرا که ما آدمهایی تجربه آموز نداریم در راس کار ! و این تجربه های تلخ اونقدر رو هم موند و موند تا پوسید و بوی گند گرفت و برای ما خاطره زجر آوری باقی گذاشت ولی ازشون پلی به سوی پیروزی ساخته نشد و درس عبرتی نشد. فوتبالمون رو خیلی خیلی جسارتا باید بگم میشه تشبیه کرد به یه بیمار!!! معتاد به مواد مخدر که اراده ای برای ترک نداره و هر بار بیشتر از قبل قسم میخوره و ابراز عجز میکنه ولی هر بار توبه این گرگ مرگ بوده و مرگ بوده متاسفانه
خیلی دردآور هست که بخواهیم از تیمی که اسم کشورمون رو داره اینطوری حرف بزنیم ولی این همه اون چیزهایی بوده که همیشه ما دیدیم و تجربه کردیم. اینها همه دم خروس هایی بوده که ما همیشه نادیده گرفتیم و به قسم دروغ مسئولین فوتبال دلخوش کردیم.!!! واقعا هم دلخوش نبودیم ولی دوست نداشتیم باور کنیم که چه بیماری سختی داریم!
حالا ما با اگر جام جهانی نریم! (که احتمالاتش هم قابل بررسی هست) حسابی عقب خواهیم افتاد و چی میشه گفت!