-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
كلوپ هواداران بروسيا دورتموند
- شروع کننده موضوع al2
- تاریخ شروع
فول مچ شو اگه گرفتی بیا بما هم بده ببینیم
گذاشتم تو همون تاپیک دانلود بازی‌ها.
خب یعنی الان 2گیگ تو گرفتی 2گیگم من بگیرم!
چه کاریه خب
اگه خودت کاملشو گرفتی هماهنگ کنم ازت بگیرم
Super Bayern
Registered User
- تاریخ عضویت
- 21 آگوست 2011
- نوشته‌ها
- 2,200
- لایک‌ها
- 2,632
گوندغان یک ساله تمدید کرد تا تابستان 2015
قراردادش تا تابستان 2015 بوده
الان تا 2016 تمدید کرده
قراردادش طوری هست که اگه فصل بعد مجدد مصدوم نشه و برای دورتموند مثمرثمر باشه و در صورت توافق طرفین مجدد تا 2018 یا بیشتر تمدید میشه
ایلکای قرارداداش را تا ژوئن 2016 تمدید کرد
کلوپ: گوندوعان می تواند در هر تیمی بازی کند
یورگن کلوپ، سرمربی طلائی پوشان بعد از کسب بردی شیرین در مرحله نیمه نهایی جام حذفی آلمان در برابر وولفسبورگ، پیرامون تمدید قرارداد ایلکای گوندوعان، هافبک خلاق دورتموندی ها به گفتگو پرداخت.
به گزارش کانون هوادارن دورتموند در ایران؛ به نقل از fussballeuropa، کلوپو در حالی که از این خبر بسیار شادمان به نظر می رسید بیان کرد:
"بسیار خوشحال هستم که ایلکای قرارداد خود را با ما تمدید کرده است. چراکه مطمئنم او این توانایی را دارد که در هر تیمی بازی کند. او قرارداد خود را به مدت یک سال تمدید کرده و هر اتفاقی می تواند در مدت این یک سال بیفتد. ایلکای دوباره به تیم ملحق می شود و مجددا همه چیز در زندگی روزمره او به وسیله فوتبال تغییر خواهد کرد. قبل از هر چیز، گوندوعان باید بتواند دوباره بعد از 9 ماه بازی نکردن به وضعیت آرمانی خود بازگردد و امیدوار هستم که در آینده قراردادی بلند مدت با ما ببندد و بتواند در فصل پیش رو نیز به تیم کمک کند."
گفتنی است خبر تمدید قرارداد ایکای گوندوعان با زرد و مشکی پوشان قبل از بازی نیمه نهایی جام حذفی توسط مدیران دورتموند اعلام شد. این در حالی بود که این بازیکن 23 ساله در این مدت پیشنهاد های بسیاری از تیم هایی همچون رئال مادرید، منچستر و بارسلونا داشت که در نهایت با رد همه این پیشنهادات، قرارداد خود را با دورتموند به مدت یک سال دیگر و تا ژوئن 2016 تمدید کرد.
tarafdari.com
Miracles
Registered User
- تاریخ عضویت
- 18 می 2010
- نوشته‌ها
- 446
- لایک‌ها
- 805
اگه مصدوم بشه چی می فروشنش؟
مسلما گوندوگان تا ابد که مصدوم نمی مونه و مثمر ثمر بودنش هم تو تیم کاملا اثبات شدست
بهتر بود یدفعه تا 2018 تمدید می کردن اینکه شرط گذاشتن نشون میده ایلکای دلش با تیم نیست و قصد رفتن داره
reza-shayer
Registered User
هیچ وقت جز بزرگان اروپا نمیشه با این بازیکنا
همین الانم جزء بزرگان اروپاس داداش
شما یکم اطلاعات فوتبالی تو آبدیت کنی میفهمی
reza-shayer
Registered User
نیست داداش. با حلوا حلوا کردن دهن ادم شیرین نمیشه. بزرگ اروپ هفت هفته مونده به اخر بوندس لیگا جام رو به بایرن نمیبازه و ... . واقعیت تلخه
دورتموند کوچیک نیست بایرن غوله
فیلسوف دیوانه، یورگن کلوپ، از نگاهی دیگر
یورگن نوربرت کلوپ، ملقب به کلوپو، که به خاطر موهایش و عینکی که برچشم می زند لقب هری پاتر فوتبال آلمان را یدک می کشد، این روزها به عنوان محبوب ترین مربی باشگاهی در جهان شناخته می شود.
فیلسوف دیوانه که اهل اشتوتگارت است، تمام دوران بازی را در ماینتس، تیمی نه چندان به یادماندنی از راین لند، گذراند. او در ابتدا مهاجم بود و سپس مدافع شد. ماینتس همیشه در دسته های پایین تر فوتبال آلمان روزگار می گذراند. اما اوضاع از زمانی عوض شد که کلوپ پس از بازنشستگی در سال 2001 مربی تیم شد. او پس از این که تیم را چند بار به آستانه صعود رساند آنها را در سال 2004 برای اولین بار به بوندس لیگا 1 آورد و سه فصل نگاهشان داشت.
در ماینتس زمانی که او باشگاه را در سال 2004 به لیگ یک آورد یک سفر پیش فصل غیرمعمولی ترتیب داد. کلوپو در اینباره می گوید:
"ما تیم را به دریاچه ای در سوئد بردیم که هیچ وسیله الکترونیکی در آن نبود. سفری 5 روزه و بدون غذا بود. بازیکنان خودشان باید غذا تامین می کردند. مربیان دیگر می گفتند فکر نمی کنی بهتر بود که بازیکنانت تمرین فوتبال می کردند؟ نه، من می خواستم تیم این را حس کند که آنها در هر چیزی دوام می آورند. کمک مربی من فکر می کرد که من احمقم. او می پرسید که می توانیم آنجا تمرین کنیم؟ گفتم نه. می توانیم آنجا بدویم؟ نه، اما می توانیم شنا کنیم و ماهی بگیریم.
"اگر زمانی یکی از آن بازیکنان را دوباره ببینم، از نیروهای ویژه ما، آنها به من می گویند که در کل آن زمان چه اتفاقی افتاده است. هر شب در آن چادرهای لعنتی، روی ریشه درخت ها دراز می کشیدیم، کسی این را فراموش نمی کند. ما باید جزیره دیگری کشف می کردیم. اول باید آتش روشن می کردیم و آب جوش می آوردیم. تمام مدت باران می بارید. فقط 5 ساعت باران نبارید. چطور می توانستند در سوئد زندگی کنند؟ خورشید را که می دیدید پشه ها را هم حس می کردید، اما اتفاقی درخشان بود. شبیه شجاع دل ها بودیم. شما می توانید حالا یک چاقو در بدن من فرو کنید، مشکلی پیش نمی آید. تیم ما تیم فوق العاده ای بود. پس از این اتفاقات ما شبیه شجاع دل ها شدیم، به بوندس لیگا صعود کردیم و با کسب عنوان یازدهم به کار خود پایان دادیم."
کلوپ که ابتدا به خاطر تحلیل های کارشناسانه اش در شبکه ZDF نام خود را بر سر زبانها انداخت، با کسب نتایج فراتر از حد انتظار با ماینتس، به عنوان گزینه ی سرمربیگری تیم های مطرح بوندس لیگایی خود را معرفی کرد.
کلوپو دو پیشنهاد از بایرن و هامبورگ دریافت کرد. او که یکی از دو گزینه ی هوینس برای تصاحب سرمربیگری بایرن بود. بعد از انتخاب کلینزمن از سوی مدیران ارشد بایرن مونیخ به عنوان سرمربی بایرن تصمیم گرفت هدایت هامبورگ را بر عهده بگیرد، اما به دلیل نپوشیدن کت و شلوار در جلسه ای که برای مذاکره با مدیران هامبورگ تدارک دیده شده، بود توسط بندر نشینان دیپورت شد تا در نهایت بعد از مدتی با پیشنهاد بروسیا دورتموند مواجه شده و فیلسوف دیوانه سر از وست فالن و سرمربیگری دورتموند در بیاورد.
یکی از نخستین کارهای او پس از ورود به وست فالن، سامان دهی به خط دفاعی تیم بود که باعث شده بود آنها در سال گذشته در بوندس لیگا سیزدهم شوند و بدترین رتبه تاریخ دورتموند را کسب کنند.
کریستین وورنس و روبرت کوواچ دو بازیکن کهنه کار از این تیم جدا شدند. وورنس با پیراهن طلایی دورتموند با فوتبال وداع کرد و کواچ نیز از وستفالن جدا شد، تا نون سوبوتیچ، ستاره جوان ماینتس و متس هوملس، دیگر پدیده جوان، به دورتموند بیایند.
کلوپ در گفتگویی گفت: "جاهایی هست که باید در آنها به روش خاصی فوتبال بازی کنید. نمی توانید از این راضی باشید که عقب بنشینید و توپ را بی هدف به جلو بفرستید. دورتموند یکی از آن جاهاست. ما می خواهیم فوتبالی بازی کنیم که مردم به یادشان بماند."
او یک بار دیگر هم گفته بود: "بردن یک بازی با نمایشی ضعیف همیشه بهتر از باخت با بازی عالی نیست. چون پیروزی حس کاذب و اشتباهی از موفقیت به انسان می دهد."
وقتی کلوپ اولین حقوقش را از باشگاه گرفت، فکر کرد مسئول پرداخت اشتباه کرده، چون مبلغی که گرفته بود کمتر از دستمزدش در ماینس بود! اما آن دوران دیگر گذشته. کسی چه کار دارد کلوپ ژولیده و آشفته است. او روزگار خوب را به باشگاهی بزرگ نظیر دورتموند برگردانده است.
کلوپ با بودجه سالیانه ۴۰ میلیون پوند تیمی با ستاره های جوان ساخت که در 5 سال اخیر در حضور بایرن مونیخ توانست دو قهرمانی و دو نایب قهرمانی در بوندسلیگا یک قهرمانی در جام حذفی یک قهرمانی در سوپر کاپ و یک نایب قهرمانی در اروپا بدست بیاورد.
او در این مورد می گوید: "پول مهم نیست، پول امکان موفقیت را افزایش می دهد، اما نمی تواند تضمین کننده موفقیت باشد. آنها می دانند که ما نمی توانیم به بازیکنان مان پول خیلی زیادی بپردازیم و این شیوه ما نیست. نمی توانیم به مانند رئال مادرید و بارسلونا به بازیکنان خود پول بپردازیم. باید با جدیت کار کنیم. ما به قدر کافی شجاعت داشتیم تا بتوانیم تصمیمات ویژه بگیریم. به عنوان مثال مدافعان ۱۸، ۱۹ ساله مثل هوملس و سوبوتیچ را به بوندس لیگا آوردیم و من فکر نمی کنم، تجربه تنها مهم ترین چیز باشد. شما باید شجاع باشید و کار خود را با جوانان آغاز کنید و ما این کار را انجام دادیم."
دیوانگی کلوپ به نوعی مرتبط با نبوغش است. نبوغ یک سرمربی بزرگ که در حال تحول فوتبال در آلمان است و بروسیا دورتموند را به اوج قله های موفقیت آلمان و اروپا بازگردانده است. کافی است که یک روز را در تجهیزات دورتموند سپری کرده و نحوه مربیگری کلوپ دراین باشگاه و برخوردهایش با بازیکنانش را ببینید. او فراتر از یک سرمربی است.
کلوپ در توصیف نحوه کار کردن تیمهایش گفته: "تیم های من جوری بازی نمی کنند که حس شود که شطرنج بازی می کنند."
جلسات تمرینی پسران طلایی، همیشه با شوی (نمایش) کلوپ آغاز می شود. شاید اگر از بیرون به ماجرا نگاه کنید، شناسایی کلوپ کمی سخت باشد؛ چون همیشه شلوارک می پوشد و با همان لباسهایی که بازیکنانش برتن می کنند، سرجلسه تمرینی حاضر می شود ولی کلاه او و رفتارهایش است که او را از سایرین متمایز می کند. در ۵ دقیقه ابتدایی جلسات تمرینی دورتموند، همه منتظر شوخی های سرمربی تیم هستند؛ حتی ممکن است این شو، پرت کردن توپ به سمت بازیکنان تیم و یا دنبال یک توپ جمع کن دویدن، باشد.
ولی روتین همین است. یک روز نیست که تمرینات دورتموند بدون شوخی و خنده سرمربی تیم شروع نشود. به جز در روز بعد از مسابقات تیم که او دقایق ابتدایی جلسات تمرینی را به مرور اخبار رسانه ها در مورد زمین چمن و مسائل مرتبط با بازی می گذراند.
کلوپ همیشه تمرینات تیمش را با در دست داشتن یک یا دو توپ زیر بغلش هدایت می کند و زمانی که این توپ ها در آغوش او نیستند، مشخص است که او برای صحبت با یکی دو تا از فوتبالیست هایش به طور خاص و یا ارائه درس های ویژه ای مشغول شده است. او برای صحبت بازیکنانش، دست هایش را روی شانه های آنها قرار می دهد. خودِ کلوپو در صحبت هایی می گوید: "من روزانه بیش از ۱۰۰ تصمیم می گیرم!"
همیشه این کلوپ است که قبل از آغاز جلسات تمرینی تیمش، صحبت ابتدایی را انجام می دهد و درصورت لزوم بازیکنانش را به دو تیم تقسیم می کند و تمرینات تیم را از کنار یکی از دو دروازه تماشا می کند. او همیشه از یک گوشه به تماشای عملکرد شاگردانش می ایستد و در صورت نیاز با چهره ای مملو از انرژی اشتباهات بازیکنانش را یادآوری می کند و در طول جلسات تمرینی بازیکنانش را از شدت خنده روی زمین می اندازد.
بار سنگین تمرینات با توپ، همیشه بر دوش زلیکو بوواچ، دستیار دوم اوست. فلسفه کلوپ فقط در دو جمله که در وب سایت دورتموند بازتاب یافته خلاصه می شود: "تیم من فوتبال را مثل شطرنج بازی نمی کند. من روزانه بیش از ۱۰۰ تصمیم می گیرم و به همین خاطر همیشه به آنچه بازیکنانم حس می کنند، فکر نمی کنم. چون وقتش را ندارم."
در عین حال آزادی و قاطعیت هم از کلیدهای موفقیت اقتدار این سرمربی است. فیلسوف دیوانه درباره ی خود و چگونگی برخورد با بازیکنانش و همچنین سبک کاریش می گوید: "من واقعاً یک آدم معمولی هستم. گاهی اوقات دوست آنها هستم و گاهی اوقات آموزگارشان. آنچه را که باید انجام بدهیم به آنها می گویم. خیلی مشکل نیست که شما در یک لحظه یک رفیق و در لحظه دیگر در نقش یک معلم ظاهر شوید. بزرگ ترین مهارت من، قضاوت صحیح است.
"زندگی را درک می کنم، فوتبال بخشی از زندگی است. من به آنها می گویم که چطور می توانند آنچه را اتفاق می افتد، دریابند. بازیکنان من جوان هستند و به مانند ابرستاره ها رفتار می کنند، آنها نیاز دارند که راه صحیح را پیدا کنند و وظیفه من این است که آن راه را به آنها نشان دهم. تنها راه دستیابی به رویا، این است که شجاع باشی. این همان چیزی است که ما برایش تلاش می کنیم. اگر در این بازی ببازیم هم هیچ مشکلی نخواهد بود، چون این اتفاق ممکن است هر زمانی رخ دهد. تنها چیزی که برای من مهم است این است که تیمم خوب در جریان بازی قرار بگیرد و بازیکنانم باید بهترین بازی ممکن را به نمایش بگذارند. همین!
"هیچ شکی هم دراین نیست. وقتی که حمله می کنیم، همه با هم جلو می رویم و وقتی دفاع می کنیم نیز همین طور. از این بابت مشکل بزرگی ندارم. این برنامه قابل اجرایی برای تمام بازیهاست."
آقای کاریزمای فوتبال جهان، در خصوص پیشنهادات تکراری باشگاههای مختلف برای جذب او نیز گفته: "نیازی نیست کسی نگران باشد. من و باشگاهم همدیگر را دوست داریم و در حال انجام کارهای جدیدِ زیادی در اینجا هستیم، برنامه ما بلندمدت است. من از اینجا تکان نمی خورم، نه به مربیگری در بارسلونا و نه هیچ تیم دیگری جز دورتموند فکر نکرده و نخواهم کرد. همه ما عاشق دورتموندیم و وابسته به این باشگاه."
کلوپو که فصل قبل یکی از کاندیدهای اصلی سرمربیگری رئال بود در در گفتگو با نشریه بیلد گفت: "شاید هواداران رئال بار دیگر یک مربی آلمانی می خواهند. با این وجود، من در حال حاضر برای حضور در رئال وقت ندارم."
کلوپ که پیشنهادهای وسوسه انگیز و دستمزدهای نجومی بزرگان جهان را بارها رد کرده در مورد اهداف خود در دورتموند چنین می گوید: "هنوز هیچ چیز مشخص نیست. زمان همه چیز را روشن می*کند. اما آنچه قطعی است، ظهور یک بورسیادورتموند جدید است. قصد دارم برای آینده با استفاده از نفرات گذشته و احتمالا بازیکنانی که به خدمت می گیریم، تیمی جدید بسازم."
با به حقیقت پیوستنِ رویای کلوپو در وست فالن، حال شاید باید منتظر رقم خوردن سرنوشتِ اسطوره ای جدید در باشگاهی پر آوازه و افتخار نظیر دورتموند باشیم.
بقلم:مهدی قاسمی
tarafdari.com
یورگن نوربرت کلوپ، ملقب به کلوپو، که به خاطر موهایش و عینکی که برچشم می زند لقب هری پاتر فوتبال آلمان را یدک می کشد، این روزها به عنوان محبوب ترین مربی باشگاهی در جهان شناخته می شود.
فیلسوف دیوانه که اهل اشتوتگارت است، تمام دوران بازی را در ماینتس، تیمی نه چندان به یادماندنی از راین لند، گذراند. او در ابتدا مهاجم بود و سپس مدافع شد. ماینتس همیشه در دسته های پایین تر فوتبال آلمان روزگار می گذراند. اما اوضاع از زمانی عوض شد که کلوپ پس از بازنشستگی در سال 2001 مربی تیم شد. او پس از این که تیم را چند بار به آستانه صعود رساند آنها را در سال 2004 برای اولین بار به بوندس لیگا 1 آورد و سه فصل نگاهشان داشت.
در ماینتس زمانی که او باشگاه را در سال 2004 به لیگ یک آورد یک سفر پیش فصل غیرمعمولی ترتیب داد. کلوپو در اینباره می گوید:
"ما تیم را به دریاچه ای در سوئد بردیم که هیچ وسیله الکترونیکی در آن نبود. سفری 5 روزه و بدون غذا بود. بازیکنان خودشان باید غذا تامین می کردند. مربیان دیگر می گفتند فکر نمی کنی بهتر بود که بازیکنانت تمرین فوتبال می کردند؟ نه، من می خواستم تیم این را حس کند که آنها در هر چیزی دوام می آورند. کمک مربی من فکر می کرد که من احمقم. او می پرسید که می توانیم آنجا تمرین کنیم؟ گفتم نه. می توانیم آنجا بدویم؟ نه، اما می توانیم شنا کنیم و ماهی بگیریم.
"اگر زمانی یکی از آن بازیکنان را دوباره ببینم، از نیروهای ویژه ما، آنها به من می گویند که در کل آن زمان چه اتفاقی افتاده است. هر شب در آن چادرهای لعنتی، روی ریشه درخت ها دراز می کشیدیم، کسی این را فراموش نمی کند. ما باید جزیره دیگری کشف می کردیم. اول باید آتش روشن می کردیم و آب جوش می آوردیم. تمام مدت باران می بارید. فقط 5 ساعت باران نبارید. چطور می توانستند در سوئد زندگی کنند؟ خورشید را که می دیدید پشه ها را هم حس می کردید، اما اتفاقی درخشان بود. شبیه شجاع دل ها بودیم. شما می توانید حالا یک چاقو در بدن من فرو کنید، مشکلی پیش نمی آید. تیم ما تیم فوق العاده ای بود. پس از این اتفاقات ما شبیه شجاع دل ها شدیم، به بوندس لیگا صعود کردیم و با کسب عنوان یازدهم به کار خود پایان دادیم."
کلوپ که ابتدا به خاطر تحلیل های کارشناسانه اش در شبکه ZDF نام خود را بر سر زبانها انداخت، با کسب نتایج فراتر از حد انتظار با ماینتس، به عنوان گزینه ی سرمربیگری تیم های مطرح بوندس لیگایی خود را معرفی کرد.
کلوپو دو پیشنهاد از بایرن و هامبورگ دریافت کرد. او که یکی از دو گزینه ی هوینس برای تصاحب سرمربیگری بایرن بود. بعد از انتخاب کلینزمن از سوی مدیران ارشد بایرن مونیخ به عنوان سرمربی بایرن تصمیم گرفت هدایت هامبورگ را بر عهده بگیرد، اما به دلیل نپوشیدن کت و شلوار در جلسه ای که برای مذاکره با مدیران هامبورگ تدارک دیده شده، بود توسط بندر نشینان دیپورت شد تا در نهایت بعد از مدتی با پیشنهاد بروسیا دورتموند مواجه شده و فیلسوف دیوانه سر از وست فالن و سرمربیگری دورتموند در بیاورد.
یکی از نخستین کارهای او پس از ورود به وست فالن، سامان دهی به خط دفاعی تیم بود که باعث شده بود آنها در سال گذشته در بوندس لیگا سیزدهم شوند و بدترین رتبه تاریخ دورتموند را کسب کنند.
کریستین وورنس و روبرت کوواچ دو بازیکن کهنه کار از این تیم جدا شدند. وورنس با پیراهن طلایی دورتموند با فوتبال وداع کرد و کواچ نیز از وستفالن جدا شد، تا نون سوبوتیچ، ستاره جوان ماینتس و متس هوملس، دیگر پدیده جوان، به دورتموند بیایند.
کلوپ در گفتگویی گفت: "جاهایی هست که باید در آنها به روش خاصی فوتبال بازی کنید. نمی توانید از این راضی باشید که عقب بنشینید و توپ را بی هدف به جلو بفرستید. دورتموند یکی از آن جاهاست. ما می خواهیم فوتبالی بازی کنیم که مردم به یادشان بماند."
او یک بار دیگر هم گفته بود: "بردن یک بازی با نمایشی ضعیف همیشه بهتر از باخت با بازی عالی نیست. چون پیروزی حس کاذب و اشتباهی از موفقیت به انسان می دهد."
وقتی کلوپ اولین حقوقش را از باشگاه گرفت، فکر کرد مسئول پرداخت اشتباه کرده، چون مبلغی که گرفته بود کمتر از دستمزدش در ماینس بود! اما آن دوران دیگر گذشته. کسی چه کار دارد کلوپ ژولیده و آشفته است. او روزگار خوب را به باشگاهی بزرگ نظیر دورتموند برگردانده است.
کلوپ با بودجه سالیانه ۴۰ میلیون پوند تیمی با ستاره های جوان ساخت که در 5 سال اخیر در حضور بایرن مونیخ توانست دو قهرمانی و دو نایب قهرمانی در بوندسلیگا یک قهرمانی در جام حذفی یک قهرمانی در سوپر کاپ و یک نایب قهرمانی در اروپا بدست بیاورد.
او در این مورد می گوید: "پول مهم نیست، پول امکان موفقیت را افزایش می دهد، اما نمی تواند تضمین کننده موفقیت باشد. آنها می دانند که ما نمی توانیم به بازیکنان مان پول خیلی زیادی بپردازیم و این شیوه ما نیست. نمی توانیم به مانند رئال مادرید و بارسلونا به بازیکنان خود پول بپردازیم. باید با جدیت کار کنیم. ما به قدر کافی شجاعت داشتیم تا بتوانیم تصمیمات ویژه بگیریم. به عنوان مثال مدافعان ۱۸، ۱۹ ساله مثل هوملس و سوبوتیچ را به بوندس لیگا آوردیم و من فکر نمی کنم، تجربه تنها مهم ترین چیز باشد. شما باید شجاع باشید و کار خود را با جوانان آغاز کنید و ما این کار را انجام دادیم."
دیوانگی کلوپ به نوعی مرتبط با نبوغش است. نبوغ یک سرمربی بزرگ که در حال تحول فوتبال در آلمان است و بروسیا دورتموند را به اوج قله های موفقیت آلمان و اروپا بازگردانده است. کافی است که یک روز را در تجهیزات دورتموند سپری کرده و نحوه مربیگری کلوپ دراین باشگاه و برخوردهایش با بازیکنانش را ببینید. او فراتر از یک سرمربی است.
کلوپ در توصیف نحوه کار کردن تیمهایش گفته: "تیم های من جوری بازی نمی کنند که حس شود که شطرنج بازی می کنند."
جلسات تمرینی پسران طلایی، همیشه با شوی (نمایش) کلوپ آغاز می شود. شاید اگر از بیرون به ماجرا نگاه کنید، شناسایی کلوپ کمی سخت باشد؛ چون همیشه شلوارک می پوشد و با همان لباسهایی که بازیکنانش برتن می کنند، سرجلسه تمرینی حاضر می شود ولی کلاه او و رفتارهایش است که او را از سایرین متمایز می کند. در ۵ دقیقه ابتدایی جلسات تمرینی دورتموند، همه منتظر شوخی های سرمربی تیم هستند؛ حتی ممکن است این شو، پرت کردن توپ به سمت بازیکنان تیم و یا دنبال یک توپ جمع کن دویدن، باشد.
ولی روتین همین است. یک روز نیست که تمرینات دورتموند بدون شوخی و خنده سرمربی تیم شروع نشود. به جز در روز بعد از مسابقات تیم که او دقایق ابتدایی جلسات تمرینی را به مرور اخبار رسانه ها در مورد زمین چمن و مسائل مرتبط با بازی می گذراند.
کلوپ همیشه تمرینات تیمش را با در دست داشتن یک یا دو توپ زیر بغلش هدایت می کند و زمانی که این توپ ها در آغوش او نیستند، مشخص است که او برای صحبت با یکی دو تا از فوتبالیست هایش به طور خاص و یا ارائه درس های ویژه ای مشغول شده است. او برای صحبت بازیکنانش، دست هایش را روی شانه های آنها قرار می دهد. خودِ کلوپو در صحبت هایی می گوید: "من روزانه بیش از ۱۰۰ تصمیم می گیرم!"
همیشه این کلوپ است که قبل از آغاز جلسات تمرینی تیمش، صحبت ابتدایی را انجام می دهد و درصورت لزوم بازیکنانش را به دو تیم تقسیم می کند و تمرینات تیم را از کنار یکی از دو دروازه تماشا می کند. او همیشه از یک گوشه به تماشای عملکرد شاگردانش می ایستد و در صورت نیاز با چهره ای مملو از انرژی اشتباهات بازیکنانش را یادآوری می کند و در طول جلسات تمرینی بازیکنانش را از شدت خنده روی زمین می اندازد.
بار سنگین تمرینات با توپ، همیشه بر دوش زلیکو بوواچ، دستیار دوم اوست. فلسفه کلوپ فقط در دو جمله که در وب سایت دورتموند بازتاب یافته خلاصه می شود: "تیم من فوتبال را مثل شطرنج بازی نمی کند. من روزانه بیش از ۱۰۰ تصمیم می گیرم و به همین خاطر همیشه به آنچه بازیکنانم حس می کنند، فکر نمی کنم. چون وقتش را ندارم."
در عین حال آزادی و قاطعیت هم از کلیدهای موفقیت اقتدار این سرمربی است. فیلسوف دیوانه درباره ی خود و چگونگی برخورد با بازیکنانش و همچنین سبک کاریش می گوید: "من واقعاً یک آدم معمولی هستم. گاهی اوقات دوست آنها هستم و گاهی اوقات آموزگارشان. آنچه را که باید انجام بدهیم به آنها می گویم. خیلی مشکل نیست که شما در یک لحظه یک رفیق و در لحظه دیگر در نقش یک معلم ظاهر شوید. بزرگ ترین مهارت من، قضاوت صحیح است.
"زندگی را درک می کنم، فوتبال بخشی از زندگی است. من به آنها می گویم که چطور می توانند آنچه را اتفاق می افتد، دریابند. بازیکنان من جوان هستند و به مانند ابرستاره ها رفتار می کنند، آنها نیاز دارند که راه صحیح را پیدا کنند و وظیفه من این است که آن راه را به آنها نشان دهم. تنها راه دستیابی به رویا، این است که شجاع باشی. این همان چیزی است که ما برایش تلاش می کنیم. اگر در این بازی ببازیم هم هیچ مشکلی نخواهد بود، چون این اتفاق ممکن است هر زمانی رخ دهد. تنها چیزی که برای من مهم است این است که تیمم خوب در جریان بازی قرار بگیرد و بازیکنانم باید بهترین بازی ممکن را به نمایش بگذارند. همین!
"هیچ شکی هم دراین نیست. وقتی که حمله می کنیم، همه با هم جلو می رویم و وقتی دفاع می کنیم نیز همین طور. از این بابت مشکل بزرگی ندارم. این برنامه قابل اجرایی برای تمام بازیهاست."
آقای کاریزمای فوتبال جهان، در خصوص پیشنهادات تکراری باشگاههای مختلف برای جذب او نیز گفته: "نیازی نیست کسی نگران باشد. من و باشگاهم همدیگر را دوست داریم و در حال انجام کارهای جدیدِ زیادی در اینجا هستیم، برنامه ما بلندمدت است. من از اینجا تکان نمی خورم، نه به مربیگری در بارسلونا و نه هیچ تیم دیگری جز دورتموند فکر نکرده و نخواهم کرد. همه ما عاشق دورتموندیم و وابسته به این باشگاه."
کلوپو که فصل قبل یکی از کاندیدهای اصلی سرمربیگری رئال بود در در گفتگو با نشریه بیلد گفت: "شاید هواداران رئال بار دیگر یک مربی آلمانی می خواهند. با این وجود، من در حال حاضر برای حضور در رئال وقت ندارم."
کلوپ که پیشنهادهای وسوسه انگیز و دستمزدهای نجومی بزرگان جهان را بارها رد کرده در مورد اهداف خود در دورتموند چنین می گوید: "هنوز هیچ چیز مشخص نیست. زمان همه چیز را روشن می*کند. اما آنچه قطعی است، ظهور یک بورسیادورتموند جدید است. قصد دارم برای آینده با استفاده از نفرات گذشته و احتمالا بازیکنانی که به خدمت می گیریم، تیمی جدید بسازم."
با به حقیقت پیوستنِ رویای کلوپو در وست فالن، حال شاید باید منتظر رقم خوردن سرنوشتِ اسطوره ای جدید در باشگاهی پر آوازه و افتخار نظیر دورتموند باشیم.
بقلم:مهدی قاسمی
tarafdari.com
Miracles
Registered User
- تاریخ عضویت
- 18 می 2010
- نوشته‌ها
- 446
- لایک‌ها
- 805
مقاله جالبی بود
اون قسمتش که مربوط به نحوه مربی شدنش در دورتموند هست و پیشنهاد هامبورگ رو نمی دونستم
نمی دونم اسمش شانس هست یا دست تقدیر
اگر مدیران هامبورگ به کت شلوار نپوشیدن کلوپ گیر نمیدادن شاید الان هامبورگ در جایگاه دورتموند بود
ولی الان دورتموند شده پدیده این سال های فوتبال اروپا و هامبورگ داره برای بقا در بوندسلیگا می جنگه
اون قسمتش که مربوط به نحوه مربی شدنش در دورتموند هست و پیشنهاد هامبورگ رو نمی دونستم
نمی دونم اسمش شانس هست یا دست تقدیر
اگر مدیران هامبورگ به کت شلوار نپوشیدن کلوپ گیر نمیدادن شاید الان هامبورگ در جایگاه دورتموند بود
ولی الان دورتموند شده پدیده این سال های فوتبال اروپا و هامبورگ داره برای بقا در بوندسلیگا می جنگه