ریچارد براتیگان

[my7xN]

مردی را
می شناختم
که
داشت می مرد
از سرطان

او
صبری داشت
اندازه ی مگسی
اسیر
در تار عنکبوت

وقتی مرد
پرسید

"ساعت چند است؟"

 

[my7xN]

کرم ها
می خورند
مغزی را
که حس کرده است
و نگران شده است
و نوشته است
این شعرها را

بگذار کرم ها
حالشان را ببرند
آنها
فقط یک بار
زندگی می کنند

 

[my7xN]

وانمود کردن
شهری
است
بزرگتر
از نیویورک
بزرگتر
از
همه ی شهرها
یکجا.

 

[my7xN]

آه مارسیا.

می خواهم زیبایی بلند طلای ات

تدریس شود در دبیرستان

این طور بجه ها یاد می گیرند که خدا

مثل موسیقی توی پوست زندگی می کند

و صدایی دارد مثل یک پیانوی معرکه

دوست دارم کارنامه های دبیرستان

شبیه این باشد:

بازی کردن با چیز های شیشه ای لطیف

20

جادوی کامپیوتر

20

نامه نوشتن به آن ها که عاشق شان هستی

20

تحقیق درباره ی ماهی

20

زیبایی بلند طلایی مارسیا

20+!

 

[my7xN]

یک تکه فلفل سبز

افتاد

بیرون از ظزف سالاد.

که چی؟

 

[my7xN]

سایه‌ی رنگ پریده‌ی مورچه‌‌ی ترسیده

می‌خواهد با تو دوست شود؛

كودكی ات را بشناسد؛

و با تو اشك بریزد.



می‌آید

با تو زندگی كند!

 

[my7xN]

عنکبوتی گرفتم

.

دور دستم وول می خورد.

.

گفتم : " کاریت ندارم."

.

اما عنکبوت همین طور وول می خورد.

.

عنکبوت بزرگ و سیاهی بود.

.

مامان آمد توی اتاق و داد زد: " اون عنکبوت رو بنداز اون ور!"

.

گفتم : "من که کاریش ندارم."

 

[my7xN]

آنقدر پول ندارم که زندگی عاطفی ام پیچیده باشد.زندگی عاطفی ساده ای داشتم و در اغلب موارد ، وقتی زندگی عاطفی ام ساده است یک معنی اش این است که اصلن زندگی عاطفی ندارم . سعی می کنم به مشکلات عاطفی بی اعتنا باشم ، اما مشکلات سر وقتم می آیند و من در شب های درازی که بی خوابی به سرم میزند از خودم می پرسم چه اتفاقی افتاد که تسلطم را بر چیزهای بنیادینی که به کار دل ربط دارد از دست داده ام؟"


"بعد از صد روز سکوت ، وقتی در دفترچه ی یادداشت هایم که حالا ، در این لحظه این جملات را در آن می نویسم تامل کردم ، فقط چند ساعت طول کشید تا احساس کنم هیچ وقت از خانه ام به جایی سفر نکرده م . احتمالا در این مدت ،همیشه همینجا بودم . آدم وقتی به خانه اش بر می گردد مثل این است که هرگز آنجا را ترک نکرده است . چون وقتی آدم به مقصد بازگشت به خانه سفر میکند ، بخشی از خودش را در خانه اش جا می گذارد . مگر آنکه به جایی کاملا تازه نقل مکان کند . جایی که هرگز ندیده ،نمی شناسد و هیچ خاطره ای ازش ندارد ."







کتاب: یک زن بدبخت

نویسنده: ریچارد براتیگان

(قرار بود شعر باشه ، دیدم بد نیست یه نیمچه داستان هم بذارم)

 

[نگین]

به آرامی دوستت خواهم داشت

به آرامی دوستت خواهم داشت،
انگار که در رویاهات به یک پیک نیک رفته باشی
درحالیکه مورچه ای در کار نخواهد بود
و بارانی نخواهد بارید.

لولا شده به فراموشی، مثل یک در

لولا شده به فراموشی
مثل یک در،
به آرامی بسته شد
دور از دیدرس
و او زنی بود که عاشقش بودم
اما بارها
او
مثل یک آهوی ماشینی
در نوازشهای من خوابید
و من
در سکوت فلزی رویاهایش
درد کشیدم.

 

[lilyrose]

کلندولا
ریچارد براتیگان

دوستانم نگرانند
و درباره‌اش با من حرف می‌زنند
آن‌ها
از پایان جهان می‌گویند
از ظلمات و فاجعه
من همیشه در کمال آرامش
گوش می‌کنم
و می‌گویم: نه! قرار نیست تمام شود
این تنها یک آغاز است
همان‌طور که این کتاب
تنها یک آغاز است

 

[lilyrose]

"چشمداشت"

گويي سالها به درازا انجاميد
پیش از آنکه دسته ای بوسه
از لبانش بچینم
و آن را در گلدان
سپیده دم رنگ قلبم بگذارم
ولي
به چشمداشت آن می‌ارزید
چرا كه
من
عاشق بودم.

 

[my7xN]

به آرامی دوستت خواهم داشت،
انگار که در رویاهات به یک پیک نیک رفته باشی
درحالیکه مورچه ای در کار نخواهد بود
و بارانی نخواهد بارید.

 

[lilyrose]

عشاق



اتاق خواب‌اش را عوض كردم.

سقف را چهار فوت بالا بردم.

همه‌ چیزش را برداشتم

(به‌هم‌ ریختگی زندگی‌اش را!)

دیوارها را سفید كردم.

آرامشی رؤیایی

در اتاق جا گذاشتم.

سكوتی عطرآگین

درتخت فلزی كوتاه‌اش

قرار دادم

با ملافه‌ی سفید اطلس.

و در آستانه‌ی در ایستادم

خواب‌اش را تماشا كنم.

جمع شده بود

وَ روی‌گردان‌ از من!

 

[A R @ M]

ژاپن منهای قورباغه ها ..



کاملا ً اتفاقی

دیکشنری انگلیسی ژاپنی‌ام را

نگاه می‌کنم

کلمه‌ی قورباغه را پیدا نمی‌کنم.

نیست.

این یعنی ژاپن قورباغه ندارد؟!

 

[A R @ M]

گوشه‌ای ازدنیا مردی از درد ضجه می‌زند

گوشه‌ای از دنیا زنی

نشسته زیر درختی سبز و زیبا

نخود پاک می‌کند

و تنها به چیزهای زیبا فکر می‌کند؛

مثل آبشارهایی از رنگین‌کمان

یا نخود ..

 

[Rainy Sky]

چقدر خوب است

که صبح بیدار شوی

به تنهایی

و مجبور نباشی به کسی بگویی

دوست اش داری

وقتی دوست اش نداری

دیگر

 

[Rainy Sky]

با بارانی که می بارد

جراحانه روی سقف

یک بشقاب بستنی خوردم

که شباهت داشت به کلاه کافکا



یه بشقاب بستنی بود

با مزه ی یک تخت جراحی

با بیماری که خیره شده به سقف

 

[Rainy Sky]

به آرامی دوستت خواهم داشت،
انگار که در رویاهات به یک پیک نیک رفته باشی
درحالیکه مورچه ای در کار نخواهد بود
و بارانی نخواهد بارید.

 

[manuela89]

دوست گربه ماهیت

اگه قرار بود زندگیمو
به شکل گربه ماهی‌ها
تو چهارچوبای پوست و موهای روی گونه‌ها
ته یه آبگیر بگذرونم
و قرار بود تو
یه بعد از ظهر بیای
وقتی که ماه می‌درخشید
این پایین تو خونه‌ی تاریک من
و اونجا لبِ مرزِ
دلبستگی من بایستی
و فکر کنی: «این جا قشنگه
کنار این آبگیر. آرزو می‌کردم
یکی منو دوست داشت.»
من تو رو دوست می‌داشتم و دوست گربه ماهیِ تو
می‌شدم و همچین افکار غم‌انگیزی رو
از ذهنت دور می‌کردم
و یه دفعه تو
آروم می‌شدی،
و از خودت می‌پرسیدی: «نمی‌دونم ممکنه
گربه ماهی‌ای تو این
دریاچه باشه؟ این جا یه جای بی‌عیب و نقص
برای اونا به نظر میاد.»

................

پگاه جان اگه ممکنه بیوگرافی کوتاهی از ایشون تو پست اول قرار بده:blush:

 

[Princess NazaniN]

تو را
از میان جهنم عبور خواهم داد
و
اگر فراموش کردی
کلاهت را

تمام جهنم را
بر می گردم
تا کلاهت را بیاورم