رتبه دانشگاه های ایران در خاور میانه

[@gh@m@hdi]

جواب اینه که ذهن دانشجویان ما خلاق نیست , فقط توانایی حل مسئله دارن و نمی تونن به زمینه های جدید بپردازن ... این که بتونم مسائل سخت ریاضی یا فیزیک رو حل کنم هیچ اهمیتی نداره ( بیشتر منظورم سوال های انتزاعی است که فقط برای سخت کردن مسئله ساخته می شن ... البته سؤالهای سختی هم هستن که به پیشرفت علم کمک می کنن ولی این سؤالها در المپیادها کمتر مطرح می شن ) , مهم اینه که من ذهنم توانایی تولید و تحلیل مسائل و مفاهیم جدید داشته باشه

راستش من با این حرف شما موافق نیستم
اطرافم آدم هاییهستند که از حفظ کردن فرمول ها متنفرن و نشستن سر کلاس براشون عذابه!اما کافیه یه سوهان و یه گیره بهشون بدی تا ببینی چی کار می کنند!
اصلا نمی خوام از خودم تعریف کنم اما من از اون دسته آدم هایی هستم که عمرم توی دانشگاه حروم شد.هیچ وقت نمی تونم یه مساله خفن ریاضی رو حل کنم اما در چند دقیقه می تون برات یه مکانیزم طراحی کنم.
خیلی ها هستند که من انگشت کوچیکشون هم نیستم!
اگر از این جنبه نگاه کنی که بهترین داشنگاه از نظر علمی همونه که توش ایده های نو باشه می بینید که دانشگاههای بزرگ زیاد حرفی برای گفتن ندارند...نمی خوام توهین کنم اکما بچه هایی هستند که فقط به درس خوندن عادت کردن و اکثرا جذب تدریس در مقاطع بالا می شن.