جنینی تلفیق شده از انسان و میمون توسط دانشمندان ساخته شد
دانشمندان با موفقیت یک هایبرید(دورگه) ساختند: ترکیب سلولهای انسان و میمون، توسط طبیعت به تنهایی که در یک سلول دارای حیات باشند قابل تصور نبوده است.
علیرغم اینکه تحقیقات در مورد گونه‌های ترکیبیِ انسان-حیوان، تاریخچه بحث‌برانگیزی و طولانی را دارد، در سال‌های اخیر محققان به دنبال ارگانیسم‌های هایبرید بوده‌اند که سبب پیشرفت قابل توجهی در زمینه‌هایی همچون پزشکی ترمیمی(Regenerative medicine) شده است.
برای مثال،
اگر ما قادر به رشد اعضای بدن انسان در بافت خوک باشیم، آنگاه می‌توان چالش کمبود عضو که به قیمت جان انسان‌ها تمام می‌شود را حل کرد.
در این راستا، گروهی از متخصصان ژنتیک با سرپرستی Juan Carlos Izpisua Belmonte از موسسه Salk در کالیفرنیا، سال 2017 با ایجاد اولین جنین هایبریدِ انسان-خوک که قابلیت پیوندزدن به انسان از حیوانات را در ظرف مدت یک روز داشت، سرتیتر خبرها شده بودند.
همانطور که این تحقیق در حال پیشرفت بود، آزمایشاتِ مشابهی با هایبریدِ انسان-گوسفند نیز اجرا شد که میزان موفقیت یکپارچه‌سازی سلولهای انسانی بسیار پایین بود و دلیل آن عدم سازگاریِ بیولوژی بین انسان و خوک در سطح ملکولی عنوان شد.
تلاشی دوباره توسط Izpisua Belmonte با تیمی به سرپرستی Weizhi Ji از دانشگاه علم و تکنولوژی Kunming در چین انجام شد، که آزمایش‌های جدیدی با جنین میمون‌های ماکاک(macaque monkey) انجام شد که آنها را به سلولهای بنیادیِ انسان تزریق کردند تا میزان همزیستی آنها را بسنجند.
در هر بلاستوسیستیسِ میمون (monkey blastocysts) که مطالعه شد، 25 hEPSCs تزریق شد_ شکلی از سلول بنیادی با توانایی مشارکت هم در جنین و هم در بافت‌های اطراف که رشدش را پشتیبانی می‌کند.
محققان با استفاده از روش fluorescent tagging قادر بودند تا سلولهای انسان در 132 جنینِ ماکاک که با موفقیت یکپارچه‌سازی شده بودند را مشاهده کنند که بعد از 10 روز 103 مورد از این جنین‌های هایبرید هنوز زنده بودند و رشد می‌کردند.
البته نرخ بقا پس از روزِ 19 کاهش یافت بطوریکه فقط 3 هایبرید هنوز زنده بودند.
با اینحال نتایجِ کلی، موفقیت بیشتری نسبت به هایبریدِ انسان-خوک داشت.
همچنین دنباله ژنتیکی سلولهای blastocyst با استفاده از تکنیکی که transcriptome analysis نامیده می‌شود، سرنخ‌های جدیدی را درباره ارتباطات سلولیِ درون هایبریدها داد که توانست فهم ما در مورد چگونگی ساختِ موفقیت‌آمیزِ یک هایبرید که بخشی از آن انسان است را گسترش دهد.
"از طریق این آنالیزها، در سلولهای هایبرید، برخی از مسیرهای ارتباطی که یا جدید بودند و یا تقویت شده بودند شناسایی شد." _Izpisua Belmonte
"فهم اینکه کدام مسیرها در ارتباط سلولهای هایبریدی درگیر هستند به ما این اجازه را می‌دهد تا احتمالِ ارتباط را بیشتر و کارایی هایبرید در گونه‌های میزبان که از نظر فرگشتی بدور از انسان هستند را افزایش دهیم."
درحالیکه Izpisua Belmonte و تیمش تاکید کردند که تحقیقات "با بیشترین توجه به ملاحظاتِ اخلاقی و هماهنگی با سازمان‌های نظارتی انجام شده است."، برخی پیشنهاد می‌کنند که این آزمایش‌ها احتمالا در چین انجام شده است تا جواز کار را بگیرند که احتمالا در جای دیگری نمی‌توانستند بگیرند.
در این مورد، تمام جنینها در 20 روزگی معدوم شدند با اینحال سوالی که وجود دارد این است که
اگر ارگانیسم‌های جنین کمی بیشتر زنده بمانند چه اتفاقی رخ می‌دهد، آیا بالقوه سیستم عصبی توسعه پیدا می‌کند و یا حتی جنبه‌هایی از آگاهی یا احساسات پدید می‌آید یا خیر.
"تحقیقِ جدید معمولا مرزهای موجودی که در مورد اخلاق وجود دارد را به عقب می‌راند و این تحقیق مجزای از این مطلب نیست."_Henry T. Greely و Nita A. Farahan.
نویسنده. ETER DOCKRILL
مترجم:Cortexiphan
تاریخ انتشار:15 APRIL 2021____ـ1400/01/26
لینک خبر
If you could cross a monkey with a human, what might that creature tell us? We are beginning to find out.
www.sciencealert.com
fa.m.wikipedia.org
نیک بوستروم، فیلسوف سوئدی معتقد است یکی از این گزاره‌ها درست است:
www.quantamagazine.org
