behnam behdadiyan
Registered User
دلپیرو در گذر زمان!
-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
عکس های جالب فوتبالی
- شروع کننده موضوع behnam behdadiyan
- تاریخ شروع
دلپیرو در گذر زمان!
behnam behdadiyan
Registered User
از دیگر اثرات سفر بکام به چین!
دیوید بکام در جریان دیدارش از کشور چین که به دعوت فدراسیون فوتبال این کشور بود، در مراسم سخنرانی خود در دانشگاه Peking خالکوبی جدید خود را نیز به نمایش گذاشت؛ او 5 روز را در این کشور سپری کرد و این عکس در روز 24 مارس گرفته شده است.
این معنی خالکوبی اوست:
"مرگ و زندگی توسط سرنوشت تعیین و ثروت و مقام در بهشت مقرر شده است. "
"Life and death are determined by fate, rank and riches decreed by Heaven."
messi2011
Registered User
روزی که سانتیاگو به تشویق این مرد پرداخت
نوامبر سال 2005
نوامبر سال 2005
messi2011
Registered User
گل تماشایی رونالدینیو به ویارئال با کنترل دیدنی توپ با سینه و برگردان استثنایی که هیچ وقت از یادم نمیره!
جمله رونالدینیو بعد از به ثمر راندن این گل زیبا:«من از زمان کودکي هميشه خواب به ثمر رسيدن گل اين چنيني را مي ديدم، هيچ گاه اين گل را فراموش نخواهم کرد.»
جمله رونالدینیو بعد از به ثمر راندن این گل زیبا:«من از زمان کودکي هميشه خواب به ثمر رسيدن گل اين چنيني را مي ديدم، هيچ گاه اين گل را فراموش نخواهم کرد.»
alonzo morning
Registered User
- تاریخ عضویت
- 1 فوریه 2013
- نوشته‌ها
- 764
- لایک‌ها
- 255
هر دوتاشون با کلاس واقا و به معناي واقعي اسطوره بودن
کاش باجو هم پنالتي رو گل ميکرد و قهرمان دنيا ميشد!
کاش باجو هم پنالتي رو گل ميکرد و قهرمان دنيا ميشد!
behnam behdadiyan
Registered User
فینال جادویی 99 در نیوکمپ...
فینالی که بایرن خیلی زود با ضربه کاشته ماریو باسلر، پسر همیشه بد فوتبال آلمان، پیش افتاد.
فینالی که بایرن موقعیت های گلزنی فراوانی در آن داشت و حتی دوبار تیر دروازه یونایتد را به لرزه در آورد.
فینالی که می توانست کلکسیون افتخارات لوتار ماتئوس را کامل کند، ولی در عوض خوشحالی وصف ناپذیر شاگردان خلف الکس فرگوسن، بالا و پایین پریدن های پیتر اشمایکل بزرگ، گریه های اولیور کان کبیر، مشت ها و فریاد ها و اشک های کودکانه ساموئل کوفور، بهت ماتئوس، کمر خمیده میشائیل تارنات و سکوت معنا دار اوتمار هیتسفیلد بزرگ را بر خاطره ها گذاشت.
اولین جمله سر الکس فرگوسن کامل ترین شرح بر این جادو بود، جمله ای که نمی توان آن را ترجمه کرد! :
"Football, bloody hell"
فینالی که بایرن خیلی زود با ضربه کاشته ماریو باسلر، پسر همیشه بد فوتبال آلمان، پیش افتاد.
فینالی که بایرن موقعیت های گلزنی فراوانی در آن داشت و حتی دوبار تیر دروازه یونایتد را به لرزه در آورد.
فینالی که می توانست کلکسیون افتخارات لوتار ماتئوس را کامل کند، ولی در عوض خوشحالی وصف ناپذیر شاگردان خلف الکس فرگوسن، بالا و پایین پریدن های پیتر اشمایکل بزرگ، گریه های اولیور کان کبیر، مشت ها و فریاد ها و اشک های کودکانه ساموئل کوفور، بهت ماتئوس، کمر خمیده میشائیل تارنات و سکوت معنا دار اوتمار هیتسفیلد بزرگ را بر خاطره ها گذاشت.
اولین جمله سر الکس فرگوسن کامل ترین شرح بر این جادو بود، جمله ای که نمی توان آن را ترجمه کرد! :
"Football, bloody hell"
messi2011
Registered User
قیافه رونالدینهو خیلی بامزس
دادا خوب نصف کاریکاتور های جهان فوتبال رو هم برای رونالدینیو ساختن:دی
ولی اون زمان که تو اوج بود واقعا عاشق بازی هاش بودم
behnam behdadiyan
Registered User
تیم هایی که می توانستند دنیا را به لرزه درآورند اما...(1)
اسپانیا:
والنسیا:
غولی در مستایا خواب راحت را از رئال و بارسا گرفته است.
والنسیای آن دوران با حضور بازیکنانی مانند سانتیاگو کانیزارس، آمِدئو کاربونی، روبرتو آیالا، کیلی گونزالس، روبن باراخا، پابلو آیمار، آنگولو، جرارد لوپز، هافبک خلاق و خوش استیلی مثل گایزکا مِندیِتا و یک ماشین گلزنی به نام کلودیو لوپز دو سال پیاپی به فینال لیگ قهرمانان رسید ولی در هر دو بار مغلوب رئال و بایرن شد تا ستارگانش سودای کوچ را در سر بپرورانند.
گریه های سانتیگو کانیزارس و دلداری های اولی کان در اذهان باقی مانده است.
دپورتیوو لاکرونیا:
اما همیشه وقتی پای غول ها در میان باشد، همیشه غول کشی هم هست، غول کش آن دوران اسپانیا و در مقاطعی حتی اروپا، دپورتیوو لاکرونیا بود.
تیمی که با مربیگری خاویر ایرورتا فوتبالی جسورانه بازی می کرد و با بازیکنانی نسبتاً گمنام مثل خوان کارلوس والرون، روی ماکای و دیه گو تریستان شگفتی ساز می شدند.
در فصل 2002/03، دپورتیوو که با بایرن مونیخي همگروه شد که با خرید های بزرگش (بالاک، دایسلر، لوسیو، روبرت کواچ و زی روبرتو) و قهرمانی در جام چهار جانبه رئال و خراب کردن جشن آنها (به مناسبت جشن صدمین سالگرد تأسیس باشگاه رئال با حضور بایرن، رئال، لیورپول و میلان) مدعی اول قهرمانی لیگ قهرمانان بود و با پیروزی های رفت و برگشت مقابل این تیم زمینه ساز چهارم شدن آنان در گروه شد!
فصل قبل از آن همین کار را با شاگردان الکس فرگوسن کردند و منچستر یونایتد مدعی را در هر دو دیدار بردند و از دور دوم گروهی حذف کردند و پس از آن در یکی از استثنایی ترین بازی های حذفی لیگ قهرمانان در فصل 2003/04، در حالی که در دیدار رفت چهار بر یک مغلوب میلان، غول قدرتمند ایتالیایی ها شده بودند، در دیدار برگشت چهار بر صفر این تیم را در هم کوبيدند و به نیمه نهایی رسیدند.
رئال سوسیه داد:
در این بین می توان از رئال سوسیه داد نیز صحبت کرد. تیمی که با پدیده هایی همچون ژابی آلونسو و دی پدرو در بین تیم های بالانشین لالیگا برای خود نامی دست و پا کرد و با زوج خط حمله خود متشکل از نیهات قهوه چی و دارکو کواسویچ موی دماغ بزرگانی همچون رئال و بارسا شده بود.
اسپانیا:
والنسیا:
غولی در مستایا خواب راحت را از رئال و بارسا گرفته است.
والنسیای آن دوران با حضور بازیکنانی مانند سانتیاگو کانیزارس، آمِدئو کاربونی، روبرتو آیالا، کیلی گونزالس، روبن باراخا، پابلو آیمار، آنگولو، جرارد لوپز، هافبک خلاق و خوش استیلی مثل گایزکا مِندیِتا و یک ماشین گلزنی به نام کلودیو لوپز دو سال پیاپی به فینال لیگ قهرمانان رسید ولی در هر دو بار مغلوب رئال و بایرن شد تا ستارگانش سودای کوچ را در سر بپرورانند.
گریه های سانتیگو کانیزارس و دلداری های اولی کان در اذهان باقی مانده است.
دپورتیوو لاکرونیا:
اما همیشه وقتی پای غول ها در میان باشد، همیشه غول کشی هم هست، غول کش آن دوران اسپانیا و در مقاطعی حتی اروپا، دپورتیوو لاکرونیا بود.
تیمی که با مربیگری خاویر ایرورتا فوتبالی جسورانه بازی می کرد و با بازیکنانی نسبتاً گمنام مثل خوان کارلوس والرون، روی ماکای و دیه گو تریستان شگفتی ساز می شدند.
در فصل 2002/03، دپورتیوو که با بایرن مونیخي همگروه شد که با خرید های بزرگش (بالاک، دایسلر، لوسیو، روبرت کواچ و زی روبرتو) و قهرمانی در جام چهار جانبه رئال و خراب کردن جشن آنها (به مناسبت جشن صدمین سالگرد تأسیس باشگاه رئال با حضور بایرن، رئال، لیورپول و میلان) مدعی اول قهرمانی لیگ قهرمانان بود و با پیروزی های رفت و برگشت مقابل این تیم زمینه ساز چهارم شدن آنان در گروه شد!
فصل قبل از آن همین کار را با شاگردان الکس فرگوسن کردند و منچستر یونایتد مدعی را در هر دو دیدار بردند و از دور دوم گروهی حذف کردند و پس از آن در یکی از استثنایی ترین بازی های حذفی لیگ قهرمانان در فصل 2003/04، در حالی که در دیدار رفت چهار بر یک مغلوب میلان، غول قدرتمند ایتالیایی ها شده بودند، در دیدار برگشت چهار بر صفر این تیم را در هم کوبيدند و به نیمه نهایی رسیدند.
رئال سوسیه داد:
در این بین می توان از رئال سوسیه داد نیز صحبت کرد. تیمی که با پدیده هایی همچون ژابی آلونسو و دی پدرو در بین تیم های بالانشین لالیگا برای خود نامی دست و پا کرد و با زوج خط حمله خود متشکل از نیهات قهوه چی و دارکو کواسویچ موی دماغ بزرگانی همچون رئال و بارسا شده بود.
والنسیای کوپر بی نظیر بود، دوبار پیاپی به فینال چمپیونز لیگ رسید اما دستش به جام نرسید
کاربونی، انگلوما، پلگرینی، لوپز، آدرین ایلی، کیلی گنزالز،داوید آلبلدا، جرارد لوپز، روبرتو آیالا، کلودیو لوپز، گیگی مندیتا، عالی بودند، غول کشی میکردند.
منچستر و بارسلونای پر ستاره و آماده رو حذف کردند.
کاربونی، انگلوما، پلگرینی، لوپز، آدرین ایلی، کیلی گنزالز،داوید آلبلدا، جرارد لوپز، روبرتو آیالا، کلودیو لوپز، گیگی مندیتا، عالی بودند، غول کشی میکردند.
منچستر و بارسلونای پر ستاره و آماده رو حذف کردند.
Last edited:
والنسیای لوپز یا هکتور کوپر ؟
behnam behdadiyan
Registered User
تیم هایی که می توانستند دنیا را به لرزه درآورند اما...(2)
ایتالیا
لاتزیو
لاتزیو تیم عجیبی بود.
شاید اگر ستارگانی که طی چند فصل به این تیم آمدند و رفتند را در یک تیم جمع کنیم یکی از قدرتمند ترین تیم های تاريخ را ببینیم.
آنجلو پروتزی، الساندرو نستا، فرناندو کوتو، یاپ استام، ماتیاس آلمیدا، خوان سباستین ورون، سینیشا میهایلوویچ، گایزکا مندیتا، مارچلو سالاس، پاول ندود، انریکو کیه زا، توماسو روکی، استفانو فیوره، سیمونه اینزاگی، کریستین ویری، کلودیو لوپز و هرنان کرسپو ستاره هایی بودند که سرجیو کرانیوتی در اختیار اسون گوران اریکسون و بعدتر روبرتو مانچینی جوان قرار داد و ابتدا یک قهرمانی در آخرین سال برگزاری جام در جام اروپا و سپس یک قهرمانی در سری آ کسب کرد و پس از آن دوران افولش شروع شد، دربی دلا کاپیتاله با رم و شکست پنج بر یک مقابل دشمن دیرینه و اشک های نستای جوان و گلزنی های ورون از نقطه کرنر برابر لیدز یونایتد در لیگ قهرمانان از جمله خاطرات باقی مانده از بیانکوچلستی است.
رم
اما آسمان رم همیشه فیروزه ای نبود و جالوروسی و تیفوسی ها نه تنها آسمان رم را زرد و قرمز می کردند، که اجازه سلطه بی چون و چرا را از یووه و میلان هم می گرفتند، تیم رم که دورانی طلایی با هدایت فابیو کاپلو و ستارگانی مثل مارکو دل وکیو، هواپیمای تک نفره وینچنتزو مونتلا، امرسون جنگنده، مارکوس کافو سریع السیر، آلدایر، والتر ساموئل خشن، دامیانو تومازی با موهای فرفری اش، لوپاتلی دروازه بان تیمش با شماره های عجیب و غریبش و از همه مهم تر کاپیتانی افسانه ای به نام فرنچسکو توتی، گلادیتوری وفادار به دروازه های رم با گل هایی مدهوش کننده فوتبالی جذاب ارائه می داد ولی لوچیانو اسپالتی و رانیری نتوانستند شکوه آن دوران را به این تیم بازگردانند.
فیورنتینا
اما شاید بنفش پوشان فلورانس یکی از محبوب ترین تیم های تاریخ باشند.
تیمی با بازیکنان دوست داشتنی، نامی خوش آهنگ، شهری زیبا و در مقاطعی بسیار قدرتمند.
در دورانی که فرانچسکو تولدوی جوان، یورگن هاینریش بلوند، روی کاستای خرافاتی ولی همه کاره، توریچلی متعصب، اشتفان افنبرگ و از همه مهم تر گلزنی تمام عیار و جذاب به نام گابریل باتیستوتا نتوانستند برای این تیم تاریخ سازی کنند و سقوط بهت برانگیز فیورنتینا به سری بی و در سال های بعد ورشکستگی اش رویای هوادارانش را نیمه کاره گذاشت.
پاس گل های بی شمار افنبرگ، گل های زیبای باتیستوتا و خوشحالی های جالبش پس از گل از خاطرات فراموش نشدنی عصر طلایی سری آ به حساب می آید.
پارما
و در نهایت پارما که با ستارگان زیادی را به فوتبال ایتالیا و جهان معرفی کرد اما تنها یک جام یوفا در سال 1999 حاصل زحمات این تیم دوست داشتنی بود.
بوفون جوان، فابیو کاناوارو که بهترین دوران فوتبالش را در این تیم گذراند، لیلیان تورام که بهترین مدافع راست آن دوران بود، نستور سنسینی، خوان سباستین ورون، هرنان کرسپو و آبل بالبوی آرژانتینی، فاستینو آسپریلا مهاجم تند و تیز فوتبال کلمبیا، دینو باجوی متعصب، آلن بغوسیان و انریکو کیه زا یک تیم قدرتمند ساخته بودند اما پارما با فروش ستارگانش هرگز آن پارمای قدرتمند نشد.
ایتالیا
لاتزیو
لاتزیو تیم عجیبی بود.
شاید اگر ستارگانی که طی چند فصل به این تیم آمدند و رفتند را در یک تیم جمع کنیم یکی از قدرتمند ترین تیم های تاريخ را ببینیم.
آنجلو پروتزی، الساندرو نستا، فرناندو کوتو، یاپ استام، ماتیاس آلمیدا، خوان سباستین ورون، سینیشا میهایلوویچ، گایزکا مندیتا، مارچلو سالاس، پاول ندود، انریکو کیه زا، توماسو روکی، استفانو فیوره، سیمونه اینزاگی، کریستین ویری، کلودیو لوپز و هرنان کرسپو ستاره هایی بودند که سرجیو کرانیوتی در اختیار اسون گوران اریکسون و بعدتر روبرتو مانچینی جوان قرار داد و ابتدا یک قهرمانی در آخرین سال برگزاری جام در جام اروپا و سپس یک قهرمانی در سری آ کسب کرد و پس از آن دوران افولش شروع شد، دربی دلا کاپیتاله با رم و شکست پنج بر یک مقابل دشمن دیرینه و اشک های نستای جوان و گلزنی های ورون از نقطه کرنر برابر لیدز یونایتد در لیگ قهرمانان از جمله خاطرات باقی مانده از بیانکوچلستی است.
اما آسمان رم همیشه فیروزه ای نبود و جالوروسی و تیفوسی ها نه تنها آسمان رم را زرد و قرمز می کردند، که اجازه سلطه بی چون و چرا را از یووه و میلان هم می گرفتند، تیم رم که دورانی طلایی با هدایت فابیو کاپلو و ستارگانی مثل مارکو دل وکیو، هواپیمای تک نفره وینچنتزو مونتلا، امرسون جنگنده، مارکوس کافو سریع السیر، آلدایر، والتر ساموئل خشن، دامیانو تومازی با موهای فرفری اش، لوپاتلی دروازه بان تیمش با شماره های عجیب و غریبش و از همه مهم تر کاپیتانی افسانه ای به نام فرنچسکو توتی، گلادیتوری وفادار به دروازه های رم با گل هایی مدهوش کننده فوتبالی جذاب ارائه می داد ولی لوچیانو اسپالتی و رانیری نتوانستند شکوه آن دوران را به این تیم بازگردانند.
فیورنتینا
اما شاید بنفش پوشان فلورانس یکی از محبوب ترین تیم های تاریخ باشند.
تیمی با بازیکنان دوست داشتنی، نامی خوش آهنگ، شهری زیبا و در مقاطعی بسیار قدرتمند.
در دورانی که فرانچسکو تولدوی جوان، یورگن هاینریش بلوند، روی کاستای خرافاتی ولی همه کاره، توریچلی متعصب، اشتفان افنبرگ و از همه مهم تر گلزنی تمام عیار و جذاب به نام گابریل باتیستوتا نتوانستند برای این تیم تاریخ سازی کنند و سقوط بهت برانگیز فیورنتینا به سری بی و در سال های بعد ورشکستگی اش رویای هوادارانش را نیمه کاره گذاشت.
پاس گل های بی شمار افنبرگ، گل های زیبای باتیستوتا و خوشحالی های جالبش پس از گل از خاطرات فراموش نشدنی عصر طلایی سری آ به حساب می آید.
و در نهایت پارما که با ستارگان زیادی را به فوتبال ایتالیا و جهان معرفی کرد اما تنها یک جام یوفا در سال 1999 حاصل زحمات این تیم دوست داشتنی بود.
بوفون جوان، فابیو کاناوارو که بهترین دوران فوتبالش را در این تیم گذراند، لیلیان تورام که بهترین مدافع راست آن دوران بود، نستور سنسینی، خوان سباستین ورون، هرنان کرسپو و آبل بالبوی آرژانتینی، فاستینو آسپریلا مهاجم تند و تیز فوتبال کلمبیا، دینو باجوی متعصب، آلن بغوسیان و انریکو کیه زا یک تیم قدرتمند ساخته بودند اما پارما با فروش ستارگانش هرگز آن پارمای قدرتمند نشد.
behnam behdadiyan
Registered User
تیم هایی که می توانستند دنیا را به لرزه درآورند اما...(پایانی)
انگلیس
آرسنال
در لندن پروفسوری هنرمند و خوش فکر، تیمی را پایه ریزی می کرد که مایه تحسین همه دنیا بود.
آرسنالی بسیار قدرتمند، جذاب و دوست داشتنی. آرسن ونگر، تئوریسن بزرگ دنیای فوتبال و استاد مسلم بیرون کشیدن نهفته ترین استعدادها از دور افتاده ترین مکان ها.
دیوید سیمن و بعد ها ینس لمن سنگربانان او بودند، اشلی کول و سول کمپل انگلیسی، گیلبرتو سیلوا، فردریک لیونبرگ سوئدی، نابغه هلندی و استاد پاس های کات دار دنیس برگ کمپ، روبر پیرس شگفت انگیز، پاتریک ویرای همه کاره، سسک فابرگاس نوجوان و مهاجمی فضایی با گل ها و حرکاتی وصف ناپذیر، تیری آنری بزرگ، تیم رویایی او را تشکیل داده بودند که بسیاری از مربیان دنیا در حسرت داشتن یکی از آن بازیکنان می سوختند.
آرسنال در جزیره هم پای منچستر می جنگید اما در اروپا شانس یاری شان نمی کرد و هرگز نتوانستند به آنچه لایقش بودند دست پیدا کنند، تقابل های پیاپی با غول هایی مثل میلان، رئال، اینتر، بایرن و بارسا، بازی های زیبا و نتایج نزدیک و گاهی شرم آور آن ها را از تقلای جام های اروپایی خسته کرد تا ستارگانش برای به دست آوردن افتخار اروپایی، عطای وفا را به لقایش ببخشند.
لیورپول
در دنیای فوتبال شگفتی هایی مانند فینال 99 بسیار کم به وقوع می پیوندند، اما دو فینال جادویی دیگر عصر طلایی فوتبال را دشمن دیرینه منچستر یونایتد رقم زد، قرمز های بندر لیورپول با بازیکنانی مثل کریس کرکلند، آبل ژاویر، مارکوس بابل، استفان هنچوز سوئیسی، سامی هوپیا، پاتریک برگر، دتمار هامان، دنی مورفی، استیون جرارد جوان، ولادیمیر اسمیچر، نیکلاس آنلکا، میلان باروش، رابی فاولر همیشه دردسر ساز، مایکل اوون و امیل هسکی به فینال جام یوفا در وست فالن دورتموند رسیدند و رو در روی دپورتیوو آلاوز شگفتی ساز قرار گرفتند که با بازیکنانی مثل کاسمین کونترا، یوردی کرایف (فرزند یوهان کرایف بزرگ) و خاوی مورنو خود را تا فینال بالا کشیده بودند.
بازی زیبا، تهاجمی و غیر قابل پیش بینی از هر دو تیم، که در پایان 90 دقیقه با نتیجه باور نکردنی چهار بر چهار به پایان رسید و درنهایت در آخرین لحظات نفس گیر گل طلایی دِلفی گِلی بازیکن آلاوز به اشتباه دروازه خودی را باز کرد تا مرسی ساید نشین ها با پیروزی از زمین خارج شوند. در سال 2005 با اضافه شدن یرزی دودک، جیمی کاراگر، ژابی آلونسو، یان آرنه ریسه، هری کیول و جبرئیل سیسه و استیون جراردی که دیگر تبدیل به ***** بزرگ شده بود و مربیگری رافائل بنیتز، در دیگر فینال معجزه آسای فوتبال برابر میلان پر قدرت قرار گرفت، میلان با گل ثانیه پنجاهم مالدینی و گل های زیبای هرنان کرسپوی آرژانتینی نیمه اول را سه بر صفر برد تا خیالش از قهرمانی آسوده باشد، اما در نیمه دوم و با به میدان آمدن دتمار هامان با تجربه و در دوازده دقیقه طوفانی و با گل های ژابی آلونسو، استیون جرارد و ولادیمیر اسمیچر لیورپول به بازی برگشت و در نهایت در ضربات پنالتی میلان شوک زده و کارلو آنچلوتی مغرور را با تمام ستارگانش در استادیوم آتاتورک استانبول دفن کرد.
آلمان
بروسیا دورتمند
بروسیا دورتموند هم از آن دست تیم های دوست داشتنی اروپا بود.
تیمی که با لباس های زرد، استادیومی بی نظیر (سر الکس فرگوسن زمانی گفته بود: من اگر جای رؤسای یوفا بودم فینال لیگ قهرمانان را هر سال در وست فالن برگزار می کردم، این استادیوم خارق العاده است) و فوتبال رو به جلوی‌شان، شانه به شانه بزرگان اروپا می زدند، با مربیگری ماتیاس سامر جوان و بازیکنان و ستارگانی همچون ینس لمن، یورگن هاینریش، اشتفان رویتر، کریستوف متزلدر، ده ده برزیلی، اوانیلسون، لارس ریکن، سباستین کل، هایکو هرلیش، توماس روسیچکی جوان، یان کولر بلند قامت و مارسیو آموروسوی گلزن در دور دوم گروهی لیگ قهرمانان 2001/02 موی دماغ رئال و میلان پر مهره شده بودند و اگر گل مساوی که رونالدوی برزیلی در ثانیه های پایانی بازی با رئال به ثمر رسانده بود، نبود، دورتموند با پیروزی که در روز آخر در سن سیرو برابر میلان به دست آورده بود با 10 امتیاز حذف نمی شد!
صحنه هایی از قهرمانی آنها در سال 97 با هیتسفیلد بزرگ برابر یوونتوس در مونیخ و گلزنی لارس ریکن تنها ثانیه هایی بعد از ورودش به زمین از جمله اولین تصاویر ذهنی ما از لیگ قهرمانان است.
بایرلورکوزن
در فصل 2001/02 تیم دیگری از آلمان بود که با بازیکنانی گمنام شگفتی ساز شد.
بایرلورکوزن با مربیگری کلاوس تاپ مولر و بازیکنانی همانند هانس یورگ بوت، لوسیو، کارستن راملو، دیه گو رودولفو پلاسنته، ییلدارای باشتورک، زولتان سبسکن، اولیور نویویل، روبرت کواچ، دیمیتار برباتوف و پدیده و ***** نو ظهور به نام میشائیل بالاک در عین نا باوری از گروه شش لیگ قهرمانان همراه با بارسلونا و بالاتر از لیون صعود کردند و در دور بعد گروهی با حذف آرسنال و یوونتوس از گروه مرگ همراه دپورتیوو لاکرونیا صعود کردند و در مسیر دشوارشان تا فینال به لیورپولی که به گل نخوردن شهره بود چهار گل زدند و در نیمه نهایی منچستر یونایتد را ناکام گذاشتند.
اما در فینال اسیر جادوی کهکشان رئال مادرید و درخشش زیدان و آن گل فرا بشری اش شدند تا شروعی باشد بر سریال نایب قهرمانی های میشائیل بالاک.
انگلیس
آرسنال
در لندن پروفسوری هنرمند و خوش فکر، تیمی را پایه ریزی می کرد که مایه تحسین همه دنیا بود.
آرسنالی بسیار قدرتمند، جذاب و دوست داشتنی. آرسن ونگر، تئوریسن بزرگ دنیای فوتبال و استاد مسلم بیرون کشیدن نهفته ترین استعدادها از دور افتاده ترین مکان ها.
دیوید سیمن و بعد ها ینس لمن سنگربانان او بودند، اشلی کول و سول کمپل انگلیسی، گیلبرتو سیلوا، فردریک لیونبرگ سوئدی، نابغه هلندی و استاد پاس های کات دار دنیس برگ کمپ، روبر پیرس شگفت انگیز، پاتریک ویرای همه کاره، سسک فابرگاس نوجوان و مهاجمی فضایی با گل ها و حرکاتی وصف ناپذیر، تیری آنری بزرگ، تیم رویایی او را تشکیل داده بودند که بسیاری از مربیان دنیا در حسرت داشتن یکی از آن بازیکنان می سوختند.
آرسنال در جزیره هم پای منچستر می جنگید اما در اروپا شانس یاری شان نمی کرد و هرگز نتوانستند به آنچه لایقش بودند دست پیدا کنند، تقابل های پیاپی با غول هایی مثل میلان، رئال، اینتر، بایرن و بارسا، بازی های زیبا و نتایج نزدیک و گاهی شرم آور آن ها را از تقلای جام های اروپایی خسته کرد تا ستارگانش برای به دست آوردن افتخار اروپایی، عطای وفا را به لقایش ببخشند.
لیورپول
در دنیای فوتبال شگفتی هایی مانند فینال 99 بسیار کم به وقوع می پیوندند، اما دو فینال جادویی دیگر عصر طلایی فوتبال را دشمن دیرینه منچستر یونایتد رقم زد، قرمز های بندر لیورپول با بازیکنانی مثل کریس کرکلند، آبل ژاویر، مارکوس بابل، استفان هنچوز سوئیسی، سامی هوپیا، پاتریک برگر، دتمار هامان، دنی مورفی، استیون جرارد جوان، ولادیمیر اسمیچر، نیکلاس آنلکا، میلان باروش، رابی فاولر همیشه دردسر ساز، مایکل اوون و امیل هسکی به فینال جام یوفا در وست فالن دورتموند رسیدند و رو در روی دپورتیوو آلاوز شگفتی ساز قرار گرفتند که با بازیکنانی مثل کاسمین کونترا، یوردی کرایف (فرزند یوهان کرایف بزرگ) و خاوی مورنو خود را تا فینال بالا کشیده بودند.
بازی زیبا، تهاجمی و غیر قابل پیش بینی از هر دو تیم، که در پایان 90 دقیقه با نتیجه باور نکردنی چهار بر چهار به پایان رسید و درنهایت در آخرین لحظات نفس گیر گل طلایی دِلفی گِلی بازیکن آلاوز به اشتباه دروازه خودی را باز کرد تا مرسی ساید نشین ها با پیروزی از زمین خارج شوند. در سال 2005 با اضافه شدن یرزی دودک، جیمی کاراگر، ژابی آلونسو، یان آرنه ریسه، هری کیول و جبرئیل سیسه و استیون جراردی که دیگر تبدیل به ***** بزرگ شده بود و مربیگری رافائل بنیتز، در دیگر فینال معجزه آسای فوتبال برابر میلان پر قدرت قرار گرفت، میلان با گل ثانیه پنجاهم مالدینی و گل های زیبای هرنان کرسپوی آرژانتینی نیمه اول را سه بر صفر برد تا خیالش از قهرمانی آسوده باشد، اما در نیمه دوم و با به میدان آمدن دتمار هامان با تجربه و در دوازده دقیقه طوفانی و با گل های ژابی آلونسو، استیون جرارد و ولادیمیر اسمیچر لیورپول به بازی برگشت و در نهایت در ضربات پنالتی میلان شوک زده و کارلو آنچلوتی مغرور را با تمام ستارگانش در استادیوم آتاتورک استانبول دفن کرد.
آلمان
بروسیا دورتمند
بروسیا دورتموند هم از آن دست تیم های دوست داشتنی اروپا بود.
تیمی که با لباس های زرد، استادیومی بی نظیر (سر الکس فرگوسن زمانی گفته بود: من اگر جای رؤسای یوفا بودم فینال لیگ قهرمانان را هر سال در وست فالن برگزار می کردم، این استادیوم خارق العاده است) و فوتبال رو به جلوی‌شان، شانه به شانه بزرگان اروپا می زدند، با مربیگری ماتیاس سامر جوان و بازیکنان و ستارگانی همچون ینس لمن، یورگن هاینریش، اشتفان رویتر، کریستوف متزلدر، ده ده برزیلی، اوانیلسون، لارس ریکن، سباستین کل، هایکو هرلیش، توماس روسیچکی جوان، یان کولر بلند قامت و مارسیو آموروسوی گلزن در دور دوم گروهی لیگ قهرمانان 2001/02 موی دماغ رئال و میلان پر مهره شده بودند و اگر گل مساوی که رونالدوی برزیلی در ثانیه های پایانی بازی با رئال به ثمر رسانده بود، نبود، دورتموند با پیروزی که در روز آخر در سن سیرو برابر میلان به دست آورده بود با 10 امتیاز حذف نمی شد!
صحنه هایی از قهرمانی آنها در سال 97 با هیتسفیلد بزرگ برابر یوونتوس در مونیخ و گلزنی لارس ریکن تنها ثانیه هایی بعد از ورودش به زمین از جمله اولین تصاویر ذهنی ما از لیگ قهرمانان است.
بایرلورکوزن
در فصل 2001/02 تیم دیگری از آلمان بود که با بازیکنانی گمنام شگفتی ساز شد.
بایرلورکوزن با مربیگری کلاوس تاپ مولر و بازیکنانی همانند هانس یورگ بوت، لوسیو، کارستن راملو، دیه گو رودولفو پلاسنته، ییلدارای باشتورک، زولتان سبسکن، اولیور نویویل، روبرت کواچ، دیمیتار برباتوف و پدیده و ***** نو ظهور به نام میشائیل بالاک در عین نا باوری از گروه شش لیگ قهرمانان همراه با بارسلونا و بالاتر از لیون صعود کردند و در دور بعد گروهی با حذف آرسنال و یوونتوس از گروه مرگ همراه دپورتیوو لاکرونیا صعود کردند و در مسیر دشوارشان تا فینال به لیورپولی که به گل نخوردن شهره بود چهار گل زدند و در نیمه نهایی منچستر یونایتد را ناکام گذاشتند.
اما در فینال اسیر جادوی کهکشان رئال مادرید و درخشش زیدان و آن گل فرا بشری اش شدند تا شروعی باشد بر سریال نایب قهرمانی های میشائیل بالاک.
behnam behdadiyan
Registered User
فوتبالیست ها در کودکی چه شکلی بودن! (1)
لئو مسی
رونالدینهو
سسک فابرگاس
رافائل مارکز
تیری آنری
لئو مسی
رونالدینهو
سسک فابرگاس
رافائل مارکز
تیری آنری
behnam behdadiyan
Registered User
فوتبالیست ها در کودکی چه شکلی بودن! (2)
فان پرسی
زلاتان ابراهیموویچ
دکو
باتیسوتا
مایکل اوون
فان پرسی
زلاتان ابراهیموویچ
دکو
باتیسوتا
مایکل اوون