panasonic.ir
Registered User
سفری به درون تمدن های آناتولی
در قلب ترکیه امروزی ، آناتولی، مهد تمدن های عظیم قرار دارد. بیش از دوازده تمدن طی ده هزار سال گذشته در اینجا تولد و شکوفایی یافته اند. از 2000 سال پیش از میلاد تا 1600 سال پس از میلاد مسیح، آناتولی مرکز دنیای متمدن در مرکز جریان های فرهنگی و هنری تجلی یافته از اروپا، آسیا و آفر یقا بوده است.
واژه آناتولی به معنای ’ سرزمین مادر خورشید‘ می باشد.در طول تاریخ چندین تمدن قدیمی موجود در این دیار همواره خورشید را گرامی داشته و نمادهای مقدسی را برای آن خلق کرده بودند. گرمای خورشید آناتولی امروزه نیز در لبخند ساکنین آن،یعنی ترک های کنونی همواره پیداست.
تاریخ ثابت کرده که هیچگاه ارزش های والای انسانی تغییر نمی نمایند.هر چند ملل و مردم ممکن است ظهور و سقوط نموده ، دولت ها روی کار آیند و یا از روی کار بر کنار شوند. بنابراین ارزش تار یخ، هنر، فرهنگ و بردباری برای همگان همواره ابدی و جهانی است.
مردم ترکیه در این ارزش ها سهم دارند. برای بسیاری از مردم، آناتولی پناهگاه و سرزمین آزادی بوده است. بسیاری به اینجا می آمدند تا از ظلم سرزمین مادریشان رهایی یابند و در این راستا بود که سهم خود را به تاریخ طولانی و پر عظمت فرهنگی و انسانی آناتولی می بخشیدند. خوشامدگوئی به همگان و صبرو بردباری باوری است که همواره ر یشه در سرزمین و جامعه ترکیه داشته است.
باورهای بردبارانه فیلسوف مشهور مولانا ( جلال الدین رومی )، که طی قرن سیزدهم در قونیه زندگی می کرده است نماد صبر و بردباری در جامعه ترکیه است .چنانچه این الگوها هنوز هم مردم را در سراسر جهان راهنمایی می کند. فلسفه مولانا در سخن خودش به بهترین وجه مصور شده است :
بازآ بازآ هرآنچه هستی بازآگر کافر و گبر و بت پرستی بازآاین درگه ما درگه نومیدی نیستصدبار اگر توبه شکستی بازآ
روحیه بردباری مولانا امروزه میان تمام مردم ترکیه تقسیم شده است. بنیانگذار بزرگ ترکیه مدرن، مصطفی کمال آتاتورک، همین روحیه را در شعار معروف خود بیان کرده است "صلح در خانه، صلح در سرتاسر جهان".
ترکیه امروزی و یا به تعبیر دیگر آن که ’ سرزمین مادر خورشید‘ است جایگاه پذیرش و صلح برای همگان است.
هفت سفر به آناتولی :میراث نوح برای بشر
بر اساس افسانه سیلاب بزرگ، زمانی که آبها فروکش کرد وکشتی نوح در کوه آغری ( آرارات) به گل نشست، نوح و خانواده وی به سوی جلگه حاصلخیز ایغدیر رفته و از کوه پایین آمدند، در حالی که نوادگانش به سوی جنوب و جنوب غربی و در طول رود های دجله ( تیگر یس ) و فرات ( اوفراتس ) حرکت نمودند دومین نسل بشر را پایه ریزی کردند.
قله آغری ( 5165 متر ) در نزدیکی دوئوبیاز یت، هم چنان جایگاه دیدنی ترین بنای طبیعی و سوژه بسیار خوبی برای عکاسان طبیعت در دنیاست که برای به تصویر کشیدن شکوه کوه به آنجا می آیند . اغلب آزانس های در تور ترکیه به بازدید این مکان می روند
قصر باشکوه "اسحاق پاشا" خارج از دوئوبیازیت توسط حاکم عثمانی استان، اسحاق پاشا در قرن هفدهم ساخته شد.
دریاچه وان که دور تا دور آن توسط کوهستان های ز یبای مرتفع 1720 متری احاطه شده است، بزرگترین دریاچه ترکیه می باشد. شما می توانید دریاچه را دور زده و در حین راه از مکان های قدیمی، مراکز تاریخی و فرهنگی ترکیه و کاخ های ز یبا به همراه محل های دیگری که نشان دهنده میراث مردم مختلفی است که در آنجا زیسته اند ، دیدن نمایید.
برخی از جزایر در یاچه وان دارای کلیسا و صومعه نیز می باشند." جز یره آکدامار" که در جنوب غربی وان قرار گرفته یکی از مهم تر ین آنها بوده که با قایق از وان تا این جز یره نیم ساعت راه است.در این جز یره کلیسائی متعلق به قرن دهم یعنی قرن صلیب مقدس قرار دارد که امروزه به موزه تبدیل شده و دیوارهای سنگی موجود در آن مملو از حکاکی هایی است که حاکی از صحنه ها و نقوش عهد عتیق میباشد.
" سفری فراموش نشدنی" در سرزمین ربکا و راچیل
شانلی عرفای کهن، با وابستگی های معنوی آن به عنوان ’بیت المقدس آناتولی‘ شناخته می شود. مطابق عهد عتیق، حضرت ابراهیم " پدر ادیان بزرگ" در شهر عور، در ناحیه چالدی متولد شد. در نزدیکی رود فرات در جنوب شرقی ترکیه، منطقه ای با نام شانلی عرفا وجود داشت که نام قدیمی آن عور یا ادسا بود. ابراهیم و خانواده وی سال های زیادی را در عور زندگی کردند. سپس، بر اساس فرمان پروردگار، آنها به حران " خانه پیامبران " رفتند. پدر ابراهیم، یعقوب در حران درگذشت. ابراهیم دو پسر داشت، اسحاق از ساره و اسماعیل از هاجر. سپس ابراهیم هاجر و پسرشان اسماعیل را به مکه برد. حضرت محمد (ص) از نوادگان اسماعیل است. پسر دیگر ابراهیم، اسحاق با دختری از حران به نام ربکا ازدواج کرد که در اصل نوه برادر ابراهیم، ناحور بود.
روابط خانوادگی در نسل بعد نیز محکم ادامه یافت. ربکا دوقلوهای پسر باد نامهای عیسی و یعقوب به دنیا آورد. اسحاق به یعقوب گفت که به تقاطع حران خانه بتئول پدر مادرت برگرد و همسری را از میان دختران لبان، برادر مادرت ،انتخاب کن.
در طول سفر یعقوب برای یافتن همسر وی با چندین چوپان که نزدیک چاهی در حران گله داری می کردند ملاقات نمود. در میان آنها راحیل ’دختر لبان‘ همسر وی گردید. چاهی که آنها نخستین بار در آنجا ملاقات کردند را امروزه ’چاه یعقوب‘ می نامند. راحیل و یعقوب صاحب پسری شدند که وی را یوسف نامیدند که نوادگان وی شامل موسی، داوود و عیسی می شد.
هرچند ابراهیم زمان زیادی در این ناحیه زندگی نکرد اما یادگاری های زیادی از خود به جا گذاشت. در شانلی عرفا غاری هست که تصور می کنند محل تولد ابراهیم بوده است. این ناحیه محلی مقدس است که مورد زیارت واقع می شود که توسط مسجد حلیلی رحمان، باغ ها، حیاط های طاقدار، دریاچه ای مملو از ماهی های مقدس و یک کبوترخانه پر از کبوتر احاطه شده است. این فضای فوق العاده توسط مادربزرگ ها ، پدربزرگها و فرزندان آنها با لباس محلی که روزی اجداد آنها یعنی موسسان ادیان بزرگ می پوشیده اند. کامل می گردد.
باغ بهشت
پروژه "آناتولی جنوب شرق" بزرگ ترین و چند وجهی ترین پروژه در حال پیشرفت و یکی از بزرگ ترین پروژه های عمرانی در دنیا به شمار می آید که در طول تور ترکیه حتما به این مکان سر بزنید. این پروژه عمدتا شامل ایجاد زمینه کشاورزی فعال با سیستم های وسیع آبیاری و همینطور تولید برق می باشد. هم چنین بخش های توریسم، معدن، سوخت رسانی و بنزین، آموزش، بهداشت، ارتباطات و حمل و نقل نیز در این پروژه ذینفع خواهند بود. این پروژه شامل بخش های دجله و فرات و استان های قاضی آنتپ، شانلی عرفا، آدییامان،دیار بکیر، سیییرت، باتمان،آدی یامان و شیرناک در دشت های بین دو رودخانه می باشد. هر دو رودخانه به عنوان مرز های طبیعی" باغ بهشت معنوی" عمل خواهند کرد. با ورود به باغ بهشت از سمت قاضی آنتپ، در طول رودخانه فرات حرکت کرده و به گذشته مقدس آن فکر کنید.
آدیامان و کاهتا اساسا مکان مناسبی برای نظاره پارک ملی نمرود داغی ( قله نمرود ) می باشد. از هر دو شهر می توانید برای این منطقه وسیله نقلیه کرایه نمایید.در ارتفاعات "نمرود داغی"، بلندترین قله در بین النهرین شمالی، آرامگاه مطهر بزرگی قرار دارد که توسط یکی از پادشاهان قرن نخست بعد از میلاد بنام "آنتیچوس اول" از کوماجن بنا شده است. شکل مهندسی این بنا سبب شگفتی بازدیدکنندگان است . مقبره بزرگ مصنوعی ساخته شده از صخره های درهم شکسته با تراس های احاطه شده ای که در روی آنها پیکره های عظیم آپولو، زئوس، هرکول، تایک و آنتیچوس قرار گرفته توجه هر بینندهای را به خود معطوف می کند. تخریب مجسمه های بزرگ بر اثر زمین لرزه باعث شده است که سر آنها در پایین پای آنها قرار بگیرد.
دیار بکیر (آمیدا) مهد 26 تمدن طی تاریخی 5000 ساله بوده است. این شهر در یک جلگه آتش فشانی در نزدیکی کناره رود دجله قرار گرفته است که دیوار های سه گانه سیاه آتشفشانی موجود در شهر قدیمی را نیز در بر می گیرد. این بارو ها که 5/5 کیلومتر طول داشته و شامل 16 برج و 5 دروازه می باشند توسط کتیبه ها و نقوش زیبا مزین شده اند و نمایانگر نمونه ای خارق العاده از معماری نظامی قرون وسطا می باشند.
از فاصله دور دیدن خانه های طلایی ماردین با صخره های تپه هائی که شهر روی آن بنا شده است ممکن است. با کمی دقت ، نقوش روی سنگ و تزئینات بکار برده شده در روی منازل و ساختمان های عمومی
آشکار کننده یک گنجینه غنی معماری در این شهر است. " مسجد علو" قدیمی ترین مسجد در شهر ماردین می باشد. این مسجد در سال 1186 در طول حکمرانی "قطب الدین ایلگاز" ساخته شد. "مدرسه قاسم پاشا" که مربوط به قرن پانزدهم بوده و به سبب سنگ تراشی های ظریف آن قابل توجه است نیز در این مکان وجود دارد . در " مدرسه ایسا بی" که مربوط به قرن چهاردهم می باشد نیز می توانید دریچه تراش کاری شده موجود در آن را از نزدیک نظا ره کرده ، ستایش کرده و از سقف آن بالا روید تا از منظره چشمگیر جلگه بین النهرین لذت ببرید. در شرق ماردین صومعه سرای "دیرالزعفران" قرار گرفته که زمانی یک فرقه مذهبی پیشرو به شمار می آمده که هم چنان ارزش دیدن را دارد.
در زمان خلیفه عباسی، سییرت یک شهر بسیار برجسته به شمار می آمده است. در آیدینلار ( تیلو)، در شمال شرقی سییرت، مجتمع آرامگاه قرن هیجدهمی ابراهیم حکی و موزه ستاره شناسی خصوصی ابراهیم حکی قرار دارد که ارزش دیدن را دارند. ابراهیم حکی یکی از نویسندگان و محققان بنام ترک در قرن هیجدهم بوده که مشهورترین اثر وی معرفت نامه است. ابراهیم حکی در عین حال یک ستاره شناس هم بود و تمام زندگی خود را وقف نجوم و علم نمود. معلم بزرگوار وی شیخ فخیرالله نیز در همین مکان به خاک سپرده شده است.
آرامگاه "شیخ و یسل قرانی" نیز در بایکان، تقاطع سییرت ، دیار بکیر و بیتلیس قرار دارد. این مجتمع به احترام یار حضرت محمد ، شیخ ویسل قرانی که طی لشگر کشی عرب ها به آذربایجان از دنیا رفت و در اینجا به خاک سپرده شد. ساخته شده است.
کاپادوکیای مرموز، جادویی و افسانه ای
مواظب دستان، زبان و هوس خود باشید.هرآنچه را می جویید، در درون خود بجویید.مسیری که توسط دانش ***** نشود تنها به تاریکی ختم می گردد.
حاجی بکتاش ولی – قرن سیزدهم
فوران های خشن آتشفشان های ارجیس و حسن در زمان های گذشته، جلگه اطراف نوشهیر را با سنگ توف، سنگی صاف که از گدازه خاکستر و گل تشکیل شده است، پوشاند. باد و باران این صخره شکننده را ساییده و منظره ای چشم گیر و سو رئال از مخروط های سنگی، برجستگی های سرپوش دار و شیار های پرده دار خلق نمود .رنگ های این مخروطها از رنگ قرمز و طلایی گرم تا سبز و خاکستری سرد متنوع می باشد. مردم محلیn این برجستگی های سرپوش دار را ’پری باجالاری ‘ یا ’ اجاق فرشتگان‘ می نامند. پارک ملی گورمه در ناحیه کاپادوکیا یکی از مکان های نادر دنیاست که پیشنهاد میکنیم حتما در خبر تور استانبول خود آن را نقل و بنویسید. این مکان که در آن ساخته های بشر با محیط اطراف بدون دخالت در قانون طبیعت ترکیب می شود. طی دوران رومی ها، کلیسا ها و صومعه هائی در درون صخره ها ایجاد شدند و نقاشی های دیواری اخرایی رنگ آن نمایشگر رنگ هائی از مناظر اطراف شد. حتی امروزه نیز خانه های درون غار و منازل روستایی از جنس توف آتشفشانی با هماهنگی تمام درون این منظره مخلوط شده اند.در شمال پارک ملی گورمه در حاجی بکتاش.، مجتمع حاجی بکتاش ولی قرار دارد که امروزه موزه شده است. **** معروف درویش های صوفی فرقه بکتاش درواقع در همینجا آرمیده است. این مجتمع قرن چهاردهمی شامل یک آرامگاه و یک مسجد، خانه مهمان، آشپزخانه، درخت آرزو و محلی برای زاهدان می باشد.حاجی بکتاش ولی فیلسوف ترکی بود که اولین بار به زن ارزش نهاد، موقعیت اجتماعی آنها را محترم شمرد و آنها را برای کسب تحصیلات تشویق کرد. تفکر وی بر اساس منطق، دانش، عشق، احترام و برابری بود.در جنوب شرقی حاجی بکتاش قیصر یه و کا یسری قرار دارد. شهر در کوهپایه قله ارجیس، آتشفشان خاموش قرار دارد.
مدرسه و مسجد قرن سیزدهمی "حونات خاتون" و آرامگاه" ماه پری خاتون"، مجتمع حونات خاتون را تشکیل می دهد که نخستین مجتمع سلجوقی در منطقه آناتولی به شمار می آید. در جنوب مجتمع، دونر کومبت با تزئینات زیبایش قرار گرفته که با سادگی کلاسیک خود یک آرامگاه متعلق به سلجوقیان است. منطقه قیصر یه یک مرکز مهم آموزشی در دوران سلجوقی به شمار آمده که هنوز هم دارای مدارس فراوانی در میان بقایای ساختمان های تاریخی می باشد. مدرسه چیفته ( قیاسیه و شفائیه ) نخستین مدرسه کالبد شناسی دوران سلجوقی بود که امروزه از آن بعنوان موزه تاریخی پزشکی "گوهر نسیبه" استفاده می شود
کول تپه که در زمان های قدیم کانش – کاروم نامیده می شد، یکی از شهرهای تجاری ابتدائی دوران هیتیت ها بود. کول تپه با تاریخی که حدود 2000 سال پیش از میلاد مسیح آغاز گردید، یکی از نخستین شهر های تجارت آزاد در دنیا می باشد.
ردپای سنت پل
آنتالیا که در سال 159 پیش از میلاد مسیح تاسیس شد، بطور پیوسته، از زمان تاسیس آن به دست آتالوس دوم ، پادشاه پرگاموم که شهر را آتالیه که نام خودش بود اسم گذاشت، آباد بوده است. رومی ها و سلجوقی ها پیش از حکومت عثمانی بر این منطقه ، با موفقیت هر چه تمامتر شهر را اشغال کرده بودند. مناره باشکوه شیار دار مسجد "ییولی مناره" در مرکز شهر در ابتدا توسط سلطان علاءالدین سلجوقی در قرن سیزدهم بنا شد که بعد ها تبدیل به نماد آنتالیا شد.آنتالیا محل اصلی برای گذراندن تعطیلات در ترکیه که با مناظر بسیار دیدنی و متنوع احاطه گردیده ، شهری جذاب با بلوار هایی از درختان نخل و ساحلی زیباست که در این راستا برنده جایزه نیز شده است. در بخش قدیمی و خوش منظره آنتالیا یعنی کاله ایچی، خیابان های باریک ، پر پیچ و خم و خانه های قدیمی چوبی در مجاورت دیوارهای قدیمی شهر قرار گرفته اند.
در شرق آنتالیا پرگه قرار دارد. پرگه شهری مهم در پامفیلیای قدیم به حساب می آمده که ابتدا توسط هیتیت ها حدود سال 1500 پیش از میلاد مسیح تصرف شد. در نخستین سفر مذهبی سنت پل، وی به این شهر آمد.
صحنه نمایش تئاتر موجود در این منطقه دارای نقوش مرمری ظریف می باشد .از دیگر نقوش اطراف شهر نیز می توان به نقوشی که در استادیوم به نمایش گذارده شده اشاره کرد.
در شرق پرگه، آسپندوس قدیمی قرار گرفته است . این تئاتر مشهور در عین حال که یکی از بهترین نمونه های حفظ شده از دوران باستان می باشد ظرفیتی معادل 15 هزار نفر را نیز دارد. گالری های تئاتر، تزئینات صحنه و آکوستیک موجود در آن همگی نشان دهنده موفقیت معمار سازنده آن می باشد که امروزه نیز ازآن استفاده میشود. در نزدیکی آن باقیمانده های یک کلیسا، یک بازار و یکی از بزرگ ترین قنات های آناتولی نیز قرار دارد.
در شمال آنتالیا منطقه یالواچ ( پیزیدیان آنتیوخ ) و در نزدیکی آن پیزیدیان آنتیوخ قدیمی قرار دارد. در این منطقه بود که سنت پل تاریخ دنیا را با گشودن درهای مسیحیت برای کافران تغییر داد. در میان خرابه های یالواچ کلیسای سنت پل، چندین قنات، یک تئاتر، معبد آگوستوس و حمام عمومی حفاظت شده ای نیز وجود دارد.
میراث دوباره کشف شده بابا نوئل
ناحیه قدیمی لیکیان در غرب آناتولی، سرزمین اصیل ترین افراد به حساب می آید. برای اصیل زاده بودن باید اندیشمند و انسان دوست بوده، عاشق هنر و در عین حال بردبار بود.
اصیل زادگان آناتولی راهبران حفظ اصول انسانی و گسترش دهنده آن طی قرن چهارم بعد از میلاد بودند. در قرن بعد، افکار آنها انتشار یافت و در غرب تاثیر پذیر شده واحترام دید.
سنت نیکلاس که بعد ها به عنوان بابا نوئل، پدر کریسمس، نامیده شد در بندر مسیحی پتارا متولد شد (ششم دسامبر سال 240 بعد از میلاد ). نیکلاس تبدیل به مرد بخشنده ای شده و کشیش گردید. زمانی که والدین وی مردند، ارثیه فراوانی از آنها برای وی به جا ماند.اما بجای اینکه او این اموال را خرج خود کند، در راه نیازمندان و مستمندان آن را بخشید. وی باور داشت که بهترین راه عمل خیر به شیوه ناشناس و مخفیانه در عین حال بدون چشمداشت است. او سالیان زیادی را در دمره(میرا در شرق پتارا) زندگی کرد. این داستان چگونگی رسیدن او به مقام اسقفی را نشان میدهد:
" ...... یک روز صبح زود مثل هر روز دیگر وی به کلیسا رفت و در آنجا دید همه اهالی کلیسا جمع شده اند. آنها به سوی وی دویدند و فریاد زدند، درود بر اسقف جدید ما. نیکلاس نمی توانست آنچه را می شوند باور کند. یکی از آنها توضیح داد، اسقف قدیمی ما چند روز پیش در گذشت. ما در مورد جانشین وی با هم بحث کردیم ولی به توافق نرسیدیم. شب قبل طی دعای خود صدایی را شنیدیم که می گفت: اولین کسی که فردا وارد کلیسا می شود را به عنوان اسقف انتخاب کنید. ما همه شب را اینجا بودیم و حالا دعاهای ما مستجاب شده است. شما اولین کسی بودید که وارد کلیسای ما شدید. درود بر نیکلاس، اسقف میرا!" (285 بعد از میلاد).
و چنین شد که نیکلاس اسقف دمر ه شد و این در حالی بود که همان مرد بخشنده نیز باقی ماند. او طی زندگی خود معجزه های زیادی انجام داد: او دمره را از قحطی، ملوان ها را از کشتی شکستگی و مردم بیگناه را از آزار نجات داد. او همیشه وقتی را برای عطوفت به کودکان و بخصوص دختران جوان از خانواده های فقیر که استطاعت تهیه جهیزییه را نداشتنند اختصاص میداد و اغلب برای آنها جهیزیه نیز تهیه می کرد.
این اسقف انساندوست در دمره فوت کرد. ( سال 342 بعد از میلاد ) . مردم او را دوست داشتند و به وی احترام می گذاشتند و جز نیکی حرفی در مورد وی نزدند. آنها او را به قدری دوست داشتند که به یاد وی کلیسایی را ساختند. ستایش وی توسط ملوان های ایتالیایی طی قرون وسطی به اروپا نیز سرایت یافت. بعد از آن روز میلاد وی هر ساله جشن گرفته شده و بابانوئل که سمبلی از مهربانی است تبدیل به عنصر لاینفک روز کریمس شده است. اگر برای جشن کریسمس به اینجا می آیید، تعطیلاتی آفتابی در ساحل شنی لیجیای قدیمی را سپری خواهید کرد.
در شهر معنوی دمره مقبره های سنگی حکاکی شده فوق العاده ای وجود داشته که در عین حال مشرف به تئاتر رومی باشکوه موجود در این مکان می باشد. از دالیاناغزی ( آندریاکه) می توانید با قایق به ناحیه که کوا، زمین بازی محبوب بابانوئل بروید. که کوا با جزایر چشم نواز، خلیج های متعدد و شهر های متعلق به لیچیای قدیمی کل این منطقه را در بر میگیرد. رنگ های یک اثر نقاشی از وان گوک ، آسمان آبی، غروب های نارنجی ، شب های پرستاره، آرامش و آسایش، دلفین های بازیگوش، اسرار افسانه ای، روح بابانوئل و دریای درخشان زیبائیهائی هستند که که کوا همه اینها را به همراه بهشتی برای دریانوردان و قایق سواران فراهم می کند.
در غرب که کوا منطقه ای دوست داشتنی به نام شهر مدیترانه ای "کاش" وجود دارد. اگر مایل باشید که این منطقه را بیشتر کشف کنید باید گفت که این منطقه دارای خلیج ها و سواحل تقریباً بی پایان است. در این منطقه ماهیگیران محلی با شما رفتاری دوستانه داشته و با خوشحالی سرویس دریایی مورد نظر را برای بردن شما به خلیج مورد علاقه تان در ساحل فراهم می کنند. ناحیه اطراف کاش کاملاً دست نخورده باقی مانده است و برای مردمی که از شنا لذت می برند بسیار مطلوب است. هم چنین کاش برای غواصی که بخواهد دنیای زیر آب را کشف نماید مکان مناسبی است.
به هنگام سفر به کاش از تئاتر کاش و قبر های لیچیان، که بزرگ ترین آنها در مرکز شهر است نیز دیدن نمائید. این محل ها شما را به گذشته یعنی روزهایی که شهر را آنتیفلوس می نامیدند،می برد. طی گشت و گذار در خیابانها حتماً در مغازه های سوغاتی فروشی که صنایع دستی ترکیه را می فروشند ، توقف و خرید نمایید.
بر اساس سوابق اسطوره شناسی ، آپولو در شهر پتارا متولد شده است. خرابه های این ناحیه متعدد و دیدنی هستند. مسیر 22 کیلومتری با ماسه سفید آن طولانی تر ین ساحل اروپا می باشد و آن را تبدیل به محلی طبیعی و مناسب برای همه ورزش های ساحلی نموده است .
هفت کلیسای مکاشفات یوحنا
هفت کلیسا، زاده جوامع یهودی در شهر های مهم آناتولی، در کتاب وحیانی عهد جدید توسط سنت جان ، صاحب انجیل ذکر شده است. این هفت شهر در توسعه مسیحیت اولیه از سرزمین مقدس به سمت غرب نقش مهمی ایفا کرده اند.
1. ازمیر –( اسمیرنا) : " مروارید دریای اژه" در خطوط ساحلی قرار گرفته که شبا هت ز یادی به تزئینات دست ساز یراق دوزی دارد. در این ناحیه بود که سرزمین ’بهار و نظم همیشگی ‘ ، که اساس تمدن غرب به شمار می آمد ، بنا نهاده شد. هومر در اینجا به دنیا آمد. کلیسای سنت پلی کارپ، تکیه گاه هفت کلیسا از قدیمی تر ین کلیسا های ازمیر به شمار می آیند.
2. برگاما- ( پرگاموم ): مرکز بزرگ فرهنگی، هنری، تمدن و پزشکی به شمار می آمده و یکی از بهترین مکان های باستان شناسی در ترکیه می باشد. کلیسای سرخ موجود در این مکان از همه کلیساهای باقیمانده در شهر ، قدیمی تر می باشد.
3. آک حیصار – ( تیاتیرا): شهری امروزی و مدرن است که توسط تاکستان ها احاطه شده است. لیدیا از تیاکرا، تاجر رنگ بنفش کمیاب، در کتاب اعمال (16:14) به عنوان ملاقات کننده سنت جان ذکر کرده است . خرابه های کلیسای تیاکرا در مرکز شهر قابل مشاهده می باشند.
4. سارت – ( ساردیس): پایتخت متمول قلمرو لیدی بوده که با ساختمان های تاریخی خود نظیر معبد آرتمیس، ضرابخانه، ذوب طلا، ردیف مغازه ها، سالن ورزشی و پرستشگاههای یهودی مزین گردیده است . این مکان قدیمی ترین بخش به شمار آمده و تاریخ آن به قرن چهارم پیش از میلاد بر میگردد. بعد از ظهور مسیحیت، معبد آرتمیس تبدیل به کلیسا شد.
5. الاشهیر – ( فیلادلفیا): شهر محبت برادرانه در دوران قدیم، نماد انسانیت و بردباری مردم قدیم و جدید در منطقه آناتولی می باشد. سنت جان جز خوبی حرفی در مورد مردم آن نگفته است. در ناحیه بش ایلول خرابه های یک کلیسای بیزانسی نیز وجود دارد.
6. اسکیحصار – نام آن لااودیسه آ بوده است. در نزدیکی آن چشمه معدنی پامو کاله امروزی قرار دارد. خرابه های وسیع کناره تپه ها را پوشانده است. در مسیر لا اودیسه آ بود که سنت جان کشیش " بنگرید، من مقابل در می ایستم و در می زنم" را نوشت.
7. افس – افه سوس قدیمی در میان مهم ترین و محبوب ترین مقصد های توریستی در ترکیه قرار دارد. بسیاری از ساختمان های با شکوه شهر کماکان در جای خود باقی مانده است. شهر قدیمی معبدی عظیم را به الهه آرتمیس اختصاص داد که یکی از عجایب هفتگانه دنیا محسوب می شود. بر اساس سنت، سنت جان حضرت مریم مقدس را بعد از مصلوب کردن مسیح به افه سوس آورد و او در خانه سنگی کوچکی (مریم نا اوی ) روی بلبل داغی امروزی( قله کورسوس) زندگی کرد. امروزه این مکان محبوب زائران مسیحی و مسلمان بوده و از سوی واتیکان جواز رسمی دریافت کرده است. در روز پانزدهم آگوست، روز تولد مریم، مراسم یادبودی برگزار می شود. سومین شورای کلیساها در کلیسای مریم مقدس در افه سوس در سال 431 بعد از میلاد برگزار گردید. در شهر امروزی سلجوک، در مجاورت افه سوس، کلیسای سنت جان که می گویند روی مقبره وی بنا شده است و همینطور مسجد ایسا بی مربوط به دوره سلجوقی قرار دارد.
گردشی در سرزمین ایمان
رودخانه مندرس ( پیچش قدیمی ) بزرگترین رود ناحیه دنیزلی و آیدین می باشد. با پیچش هایی به سمت چپ و بعد راست و باز چپ و سپس راست این رودخانه در مسیر خود به دریای اژه می رسد. نام پیچش به علت مسیر خمیده آن می باشد و به همین دلیل امروزه به هر رودخانه ای که همین الگو را داشته باشد پرپیچ و خم می گویند. مردم محلی که نزدیک آن زندگی می کنند نام شاعرانه تری بر آن نهاده اند ،عاشقی که مسیرش را گم کرده است.
این دره شاهد ظهور و سقوط چندین شهر بزرگ بوده است که مهم ترین آنها پر ین، میلت، دیدیم، هراکلیا، نیسا، آفرودیسیاس هیراپولیس و کلوسای می باشد. پرین یکی از اولین شهر های دنیا بود که بر اساس نقشه ساخته شد. میلت بندر تجاری بزرگ و محل تولد چندین فیلسوف و ظهور چندین حماسه بوده است. یکی از آنها تالس، ریاضیدان بزرگ بوده است که محاسبات دقیقی را برای پیش بینی زمان وقوع کسوف انجام داد. معبد عظیم آپولو در دیدیم یکی از مقدس ترین مکان های دوران باستان بوده است. دریاچه چامیچی – بافا ( کرانه درونی لاتموس قدیمی) یکی از محل های مورد علاقه دوستدارن با پرنده ، مسافران با گاری، دوستداران طبیعت و عکاسان است. کشیش های بت شکنی که از قسطنطنیه به اینجا می آمدند، صومعه، کلیسا و عبادتگاه هایی را در کوه پایه لاتموس و روی جزایر دردریاچه ساختند. شهر قدیمی هراکلیا و بناهای تاریخی و مذهبی آن همگی اطراف دریاچه بافا قرار داشتند. نیسا مرکز مهم آموزشی در دره مندرز بود. افرودیاس که تقدیم به الهه عشق شده است دارای ساختمان هایی از مرمر کرم از جمله یک تئاتر می باشد. دیگر ساختمان های دیدنی شامل یکی از بهترین و حفظ شده ترین استادیوم های قدیمی ، معبد افرودیت و یک موزه امروزی می باشد.
یک مکان جادویی و دیدنی که در دنیا منحصر به فرد است، پامو کاله (هیراپولیس) می باشد که سرزمین رویایی با کاخ های سفید خیره کننده گچی می باشد. آبهای گرم زیر زمینی مملو از نمکهای کلسیمی که از لبه فلات سرازیر می شدند این ترکیب خارق العاده استالاکتیک، آبشار و آبگیر را خلق کرده اند. از زمان رومی ها ، چشمه های آبگرم برای خواص درمانی مورد استفاده قرار گرفته اند. در جلگه ای بالای تشکیلات کلسیمی، مراکز و استخر های آب گرم و باقیمانده های شهر قدیمی هیراپولیس قرار دارند. زمانی سنت فیلیپ در اینجا زندگی می کرد و باقیمانده های یک کلیسای قرن پنجمی هشت وجهی که به یاد وی ساخته شده است هم چنان قابل مشاهده است.
مهد قدیسان
شهر مقدس آنتاقیه ( آنتوخ ) زمانی سومین شهر بزرگ امپراتوری روم و مرکز فرماندهی میسیونر های سنت پل و پایگاه بسیاری از سفر های مذهبی آنها بود. اعمال رسولان از عهد جدید ( فصل 11، آیه 26 ) اعلام می کند که پیروان عیسی نخستین بار اینجا بود که ’مسیحی‘ نامیده شدند. سنت پیتر، پل و بارناباس در اینجا موعظه می کردند. در اینجا می توانید از غار – کلیسیایی که سنت پیتر نخستین بار خطبه خود را ایراد کرد- دیدن کنید. در جنوب کلیسا دروازه آهنی قرار دارد که یکی از ورودی های اصلی به آنتوخ به شمار می آمده است. طی گذر از بخش قدیمی شهر می توانید صدای پاهای سنت پیتر، پل، بارناباس و دیگران را بشنوید. آنتاقیه دارای موزه مشهوری از معرق کاری های رومی است که شهرت جهانی دارد. منطقه چولیک (سلوکیا پریا) در عهد جدید به عنوان بندری که از آن سنت پل و بارناباس نخستین سفر تبلیغی خود به آنتالیا و پرگ ( 45 – 46 بعد از میلاد) را آغاز کردند، ذکر شده است.
در شرق مرسین، در لبه فلات حاصلخیر چوکوروا، تارسوس قرار دارد که محل تولد سنت پل ( سال 10 بعد از میلاد ) نیز می باشد . هم چنین این محل به سبب آب مقدسی که در چاه باغ خانه سنت پل یافت می شود از شهرت خاصی برخوردار است. پرتگاه های عمیقی که با نام جنت و جهنم نامیده می شوند در غرب تارسوس قرار گرفته اند.. در دره بهشت خرابه های یک کلیسای قدیمی مسیحی قرار دارد. در نزدیکی سیلیفکه، کلیسا و مقبره سنت تکلا نخستین شهید زن مسیحی نیز قرار گرفته است.
روستای دیدنی و باشکوه
ترابزون که در نزدیکی شرق دریای سیاه قرار گرفته اولین بار توسط استعمارگران در قرن 7 قبل از میلاد بنا گذاشته شد. این محل پایتخت امپراتوری "تریبیزوند" بود که چندین سال بعد از فتح استانبول توسط بیزانتین باقی ماند. بیزانتی ها در این منطقه تا سال 1461 حکمرانی کردند تا اینکه عثمانی ها منطقه را فتح نمودند. کلیسای بازسازی شده توسط بیزانتی ها در قرن سیزدهم یعنی حاجیا سوفیه، قرن ها به عنوان مسجد مورد استفاده قرار گرفته و امروزه موزه آیا صوفیا، گوهر بناهای مسیحی در ترابزون به شمار می آید. نقاشی های دیواری فوق العاده زیبا ،بعنوان نمونه ای ظریف از نقاشی بیزانتی ها دیوار های داخلی را می پوشاند.
پارک ملی "آلتیندره" محل باشکوهی را برای صومعه زیبای قرن چهاردهمی "صوملا" یعنی ’صومعه ای در ابرها ‘ فراهم کرده که روی پرتگاهی به ارتفاع 270 متر ،بالای یک تنگه عمیق قرار گرفته است. کلیسای اصلی صومعه که با خرابه هائی از استراحت گاه های راهب ها احاطه شده است چه از داخل و چه از خارج پوشیده از نقاشی های دیواری بسیار زیباست. در جنوب شرقی ترابزون، اوزونگول واقع شده است که از کوه آلپ سر چشمه گرفته و با کوه و چمن زار احاطه شده است و مکانی عالی برای اردو زدن به شمار می آید. این مکان محل مناسبی برای پیاده روی و ماهیگیری نیز می باشد.
"ر یزه" در دامنه شیب های کوهستانی قرار دارد و پوشیده از بوته های چای می باشد که منظره ای شبیه به انبوه بالش های سبز پف کرده در یک مجموعه ایجاد می کند. مسجد اسلام پا شا که در قرن شانزدهم بنا شد و همینطور با قیمانده های کاخ گنویس از مکانهای دیدنی این منطقه به شمار می آید. " پارک ز یرات" یک چشم انداز عالی و زیبا از کل منطقه را زیر پای شما قرار خواهد داد . با حرکت به سمت داخل به شهر زیبای "چاملیحمشین" می رسید که از میان آن آبهائی که از کوه آلپ سرچشمه گرفته است عبور می کند. در نزدیکی آن فیرتینا وادیسی (دره توفان ) با پل های سنگی مربوط به دوران بیزانتی ها و کاخ زیبای زیل قرار دارد.شما می توانید در یکی از چندین چشمه آب گرم این منطقه استراحت نمایید. آنهایی که به کوه نوردی علاقمند هستند، می توانند در بهترین منطقه کوهنوردی یعنی کوهستان کچکار به کوهنوردی بپردازند. ز یبایی طبیعی موجود در این منطقه توسط پارک ملی کچکار داغلری محافظت می شود. محدوده سر سبز موجود در این کوهستان در ترکیه جزء بهترین ها محسوب می شود.
در مسیر آرتوین یک در یاچه آلپی دیگر به نام "کاراگول" با انواع درختان صنوبر و پوشش گیاهی و جانوری زیبا قرار دارد. از جاده آرتوین گذرگاهی کوهستانی به نام جانکورتاران عبور می کند که در آن مناظر سبزرنگ به صخره های لم یزرع تغییر شکل داده است. پارک ملی دره هاتیلا یکی دیگر از مناطق دیدنی این ناحیه به شمار می آید. تنگه های درون پارک با دره های عمودی و شیب های تند موجود در آن بسیار تماشایی هستند. به علت اقلیم منحصر به فرد این منطقه ، گیاهان مدیترانه ای و گیاهان مختص دریای سیاه را می توان با هم در این پارک مشاهده کرد.
یک مسیر پر پیچ و خم از کناره کوه، شما را به آرتوین، مرکز استانی به همین نام می رساند. در پای یک پرتگاه، خرابه یک کاخ متعلق به قرن شانزدهم در میان صخره ها نمایان می گردد. در طول مسیر کوهستانی از بالا،آرتوین، یک شهر محصور شده با خانه های قدیمی ترکی زیبای خاص این منطقه است. این منطقه تحت حکومت گرجستان طی قرون وسطی ایجاد شد و به همین جهت است که امروزه آرتوین تبدیل به پایگاهی مناسب برای مشاهده باقیمانده تاریخی گذشته گرجستانی ها می باشد.در این منطقه جاده های بسیار دیدنی به خرابه های کلیساها و خانه هایی که میراث آن دوران هستند ختم می شوند. بهترین نمونه های حفظ شده در بارهال و اشهان، حاماملی، دورتکلیسه،کوپروگورن و تکاله هستند. آردانوچ که سابقاً پایتخت گرجستانیها بود، کاخ معروفی دارد که از آن طولانی ترین تنگه منطقه قابل رویت می باشد.
در شرق آرتوین شهر شاوشات قرار گرفته ، یک شهر آلپی که جای جای آن با چمن زار های پر از گل و پروانه، نهر های زیبا و آلاچیق های ظریف پوشیده شده است . سازمان محلی زنان در این مکان یک مرکز آموزش بافندگی را دایر کرده است تا بدینوسیله بتواند سنت های محلی و گلیم بافی را زنده نگه دارد. پارک ملی صحرای کاراگول دارای یکی از دریاچه های آلپی کاراگول و جلگه مشهور و ز یبای صحرا می باشد.
معمای سلتیک
سلتها، مردم بومی اروپا، طی قرن چهارم پیش از میلاد از سوی رومی ها مورد ظلم و ستم قرار گرفتند. در نتیجه. گروهی از سلت ها از بالکان و همینطور از میان بوسفر به آناتولی مرکزی مهاجرت کردند. بر اساس شواهد تاریخی. آنکارا در ابتدا توسط سلت ها بنا شد و منطقه آنها ، یکی از قدیمی ترین پایتخت های سلت ها در دنیا شد. سلت ها شهر جدید خود را آنکیرا که به معنای ’ لنگر‘ نیز می آمد نامگذاری کردند. این نام یکی از قدیمی ترین واژه های مصطلح در زبان سلت های دوستدار دریا می باشد. منطقه سلت ها که شامل آنکارا، یوزگات، سیواس، قونیه و کاپادوکیا بود، بعد از اینکه تحت سلطه رومی ها قرار گرفت شکوفا گردید. معبد آگوستوس که مهم ترین بنای معماری قدیمی آنکارا به شمار می آید توسط پادشاه غلاطی ، پیلامنس در قرن اول بعد از میلاد مسیح ساخته شد. بر روی دیوار های آن عبارت ’ بنای انکیرانوم ‘، تنها وصیت سیاسی باقیمانده از آگوستوس ،همراه با ذکر موفقیت های وی حک شده است. در قرن پنجم، این معبد توسط بیزانتی ها به کلیسا تبدیل شد. در نزدیکی معبد ارگ دیدنی آنکارا قرار دارد. موزه تمدن های آناتولی در مجاورت ارگ های قدیمی، هیتیت و دیگر گنج ها را به نمایش می گذارد. در ناحیه آنیتپه آنکارا، آرامگاه آتاتورک ( آنیت کابیر ) ترکیبی از سبک های مدرن و قدیمی معماری آناتولی را روبروی چشمان شما قرار میدهد.
کلیه مکان های اصلی هیتیت های نخستین در استان چوروم، در بوغاز کاله - پارک ملی آلاجاحویوک در شمال شرقی آنکارا قرار دارد. دیوارهای جفتی شکل که از میان دروازه سلطنتی سر بر آورده،از دروازه شیر و یر کاپی (تونلی زیرزمینی ) عبور می کنند، شهر هیتیت هاتوشاش ، که امروزه بوغازکاله نامیده می شود را، احاطه کرده است. بیش از 70 معبد موجود در این شهر، این مکان را به مرکز مذهبی هیتیت ها تبدیل کرده و موجب شده تا نام آن را ’ شهر معابد‘ بگذارند. در شیب های شرقی هاتوشاش، یاز یلیکایا قرار دارد که یک زیارتگاه صخره ای سرباز مربوط به قرن 13 قبل از میلاد و شامل خطوط برجسته از همه خدایان و الهه های هیتیت می باشد.
تاریخ آماسیا در تنگه رودخانه یشیلیرماک (زنبق ) به قرن سوم پیش از میلاد باز می گردد. خرابه های ارگ از صخره های ناهموار سربرافراشته و شامل یک قصر عثمانی و یک گذرگاه مخفی زیرزمینی می باشد. در میان نمای صخره ای در بالای شهر، قبرستان های سنگی رومی در شب با درخشش خاص خود چشم اندازی زیبا را شکل می دهند.ترکیب زیبای محوطه طبیعی و میراث معماری عالی این منطقه کافی بوده تا شهر را تبدیل به یکی از زیباترین شهر های ترکیه نماید. از محل های مورد علاقه بازدیدکنندگان می توان به مسجد مناره بورمالی متعلق به دوران سلجوقی هابه جا مانده از قرن سیزدهم، مقبره ترومتای، بیمارستان ایلهانید باقی مانده از قرن چهاردهم با نقش برجسته های دیدنی در ورودی آن، مجتمع مسجد بیازیت به جا مانده از قرن پانزدهم و مدرسه هشت ضلعی غیر عادی کاپی آغا اشاره کرد.
توکات که آن نیز روی رودخانه یشیلیرماک قرار دارد، دارای بسیاری از بناهای سلجوقی و عثمانی می باشد که زیبایی چشمگیر و موقری را به منظره شهر می بخشد.
سیواس که یک مرکز تجاری مهم در قرون وسطی به شمار می آمده است ، در تقاطع مسیرهای کاروان هائی که به ایران وبغداد سفر می کرده است قرار داشته، بین سال های 1142 تا 1171 این محل پایتخت امیرهای دانشمند و یک مرکز شهری بسیار مهم طی حکومت سلجوقی به شمار می آمده است. بناهای باقیمانده از آن دوران به نوبه خود همگی نمایانگر این موقعیت حساس در گذشته نیز می باشند . تاریخ مسجد علو به امیرنشینی یک دانشمند بازمی گردد. ساختمان های متعلق به دوران سلجوقی در این منطقه شامل بنای عزالدین کیکاووس شفاخانسی به جا مانده از قرن سیزدهم که یک مدرسه پزشکی و بیمارستان نیز بوده است، مدرسه گوک با تزئینات زیبای آن، مناره های دوقلوی مدرسه جفت منار و مدرسه بوروجیه بوده که نمایانگر زیبایی شناسی دوره سلجوقی می باشد.
کانگال در جنوب سیواس، محل زندگی مشهور ترین گونه سگ در ترکیه می باشد. کانگال ( کانیس گالینسیس ) که ابتدا با غلاطی ها در قرن سوم پیش از میلاد به آناتولی آورده شد ، علاوه بر استفاده برای گله، موجودات مو طلایی هستند که در تشکیلات پلیس و خدمات امنیتی بسیار مفید هستند.
"دیوریغی" در قرن های دوازدهم و سیزدهم تبدیل به پایتخت امیرهای منگو جک ترکیه شد. با وجود مسیر آن، بازدیدکنندگان برای دیدن مسجد و مدرسه علو از سال 1229 تا به حال به دیاربکیر می آیند. حکاکی های مختص دوران سلجوقی در نقش های گل ها و حیوانات، روی دریچه های آن زیبائی خاصی دارد. یونسکو نیز این محل را به عنوان یکی از مکان های پیشروی میراث فرهنگی در دنیا اعلام کرده است.
یونس عمره – قرن سیزدهم
بگذارید عشق بورزیم ، بگذارید به ما عشق بورزند
" تلاش کردم که او را روی صلیب مسیح بیابم، اما او آنجا نبود؛ به معابد هندو ها و به بتکده های قدیمی رفتم. اما نتوانستم هیچ نشانی از او بیابم.فراز کوه ها و دره ها را جستجو کردم اما نه در ارتفاع و نه در اعماق او را نیافتم. به کعبه در مکه رفتم، اما در آنجا نیز نبود.از اندیشمندان و فلاسفه سراغش را گرفتم اما او فراتر از درک آنها بود.سپس به درون قلب خود نگریستم و آنجا بود که او سکنی داشت و من او را دیدم؛ او در جای دیگری یافت نمی شد."
مولانا – قرن سیزدهم
قونیه، یکی از شهر های پیوسته آباد قدیمی ترکیه در زمان رومی ها بوده که در گذشته ایکونیم نامیده میشد.این شهر پایتخت ترک های سلجوقی طی قرون دوازدهم و سیزدهم بوده و در عین حال یکی از مراکز فرهنگی بزرگ ترکیه نیز محسوب می شود. طی آن دوره که رشد فرهنگی، سیاسی و مذهبی از رواج خاصی برخوردار بود ، مولانا جلال الدین رومی در آنجا فرقه ای بنام فرقه صوفی را که غربی ها به آن "چرخش دراویش" می گویند ، تاسیس نمود. امروزه ، آرامگاه مولانا با منظره خیره کننده و کاشی های سبز بکار برده شده در آن مشهورترین ساختمان قونیه محسوب می شود. در کنار آرامگاه ، مدرسه دینی درویش ها قرار دارد که کاربری موزه داشته و در خود دست نوشته های مولانا و انواع هنر های دستی مربوط به فرقه عرفان را جای می دهد. سالانه، در نیمه نخست ماه دسامبر، مراسمی برگزار می شود تا یاد مولانا زنده نگه داشته شود. چرخش های کنترل شده و خلسه وار مردان سفید پوش سمازن برای هر تماشاگری جذاب است. مدرسه کاراتای که امروزه به موزه تبدیل شده است، نمایش دهنده کاشیکاری های جسورانه و خیره کننده دوران سلجوقی می باشد. در نزدیکی آن مدرسه "اینجه میناره لری" مربوط به سال 1285 قرار دارد. جذابیت آن به سبب در یچه ناموزون آن است که متعلق به دوران سلجوقی می باشد.
در جنوب قونیه، در سرزمینی منحصربه فرد و با تاریخی معنوی ناشناخته، مکان های مورد علاقه مسیحیت همچون خاتون سرای ( لیسترا) ، در به ( کرتی هویوک ) در کرامان و منطقه بین بیر کلیسا ( 1001 کلیسا) بعنوان مهد مسیحیت اولیه قرار دارند.
در شمال غربی قوینه و در نزدیکی شهر اسکیشهیر. شهر سیدقاضی قرار گرفته است. در تپه موجود در قسمت فوقانی این شهر مجتمع پر ابهتی متعلق به قرن سیزدهم قرار دارد که به یاد سید بطل قاضی، فرمانده نیروهای عرب که در قرن هفتم در طی جنگ با رومی ها کشته و در اینجا به خاک سپرده شد، ساخته شده است.
در شمال شرقی شهر سیدقاضی، روستای یونس عمره ( سریکوی)، شاعر بزرگ ترک در قرن سیزدهم که در این مکان دفن شده است، قرار دارد. شعر های وی با پیام محبت و انسانیت با آن اهمیت همیشگی خود همواره زنده است.در این راستا یونسکو سال 1991 را با نام سال بردباری تقدیم به یونس عمره نمود.
قله هوناز در پارک ملی هوناز پوشیده از جنگل های صنوبر است و یکی از زیباترین و مرتفع ترین قله های منطقه اژه می باشد. خرابه های یک بنای عظیم مسیحی که محل فعالیت های مسیحیان اولیه بوده است روی شیب شمالی قابل مشاهده است.
استانبول شهر گنجینه بی انتها
" در آنجا پروردگار، انسان، طبیعت و هنر زیباترین منظره ای را که چشم انسان بر روی زمین می تواند نظاره کند خلق کرده اند. "
لا مارتین
استانبول تنها شهر جهان است که روی دو قاره بنا شده است و روی سواحل استانبول بوقاضی ( بوسفور ) ، جایی که آبهای دریای سیاه با آبهای دریای مرمره در شاخ طلایی تلاقی میشود ، قرار دارد. در این مکان فوق العاده، استانبول از یادگار های با ارزش سه امپراتوی ( روم شرقی، بیسانتی و عثمانی ) که پایتخت آنها بوده است پاسداری می کند. پیوندی منحصر به فرد بین شرق و غرب، گذشته و حال.
اما استانبول تنها تاریخی نیست، بلکه همچنان شهری با شکوه، جذاب و کاملاً زنده است. زیر آسمان بدون تعییر از گنبد ها و مناره های آن با هیاهو و جنب و جوش مداوم جمعیت، صدای وسایل نقلیه در خیابان های قدیمی سنگ فرش شده، رفت و آمد پیوسته و فریاد فروشندگان خیابان که با صدای بندرگاه شلوغ ترکیب می شود، وجود دارد. قایق سواری از فعالیت های محبوب در استانبول است. اینجا تنها مکانی در دنیا است که می توانید از زیبایی مناظر مرموز لذت ببرید و با قایق خود تاریخ بیسانتی و عثمانی را سیر نمایید و گنبدها. مساجد، قصر ها و کاخ های باشکوه را مشاهده کنید.
شگفتی های هنر عثمانی
کاخ های باشکوه،گنبدهای عظیم، مناره های زیبای 444 مسجد استانبول، آسمان استانبول را یکی از نفس گیر ترین آسمانها در دنیا می کند. در سال 1453. ترک های عثمانی شهر را از بیسانتی ها گرفتند و محمد دوم یا فاتح این شهر آن را تبدیل به پایتخت امپراتوری خود کرد. بعد از سالها رکود، استانبول بار دیگر رشد و شکوفایی یافت و تبدیل به ملکه شهر ها شد.
در سال 1470، سلطان بایزدی دوم به تخت پادشاهی نشست. طی حکومت خود، او با مردم امپراتوی با سعه صدر عمل می کرد. در سال 1492، وقتی که یهودی ها تحت تعقیب اسپانیایی ها بودند، بایزید دوم به نجات آنها رفت. بیانیه سلطنتی وی به آنها درون امپراتوری خوشامد گفت و کشتی های وی آنها را از اسپانیا منتقل کرد. بسیاری در استانبول سکنی گزیدند و در آزادی زندگی کردند.
سلطان سلیمان باشکوه، نوه بایزید دوم پر افتخارترین سلطان عثمانی بود. طی سلطنت وی بود که امپرتوری عثمانی به دوران طلایی خود رسید. سلیمان شهر های بسیاری نظیر بلگراد، رودز ، بغداد، نخجوان، وان، یمن شرقی را فتح کرد. هم چنین وی مساجد و قصر های با شکوه بسیاری را در استانبول ساخت و ارتش، خزانه و کد قانونی را زنده کرد و به همین دلیل رعیت هایش به او قانونی ( قانون گذار ) می گفتند. گنبدهای آبشاری و چهار مناره ظر یف مسجد سلیمانیه بر آسمان کرانه راست شاخ طلایی چیره گشت. این مسجد زیباترین مسجد امپراتوری در استانبول نامیده می شود و بین سال های 1550 تا 1557 توسط سینان، معمار معروف دوره طلایی عثمانی ساخته شده است. بر فراز تپه، این ساختمان به سبب اندازه بزرگی چهار مناره آن که از هر گوشه محوطه آن تشدید شده است بسیار برجسته است.
درون آن محراب و منبر که از سنگ مرمر خوش تراش ساخته شده است و پنجره هایی با شیشه منقوش نفیس که به نور ورودی رنگ می دهند قرار دارد.سلیمان و همسر وی خرم سلطان ( روکسلانا) در آرامگاه بزرگی در باغ مسجد دفن شده اند. سینان معمار نیز در همان نزدیکی دفن شده است. مجتمع مسجد شامل چهار مدرسه، یا مرکز آموزش الهی، مدرسه پزشکی، یک کاروانسرا، یک حمام ترکی و مسافرخانه ای برای افراد فقیر می باشد. مسجد امپراتوری باشکوه دیگر متعلق به سلطان احمد است که شش مناره دارد. این مسجد بین سال های 1609 تا 1616 توسط محمد معمار ساخته شده است و به علت چهارچوب های کاشی کاری آبی و سفید آن، مسجد آبی نامیده می شود.
در محل شبستان قصر باشکوه توپکاپی قرار دارد که نقطه کانونی امپراتوری عثمانی بین قرون پانزدهم تا نوزدهم بوده است. در این محوطه وسیع،سلطان ها و بارگاهشان زندگی و حکمرانی می کردند. امروزه بسیاری از کارهای هنری بدیع عثمانی از جمله مینیاتورهای نسخ قرون وسطی، لباس های سلطنتی و کلکسیون های کریستال، نقره و جواهرات در این محل به نمایش گذاشته شده است.
قرن ها مردمی با اصل و نسب و مذهب مختلف در کنار یکدیگر در این سرزمین زندگی کرده اند. اورتاکوی، دهکده ای در ساحل بوسفر، شمال استانبول نمونه خوبی از هم زیستی می باشد. در فاصله ای 100 متری می توانید یک کلیسا،یک مسجد و یک کنیسه را ببینید که این خود مدرکی دال بر تحمل و هماهنگی می باشد.
دنیای فیروزه ای
بورسا. مرکز تجارت. صنعت و توریسم و یکی از مهم تر ین شهر های ترکیه می باشد. در سال 1432 که این شهر به دست اورهان قاضی عثمانی فتح شد. تبدیل به نخستین پایتخت آنها گردید. سلاطین عثمانی در شهر مساجد زیبا و کاروانسرا و بازار ساختند تا از کاروان های ثروتمندی که از شرق و غرب به شهر می آمدند پذیرایی کنند. این شهر از سوی شورای اروپا برنده مدال افتخاری برای تلاش در حفظ تاریخ و محیط طبیعی شده است.
ناحیه چکیرگه در بورسا دارای چشمه های آب گرم بسیاری می باشد. هتل های بسیاری در این ناحیه هستند که علاوه بر آسایش، درمان پزشکی را نیز با آبهای گرم معدنی خود به ارمغان می آورند.
در نزدیکی بورسا بزرگترین مرکز اسکی ترکیه قرار دارد. اولوداغ انواع تفریحات را در میان قله های پربرف فراهم می کند. شهر ازنیک (نیکئا) در لبه شرقی دریاچه ازنیک، در جنوب ازمیت قرار دارد. این شهر در سال 316 پیش از میلاد توسط انتیگوه، یکی از ژنرال های اسکندر کبیر بنا شد و سپس به دست ژنرال دیگری به نام لیسیماکوس افتاد که آن را به نام همسرش ’نیکئا‘ نامید. بعدها شهر جزء قلمروی بیسینیا گردید و در سال 128 پیش از میلاد به روم واگذار شد. بعد از ایفای نقش مهم به عنوان یک شهر رومی، و سپس یک بیساتی، در 1078 به دستان سلجوق ها و در 1331 به دست عثمانی ها رسید. تئاتر رومی توسط امپراتور تراژان ساخته شد. در ساحل دریاچه ازنیک سنای روم قرار دارد که نخستین شورای کلیساها در سال 325 در آن برگزار شد. در مرکز شهر کلیسلای ایاصوفیه ( سنت صوفیه) قرار دارد که توسط شوراهای دیگر مورد استفاده قرار گرفته میشد. یکی از مهم ترین شوراها در سال 745 درمورد بت شکنی و نقش بت ها در پرستش بود. محل تعمید داری گنبدی در بالای تعمیدگاه است. عثمانی ها این کلیسا را تبدیل به مسجد اورهان کردند.
در قرون شانزدهم و هفدهم ازنیک مرکز تولید کاشی های نفیس بود که سهم تزئینی شایانی در مساجد و قصر های سراسر ترکیه داشتند.در این منطقه موزه ای وجود دارد که نمایشگر یافته های حفاری های اطراف است. در بین ساختمان های مهم شهر مسجد یشیل و مسافرخانه نیلوفر خاتون قرار دارد.
استان بیلجیک در جنوب شرقی ازنیک و در دره سرسبز و حاصلخیز رودخانه ساکاریا قرار دارد. در بخش قدیمی شهر آرامگاه شیخ عدبالی قرار دارد که نقش مهمی را در تاسیس امپراتوری عثمانی داشته است. هر سپتامبر مراسم بزرگداشت و جشنواره فرهنگی به افتخار وی در این محل برگزار می شود. مسجد اورهان قاضی در نزدیکی مقبره وی قرار دارد.
در میان درختان بید متعدد که نام سوعوت (درخت بید) از آنها گرفته شده است، تغییر مسیر برای دیدن آن ارزش دارد. ترک های کایی ابتدا در اینجا اقامت کردند و مقبره رهبرشان ارطغرل قاضی در این شهر است. در سپتامبر مراسم بزرگداشتی به یاد او برگزار می شود. دیگر جاذبه های توریستی شامل مجسمه های بالاتنه به اندازه واقعی از اشخاص مشهور تاریخ ترکیه و موزه نژادشناسی که تاریخ ترکیه را با نمایش خود دنبال می کند می باشد.
