آب درمانی
یکی از ناتوان‌کننده‌ترین شرایطی که یک فرد می‌تواند تحمل کند، درد مزمن است، یعنی هر نوع دردی که بیش از شش ماه طول بکشد. درد مزمن می‌تواند در بسیاری از قسمت‌های مختلف بدن انسان رخ دهد و اغلب افراد مبتلا را از انجام وظایف کلیدی در زندگی مانند کار و فعالیت اجتماعی باز می‌دارد. درمان‌های مختلفی برای درد مزمن وجود دارد، اما یکی از مؤثرترین آن‌ها آب‌درمانی است. هنگامی که بدن در معرض آب قرار می‌گیرد، این به بیمار اجازه می‌دهد تا ماهیچه‌ها و مفاصل را در محیطی آرام‌بخش که در آن بدن سریع‌تر بهبود یابد، قرار می‌دهد. گرمای آب مستقیماً روی پوست به عنوان یک مسکن عمل می‌کند، در حالی که فشار آب مقاومتی ایجاد می‌کند که باعث می‌شود انجام تمرینات در آب، به اندازه کافی چالش‌برانگیز باشد. در عین حال، کاهش وزن بدن، تمرکز بیمار را بر روی بازآموزی قدرت و تحرک در ضروری‌ترین مناطق، آسان‌تر می‌کند. این نشان می‌دهد که کاهش وزن در بهبود درد مزمن تأثیر به سزایی دارد.آب درمانی چیست؟
آب‌درمانی به عنوان یک روش درمانی برای انواع مختلف دردهای مزمن عمل می‌کند. هنگامی که صحبت از سفت شدن درد در اندام تحتانی به میان می‌آید، می‌توان از تردمیل زیر آب برای کمک به بیمار کمک کرد تا قدرت راه رفتن خود را بازیابد. برای درد در قسمت فوقانی بدن، کیفیت تسکین‌دهنده آب در حالی که بیمار ورزش متوسط انجام می‌دهد، بهبود می‌یابد. محیط زیر آب برای بیماران در حال بهبودی به همان اندازه چالش‌برانگیز و حمایت‌کننده است. آب‌درمانی شامل قرار گرفتن بیمار در حوضچه آب گرم و انجام تمرینات خاص است. آب معمولاً بین 33 تا 36 درجه سانتی‌گراد گرم می‌شود.این گرم‌تر از یک استخر معمولی است. در برخی موارد، ممکن است برای درمان شرایط خاص پزشکی، آب به جای گرم کردن، خنک شود. مفهوم استفاده از آب برای درمان بیماری‌ها، مفهوم جدیدی نیست. سابقه استفاده از آب به این روش در مصر باستان وجود دارد. در آن زمان، خانواده‌های سلطنتی برای استراحت و ارتقای سلامتی خود، از استخرهای آب گرم استفاده می‌کردند. در حال حاضر، آب‌درمانی می‌تواند برای درمان طیف گسترده‌ای از شرایط پزشکی از جمله سلامت روان، حمایت از بهبودی پس از جراحی، شرایط عصبی و درد مزمن استفاده شود.
انواع درد مزمن و تأثیر آب درمانی بر بهبود هر یک از آن‌ها
درد مزمن به اشکال مختلفی بروز می‌کند که شایع‌ترین آن‌ها کمردرد است. در طول زندگی، 80 درصد از بزرگسالان، نوعی درد مزمن را تجربه می‌کنند که معمولاً کمر را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما در برخی افراد در پشت و درست زیر گردن نیز رخ می‌دهد. دومین شکل شایع درد مزمن، آرتریت است که مفاصل را در امتداد اندام فوقانی و تحتانی تحت تأثیر قرار می‌دهد. در ادامه به بررسی برخی از این دردهای مزمن با جزئیات بیشتر می‌پردازیم:درد مزمن کمر / ستون فقرات / گردن
ناراحتی در پشت، ستون فقرات و گردن، سه مورد از آزاردهنده‌ترین شکل‌های درد مزمن هستند. کمردرد ناشی از استرس در امتداد مهره‌ها یا اعصاب، ماهیچه‌ها یا استخوان‌های اطراف است. اکثر بزرگسالان دوره‌هایی از کمردرد را تجربه می‌کنند، چه به دلیل سن، آسیب یا استرس ناشی از کار باشد. گردن درد ناشی از استرس در قسمت فوقانی پشت و پایین گردن است و تقریباً دو سوم جمعیت را در مقطعی از زندگی تحت تأثیر قرار می‌دهد و فرد دچار درد مزمن شود.آب‌درمانی یکی از مؤثرترین روش‌ها برای درمان درد در ناحیه پشت، ستون فقرات و گردن است. اثرات تسکین‌دهنده آب برای کاهش درد در عضلات و اعصاب نواحی دردناک عمل می‌کند. برای بیمارانی که به دلیل درد مزمن در نواحی فوق‌الذکر دچار از دست دادن نسبی تحرک می‌شوند، آب فشار ناشی از وزن بدن را کاهش می‌دهد و مقاومتی ارائه می‌دهد که تنظیم را برای تمرینات قدرتی بهینه می‌کند. ورزش مبتنی بر آب می‌تواند به ویژه برای افرادی که از درد کمر یا ستون فقرات به دلیل کشیدگی یا مشکلات دیسک رنج می‌برند، مفید باشد.
کشیدگی مفصل
کشیدگی، آسیبی است که زمانی رخ می‌دهد که به تاندون‌ها و رباط‌ها آسیب وارد می‌شود. در بیشتر موارد، کشیدگی مفصل، یک فشار در نتیجه فعالیت بدنی نامناسب در ناحیه‌ای از بدن است. برای مثال، یک ورزشکار ممکن است در طول بازی با توپ، عضله را بیش از حد کشیده و دچار کشیدگی شود. علائم کشیدگی شامل سفتی و تغییر رنگ در اطراف ناحیه آسیب‌دیده است.آب‌درمانی می‌تواند با تسکین عضله در یک محیطی از آب گرم، فشار را تسکین دهد. با کاهش وزن بدن در حین غوطه‌ور شدن در آب، برای بیمار آسان‌تر است که در ناحیه تحت‌فشار از طریق حرکات آهسته و تکراری، قدرت خود را به دست آورد. همان‌طور که درمان ادامه می‌یابد، بیمار می‌تواند حرکاتی را که ممکن است بلافاصله پس از آسیب مختل شده باشد، دوباره به دست آورد.
رگ به رگ شدن
رگ به رگ شدن زمانی اتفاق می‌افتد که یک رباط در مفصلی در بدن پاره شود. رگ به رگ شدن بیشتر زمانی رخ می‌دهد که نیرو یا فشار بی‌مورد روی یک مفصل خاص وارد شود، مانند زمانی که مچ دست یا آرنج فراتر از محدوده عملکرد طبیعی خود کشیده می‌شود. پیچ‌خوردگی معمولاً در مچ دست و مچ پا رخ می‌دهد، اما می‌تواند در جاهای دیگر نیز رخ دهد. برخی از رگ به رگ شدن‌ها، جزئی هستند، اما برخی دیگر صدمات زیادی ایجاد می‌کنند و نیاز به ماه‌ها توان‌بخشی دارند.برای بیمارانی که پس از رگ به رگ شدن بهبود می‌یابند، تردمیل زیر آب راه مناسبی برای بازیابی دامنه حرکتی مفصل آسیب‌دیده است. آب‌درمانی یک محیط آرام‌بخش را ارائه می‌دهد که تنش بدن را کاهش می‌دهد و به حرکت آهسته‌تر و در عین حال آسان‌تر اجازه می‌دهد. همان‌طور که مفصل رگ به رگ شدن با آب‌درمانی درمان می‌شود، درد کاهش می‌یابد که به بیمار اجازه می‌دهد تا به آرامی قدرت و تحرک خود را از طریق ورزش زیر آب به دست آورد.
بیماری پارکینسون
بیماری پارکینسون فقط یک بیماری مزمن و دردناک نیست، بلکه یک بیماری دژنراتیو نیز هست. علائم پارکینسون را می‌توان در تولید ناکافی دوپامین در مغز انسان و همچنین از دست دادن نورون‌ها که سلول‌های مسئول انتقال تکانه‌های عصبی هستند، ردیابی کرد. از آنجایی که بیماران پارکینسون، لرزش متناوب با سفتی اندام‌ها و مفاصل را تجربه می‌کنند و به دلیل اینکه توانایی آن‌ها برای انجام حرکات ظریف‌تر و حفظ تعادل به طور روزانه به خطر می‌افتد، این وضعیت اغلب با درد فیزیکی و همچنین افسردگی، همراه است.آب‌درمانی می‌تواند به درمان درد و افسردگی کمک کند. همچنین به مراجعان اجازه می‌دهد تا اندام‌های خود را ورزش کنند و راه رفتن خود را بدون ترس از افتادن بهبود بخشند. بیماران همچنین از کاهش تورم، بهبود گردش خون، ادراک حسی بهتر و تجمع خون کمتر در اندام‌های خود لذت خواهند برد. همه این مزایا منجر به کاهش درد مزمن و بهبود کیفیت زندگی آن‌ها می‌شود.
تنگی کانال نخاعی
هنگامی که کانال نخاعی دچار تنگی غیرعادی می‌شود، این وضعیت به عنوان تنگی نخاع شناخته می‌شود. این عارضه می‌تواند در هر نقطه از ستون فقرات رخ دهد، علائم تنگی نخاع از بی‌حسی تا درد متغیر است و اغلب کنترل حرکتی از دست می‌رود. دو مورد از شایع‌ترین مناطقی که در آن تنگی نخاع رخ می‌دهد، در امتداد انحنای کمر و گردن است.از طریق ورزش و درمان در آب، بیمار مبتلا به تنگی کانال نخاعی می‌تواند به تدریج توانایی‌های حرکتی خود را به دست آورد. با یک **** ورزش آهسته اما ثابت برای اندام‌های فوقانی و تحتانی، کارهایی که انجام آن‌ها برای بیمار دشوار بود در نهایت می‌توانند کمتر چالش‌برانگیز شوند. برای پاهای تحت تأثیر تنگی نخاعی، تردمیل زیر آب به بیمار این امکان را می‌دهد که بدون فشار وزن کامل بدن، فعالیت بدنی داشته باشد.
فتق دیسک
فتق دیسک که معمولاً به عنوان دیسک لغزنده نامیده می‌شود، نتیجه پارگی حلقه بیرونی دیسک است، جایی که بخش مرکزی نرم دیسک از روی حلقه‌ها بیرون زده است. فتق دیسک معمولاً در نتیجه افزایش سن در آنولوس فیبروزوس است، اگرچه این مشکل می‌تواند از طریق فعالیت‌هایی که فشار بی‌رویه بر ناحیه ستون فقرات وارد می‌کند، مانند بلند کردن بیش از حد نیز، ایجاد شود.آب‌درمانی یک روش ایده آل برای درمان درد و مشکلات حرکتی است که اغلب علامت فتق دیسک هستند. با ترکیبی از حرکت آهسته در آب، مقاومت و کاهش وزن ایجاد می‌کند که بیمار می‌تواند به تدریج، بخشی از تحرک و قدرت خود را بازیابد.
درد مفاصل
درد مفاصل معمولاً در امتداد اندام فوقانی و تحتانی در نتیجه فشار شدید مکرر به یک مفصل خاص رخ می‌دهد. در برخی موارد، درد مفاصل به دلیل اثرات تخریبی است که با افزایش سن ایجاد می‌شود. درد مفاصل غیر التهابی از نظر بالینی به عنوان آرترالژی شناخته می شود-وضعیتی متمایز از درد التهابی مفصل که بیشتر به عنوان آرتریت شناخته می‌شود. آرترالژی گاهی اوقات در اثر عفونت ایجاد می‌شود.آب‌درمانی یکی از مؤثرترین اشکال درمان درد مفاصل غیر التهابی است. برای بیمارانی که با درد در آرنج، زانو، مچ دست یا مچ پا روبه‌رو هستند، آب می‌تواند به کاهش تنش وارد شده بر اندام‌ها کمک کند و یک محیط حمایتی برای بازآموزی مفاصل آسیب‌دیده و بافت عضلانی اطراف ایجاد کند.
آرتروز
آرتریت یک اختلال التهابی مفصل است که به بیش از 100 شکل مختلف وجود دارد و تقریباً از هر چهار بزرگسال یک نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. دو نوع رایج آرتریت، آرتروز و روماتوئید هستند. اولی ناشی از تجزیه غضروف و بافت استخوانی زیرین است، در حالی که دومی یک اختلال دژنراتیو با دلایل نامشخص است. آرتریت به طور کلی با مفاصل متورم، سفتی و درد مفاصل مشخص می‌شود.آب یکی از محیط‌هایی است که در آن فردی که از آرتروز رنج می‌برد، می‌تواند تحرک خود را بازیابد و بر درد مفاصل آسیب‌دیده بدن غلبه کند. برای ورم مفاصل در اندام تحتانی، تردمیل آبی امکان انجام تمرینات چالش‌برانگیز و در عین حال حمایتی را در داخل آب برای بیمار فراهم می‌کند.
ضربه به مفصل یا اندام
دردهای موقتی بدن می‌تواند ناشی از هر تعداد مشخصی از علل، مانند تصادفات و آسیب‌های ورزشی باشد. درد روی زخم و اطراف آن رخ می‌دهد و با پایان یافتن روند بهبودی طبیعی، به تدریج فروکش می‌کند. با این حال، دردی که اطراف یک زخم را احاطه می‌کند، همچنان می‌تواند برای یک دوره چند هفته یا حتی ماه‌ها ناتوان‌کننده باشد، در این مدت فرد ممکن است دچار سفتی یا از دست دادن تحرک شود.هنگامی که فردی که از درد موقت رنج می‌برد به آب‌درمانی می‌پردازد، بهبودی به طور کلی سریع‌تر و سالم‌تر است. خواص تسکین‌دهنده آب به کاهش درد ناحیه زخمی کمک می‌کند، در حالی که ورزش به دست آمده در هر جلسه به قوی نگه داشتن عضلات کمک می‌کند. برخلاف ورزش منظم که ممکن است انجام آن در مواقع آسیب دشوار باشد، درمان در زیر آب به بیمار اجازه می‌دهد تا در طول دوره‌ای که در غیر این صورت یک دوره بهبودی بی‌تحرک خواهد بود، فعال بماند.
تصادفات
تصادفات یکی از علل اصلی آسیب‌هایی هستند که منجر به دردهای طولانی‌مدت در مفاصل و اندام‌ها می‌شود. با این حال تا زمانی که آسیب خیلی گسترده یا آسیب‌زا نباشد، درد احتمالاً پس از بهبودی ناحیه زخمی کاهش می‌یابد. به عنوان مثال، یک استخوان شکسته، بسته به دامنه آسیب و سن بیمار، ممکن است بین سه هفته تا سه ماه بهبود یابد. در طول این دوره بهبودی، آب‌درمانی می‌تواند به عنوان یک مکانیسم مقابله فیزیکی عمل کند. بیمار با دست شکسته می‌تواند از تردمیل زیر آب برای فعال نگه داشتن پاها در حین بهبودی بازو استفاده کند. هنگامی که گچ برداشته شد، جلسات بیشتر آب‌درمانی می‌تواند به بیمار کمک کند تا با استفاده کامل از بازو سازگار شود.آسیب‌های ورزشی
آسیب‌های ورزشی، یک اتفاق رایج در ورزش‌های تماسی و انفرادی است. آسیب در حین یک فعالیت ورزشی می‌تواند ناشی از ضربه صریح با بازیکن دیگر یا در نتیجه کشیدگی بیش از حد یک عضله باشد. گاهی اوقات، یک زمین خوردن ساده می‌تواند منجر به شکستگی دنده‌ها یا شکستگی استخوان شود. در هر صورت، دوره ریکاوری می‌تواند یک بازیکن را برای یک فصل کامل از زمین مسابقه خارج کند.آب‌درمانی شاید ابتکاری‌ترین راه‌حل برای تسکین درد در عواقب آسیب‌های مرتبط با ورزش باشد. در گرمای تسکین‌دهنده یک استخر درمانی، جت‌ها را می‌توان در سطوح مختلف فشار به منظور تسکین عضلات تنظیم کرد. قبل از بهبودی کامل، انواع مختلف تمرینات با وزنه و تمرینات قلبی عروقی را می‌توان در سطوح عمیق قفسه سینه برای کمک به بازیابی استقامت به کار برد.
