مـــی‌خـــواهــم دوبـــاره بــه دنـــیا بیـــایـــم !
بیــــرونِ دَر ...
تـــو منتـــظرم بـــوده بـــاشی
و
بــــی‌آنــکـه کــــسی بــفهــمد
جــــایِ بیـــداری و خـــواب را بـــه رســـمِ خودمــــان درآریــــم
چــــه بـــود بیــــداری کــه زندگــــی‌اش نـــام کـــرده بـــودند.
هستی تو را به شیوه های گوناگون حمایت میکند
اعتماد کن
اعتماد تو را از نیروی عشق سرشار میکند
نیروی عشق همه هستی را متبرک میکند
عشق به خودی خود کامل است
نیازی نیست عشق کاملتر از آن چیزی شود که هست
آینه می گرید
از تصویر زنی مُرده
با رژ ِ لبی قرمز
در لباسی سپید
که نگاهش سال هاست میخ شده
بر قاب ِ عکسی خالی
روی دیوار ِ خانه
آینه ها خسته اند
از این تکرار ِ جسورانه ی بی کَسی
همیشه با خود بودن سخت است.
بعضی وقتها خودت را جا بگذار
و مانند روباهی که با هیچ کس سر دوستی ندارد،
روی زمین بند نباش.
وقتی آرام شدی به خانه برگرد
و خصوصی ترین حرفهایت را به گلدانت بگو.
کوچکترین گلدانها هم راز داران بزرگی هستند.
دگـــــــر تــــــقــــــدیـــــــر را
بـــــرای نــــــیـــامــدنــت بـــهــانـه نـــکـــن !
مــــرد بـــــــاش و بـگــــــو
نــخـــواســــتـــــــی
و نــــــیـــامـــــــدی ..
بیــــرونِ دَر ...
تـــو منتـــظرم بـــوده بـــاشی
و
بــــی‌آنــکـه کــــسی بــفهــمد
جــــایِ بیـــداری و خـــواب را بـــه رســـمِ خودمــــان درآریــــم
چــــه بـــود بیــــداری کــه زندگــــی‌اش نـــام کـــرده بـــودند.
هستی تو را به شیوه های گوناگون حمایت میکند
اعتماد کن
اعتماد تو را از نیروی عشق سرشار میکند
نیروی عشق همه هستی را متبرک میکند
عشق به خودی خود کامل است
نیازی نیست عشق کاملتر از آن چیزی شود که هست
آینه می گرید
از تصویر زنی مُرده
با رژ ِ لبی قرمز
در لباسی سپید
که نگاهش سال هاست میخ شده
بر قاب ِ عکسی خالی
روی دیوار ِ خانه
آینه ها خسته اند
از این تکرار ِ جسورانه ی بی کَسی
همیشه با خود بودن سخت است.
بعضی وقتها خودت را جا بگذار
و مانند روباهی که با هیچ کس سر دوستی ندارد،
روی زمین بند نباش.
وقتی آرام شدی به خانه برگرد
و خصوصی ترین حرفهایت را به گلدانت بگو.
کوچکترین گلدانها هم راز داران بزرگی هستند.
دگـــــــر تــــــقــــــدیـــــــر را
بـــــرای نــــــیـــامــدنــت بـــهــانـه نـــکـــن !
مــــرد بـــــــاش و بـگــــــو
نــخـــواســــتـــــــی
و نــــــیـــامـــــــدی ..
