بدون شک تک ستاره بازی یه نفر بود...........ارنستو والورده
متن از آقا سعید الهویی یکی از آنالیزور ها و مربی های درجه 1 وجوان که افتخار شاگردیشونو داشتم و براشون هم آرزوی موفقیت میکنم با امیر قلعه نویی
یادداشت تحلیلی: چگونه والورده ستاره ال کلاسیکو شد
لیست بازیکنان دو تیم که اعلام شد، حضور کواچیچ در ترکیب اصلی رئال اولین شوک بود. ایسکو بیرون نشسته بود تا هافبکی درگیر تر و مسئولیت پذیرتر در فاز تدافعی در ترکیب اصلی قرار بگیرد.
به گزارش "ورزش سه"، شوک دوم ولی تاکتیک "اولترا پرسینگ" بود که زیدان انتخاب کرده بود برای خارج کردن بازیکنان کلیدی بارسا از جریان بازی.
نیمه اول : تکرار کابوس تورین
زمانیکه مدافعین میانی و دروازه بان بارسا صاحب توپ بودند، چهار هافبک رئال متمرکز به کانال میانی از نیمه زمین حریف با یارگیری شدید ، هافبک های بارسا را از جریان بازی خارج می کردند. تاکتیکی شبیه آنچه یوونتوس آلگری در دیدار رفت نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا انجام داد و ماشین تهاجمی بارسا را متوقف کرد. هافبک های میانی بارسا نمی توانستد زیر پرس سنگین هافبک های رئال توپ را به مسی برسانند و در معدود دفعاتی که در نیمه اول مسی در یک سوم میانی صاحب توپ شد ، اسیر پرس ساندویچی کواچیچ و کاسمیرو شد و توپ را از دست داد .
تنها مسیر بارسا برای رسیدن به نیمه زمین حریف و صاحب توپ کردن مسی و سوارز ، پاس های عمودی از نیمه زمین خود به فضای برابر خط دفاع رئال برای سوارز و بازی ترکیبی بود که خط هافبک رئال در این انتقال توپ سریع تر از هافبک های بارسا به منطقه برابر خط دفاع خود می رسید و نتیجه پرس ساندویچی سوارز و مسی و بازپس گیری توپ بود.
آمار نیمه اول بیانگر موفقیت رئال بود: مالکیت توپ 52 – 48 به نفع رئال مادرید/ ضربه به دروازه حریف 9-4 به نفع رئال مادرید. مکمل "اولترا پرسینگ" ، حملات سریع است و بازیکنانی که در کوتاه ترین زمان بتوانند توپ بازیابی شده را به سمت دروازه حریف شلیک کنند. چیزی شبیه عملکرد دیبالا در دیدار رفت برابر بارسا در فصل گذشته . یک تیر دروازه و عملکرد ضعیف رونالدو در نیمه اول موجب شد که استراتژی مناسب زیدان به موفقیت نرسد.
کارگردان تلویزیونی در دقایق پایانی نیمه اول ، سه مرتبه والورده را نشان داد که زمان بازی را چک می کرد، منتظر پایان نیمه اول بود تا بتواند در رختکن بازیکنان را برای مقابله با تاکتیک زیدان توجیه کند.
نیمه دوم: نبوغ والورده
نیمه دوم، نیمه ای متفاوت از نیمه اول بود. از دقیقه 45 تا پیش از کارت قرمز کارواخال و 10 نفره شدن رئال، آمار مالکیت بازی 60 -40 به نفع بارسا بود. آمار شوتزنی 9-1 به نفع مسی و هم تیم هایش. والورده در رختکن توانسته بود بازیکنانش را به درک درستی از مقابله با "اولترا پرسینگ" رئال برساند . تمرکز هافبک های رئال به مرکز ، کانال کناری را آزاد گذاشته بود و مدافعین کناری بارسا در نیمه دوم از این فضا به خوبی استفاده کردند. هافبک های میانی بارسا هم با استفاده از تاکتیک rotation یا "چرخش" توانستد پرس منطقه ای هافبک های رئال را بشکنند. توپ به کانال کناری می رفت و مسی به بازیکن صاحب توپ نزدیک می شد تا بازی ترکیبی شکل بگیرد.
گل اول حاصل نبوغ مسی که برخلاف همیشه از توپ دور میشد تا تنها هافبک میانی باقی مانده از جمع پرس کننده های میانه زمین را از راکتیچ دور کند و اضافه شدن سرخی روبرتو ، مدافع راست در حمله بود. بارسا پرس میانه میدان را می شکست و به فضای برابر خط دفاع رئال می رسید و از آنجا مسی وارد عمل میشد. گل دوم و اخراج کارواخال حاصل این تاکتیک بود.
والورده پیروز الکلاسیکو
زیدان پیروز نیمه اول بود هر چند که بازیکنانش نتوانستند از موقعیت های مناسبی که ایجاد کرده بودند، استفاده کنند و والورده پیروز نیمه دوم . تغییرات والورده در رختکن، بارسا را به پیروزی رساند ولی نباید فراموش کنیم موقعیت های از دست رفته رئال در نیمه اول و عملکرد مناسب ساختار تدافعی این تیم که مانع از گلزنی رئال شد در کسب این نتیجه تاثیرگذار بود. اگر ضربه سر بنزما وارد دروازه میشد، رونالدو از موقعیت یک برابر یک پرتعدادی که با سرخی روبرتو به دست آورده بود، استفاده می کرد و یا اینیستا در آخرین لحظه در فضائی که تحت مسئولیت او نبود ، جلوی ضربه نهایی کارواخال را نمی گرفت ، شاید نیمه دوم متفاوتی داشتیم.
بارسایی که حمله می کرد و رئالی که عقب می نشست تا با ضد حملاتش به گل های بعدی برسد . بارسا 3 بر صفر برد، مسی پس از یک نیمه بی حاصل تبدیل به بهترین بازیکن میدان شد و والورده نشان داد که شاید فاصله ای پر نشدنی در فلسفه بازی بارسا با فیلسوفی همچون گواردیولا داشته باشد؛ ولی در پروسه "کوچینگ جریان بازی" مربی متبحری است؛ همان چیزی که بارسا سالها از داشتن اش محروم بود. خاصیتی متفاوت از سبک همیشگی بارسا، شاید چیزی شبیه پائولینیو : موثر ولی غریبه.
سعید الهویی- مربی باشگاه ذوب آهن
