vmf
کاربر تازه وارد
- تاریخ عضویت
- 25 نوامبر 2003
- نوشته‌ها
- 506
- لایک‌ها
- 2
- سن
- 40
ببینید آخه نمیشه گفت که نیستیم.؟؟؟؟ چرا ؟؟؟ الان توضیح می دم.به نقل از edward :سلام
ما هستيم؟از كجا معلوم؟ شما دليلي داريد؟ دليلتون « من فكر ميكنم پس هستم» كه نيست؟!
اگر دوست داشتيد يه تاپيك ديگه در مورد اينكه اصلا برا چي چي هستيم هم ميشه زد! واگرم نخواستيد همينجا بحث كنيد كه اصلا چرا هستيم دوم برا چي هستيم؟ آيا دليلي داره كه حتما با دليل باشيم؟ نميشه همينجوري براي اينكه دور هم باشيم
پي نوشت: هر كس اعتراضي داره كه اين چه ربطي به فروم علم و دانش ميتونه به تاپيك هاي ديگه( جن و مثلث برمودا و .... :happy: :happy: ) مراجعه كنه!
فقط اولش به نظرم باید این اصل رو که ما دو حالت داریم1- بودن یا هستن 2- نبودن یا نیستن رو قبول بکنیم و حالت سومی رو قائل نشیم.
خوب حالا دلیل خودم. وقتی که ما می خواهیم بررسی بکنیم که ما هستیم یا نه.
الف : حالت اول اینکه هستیم و وجود داریم. که خوب دیگه بحثی درونش نیست.
ب: حالت دوم اینکه ما نیستیم!!!! منظورم اینکه وجود نداریم. خوب پس ممکنه یکی به من بگه که شخص اینجانب چطوری وجود نداشتن خودم رو اثبات کردم!!! آخه موجودی که خودش وجود نداره که نمی تونه وجود نداشتن خودش رو اثبات بکنه.
در واقع به نظر من همه چیز به همون حالت صفر و یکی که گفتم بر میگرده و قابل اثبات هست. مگر اینکه ما بتونیم حالت سومی رو بین بودن یا نبودن پیدا بکنیم. که فکر نمی کنم همچین حالتی وجود داشته باشه.
حالا به نظر شما اثباتم درست هست یا نه؟؟ یا در واقع شما اثبات من رو قبول دارید یانه ؟؟
