در جواب شما باید بگم که زبان انگلیسی از نظر تلفظ یکی از زبانهای خارجی سخت برای یادگیری هست چرا ؟
خط و تلفظ دو جلوه ی زبان هستند. یکیش جلوه نوشتاری و دیگری جلوه گفتاری . رابطه ی بین این دو جلوه (گفتار و نوشتار) در زبان انگلیسی یک به یک نیست . به عبارت دیگه خط انگلیسی خطی اوانگار نیست و بی نظم و پر از کمبودهای فراوانه . از جمله ی این کمبودها استفاده از دو یا چند حرف در کنار هم برای نمایش یک اوا و یا به کار گرفتن چند حرف مختلف با یک ارزش اوایی واحد .
و مهم تر از همه در زبان فارسی ۲۹ واج داریم که به ۶ مصوت و۲۳ صامت تقسیم می شود ولی در زبان انگلیسی ۴۳ واج داریم که به 1۹ مصوت و۲۴ صامت تقسیم می شود. چطور ممکنه ما بدون اینکه یه مصوت جدید رو بشنویم بتونیم بدرستی اونو تلفظ کنیم !
شما معلومه اصلا فرمایش بنده رو یک خطش رو هم نخوندید! عزیز من اتفاقا چون زبان انگلیسی خواندنش با اون چیزی که نوشته میشه متفاوته اومدن اون الفبای آوانگاری که اون بالا دهنم کف کرد خدمتتون توضیح دادم اختراع کردن دیگه قربون اون چشات!
شما وقتی یاد بگیری که هر کدوم اون اشکال معرفی شده در دیکشنری چه صدایی میدن (خوب معلومه عزیز من باید حداقل اول یه بار درستش رو بشنوی که بدونی چه صدایی میده.) دیگه همه کلماتی رو که جلوش با اون اشکال تلفظش مشخص شده باشه رو میتونی بخونی.
خوب واضحه منم نگفتم یه آدمی که توی عمرش حتی یک کلمه هم انگلیسی نشنیده بشینه با دیکشنری تلفظ یاد بگیره! من فرض کردم که اون شخص اون بیست و چند یا سی و چند آوای موجود رو با شکلشون یاد گرفته (یعنی یا شنیده یا کسی نشسته یه بار براش تلفظ کرده اینم یاد گرفته) بعدش حالا دیگه دیکشنری رو باز میکنه دیگه هر کلمه ای که میبینه میخواد یاد بگیره اون جلوشو نگاه میکنه تلفظ میکنه چندبار تا اینکه ملکه ذهنش بشه.
شما اول اون پست منو خوب بخون بعد واسه من مصوت و اصوات رو بشمرید!
و اینم بگم که اتفاقا زبان انگلیسی در برابر بسیاری از زبانهای دیگه تلفظ و یادگیریش آسونتره. حالا واسه شما سخته دیگه امر جداگانه ایه. شما برو کره ای یا بخصوص هلندی یاد بگیر ببین بعد یک سال هنوز حتی حروف و اصوات رو نمیتونی ادا کنی چه برسه بخوای شروع کنی به ادای کلمات یا جمله سازی!
خود کودکان هلندی تا 8 سالگی درست و دقیق نمیتونن اصوات رو ادا کنن!