خیلی ها برای رهایی از درد هاشون یا تفریحشون شروع به سیگار کشیدن میکنن حتی خود منم دچار این مشکل شده بودم اما اخرش به خودم اومدم..نمیگم نکش اما بهت پیشنهاد میکنم کنترل شده بکشی ..
(ممکنه یک سال یا یک هفته یا ماه خیلی تلاش کنیم و به هیچی هم نرسیم و روزی هم هست که با زحمت بسیار کم نتیجه خیلی خوبی میگیریم حالا چه پول باشه چه چیزای دیگه)
اتفاق که زیاد تو زندگیم افتاده که مسیر یا خلق و خو و تفکراتمو تحت تاثیر خودش قرار داده.
ولی یه سری نتایجی گرفتم با دیدن چیزا و رفتن به جاهایی که خیلیا تا آخر عمرشون هم تجربش نمیکنن.
یاد گرفتم فقیر مردن ممکنه برای یک دهم افراد از بدشانسی و بد اقبالی باش ولی برای بقیه از گیجی و حماقت و تفکرات بی پایه خودشون هست.
دنیا طوری نیست که ما فکر میکنیم دنیا همونطوریه که هست
و رو اوردن به سیگار هم جزو اجبار بود چون اعصابم واقعا خرد میشه و تا حدی ارومم میکنه.
) حتی خودم انواع چیزا رو امتحان کردم .. سیگار از برگ و وینستون و کنت گرفته تا همین بهمن های ایرانی اما هیچ کدوم ارومم نکرد چه یه نخ تو روز چه دو تا پاکت تو روز .. اما این فکرته که تو رو اروم میکنه چون فکر میکنی اروم میشی وقتی که سیگار میکشی و این فقط یه حسه..داداش حرفات که خیلی قشنگ بود و ممنونم از پستت اما برای پست اخرت:
من فکر نمیکنم هیچ چیز اجبار باشه تو این زمانه منم کلا ادمی نیستم که بخوام بگم کسی چیکار کنه یا نکنه یا کسی رو محدود کنم حتی پسر خودمو(البته در اینده
بازم میگم فقط نظر خودمه و هر کس یه نظری داره.. نظر شما هم حتما برای خودتون و اطرافیانتون مهم و محترمه..
موفق باشی
شایدم تلقین باشه ولی تلقینش هم به هر حال ناراحتی هامو حتی برای چند دقیقه هم که شده از یادم میبره و نگاه میکنم به نوک سیگارم تا به فیلتر برسه!
بعضی وقتا فکر میکنم که شاید اونقدر خوشبخت بشم که سیگار رو ترک کنم ولی یادم میفته خاطراتم که از بین نمیرن! خاطراتی که هر لحظه اش آزار میده
