کلوب هواداران تیم ملی آلمان | Deutschland Fußball-Nationalmannschaft

[Super Bayern]

هلموت شون مربی ‌ای زودرنج از ایالت زاکسن

فوتبال نه با او آسان بود و نه برای او سخت. مردی حساس که گاه ساده‌ ترین پرسش‌ ها را هم به حساب غرض‌ ورز‌های خصمانه می ‌گذاشت. هلموت شون با وجود توانایی‌ های فنی منحصر به فرد، به اعتقاد منتقدانش، برای مربیگری آفریده نشده بود.

هلموت شون (Helmut Schön) از نظر فنی مربی بسیار کار آمد و در شرایط بدون استرس و اضطراب، شخصیتی شوخ ‌طبع و جذاب بود. "مربی دراز"، البته ‌آن ‌طور که هوادارانش می‌ نامیدندش، در زمان بازی، فوتبالیستی تکنیکی و موفق بود و با ۱۷ گل در ۱۶ بازی ملی، رکورد بیشتر از ۱۰۰ درصد را ثبت کرد.

شون را ترکیبی از فریتس والتر و گرد مولر می ‌دانند. او که در زمان بازی و در پی نارضایتی از برخورد سیاسی با فوتبال، از زادگاهش آلمان شرقی آن زمان، به آلمان غربی گریخته بود، بر خلاف خواست پدر و مادرش در دنیای فوتبال پیشرفت کرد و مربی شد.

تیم ملی آلمان که با ***** هربرگر "شگفتی برن" را خلق کرده بود، با بازی‌ های درخشان خود به ***** هلموت شون، در سال ۱۹۶۶ نایب ‌قهرمان جهان شد.

یکی از مهم‌ ترین پیروزی‌ های تاریخ فوتبال آلمان در سال ۱۹۷۲ رقم خورد: جایی‌ که شاگردان شون با پیروزی بر شوروی سابق در بروکسل، جام ملت ‌های اروپا در بلژیک را تصاحب کردند. تیمی که آن روز به میدان رفت، یکی از قوی ‌ترین تیم ‌های تاریخ آلمان از نظرگاه فنی و تاکتیکی بود که نخستین موفقیت آلمان پس او قهرمانی جهان در سال ۱۹۵۴ را رقم زد.

شون در مسابقه‌ یادشده ***** ارکستری را برعهده داشت که بزرگانی چون گرد مولر، فرانتس بکن‌ باوئر و گونتر نتزر در ‌آن می ‌نواختند. این تیم دو سال بعد (۱۹۷۴) نیز با پیروزی ۲ بر یک بر هلند در فینال جام جهانی، بر قله‌ فوتبال دنیا ایستاد.

با وجود تمام موفقیت ‌های فنی، تکنیکی و تاکتیکی هلموت شون در هنگام بازی یا مربیگری، شخصیت او به هیچ عنوان با جنجال‌ های خبری و رسانه‌ای یا انتقادهای تند سازگار نبود. این همان نکته ‌ای بود که منتقدان بر آن انگشت می‌گذاشتند.

ستاره‌ موفقیت‌ های هلموت شون در سال ۱۹۷۶ رو به افول گذاشت؛ جایی که اولی هونس، در فینال جام ملت‌ های اروپا در بلگراد، ضربه‌ی پنالتی خود را از دست داد و جام بدین ترتیب به چکسلواکی سابق رسید.

دو سال پس از آن، در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین، نیز "ننگ کوردوبا" (به گفته‌ی اتریشی ‌ها "شگفتی کوردوبا") رخ داد و هلموت شون را "کیش ‌و مات" کرد: تیم آلمان، مدافع قهرمانی جهان، در آخرین بازی دور دوم از مرحله‌ گروهی جام جهانی، در شهر کوردوبای آرژانتین ۳ بر ۲ مغلوب اتریش شد و از گردونه‌ رقابت‌ها کنار رفت.

هلموت شون چند ماه پس از این حادثه، در ۱۵ نوامبر ۱۹۷۸، در جریان یک رویدادِ به قولِ زپ هربرگر "نیمه‌کاره"، از صحنه‌ مربیگری در فوتبال ملی آلمان کنار رفت. دیداری که بنا بود شون در آن خداحافظی کند را تیم ملی فوتبال آلمان با مجارستان برگزار کردند. این دیدار به دلیل رطوبت بیش از اندازه‌ هوای فرانکفورت، پس از حدود یک ساعت نیمه ‌کاره رها شد. بدین ترتیب نوار موفقیت ‌های چند دهه‌ایِ هلموت شون به انتها رسید.

هلموت شون در سال ۱۹۹۶ در گذشت، اما زندگی او، به گفته‌ اِگیدیوس براون، رئیس وقت فدراسیون فوتبال آلمان، «تبدیل به افسانه شد».

کارنامه‌ی هلموت شون در مقام سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان در یک نگاه:
۱۳۹ بازی / ۸۷ برد / ۳۱ تساوی / ۲۱ شکست / قهرمانی اروپا در سال ۱۹۷۲ و قهرمانی جهان در سال ۱۹۷۴
منبع : رادیو صدای آلمان (دویچه وله)

 

[Super Bayern]

با ستارگان فوتبال آلمان (آندرياس برمه)


نام کامل : آندریاس برمه Andreas Brehme

تاریخ تولد : 9 نوامبر 1960

محل تولد : هامبورگ – آلمان

قد : 176 سانتیمتر

وزن در دوران اوج : 72 کیلوگرم

شماره پیراهن در دوران اوج در تیم ملی :3

پست های بازی : مدافع کناری – هافبک کناری

ویزگی های بازی : استاد دادن پاسهای بلند – سانترهای عالی – ضربا ت آزاد بسیار خوب –
توانایی فوق العاده در استفاده از هر دو پا – تبحر در زدن ضربه پنالتی

مهمترین افتخارات ملی :


1 قهرمانی جام جهانی 1990

1 نایب قهرمانی جام جهانی 1986

1 نایب قهرمانی جام ملتهای اروپا 1992


مهمترین افتخارات باشگاهی :

1 قهرمانی بوندسلیگا با بایرن مونیخ 1987

1 قهرمانی بوندسلیگا با کایزرسلاترن 1998

1 قهرمانی سری آ ایتالیا با اینترمیلان 1989

1 قهرمانی جام حذفی آلمان با کایزرسلاترن 1996

1 قهرمانی جام یوفا با اینترمیلان 1991


آمار و ارقام :


کل بازیهای ملی :86 ............... کل گلهای زده : 8

بازی در جام جهانی : 16 .................... گل زده: 4

تعداد گل در جام ملتهای اروپا : 1 گل


تعداد بازی در کایزرسلاترن : 154 ...... گل زده :34 (1986-1981)

تعداد بازی در بایرن مونیخ :59 ......... گل زده : 7 (1988-1986 )

تعداد بازی در اینترمیلان : 116 ......... گل زده: 11 (1992-1988 )

تعداد بازی در رئال زاراگوزا : 24 ....... گل زده: 1 ( 1993-1992 )

تعداد بازی در کایزرسلاترن : 120...... گل زده :9 ( 1998-1993 )

برمه یک بازیکن چپ پا بود اما با پای راستش نیز براحتی کار میکرد . او اغلب سانترهایش را با پای چپ انجام میداد اما اکثر شوتهایش را با پای راست میزد. حتی در فینال جام جهانی 90 و در دقیقه 86 بازی و در آن شرایط حساس ضربه پنالتی را با پای راست خود زد و توپ را به گل تبدیل کرد .

برمه تنها یک گل در جام ملتهای اروپا زد آن هم به تیم ملی ایتالیا در جام 1988 . در آن دیدار روبرتو مانچینی در دقیقه 52 ایتالیا را پیش انداخت اما اندی برمه تنها 3 دقیقه بعد گل مساوی را زد و بازی با همین نتیجه خاتمه پیدا کرد.


هنگامی كه كاپیتان ماتائوس از ردن ضربه پنالتی در دقیقه 87 در بازی فینال 1990 تفره رفت, آندریاس برمه با خونسردی كامل پشت ضربه پنالتی رفت و با ضربه ایی استادانه گویگوچه آ را كه در بازیهای قبل چندین ضربه پنالتی را مهار كرده بود مغلوب كرد.



این گل آلمان را قهرمان جام جهانی 1990 در ایتالیا كرد.





منبع : http://dfb.ir

 

[Super Bayern]

رودی فولر مرد استعفا

رودی فولر نیز یکی از چهره‌ های محبوب در فوتبال آلمان است. علیرغم درخشش در زمین فوتبال، در کنار مستطیل سبز اما تنها موفقیت‌ های کم ‌سویی کسب کرد. او هم مانند بکن‌ باوئر مدرک مربیگری نداشت و به‌ عنوان "رئیس تیم" فعالیت می‌کرد.

روی فولر (Rudi Völler) در سال ۱۹۸۳ فوتبالیست برگزیده‌ سال در آلمان شد، در سال ۱۹۹۱ با تیم آ اس رم به قهرمانی ایتالیا رسید و در سال ۱۹۹۳ نیز به همراه المپیک مارسی جام قهرمانان باشگاه‌ های اروپا را در دست گرفت.

اوج موفقیت فولر در زمین فوتبال، قهرمانی جهان در سال ۱۹۹۰ بود. علیرغم درخشش ‌های فراوان در پیراهن باشگاهی و ملی، در ۴ سالی که مربی تیم ملی آلمان بود، تنها به نایب ‌قهرمانی جهان (در سال ۲۰۰۲) رسید و در سال ۲۰۰۴ پس از شکست شاگردانش در برابر جمهوری چک در رقابت‌های قهرمانی اروپا، از سمت خود کناره‌گیری کرد.

رودی فولر ۱۳ آوریل ۱۹۶۰ در ایالت هسن آلمان به دنیا آمد، نخستین قرارداد فوتبال حرفه‌ ای خود را از تیم وردربرمن دریافت کرد و در همان سال اول هم گلزن برتر بوندسلیگا شد. باشگاه ایتالیایی آ اس رم مقصد بعدی او در سال ۱۹۸۷ بود. فولر با دریبل ‌های طلایی خود نقش مؤثری در قهرمانی رم در لیگ ایتالیا و تیم ملی آلمان جام جهانی ۱۹۹۰ داشت. فولر دو سال هم در المپیک مارسی بازی کرد و سرانجام در سال ۱۹۹۶ در لورکوزن به فعالیت‌های حرفه‌ای خود پایان داد.

مدیر ورزشی باشگاه بایرلورکوزن نخستین سمت فولر بود. پس از برکناری اریش ریبک در پی نتایج ضعیف در رقابت‌ های قهرمانی اروپای ۲۰۰۰، قرعه‌ سرمربیگری تیم ملی فوتبال آلمان به نام این مربی ۴۰ ساله افتاد.

موفقیت در دور مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ کره‌ جنوبی-ژاپن، جایگاه او در رأس تیم ملی را تثبیت و قراردادش را تا سال ۲۰۰۶ تمدید کرد. نایب ‌قهرمانی این جام پس از شکست ۲ بر صفر در برابر برزیل، بزرگ‌ ترین موفقیت فولر به‌ عنوان مربی تیم ملی آلمان است. او در همان سال نشان لیاقت دولت آلمان را نیز دریافت کرد.

از او هم ‌چنین یک مصاحبه‌ تلویزیونی در خاطره‌ ها مانده است. ششم سپتامبر ۲۰۰۳ و پس از تساوی یک بر یک تیم ملی آلمان در برابر ایسلند، فولر کنترل خود را در برابر دوربین‌ های تلویزیونی از دست داد و به شدت به گرهارد دِلینگ و گونتر نتزر، مفسران ورزشی شبکه‌ یک تلویزیون آلمان تاخت.

فولر سرانجام پس از باخت ۲ بر یک در برابر تیم جمهوری چک در نخستین مرحله‌ گروهی جام ملت ‌های اروپا (۲۰۰۴ پرتغال) استعفا از سمت خود را اعلام کرد. این کرسی را یورگن کلینز‌مان پر کرد.

فولر بلافاصله هدایت تیم رُم را بر عهده گرفت، اما پس از شکست ۳ بر یک در برابر بولونیا، و در حالی که تنها ۲۵ روز از مربیگری او در لیگ ایتالیا می ‌گذشت، از سمت خود استعفا داد.

مدیریت ورزشی تیم لورکوزن، ریاست گروه ورزشی یکی از شبکه‌ های تلویزیونی آلمان در جریان جام جهانی ۲۰۰۶ و گزارشگر ورزشی در یک شبکه‌ رادیویی محلی، از دیگر فعالیت ‌های ورزشی فولر در سال‌ های اخیر بوده است.

کارنامه‌ی رودی فولر در مقام سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان در یک نگاه:
۵۳ بازی / ۲۹ برد / ۱۱ تساوی / ۱۳ شکست / نایب‌قهرمانی جهان در سال ۲۰۰۲
منبع : رادیو صدای آلمان (دویچه وله)

 

[Super Bayern]

لیست بازیکنان دعوت شده به اردوی تیم ملی برای آمادگی در یورو 2012

DFB.ir – دوشنبه 7 می اسامی بازیکنانی که به اردوی تیم ملی برای رقابتهای یورو 2012 دعوت شده اند توسط یوآخیم لو سرمربی ژرمن ها اعلام شد.

از میان 27 بازیکن دعوت شده 4 بازیکن در تاریخ 29 می حذف خواهند شد و 23 بازیکن براساس کیفیت در تمرینها ی تیم ملی به رقابتهای یورو 2012 راه میبابند.

لیست بازیکنان دعوت شده :

دروازه بان ها : مانوئل نویر ( بایرن مونیخ ) – تیم ویسه ( وردربرمن ) – رون روبرت زیلر ( هانوفر ) – مارک آندره تراستگن ( مونشن گلادباخ)

مدافعان : هولگر بادشتوبر ( بایرن مونیخ ) – جروم بوآتنگ (بایرن مونیخ ) – متس هوملس ( دورتموند ) – فیلیپ لام ( بایرن مونیخ ) – پر مرته ساکر ( آرسنال ) – بندیکت هودس ( شالکه 04) – مارسل اشملتزر ( دورتموند )

هافبک ها : مسعود اوزیل ( رئال مادرید ) – سامی خدیرا ( رئال مادرید ) – تونی کروس ( بایرن مونیخ ) – باستیان شواین اشتایگر ( بایرن مونیخ ) – مارکو رویس ( مونشن گلادباخ )- ماریو گوتزه (دورتموند) – ایلکای گندوگان ( دورتموند ) – اسفن بندر ( دورتموند ) – لارس بندر ( لورکوزن ) – دراکسلر ( شالکه 04) – لوکاس پودولسکی (کلن)

مهاجمان : میروسلاو کلوزه (لاتزیو) – ماریو گومز (بایرن مونیخ ) – کاکائو ( اشتوتگارت)- توماس مولر( بایرن مونیخ)- آندره شورله (بایر لورکوزن)

 

[Super Bayern]

شواین اشتایگر کلید موفقیت آلمان ها

بایرن بزرگترین لطمه را از مصدومیتهای شواین اشتایگر دید. آنها با سه امتیاز اختلاف نسبت به دورتموند قهرمان نیم فصل شدند و در نیم فصل دوم و با غیبت باستین، کورس قهرمانی را ازدست دادند.
سعید محمدخواه



سایت گل- باستین شواین اشتایگر هافبک بین المللی بایرنی ها در راه حضور در پنجمین تورنمنت بزرگ دوران حرفه ای خود مقامی بالاتر از نائب قهرمانی را جستجو می کند.

از طرفی آلمان ها نیز با نگاهی متفاوت به تورنمنت یورو 2012 چشم دوخته اند و با انگیزه پایان بخشیدن به 16 سال انتظار در کسب عنوان قهرمانی پای به این مسابقات مهم خواهند گذارد و این مهم بسیار زیاد به عملکرد مغز متفکر تیم باستین شواین اشتایگر وابسته خواهد بود.

تنها از در وصف نقش پر اهمیت این هافبک 27 ساله و با تجربه بایرن در تیم ملی سخن، یوآخیم لوو سرمربی جنتلمن آلمان ها کفایت می کند که برای شماره 7 خود نام مستعار مغز متفکر در نظر گرفته است و به نوعی او را کنترل کننده نبض تیم و اهرم تاکتیکی در تیم ملی خطاب می کند. اگر باستین در فرم خوبی باشد و عملکرد مناسبی داشته باشد تیم معمولا پیروز میدان است. اما اگر مصدوم و یا دور از آمادگی باشد تیم جوان آلمان نمی تواند آن فروغ مورد انتظار را داشته باشد.


سومین قهرمانی آلمان در یورو به سال 1996 باز می گردد و شواین اشتایگر که به همراه زوج خود در خط مرکزی تیم ملی سامی خدیرا در کسب عنوان سومی جهان در سال 2010 نقش بسزایی داشت به خوبی از این فشار و انتظار برای کسب جام قهرمانی مطلع است.

شواین اشتایگر که در راه حضور به پنجمین تورنمنت مهم دوران حرفه ای خود، در مورد تیم ملی آلمان می گوید:" این بهترین تیم ملی است که من تا کنون در آن بازی کرده ام. همه از ما انتظار کسب عنوان قهرمانی را دارند و طبیعتا این همان چیزی است که ما برایش خواهیم جنگید."

صعود مقتدرانه به یورو 2012

حضور هافبک بازیسازی همچون مسوت اوزیل و جوان مستعد و با تکنینکی مانند ماریو گوتزه ترکیبی بسیار خوب و حرفه ای را در اختیار ژرمن ها گذاشته است تا آن ها با 10 پیروزی از 10 دیدار انتخابی با اقتدار راهی دور نهایی یورو شوند.

پر قدرت، با تکنیک، چالاک با شوت های سنگین پای راست این خصوصیات می تواند باستین شواین اشتایگر را همانگونه که در کارهای تدافعی بسیار قدرت مند و سخت گیر ظاهر می کند در بخش هجومی نیز برای هر حریفی خطرناک سازد.

تنها چیزی که می تواند باستین را آرام کند کسب قهرمانی با بایرن و تیم ملی است. هر چند که شواینی فصل خوبی را سپری نکرد و چیزی حدود 3 ماه از این فصل را بدلیل شکستگی ترقوه و لیگامنت مچ پا از دست داد ولی انگیزه کسب موفقیت و حضور در فینال خانگی توانست بار دیگر مهره پر اهمیت مربیان ملی و باشگاهی در مرکز زمین را به روزهای خوب نزدیک کند.

یوپ هاینکس سرمربی با تجربه و پر افتخار بایرن که در آستانه کسب دومین قهرمانی چمپیونزلیگ خود و حضور در جمع مربیانی که دوبار با دو تیم متفاوت این عنوان را کسب می کنند قرار دارد در مورد باستین می گوید:" او رئیس تیم من در داخل زمین است." هاینکس بارها و بارها پیش از این باستین را با ژاوی و اینیستا مقایسه کرده بود و نقش او را در بایرن مشابه با کاری که این دو هافبک اسپانیایی برای بارسا انجام می دهند دانسته بود.

هاینکس ادامه می دهد:" باستین نبض تیم را در اختیار دارد. او به بازی سرعت می دهد و در مواقع مورد نیاز سرعت بازی را کنترل می کند. جایگزینی چنین بازیکنی بسیار سخت است. زمانی که وی را در اختیار نداشته باشیم در هر دو بخش تهاجمی و دفاعی به مشکل بر می خورم."



بایرن بزرگترین لطمه را از مصدومیت های این فصل شواین اشتایگر دید. باواریایی ها با سه امتیاز اختلاف نسبت به دورتموند قهرمان نیم فصل شدند و در نیم فصل دوم و با غیبت باستین، کورس قهرمانی را با اختلاف 5 امتیازی به شاگردان یورگن کلوپ واگذار کردند. البته آلمان ها نیز غرامت این غیبت را در دیدار دوستانه با تیم ملی فرانسه در ماه فوریه پرداختند. آن ها پس از دیدارهای دوستانه برابر برزیل و هلند که به برتری و صعود به رتبه 2ام جدول رده بندی برترین تیم های ملی جهان منجر شده بود با شکست 2 بر 1 در برمن بار دیگر به رده 3ام نزول کردند.

با وجود فصل ناامید کننده ای که برای باستین شواین اشتایگر رقم خورد و از دست رفتن بوندسلیگا، ولی او همچنان می تواند سال درخشانی را تجربه کند قهرمانی در چمپیونزلیگ همراه بایرن و پیروزی در یورو 2012 هدف هایی است که شواین اشتایگر را می تواند راضی کند.

و این عناوین باشگاهی و ملی هنوز برای او در دسترس است

Fcbayern.ir

 

[SMAM]

خب گرچه نمیخواستم بیام اما اگه دوستان همکاری کنن و یکی دو نفر نباشیم به یاد 4سال پیش که نخستین پستهام رو در بخش فوتبال پی تی به مناسبت یورو 2008 گذاشتم دست کم تا پیش از آغاز بازیها تلاش مکینم بیام.تا پیش از آغاز یورو دو بازی دوستانه داریم:با سوئیس در بازل روز شنبه 6خرداد که میتونه جذاب باشه چون روی نیمکت سوئیس اوتمار بزرگ نشسته و11 خرداد 5شنبه هم در لایپزیک با اسرائی.....استغفرالله منظور همون **** غاصبه

پ.ن:دیگه تا یورو بایرن رو فراموش کنین و اینجا رو بچسبین

 

[GOLLUM]

دیگه کم کم باید به استقبال یورو رفت،ایام خاطره انگیزی میشه،آواتارها همه یک شکل،کری خوندن و ...

​

 

[Super Bayern]

اولیور بیرهوف:" نگرانی وجود ندارد، همه چیز را سازماندهی کرده ایم"

DFB.ir- مدیر تیم ملی آلمان در صحبت هایی با اشاره به شکست بایرن در فینال لیگ قهرمانان اروپا و غیبت بازیکنان این تیم در اردوی تیم ملی گفت:" نگرانی از این بابت وجود ندارد و همه چیز سازماندهی شده و تحت کنترل است."

به گزارش وبسایت کانون هواداران تیم ملی فوتبال آلمان و به نقل از سایت رسمی بوندسلیگا؛ اولیور بیرهوف ادامه می دهد:" ما همه چیز را سازماندهی کرده ایم و برای انجام عملکرد مناسب در راهی که پیش رو است اتاق مانوری پیش بینی شده است. بازیکنان ملی پوش بایرن نیز شنبه یا یک شنبه به اردو اضافه می شوند."

او در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه بازیکنان بایرن، تیم ملی را در دیدار دوستانه شنبه شب در بازل همراهی خواهند کرد گفت:" فکر نمی کنم این چنین باشد و هیچ کدام از بازیکنان از باشگاه بایرن نخواهند بود فکر می کنم بازیکنانی که در اردوی آمادگی حضور داشته اند شایسته این باشند که فرصت حضور در ترکیب تیم ملی کشورشان را داشته باشند."

مدیر تیم ملی فوتبال آلمان در ادامه با اشاره به شکست بایرن در فینال لیگ قهرمانان و تاثیر آن بر روحیه بازیکنان ملی پوش گفت:" در این مورد نگرانی وجود ندارد این شکست می تواند تجارب خوبی برای این بازیکنان در بازی های پیش روی تیم ملی داشته باشد آن ها باید نگاه خود را به جلو معطوف کنند و برگشت به عقب نداشته باشند در این مورد با آن ها صحبت کرده ایم و از این بابت نگرانی وجود نخواهد داشت. این بازیکنان به اندازه کافی حرفه ای هستند که خود را به سرعت از نظر روانی آماده کنند با این شکست آن ها برای کسب پیروزی و فتح جام حریص تر نیز شده اند."


متس هوملس:" با هولگر رابطه ی بسیار خوبی دارم و به درک متقابل رسیده ایم"

DFB.ir- متس هوملس به نظر یکی از دو مدافع ثابت تیم ملی آلمان برای مسابقات یورو 2012 خواهد بود. هولگر بداشتوبر مدافع جوان بایرن به نظر دیگر مدافع انتخابی از سوی یوآخیم لوو برای حضور در کنار هوملس باشد تا ترکیب خط دفاع ژرمن ها برای یورو شکل گیرد.

به گزارش وبسایت کانون هواداران تیم ملی آلمان در ایران؛ پس از مصدومیت پر مرتساکر مدفاع بلند بالا و ملی پوش باشگاه آرسنال یوآخیم لوو در اکثر دیدارهای تیم ملی آلمان از زوج هوملس و بداشتوبر در خط دفاع بهره جست. اما پس از رهایی از مصدومیت و بازگشت مرتساکر به اردوی تیم ملی رایزنی ها برای ترکیب اتخاذی لوو در خط دفاعی آغاز شد. در این میان نظر هوملس نیز در این مورد شنیدنی است:

"در دو ماه گذشته من تجربه خوبی در کنار بداشتوبر بدست آوردم اما به نظر می رسد با حضور مرتساکر یکی از ما باید از ترکیب خارج شود البته این نظر شخصی من است. من با هولگر رابطه ی بسیار خوبی دارم و به درک متقابل از هم رسیده ایم البته این برای ما نمی تواند سخت باشد که در کنار بازیکن با تجربه ای مانند مرتساکر بازی کنیم فکر نمی کنم کسی از حضور کنار وی حس آرامش نکند."

گوتزه "تمرینات به خوبی پیش می رود، دوران من در حال شروع شدن است"

DFB.ir- ماریو گوتزه ستاره جوان تیم ملی آلمان که در این فصل چند هفته ای را به دلیل مصدومیت از دست داده بود شرایط خود را در اردوی تیم ملی آلمان برای آماده سازی شرکت در یورو 2012 خوب ارزیابی می کند و در پیامی به هواداران خود گفت:" برای تابستان آماده خواهم بود، تمرینات به خوبی پیش می رود دوران من به زودی آغاز خواهد شد."

به گزارش وبسایت کانون هواداران تیم ملی آلمان در ایران و به نقل از سایت رسمی بوندسلیگا، غیبت بازیکنان ملی پوش بایرن در اردوی تیم ملی این امکان را به ماریو گوتزه ستاره 19 ساله آلمان ها خواهد داد تا در دیدار دوستانه شنبه شب مقابل تیم ملی سوئیس به میدان رود. اما به نظر این بازیکن با استعداد در مسابقات یورو 2012 باید از روی نیمکت شاهد بازی تیم باشد.

ماریوی جوان در دیدار دوستانه 11 آگوست 2011 برابر برزیل و در غیاب مسوت اوزیل درخشید و لقب گوتزینهو را در آن بازی به او دادند. ماتیاس سامر گوتزه را ستاره قرن می داند و فرانتس بکن باوئر قیصر فوتبال آلمان از او به عنوان لیونل مسی فوتبال آلمان یاد می کند.

 

[Super Bayern]

با سرمربیان تیم ملی فوتبال آلمان
1 - پروفسور اُتو نرتس، روانشناس سختگیر (۱۹۲۶ تا ۱۹۳۶)



تیم ملی فوتبال آلمان برای اولین بار در اوسط دهه‌ی ۱۹۲۰ میلادی صاحب سرمربی شد: اُتو نرتس. این مربی به‌جای تحصیلات ورزشی، دانش‌آموخته‌ی علوم تربیتی و پزشکی بود. تیم آلمان با هدایت نرتس در نخستین حضور در جام جهانی، سوم شد.

اُتو نرتس (Otto Nerz) مشهور به "مربی رایش" اولین مربی تیم ملی فوتبال آلمان در زمان ناسیونال‌سوسیالیست‌ها بود. انتخاب بازیکنان تیم ملی از زمان پایه‌گذاری فدراسیون فوتبال آلمان بر عهده‌ی "شورای بازیکنان" فدراسیون بود. این مسئولیت برای نخستین بار در سال ۱۹۲۶ به نرتس، نخستین مربی تیم واگذار شد. او که تحصیلات‌اش اصلا در زمینه‌ فوتبال نبود، از این تاریخ به مدت ۱۰ سال هدایت تیم ملی فوتبال آلمان را بر عهده داشت.

اُتو نرتس خود پیستون راست متوسطی در تیم محل زادگاه خود، "مانهایم" بود. با وجود این‌که هنر چندانی در بازی با توپ نداشت، اما در کسوت مربی و به‌عنوان کسی که در رشته‌های علوم تربیتی و پزشکی تحصیل کرده بود، انسان و رفتار با او را به خوبی می‌شناخت.


اتو نرتس در حال بازرسی کفش بازیکنان تیم ملی فوتبال آلمان

اُتو نرتس سیستم فوتبال منسوب به هربرت چَپمَن (Herbert Chapman ) انگلیسی را برگرفت که در آن زمان تبدیل به سیستم تاکتیکی پایه در تمام جهان شده بود. روش‌های خشک و معلم‌مآبانه‌اش بیشتر شبیه روش‌های رام‌کردن حیوانات بود؛ نظم و انضباط برای او اولویت بود و هر کس دیر سر میز غذا حاضر می‌شد، گرسنه می‌ماند. زیگفرید هارینگر، ملی‌پوش آن زمان بایرن مونیخ، در مورد نرتس گفته بود: «من در دوره‌ای که شاگرد او بودم، احساس حضور در سربازخانه را داشتم».


البته سختگیری‌های این مربی چندان هم بی‌تأثیر نبود و آلمان را در جام جهانی ۱۹۳۴ ایتالیا (اولین جام جهانی‌ای که آلمان در آن حاضر بود) پس از پیروزی ۵ بر ۲ بلژیک و ۲ بر یک بر سوئد، به مقام سوم رساند. راه آلمانی‌ها برای قهرمانی را چکسلواکی سابق بست که در دیدار نیمه‌نهایی شاگردان نرتس را در شهر رُم با نتیجه‌ی ۳ بر یک به زانو درآورد.


این شکست سبب شد که فعالیت‌های حدود یک‌دهه‌ای پروفسور در فوتبال ملی آلمان رو به پایان بگذارد. سرانجام دو سال بعد و در آستانه‌ی المپیک ۱۹۳۶ برلین، مربی جوانی که شاگرد نمونه‌ی نرتس بود، جایگزین او شد: یوزف هربرگر.


نرتس در سال ۱۹۵۰ در اردوگاه‌های کار شوروی سابق در شرق آلمان از دنیا رفت. به گفته‌ی منتقدان، شخصیت وی اگر کمی جذابیت و مهربانی هم داشت، یاد او بیشتر در ذهن‌ها می‌ماند.


کارنامه‌ی اتو نرتس در مقام سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان در یک نگاه:

۷۰ بازی / ۴۲ برد / ۱۰ تساوی / ۱۸ شکست

منبع : دویچه وله

 

[Super Bayern]

با سرمربیان تیم ملی فوتبال آلمان
2 - زپ هربرگر: جادوگری از مانهایم (۱۹۳۶ تا ۱۹۶۴)

مشاهده پیوست 150413

یوزف (زپ) هربرگر در مجموع ۲۰ سال سرمربی تیم ملی آلمان بود. او سکان هدایت تیم ملی این کشور را پس از ویرانی‌های سراسری جنگ جهانی دوم، بار دیگر در دست گرفت و ۸ سال بعد این تیم را در نخستین حضور پس از جنگ، قهرمان جهان کرد.

"زپ" هربرگر (Sepp Herberger ) هم مانند نرتس اهل مانهایم بود و در یک خصوصیت دقیقا شبیه به استاد: از آن‌جایی که منبعی از قبیل فیلم تلویزیونی و نوار بازی و برنامه‌ی رادیویی مستند یا رسانه‌ی ورزشی خاصی برای دریافت اطلاعات در اختیار نداشت، مانند نرتس نام همه‌ی بازیکنان ریز و درشتی را که پتانسیل حضور در تیم ملی داشتند، به همراه نقاط ضعف و قوتشان در یک دفترچه‌ی یادداشت ثبت کرده بود.

می‌شود. او که تحصیلاتش در زمینه‌ی مربیگری ورزش بود، در مرحله‌ی نخست، هدایت تیم ملی آلمان را تا اوایل جنگ جهانی دوم (۱۹۴۲) بر عهده داشت. در این زمان جام جهانی ۱۹۳۸ فرانسه برگزار شد که در آن تیم آلمان در مرحله‌ی یک‌هشتم نهایی با نتیجه‌ی ۳ بر ۲ مغلوب سوئیس شد و از گردونه‌ی رقابت‌ها کنار رفت.


"زِپ" پس از پایان جنگ جهانی دوم و سقوط ناسیونال‌سوسیالیست‌ها در آلمان، در سال ۱۹۴۹ به سمت خود بازفراخوانده شد. آن‌چه هربرگر را در ردیف سیاستمدار بزرگی چون کنراد آدِنائِر، نخستین صدراعظم تاریخ جمهوری فدرال آلمان، یا لودویک اِرهارد، وزیر اقتصاد دوران "شگفتی اقتصادی" آلمان قرار می‌دهد، افتخاری بود که این مربی با شاگردانش در شهر "بِرن" سوئیس آفریدند؛ پدیده‌ای که با نام "شگفتیِ بِرن" در تاریخ آلمان ماندگار شد.

مشاهده پیوست 150414
۲۵ نوامبر ۱۹۴۵ - زپ هربرگر در هنرنمایی با توپ در حضور بازیکنان تیم پیش از دیدار با تیم ملی فوتبال انگلیس در لندن - حاضران از چپ: کلاوس اشتورمر، یوزف روریگ، آلفرد بِک و کورت زومرلات. نفر آخر سمت را ست هم یوپ دروال است که بعدها مربی تیم ملی آلمان شد

تیم ملی فوتبال آلمان در سال ۱۹۵۴ برای نخستین بار پس از جنگ جهانی دوم، در جام جهانی سوئیس حاضر شد. این تیم پس از یک دوره غیبت در این رقابت‌ها (۱۹۵۰ برزیل) در بازی پایانی، رقابت ۲ بر صفر باخته به مجارستان، مدافع عنوان قهرمانی، را با نتیجه‌ی ۳ بر ۲ به نفع خود پایان داد و بر بام فوتبال جهان ایستاد. آلمان این "معجزه" را مدیون راهنمایی‌های زپ هربرگر و هنرنمایی‌های بازیکنانی چون فریتس والتر، ماکس مورلوک و هلموت ران، و دروازبان تونی تورِک بود.


این تیم در جام جهانی بعدی اما در مرحله‌ی نیمه‌نهایی مغلوب سوئد میزبان شد؛ میزبانی که فینال را به برزیل باخت. دیدار آلمان با فرانسه برای کسب عنوان سوم جهان هم با نتیجه‌ی ۶ بر ۳ به سود فرانسه به پایان رسید. در جام جهانی ۱۹۶۲ نیز یوگوسلاوی سابق با یک گل تیم آلمان را در مرحله‌ی یک‌چهارم نهایی به خانه فرستاد.


زپ هربرگر سرانجام در سال ۱۹۶۴ به دلیل کهولت سنی (۶۷ سال) از تمام مسئولیت‌های ورزشی خود خداحافظی کرد و جای خود در تیم ملی را پس از ۲۱ سال به دستیارش هلموت شون واگذارد. تیم آلمان در مجموع ۱۶۷ بار با هدایت هربرگر به زمین رفت. دیدارهایی که ۹۴ به پیروزی، ۴۶ بار به شکست و ۲۷ بار به نتیجه‌ی تساوی ختم شدند.


یوزف هربرگر علاوه بر دانش ورزشی، روانشناس و بازی‌شناس قهاری نیز بود که به خوبی می‌دانست چگونه از شخصیت‌های متفاوت یک تیم واحد بسازد. او از خانواده‌ای فقیر می‌آمد و در حزب هیتلر، حزب ناسیونال‌سوسیال آلمان، عضوی غیرفعال بود. به همین دلیل در سال ۱۹۴۶ و در فرایند به اصطلاح "نازی‌زدایی" در آلمان، به‌عنوان "همراه" حزب یادشده از هر گونه اتهام تبرئه و تنها به پرداخت جریمه‌ی نقدی محکوم شد.


سخنان هربرگر هم‌چون "توپ گرد است" و "شما باید ۱۱ دوست باشید" به ضرب‌المثل‌های فوتبالی آلمان تبدیل شدند و هنوز هم رواج دارند. او سرانجام در ۲۸ آوریل ۱۹۷۷ در سن ۸۰ سالگی، تنها چند ساعت پس از تماشای آخرین فوتبال زندگی‌اش، بر اثر عفونت ریه درگذشت؛ دیداری که در آن آلمان با ۵ گل تیم ملی هلند را در هم کوبید.


کارنامه‌ی زپ هربرگر در مقام سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان در یک نگاه:

۱۶۷ بازی / ۹۴ برد / ۲۷ تساوی / ۴۶ شکست / قهرمانی جهان در سال ۱۹۵۴

 

[Super Bayern]

با سرمربیان تیم ملی فوتبال آلمان
3- هلموت شون، مربی‌ای زودرنج (۱۹۶۴ تا ۱۹۷۸)

مشاهده پیوست 150415

فوتبال نه با او آسان بود و نه برای او؛ مردی حساس که گاه ساده‌ترین پرسش‌ها را هم به حساب غرض‌ورز‌های خصمانه می‌گذاشت. هلموت شون با وجود توانایی‌های فنی منحصر به فرد، به اعتقاد منتقدانش، برای مربیگری آفریده نشده بود.

هلموت شون (Helmut Schön ) از نظر فنی مربی بسیار کارآمد و در شرایط بدون استرس و اضطراب، شخصیتی شوخ‌طبع و جذاب بود. "مربی دراز"، البته ‌آن‌طور که هوادارانش می‌نامیدندش، در زمان بازی، فوتبالیستی تکنیکی و موفق بود و با ۱۷ گل در ۱۶ بازی ملی، رکورد بیشتر از ۱۰۰ درصد را ثبت کرد.

مشاهده پیوست 150416
۷ ژوئیه‌ی ۱۹۷۴، هلموت شون (راست) در کنار فرانتس بکن‌باوئر، پس از شکست هلند و قهرمانی جهان

شون را ترکیبی از فریتس والتر و گرد مولر می‌دانند. او که در زمان بازی و در پی نارضایتی از برخورد سیاسی با فوتبال، از زادگاهش آلمان شرقی آن زمان، به آلمان غربی گریخته بود، بر خلاف خواست پدر و مادرش در دنیای فوتبال پیشرفت کرد و مربی شد.


تیم ملی آلمان که با ***** هربرگر "شگفتی برن" را خلق کرده بود، با بازی‌های درخشان خود به ***** هلموت شون، در سال ۱۹۶۶ نایب‌قهرمان جهان شد.


یکی از مهم‌ترین پیروزی‌های تاریخ فوتبال آلمان در سال ۱۹۷۲ رقم خورد: جایی‌که شاگردان شون با پیروزی بر شوروی سابق در بروکسل، جام ملت‌های اروپا در بلژیک را تصاحب کردند. تیمی که آن روز به میدان رفت، یکی از قوی‌ترین تیم‌های تاریخ آلمان از نظرگاه فنی و تاکتیکی بود که نخستین موفقیت آلمان پس او قهرمانی جهان در سال ۱۹۵۴ را رقم زد.

مشاهده پیوست 150417
هلموت شون، سمت را ست و اووه زِلِر، کاپیتان تیم ملی آلمان - ۳۱ ژوئیه‌ی ۱۹۶۶ در فرانکفورت پس از بازگشت از لندن و نایب‌قهرمانی جهان

شون در مسابقه‌ی یادشده ***** ارکستری را برعهده داشت که بزرگانی چون گرد مولر، فرانتس بکن‌باوئر و گونتر نتزر در ‌آن می‌نواختند. این تیم دو سال بعد (۱۹۷۴) نیز با پیروزی ۲ بر یک بر هلند در فینال جام جهانی، بر قله‌ی فوتبال دنیا ایستاد.


با وجود تمام موفقیت‌های فنی، تکنیکی و تاکتیکی هلموت شون در هنگام بازی یا مربیگری، شخصیت او به هیچ عنوان با جنجال‌های خبری و رسانه‌ای یا انتقادهای تند سازگار نبود. این همان نکته‌ای بود که منتقدان بر آن انگشت می‌گذاشتند.


ستاره‌ی موفقیت‌های هلموت شون در سال ۱۹۷۶ رو به افول گذاشت؛ جایی که اولی هونس، در فینال جام ملت‌های اروپا در بلگراد، ضربه‌ی پنالتی خود را از دست داد و جام بدین ترتیب به چکسلواکی سابق رسید.


دو سال پس از آن، در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین، نیز "ننگ کوردوبا" (به گفته‌ی اتریشی‌ها "شگفتی کوردوبا") رخ داد و هلموت شون را "کیش‌ومات" کرد: تیم آلمان، مدافع قهرمانی جهان، در آخرین بازی دور دوم از مرحله‌ی گروهی جام جهانی، در شهر کوردوبای آرژانتین ۳ بر ۲ مغلوب اتریش شد و از گردونه‌ی رقابت‌ها کنار رفت.


هلموت شون چند ماه پس از این حادثه، در ۱۵ نوامبر ۱۹۷۸، در جریان یک رویدادِ به قولِ زپ هربرگر "نیمه‌کاره"، از صحنه‌ی مربیگری در فوتبال ملی آلمان کنار رفت. دیداری که بنا بود شون در آن خداحافظی کند را تیم ملی فوتبال آلمان با مجارستان برگزار کردند. این دیدار به دلیل رطوبت بیش از اندازه‌ی هوای فرانکفورت، پس از حدود یک ساعت نیمه‌کاره رها شد. بدین ترتیب نوار موفقیت‌های چند دهه‌ایِ هلموت شون به انتها رسید.


هلموت شون در سال ۱۹۹۶ در گذشت، اما زندگی او، به گفته‌ی اِگیدیوس براون، رئیس وقت فدراسیون فوتبال آلمان، «تبدیل به افسانه شد».


کارنامه‌ی هلموت شون در مقام سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان در یک نگاه:

۱۳۹ بازی / ۸۷ برد / ۳۱ تساوی / ۲۱ شکست / قهرمانی اروپا در سال ۱۹۷۲ و قهرمانی جهان در سال ۱۹۷۴

منبع : دویچه وله

 

[Super Bayern]

سوئیس بعد از 56 سال آلمان را برد



سایت گل - تیم ملی فوتبال آلمان كه خود را برای حضور مقتدرانه در رقابت های فوتبال جام ملت های اروپا، یورو 2012 آماده می كند،شنبه شب در یك دیدار دوستانه و درحالی كه 8 بازیكن اصلی خود را در تركیب نداشت،شكست سنگینی را متحمل شد.
به گزارش گل به نقل از ایرنا، یاران یوآخیم لو كه در مقابل تیم ملی سوئیس صف آرایی كرده بودند با نتیجه عجیب 5 بر 3 نتیجه را به این تیم نه چندان مطرح اروپایی واگذار كرده و موجب شدند تا سوئیسی ها با سرمربی بزرگ خود بعد از 56 سال طعم شیرین پیروزی بر یكی از مدعیان اصلی
قهرمانی در فوتبال اروپا را بچشند.
این نمایش ضعیف از ژرمن ها دوهفته مانده به رقابت های یورو 2012 درحالی در مقابل یاران اوتمار هیتسفیلد،رقم خود كه این تیم در مرحله مقدماتی جام ملت های اروپا با تیم های قدرتمندی همچون هلند و پرتغال همگروه است و به نظر می رسد با این وضعیت،كار سختی در این مرحله و مراحل بالاتر پیش روی داشته باشد.

در غیاب بایرن

آلمانها درحالی كه دروازه بان اصلی این تیم،'مانوئل نویر' و سایر بازیكنان ملی پوش بایرن مونیخ از جمله،فیلیپ لام (كاپیتان)، باستین شوان اشتایگر، توماس مولر، تونی كروس و ماریو گومز را در تركیب نداشتند پا به این میدان تداركاتی گذاشته و درنهایت شكست سنگینی در كارنامه ملی یوآخیم لو ثبت كردند. خستگی و ناهماهنگی در بین بازیكنان آلمان در مقابل تیم سوئیس مشهود بود و همچنین ضعف در نواختن ضربات ایستگاهی،از جمله دلایل این شكست سنگین و دور از انتظار بود.
تیم ملی فوتبال آلمان از زمان هدایت یوآخیم لو،با 5 گل شكست نخورده بود و ضعف شدید درخط دفاعی این تیم درمقابل سوئیس موجب شد،'ارن دردیوك' مهاجم ترك تبار تیم ملی سوئیس و باشگاه بایر لوركوزن، به تنهایی موفق به زدن سه گل به دروازبان دوم تیم آلمان شود. آخرین باری كه آلمان با دریافت 5 گل از حریف خود شكست خورد، در سال 2004 در مقابل تیم فوتبال رومانی بود كه رودی فولر هدایت تیم را بر عهده داشت و آلمان در آن مسابقه 5 بر یك بازی را در بخارست واگذار كرد.

لو: سنگین بودیم

'یوآخیم لو' سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان،كسب این نتیجه را بسیار ناخوشایند خواند و گفت:بعد از تمرینات بسیار فشرده،می دانستم كه تیم خسته است و بازیكنان سرحال نیستند. وی با بیان اینكه در اتفاقات بسیار عجیب این بازی زیاد بود و باید به سرعت بررسی شود،گفت: ما دو هفته برای رفع اشتباهات خودمان فرصت داریم و مطمئن هستم كه تیم تا آغاز یورو 2012، هماهنگ تر خواهد شد.
یوآخیم لو با بیان اینكه، تركیب امروز تیم، جدید و از سر ناچاری بود گفت: این تیم با تركیب امروز هیچگاه بازی نكرده بود و 'مارك آندره ' (دروازه بان دوم تیم)، نباید زیاد ناامید باشد.
'میروسلاو كلوزه' مهاجم تیم ملی آلمان كه به عنوان بازیكن ذخیره در اواسط نیمه دوم وارد زمین شد،گفت: ما نباید به دنبال بهانه باشیم ، معلوم است كه بعد از تمرینات سخت بدنسازی، ساق های بازیكنان سنگین خواهد بود.
كلوزه افزود: ما موفق نشدیم سوئیسی ها را تحت فشار گذاریم و به طور طبیعی كار برای دفاع و دروازه بان تیم سخت شد.

هیتسفلد:آلمان جبران می کند

'اوتمار هیتسفیلد' مربی تیم ملی سوئیس،نیز سرخوش از این پیروزی شیرین، گفت: ما در نیمه اول وقتی آلمان عالی بازی می كرد شانس آوردیم و فكر نمی كنم یوآخیم لو در جام ملت های اروپا به این اندازه بازی تهاجمی ارائه دهد. هیتسفیلد با بیان اینكه قبل از مسابقات رسمی باید سیستم های مختلف بازی را آزمایش كرد،گفت: من خوشبین هستم كه آلمان در جام ملت های اروپا نقش خوبی ایفا خواهد كرد و در این حیطه بازیكنان بایرن نیز با ملحق شدن به تیم، ضعف ها را جبران خواهند كرد .
آلمان درمرحله مقدماتی رقابت های یورو 2012 كه براساس برنامه از 8 ژوئن تا اول ژوئیه بطور مشترك در اوكراین و لهستان برگزار خواهد شد،
در گروه B این رقابت ها كه به گروه مرگ شهرت یافته،با تیم های پرتغال،هلند و دانمارك هم گروه است و مسابقات این تیم به ترتیب در روزهای 9، 13و 17 با این كشورها برگزار می شود. مسابقات تیم ملی فوتبال آلمان در مرحله مقدماتی در ورزشگاه های اوكراین برگزار می شود.

 

[Super Bayern]

توصیه برتی فوگتس برای یوگی لوو: "از ماریو گومز در ترکیب اصلی استفاده نکن"

DFB.ir-مربی سابق تیم ملی آلمان که توانسته بود این تیم را به مقام قهرمانی در یورو 1996 برساند در گفتگو با شبکه ورزشی اذربایجان درباره وضعیت نامناسب ماریو گومز به یواخیم لو هشدار داد.

به گزارش وبسایت کانون هواداران تیم ملی آلمان در ایران ؛برتی فوگتس سرمربی تیم ملی آذربایجان در گفتگو با شبکه idman این کشور اعلام کرد :"ماریو بازیکن خوب و فرصت طلبی است اما او هنوز یک مهاجم کامل ویک گلزن تمام عیار نشده است.او هنوز به زمان بیشتری نیاز دارد به نظرم نباید از او در ترکیب ثابت استفاده نمود.

او اضافه می کند :"من جای یواخیم لوو بودم از مارکو ریوس در کنار کلوزه استفاده می کردم .میرو هنوز یک بازیکن بزرگ است که قدر دقیقه به دقیقه بازی واستفاده از لحظات را می داند. ریوس هم نشان داده یک بازیکن بزرگ است در اینده از او هم بیشتر خواهیم شنید.یواخیم بسیار مربی باهوش واگاهیست حتما بهترین ترکیب را برای آلمان برخواهد گزید.

عملکرد ضعیف ماریو گومز در این اواخر سر صدای بسیاری از بزرگان آلمان مانند گونتر نتزر ، گرد مولر، یورگن کهلر نیز دراورده است.آنها نیز اعتقاد دارند گومز هنوز صلاحیت لازم را برای حضور در ترکیب اصلی ژرمن ها را ندارد.

کلوزه : شکست بایرن در چمپیونزلیگ به قهرمانی در یورو 2012 کمک خواهد کرد

DFB.ir-میروسلاو کلوزه مهاجم باشگاه لاتزیو اظهار داشت که با وجود شکست بایرن برابر چلسی در رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا بازیکنان بایرن برای قهرمانی آلمان در یورو 2012 تمام تلاش خود را خواهند کرد.

به گزارش وبسایت کانون هواداران تیم ملی فوتبال آلمان در ایران و به نقل ازBild کلوزه گفت:
" شکست بایرن برابر چلسی باعث خواهد شد که بازیکنان بایرن تمام تلاش خود را بر روی قهرمانی در یورو بگذارند. من بازیکنان بایرن را میشناسم و میدانم که مشکلی از لحاظ روحی نخواهند داشت و از لحاظ روحی آسیب نخواهند دید.
همه ی ما آرزو داشتیم که بایرن قهرمان چمپیونزلیگ شود ولی متاسفانه این اتفاق رخ نداد . در حال حاضر امیدوارم که باواریائیها و سایر بازیکنان بیش از هر زمان دیگری خواهان پیروزی باشند تا بتوانیم به قهرمانی برسیم.”

او در ادامه گفت :
" من دیگر نمیخواهم پس از این همه سال فعالیت ، آلمان باز هم به مقام دوم و سوم برسد دیگر نمیخواهم این خاطرات تکرار شود . این بار خواهان قهرمانی هستیم. من میخواهم قهرمانی در یورو را با تیم کنونی آلمان تجربه کنم و حسی در درون من به من مبگوید که این اتفاق رخ خواهد داد."

 

[Super Bayern]

با سرمربیان تیم ملی فوتبال آلمان
4 - یوپ دروال، "پاشا"یی نرم‌خو (۱۹۷۸ تا ۱۹۸۴)



یوپ دروال ۶ سال سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان بود؛ دورانی که در مقایسه با مربیان پیشین، کوتاه به نظر می‌رسد. با گذشت زمان و "افتادن آب‌ها از آسیاب"، اما منتقدان قدیمی این مربی نرم‌خو، باز هم به صف ستایشگران او پیوستند.

فضیلت‌های اخلاقی و بیش از هر چیز "بخشش"، در کنار کسب مهارت بازی با توپ، از شعارهای اصلی هلموت شون بودند که به مربیان پس از او هم منتقل شدند. یوزف یوپ دِروال (Jupp Derwall )، ۶ سال دستیار هلموت شون بود و بنا بر سنت فدراسیون فوتبال آلمان در آن زمان، جانشین سرمربی شد. او نیز ترجیح می‌داد به جای تندی و رفتار ریاست‌مآب، با اطرافیان خود پدرانه و دوستانه برخورد کند.

وی در فاصله‌ی سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۴ که سرمربیگری تیم آلمان را بر عهده داشت، به‌جای تحدید یا کنترل بازیکنان و تبدیل اردوی تمرین به پادگان نظامی، سیاست به اصطلاح "قلاده‌ی بلند" را در پیش گرفت و محل اردوی تیم را برای شاگردانش به "هتلی مجلل" تبدیل کرد.

این سیاست دروال بر آزادی عمل، اتکای به نفس و مسئولیت‌پذیری فردی استوار بود. البته همین روش مدیریت نیز سبب سرنگونی او شد. آن‌چه دروال به‌عنوان آزادی عمل برای تحقق خلاقیت می‌فهمید، به سستی و سهل‌انگاری تعبیر می‌شد و گروهی از بازیکنان تیمش از این طرز برخورد سوءاستفاده می‌کردند. حتی نایب‌قهرمانی ارزشمند سال ۱۹۸۲ نیز در سایه‌ی انتقادها به این رفتار مربی رنگ باخت.

ماجرای پاتریک باتیستون

در مرحله‌ی نیمه‌نهایی مسابقات جام جهانی ۱۹۸۲ اسپانیا دو تیم فرانسه و آلمان در شهر "سِویلا" به دیدار هم رفتند.


هارالد شوماخر، دروازه‌بان تیم ملی فوتبال آلمان در دیدار نیمه‌نهایی در برابر فرانسه در جام جهانی ۱۹۸۲

هارالد شوماخر، دروازبان آن زمان آلمان، مرتکب خطایی شدید بر پاتریک باتیستون، مدافع فرانسه گردید که دقایقی پیش از این رویداد وارد میدان شده بود. شدت این خطا به اندازه‌ای بود که که مدافع پیش‌تاخته‌ی فرانسوی برای لحظاتی بیهوش شد؛ به مغز و مهره‌های ستون فقرات او آسیب رسید و دو دندانش هم شکست.

دروازبان آلمان برای این خطا حتی کارت زرد هم نگرفت و در پاسخ به تماشاچیان معترض، بطری آب به سوی آنها پرتاب کرد. شوماخر پس از بازی نیز در اظهار نظری سراسر غرور، گفت: «پول دندان‌های مصنوعی‌اش را می‌دهم.»

این موضوع حتی تنش سیاسی نیز میان دو کشور ایجاد کرد و باز هم تصویر "آلمانی‌های مزخرف" را در رسانه‌های کشور همسایه بازتاباند. آلمان دیدار یادشده را در ضربات پنالتی برد اما در فینال با نتیجه‌ی ۳ بر یک مغلوب کابوس خود، ایتالیا شد. بسیاری از منتقدان یوپ دروال، رفتار دروازبان تیم ملی آلمان را حاصل عدم قاطعیت این مربی می‌دانستند.

دروال در سال ۱۹۸۴ و تنها ۶ سال پس از آغاز سرمربیگری خود، در پی حذف شاگردانش در مرحله‌ی گروهای مسابقات جام ملت‌های اروپا در سال ۱۹۸۴ در فرانسه، از سمت خود کنار گرفت؛ مدتی که در سنت فدراسیون فوتبال آلمان در آن زمان، عمر کوتاهی برای یک مربی محسوب می‌شد. البته به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، ناکامی یادشده بیش از هر چیز زاده‌ی کاستی‌های لیگ دسته‌ی برتر آلمان (بوندس‌لیگا) بود تا شخص مربی تیم ملی.


یوپ دروال، وسط، در حال ترک زمین به همراه کارل هاینتس رومنیگه (چپ)، کاپیتان، تیم ملی، پس از باخت یک بر صفر در برابر اسپانیا در چارچوب قهرمانی اروپای ۱۹۸۴ در فرانسه.

یوپ دروال با دلگیری کنار رفت، زیرا معتقد بود که سزاوار چنین برخوردی نبوده است. این شرایط اما چندان طول نکشید: این مربی آلمانی پس از مدت کوتاهی مربی و مدیر فنی تیم گالاتاسرای استانبول در ترکیه و نیز رابط فوتبال این کشور با آلمان شد. منتقدان دو آتشه‌ی روزهای پیشین زبان نرم‌تری در پیش گرفتند و از "ارتقای افسانه‌ای" مربی سخن راندند؛ مربی‌ای که اکنون به "پاشای فوتبال ترکیه" مشهور شده بود.

دانشگاه آنکارا به دلیل فعالیت‌های دروال، به‌ویژه در عرصه‌ی تحکیم روابط ترکیه و آلمان، دکترای افتخاری به او اعطا کرد و رئیس جمهور آلمان نیز نشان افتخار درجه یک را به سینه‌ی دروال زد.

پس از دروال این هلموت بِنت‌هاوس، مربی سرشناس تیم اشتوتگارت بود که به جانشینی او فرا خوانده شد، اما باشگاه مجوز ترک تیم را به بنت‌هاوس نداد. اریش ریبِک هم که مدت‌ها دستیار دروال بود، از این مقام بی‌نصیب ماند و در نهایت این فرانتس بکن‌باوئر، قیصر فوتبال آلمان، بود که سکان تیم ملی را در دست گرفت.

یوپ دروال در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۷ در سن ۸۰ سالگی و در پی یک بیماری سخت و کوتاه‌مدت درگذشت. هیئتی بزرگ از فدراسیون فوتبال آلمان به سرپرستی تئو تسوانتسیگر، رئیس فدراسیون، در مراسم خاکسپاری او شرکت کردند. تسوانتسیگر در این مراسم، مربی اسبق را "یکی از چهره‌های برجسته‌ی فوتبال آلمان و شخصیتی اصیل" خواند.

کارنامه‌ی یوپ دروال در مقام سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان در یک نگاه:

۶۷ بازی / ۴۴ برد / ۱۲ تساوی / ۱۱ شکست / قهرمانی اروپا در سال ۱۹۸۰

منبع : دویچه وله

 

[Super Bayern]

با سرمربیان تیم ملی فوتبال آلمان
5- فرانتس بکن‌باوئر، "قیصر" خبرساز (۱۹۸۴ تا ۱۹۹۰)



بکن‌باوئر نخستین آلمانی و دومین نفر در جهان (پس از ماریو زاگالوی برزیلی) است که هم به‌عنوان بازیکن و هم مربی قهرمان جهان شد. این ستاره‌ی آلمانی همواره خبرساز بوده است، چه در مستطیل سبز، چه در کنار آن و چه زندگی خصوصی‌اش.

فرانتس بکن‌باوئر فوتبال را در سنین پایین آغاز کرد و به سرعت هم به شهرت رسید. وی در پیراهن تیم‌های باشگاهی آلمان ۵ بار قهرمانی بوندس‌لیگا را جشن گرفت. "قیصر"، آن‌طور که هواداران بکن‌باوئر می‌خوانندش، دوران طلایی خود در سطح باشگاهی را در تیم بایرن مونیخ تجربه کرد. وی در سپتامبر ۱۹۶۶ برای نخستین بار با پیراهن تیم ملی آلمان به زمین رفت.

بکن‌باوئر دو بار به‌عنوان بهترین بازیکن اروپا شناخته شد و در پایان دوران بازی (۱۹۷۷) با قراردادی ۳ ساله به تیم "کوسموس" نیویورک پیوست. بکن‌باوئر در این تیم در کنار پله قرار گرفت و رابطه‌ی این دو بازیکن بزرگ در مدت کوتاهی تبدیل به یک دوستی صمیمی شد. این بازیکن آلمانی در طول سه سال حضور در لیگ آمریکای شمالی، سه بار قهرمان باشگاه‌های این کشور شد.

۱۹۶۶ نخستین حضور فرانتس بکن‌باوئر در جام جهانی بود. بازیکنان تیم ملی فوتبال آلمان در این سال و علیرغم گل تاریخی "قیصر"، در ورزشگاه "ویمبلی" لندن ۴ بر ۲ در برابر انگلیس میزبان مغلوب و دوم شدند. شاگردان هلموت شون در جام جهانی ۱۹۷۰ مکزیک نیز به ایتالیا باختند و بر سکوی سوم ایستادند.

فرانتس بکن‌باوئر بزرگترین تجربه زندگی خود در دنیای فوتبال ملی را، هم‌چون بسیاری دیگر از هم‌تیمی‌هایش، در سال ۱۹۷۴ جشن گرفت؛ هنگامی که تیم آلمان در دیدار فینال خانگی، هلند را ۲ بر یک مغلوب کرد و قهرمان جهان شد.


جشن بکن‌باوئر (دوم از چپ) با ملی‌پوشان آلمان از کسب عنوان قهرمانی جهان در سال ۱۹۹۰


"قیصر" دو سال پس از خداحافظی با مستطیل سبز، در ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۴ به سرمربیگری تیم ملی فوتبال آلمان فرا خوانده شد. او مدرک مربیگری نداشت و فدراسیون فوتبال آلمان برای رفع این مشکل اعلام کرد که بکن‌باوئر رئیس تیم ملی است. بکن‌باوئر در پاسخ به انتقادهایی که به این موضوع می‌شد، می‌گفت: «مدرسان فوتبال چه چیزی می‌خواهند به من بیاموزند؟»

این فوتبالیست موفق در نخستین تجربه‌ی جام جهانی در کسوت سرمربی، آلمان را به نایب‌قهرمانی ۱۹۸۶ مکزیک رساند. ۴ سال بعد اما شاگردان "قیصر" شکست جام پیشین را جبران کردند و با پیروزی بر آرژانتین در فینال، در ایتالیا قهرمان جهان شدند.

فرانتس بکن‌باوئر پس از موفقیت سال ۱۹۹۰ از سرمربیگری تیم ملی کناره گرفت و جای خود را به برتی فوگتس داد. بکن باوئر در سال‌های پس از آن از جمله هدایت باشگاه فرانسوی مارسی و بایرن مونیخ آلمان را بر عهده گرفت.

"قیصر" مدیریت ورزشی، فعالیت در عرصه‌ی اقتصادی و مقاله‌نویسی را نیز تجربه کرده است. یکی از بزرگ‌ترین موفقیت‌های مدیریتی او که بارها در آلمان و دنیا مورد ستایش قرار گرفت، برگزاری شایسته و موفق جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان بود.

او بارها نیز در زندگی خصوصی‌اش سوژه‌ی نشریه‌های "زرد" شد: از اولین باری که در ۱۶ سالگی و در پی رابطه با دوست‌دخترش پدر شد، تا ۳ باری که رسانه‌ها خبر ازداوج‌اش را منتشر کردند.

فرانتس بکن‌باوئر در سپتامبر ۲۰۰۴ در زوریخ نشان لیاقت قرن را از سوی فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) دریافت کرد؛ یک سال بعد هم جایزه‌ی "هزاره‌ی رسانه‌ها و مطبوعات" (Millenium Bambi ) به او اعطا شد. این پنجمین "غزال طلایی"ای بود که "قیصر" در دوران فعالیت ورزشی خود گرفت.

بکن‌باوئر پس از دریافت انواع نشان‌ها و جایزه‌های دولتی و محلی و ورزشی و رسانه‌ای، سرانجام در نوامبر ۲۰۰۹ از سمت خود به‌عنوان مدیر باشگاه بایرن مونیخ کناره گرفت. او اکنون مدیریت افتخاری این باشگاه را بر عهده دارد.

کارنامه فرانتس بکن‌باوئر در مقام سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان در یک نگاه:

۶۶ بازی / ۳۴ برد / ۲۰ تساوی / ۱۲ شکست / نایب‌قهرمانی جهان در سال ۱۹۸۶ و قهرمانی جهان در سال ۱۹۹۰

 

[Super Bayern]

با سرمربیان تیم ملی فوتبال آلمان
6 - برتی فوگتس، سرمربی کم‌موفق (۱۹۹۰ تا ۱۹۹۸)



برتی فوگتس در دوران فعالیت حرفه‌ایش به عنوان بازیکن، قهرمانی جهان و اروپا تجربه کرد. او در دوران مربیگری به همراه آلمان به قهرمانی اروپا دست یافت، اما دو بار بخت حضور بر بام فوتبال جهان را از دست داد.

برتی فوگتس (Berti Vogts) یکی از محبوب‌ترین چهره‌های فوتبال در آلمان و جهان به شمار می‌رود. او ۳۰ دسامبر ۱۹۴۶ در شهری کوچک در غرب آلمان به دنیا آمد و در حالی که تنها ۱۲ سال داشت، والدینش را از دست داد.

فوگتس فوتبال را از ۱۹۵۶ آغاز کرد، ۱۹۶۵ به مونشن‌گلادباخ رفت و با این تیم ۵ بار قهرمان بوندس‌لیگا، یک بار قهرمان جام حذفی آلمان و دو بار قهرمان جام یوفا شد. وی در مجموع ۴۱۹ بار با پیراهن بوروسیا مونشن‌گلادباخ در بوندس‌لیگا پا به میدان گذاشت؛ رکوردی که هیچ بازیکنی در تیم گلادباخ ثبت نکرده است.

مهم‌ترین موفقیت ملی فوگتس در لباس بازیکن، قهرمانی جهان در دهمین جام جهانی (۱۹۷۴ آلمان) بود. او دو سال بعد هم به‌همراه تیم آلمان به نایب‌قهرمانی جام ملت‌های اروپا دست پیدا کرد.


برتی فوتگتس (راست) به همراه اشتفان افنبرگ در اردوی تیم ملی فوتبال آلمان در سال ۱۹۹۸


فوگتس یک سال پس از پایان دوران بازی، در سال ۱۹۷۹، به‌عنوان مربی به خدمت فدراسیون فوتبال آلمان درآمد. ابتدا تیم زیر ۱۶ سال را به قهرمانی اروپا (۱۹۸۶) رساند، سپس زیر ۲۱ سال‌های این کشور را تمرین داد و سرانجام پس از جام جهانی ۱۹۹۰ تیم بزرگسالان آلمان را از فرانتس بکن‌باوئر تحویل گرفت.

تیم ملی آلمان با هدایت فوگتس در سال ۱۹۹۲ در سوئد نایب‌قهرمان اروپا شد و چهار سال بعد با پیروزی بر جمهوری چک، قهرمانی اروپا را در خاک انگلیس جشن گرفت.

این مربی آلمانی دو جام جهانی را با شاگردان خود تجربه کرد: ۱۹۹۴ آمریکا و ۱۹۹۸ فرانسه. فوگتس با وجود موفقیت‌هایی که در رقابت‌های اروپایی ثبت کرد، از مسابقات جهانی طرفی نبست. تیم آلمان در اولین جام جهانی با هدایت او، خود را تا یک‌چهارم نهایی بالا کشید. این تیم در این مرحله ۲ بر یک مغلوب بلغارستان شد و از گردونه‌ی رقابت‌ها کنار رفت. ۴ سال بعد در فرانسه نیز این کروات‌ها بودند که شاگردان فوگتس را در یک‌چهارم نهایی ۳ بر صفر در هم کوبیدند.

برتی فوگتس در سال ۱۹۹۸ و در پی افزایش فشارها و انتقادها، از سمت خود کناره گرفت. فدراسیون فوتبال آلمان نیز اریش ریبک را جایگزین او کرد.

فوگتس آلمانی پس از تیم ملی کشورش، هدایت تیم باشگاهی بایر لورکوزن را عهده‌دار شد؛ دوران ناموفقی که تنها یک سال دوام آورد. او همین مدت هم سرمربی تیم کویت بود و بعد هم به اسکاتلند رفت. فوگتس در پی کسب نتایج ضعیف در مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶، از سرمربیگری تیم ملی این کشور اخراج شد؛ یک سال (۲۰۰۷ تا ۲۰۰۸) ملی‌پوشان نیجریه را تمرین داد و از سال ۲۰۰۸ سرمربی تیم ملی آذربایجان است.

کارنامه‌ی برتی فوگتس در مقام سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان در یک نگاه:

۱۰۲ بازی / ۶۶ برد / ۲۴ تساوی / ۱۲شکست / قهرمانی اروپا در سال ۱۹۹۶

 

[Super Bayern]

اعلام ترکیب نهایی تیم ملی فوتبال آلمان در یورو 2012 از جانب یواخیم لو

DFB.ir - دوشنبه 28 می مطابق با 8 خرداد لیست نهایی برای رقابتهای یورو 2012 از جانب یوآخیم لو اعلام شد.

به گزارش وبسایت کانون هواداران آلمان در ایران و به نقل از skysports پس از عملکرد ضعیف برخی بازیکنان در دیدار آلمان و سوئیس 4 بازیکن از لیست 27 نفره یوآخیم لو خط خوردند.

این بازیکنان عبارتند از :

مارک آندره تراستگن – کاکائو – یولیان دراکسلر – اسفن بندر

بدین ترتیب لیست نهایی یوآخیم لوو برای یورو 2012 به شرح زیر خواهد بود:

دروازه بان ها : مانوئل نویر ( بایرن مونیخ ) – تیم ویسه ( وردربرمن ) – رون روبرت زیلر ( هانوفر )

مدافعان : هولگر بادشتوبر ( بایرن مونیخ ) – جروم بوآتنگ (بایرن مونیخ ) – متس هوملس ( دورتموند ) – فیلیپ لام ( بایرن مونیخ ) – پر مرته ساکر ( آرسنال ) – بندیکت هودس ( شالکه 04) – مارسل اشملتزر ( دورتموند )

هافبک ها : مسعود اوزیل ( رئال مادرید ) – سامی خدیرا ( رئال مادرید ) – تونی کروس ( بایرن مونیخ ) – باستیان شواین اشتایگر ( بایرن مونیخ ) – مارکو رویس ( مونشن گلادباخ )- ماریو گوتزه (دورتموند) – ایلکای گندوگان ( دورتموند ) – لارس بندر ( لورکوزن ) – لوکاس پودولسکی (کلن)

مهاجمان : میروسلاو کلوزه (لاتزیو) – ماریو گومز (بایرن مونیخ ) – توماس مولر( بایرن مونیخ)- آندره شورله (بایر لورکوزن)

 

[Super Bayern]

با سرمربیان تیم ملی فوتبال آلمان
7 - اریش ریبک، جنتل‌منِ رسوا (۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰)



اریش ریبک در فاصله‌ی سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ میلادی، هفتمین مربی تیم ملی فوتبال آلمان بود. او در این مقام و در جریان رقابت‌های جام ملت‌های اروپا در آخرین سال مربی‌گری‌اش، مسئول یکی از فضاحت‌های تاریخ فوتبال آلمان است.

اریش ریبک (Erich Ribbeck ) در ۱۳ ژوئن ۱۹۳۷ در شهر "ووپرتال" در غرب آلمان به‌دنیا آمد. او در دهه‌ی ۱۹۹۰ یکی از محبوب‌ترین مربیان لیگ دسته‌اول فوتبال آلمان، بوندس‌لیگا محسوب می‌شد. ریبک مربیگری تیم‌هایی چون "سفید-قرمز اِسِن"، آینتراخت فرانکفورت، کایزرزلاوترن، بوروسیا دورتموند، بایرن مونیخ و بایر لورکوزن را در کارنامه دارد.

پس از کناره‌گیری فوگتس از سرمربیگری تیم ملی آلمان، نام یوپ هینکس، مربی کنونی بایر لورکوزن، به‌عنوان جانشین او مطرح شد.


هینکس که در آن زمان رئال مادرید را قهرمان لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا کرده بود، رسیدگی به همسر بیمارش و سلامتی او را به رفع وضعیت بحرانی تیم ملی ترجیح داد و این سمت را نپذیرفت.


اریش ریبک (راست) در کنار یوپ دروال

مربیان طراز اولی هم‌چون اوتو ر‌هاگل و اوتسمار هیتسفلد هم هنوز با کایزرزلاوتِرن و مونیخ قرارداد داشتند. مسئولان فوتبال آلمان حتی با پاول برایتنر که یاغی بودن شهرت داشت هم گفت‌وگو کردند. تا این‌که سرانجام اریش ریبک آلمانی پس از یک رشته موفقیت در سطح باشگاهی، در سال ۱۹۹۸ در تیم ملی آلمان جانشین برتی فوگتس شد؛ مقامی که او ۱۴ سال پیش و در زمان دستیاری یوپ دروال برای رسیدن به آن دورخیز کرده بود، ولی به بکن‌باوئر رسید.


دو سال بعد، یعنی در تابستان ۲۰۰۰، تیم فوتبال آلمان در رقابت‌های قهرمانی اروپا در هلند و بلژیک، در دور مقدماتی حذف شد. این بزرگ‌ترین فضاحت تاریخ تیم ملی فوتبال این کشور خوانده می‌شود. ریبک در پی این شکست قرارداد خود را تمدید نکرد و از هدایت تیم ملی کنار رفت.


تیم ملی فوتبال آلمان در دوران سرمربیگری کوتاه ریبک، بدون هرگونه تحول و موفقیت خاصی، تنها لنگان‌لنگان به حرکت خود ادامه می‌داد. این موضوعی بود که موجب انتقاد شدید رسانه‌ها نسبت به "سر اریش" (Sir Erich ) شد؛ رسانه‌هایی که به دلیل شرایط سیاسی، اقتصادی و تجاری زمان خود، بسیار تندخوتر و بی‌پرواتر از دهه‌های پیشین شده بودند.


ریبک که با ۳۱ سال جوان‌ترین مربی بوندس‌لیگا و با ۶۱ سال، مسن‌ترین آغازگر سرمربیگری در تیم ملی بود، پس از کناره‌گیری از این سمت، پنهان از نظرها، خود را با زندگی خصوصی خود مشغول کرد.


کارنامه‌ی اریش ریبک در مقام سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان در یک نگاه:

۲۴ بازی / ۱۰ برد / ۶ تساوی / ۸ شکست

منبع : دویچه وله

 

[Super Bayern]

با سرمربیان تیم ملی فوتبال آلمان
8 - رودی فولر، مرد استعفا (۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴)



رودی فولر نیز یکی از چهره‌های محبوب در فوتبال آلمان است. علیرغم درخشش در زمین فوتبال، در کنار مستطیل سبز اما تنها موفقیت‌های کم‌سویی کسب کرد. او هم مانند بکن‌باوئر مدرک مربیگری نداشت و به‌عنوان "رئیس تیم" فعالیت می‌کرد.

روی فولر (Rudi Völler ) در سال ۱۹۸۳ فوتبالیست برگزیده‌ی سال در آلمان شد، در سال ۱۹۹۱ با تیم آ اس رم به قهرمانی ایتالیا رسید و در سال ۱۹۹۳ نیز به همراه المپیک مارسی جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا را در دست گرفت.

اوج موفقیت فولر در زمین فوتبال، قهرمانی جهان در سال ۱۹۹۰ بود. علیرغم درخشش‌های فراوان در پیراهن باشگاهی و ملی، در ۴ سالی که مربی تیم ملی آلمان بود، تنها به نایب‌قهرمانی جهان (در سال ۲۰۰۲) رسید و در سال ۲۰۰۴ پس از شکست شاگردانش در برابر جمهوری چک در رقابت‌های قهرمانی اروپا، از سمت خود کناره‌گیری کرد.


رودی فولر ۱۳ آوریل ۱۹۶۰ در ایالت هسن آلمان به دنیا آمد، نخستین قرارداد فوتبال حرفه‌ایش را از تیم وردربرمن دریافت کرد و در همان سال اول هم گلزن برتر بوندس‌لیگا شد. باشگاه ایتالیایی آ اس رم مقصد بعدی او در سال ۱۹۸۷ بود. فولر با دریبل‌های طلایی خود نقش مؤثری در قهرمانی رم در لیگ ایتالیا و تیم ملی آلمان جام جهانی ۱۹۹۰ داشت. فولر دو سال هم در المپیک مارسی بازی کرد و سرانجام در سال ۱۹۹۶ در لورکوزن به فعالیت‌های حرفه‌ای خود پایان داد.


فولر در سال ۲۰۰۲ در اردوی تیم ملی فوتبال آلمان

مدیر ورزشی باشگاه بایر لورکوزن نخستین سمت فولر بود. پس از برکناری اریش ریبک در پی نتایج ضعیف در رقابت‌های قهرمانی اروپای ۲۰۰۰، قرعه‌ی سرمربیگری تیم ملی فوتبال آلمان به نام این مربی ۴۰ ساله افتاد.


موفقیت در دور مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ کره‌ی جنوبی-ژاپن، جایگاه او در رأس تیم ملی را تثبیت و قراردادش را تا سال ۲۰۰۶ تمدید کرد. نایب‌قهرمانی این جام پس از شکست ۲ بر صفر در برابر برزیل، بزرگ‌ترین موفقیت فولر به‌عنوان مربی تیم ملی آلمان است. او در همان سال نشان لیاقت دولت آلمان را نیز دریافت کرد.


از او هم‌چنین یک مصاحبه‌ی تلویزیونی در خاطره‌ها مانده است: ششم سپتامبر ۲۰۰۳ و پس از تساوی یک بر یک تیم ملی آلمان در برابر ایسلند، فولر کنترل خود را در برابر دوربین‌های تلویزیونی از دست داد و به شدت به گرهارد دِلینگ و گونتر نتزر، مفسران ورزشی شبکه‌ی یک تلویزیون آلمان تاخت.


فولر سرانجام پس از باخت ۲ بر یک در برابر تیم جمهوری چک در نخستین مرحله‌ی گروهی جام ملت‌های اروپا (۲۰۰۴ پرتغال) استعفا از سمت خود را اعلام کرد. این کرسی را یورگن کلینس‌مان پر کرد.


فولر بلافاصله هدایت تیم رُم را بر عهده گرفت، اما پس از شکست ۳ بر یک در برابر بولونیا، و در حالی که تنها ۲۵ روز از مربیگری او در لیگ ایتالیا می‌گذشت، از سمت خود استعفا داد.


مدیریت ورزشی تیم لورکوزن، ریاست گروه ورزشی یکی از شبکه‌های تلویزیونی آلمان در جریان جام جهانی ۲۰۰۶ و گزارشگر ورزشی در یک شبکه‌ی رادیویی محلی، از دیگر فعالیت‌های ورزشی فولر در سال‌های اخیر بوده است.


کارنامه‌ی رودی فولر در مقام سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان در یک نگاه:

۵۳ بازی / ۲۹ برد / ۱۱ تساوی / ۱۳ شکست / نایب‌قهرمانی جهان در سال ۲۰۰۲

 

[Super Bayern]

با سرمربیان تیم ملی فوتبال آلمان
9 - یورگن کلینس‌مان، مربی روحیه‌بخش (۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶)


یورگن کلینس‌مان مشهور به "کلینزی"

با روی کار آمدن یورگن کلینس‌مان فصلی تازه و پر از نوآوری در تاریخ تیم ملی فوتبال آلمان آغاز شد. یکی از ویژگی‌های او روحیه دادن به تیم بحران‌زده‌ای بود که اعتماد هواداران، مهم‌ترین سرمایه‌ی معنوی خود، را از دست داده بود.

او در ۳۰ ژوئیه ۱۹۶۴ در جنوب آلمان به دنیا آمد. یورگن کلینس‌مان پس از پایان تحصیلات عمومی، دوره‌ی نانوایی و شیرینی‌پزی را گذراند، اما شهرت خود را در دنیای فوتبال به دست آورد. بازی را در تیم گینگن (TB Gingen ) آغاز کرد و بعدها در تیم‌هایی چون اشتوتگارت، اینتر میلان، موناکو، بایرن مونیخ و "آرِنج‌کانتری بلو استار" آمریکا (Oreng Country Blue Star ) نیز توپ زد.

کلینس‌مان به‌عنوان بازیکن در سال ۱۹۹۰ قهرمان جهان شد. او عضو همان تیمی بود که با هدایت فرانتس بکن‌باوئر، در فینال این جام با ضربه‌ی پنالتی آندریاس برمه آرژانتین را شکست داد. قهرمانی اروپا در سال ۱۹۹۶ و جام یوفا در سال ۱۹۹۱ و ۱۹۹۶ از دیگر موفقیت‌های بین‌المللی او هستند.


کلینس‌مان فوتبالیست برتر آلمان در سال‌های ۱۹۸۸ و ۱۹۹۴ و بهترین گلزن جهان در سال ۱۹۹۵ شد. او هم در زمان بازی، چه در سطح ملی و چه باشگاهی، بسیار موفق بود. تنها موفقیت او به عنوان سرمربی تیم آلمان که او در سال ۲۰۰۴ از رودی فولر تحویل گرفته بود، کسب مقام سومی جام کنفدراسیون‌ها در سال ۲۰۰۵ و مقام سوم در جام جهانی ۲۰۰۶ (هر دو در خانه) بود.


کلینس‌مان (چپ) و دستیارش، یواخیم لوو در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان

تیم بحران‌زده‌ی آلمان پس از رفتن فولر، سلف کلینس‌مان، بیش از هر چیز نیاز به یک چهره‌ی کاریزماتیک داشت تا اعتماد از دست‌رفته‌ی هواداران را بار دیگر به این تیم بازگرداند. در چنین شرایطی کلینس‌مان گزینه‌ی مناسبی برای مربیگری بود. او کار خود در این تیم را با دستیار خود، یواخیم لوو آغاز کرد. بسیاری بر این عقیده‌اند که بار اصلی هدایت تاکتیکی تیم آلمان در زمان همکاری او با "کلینزی" بر عهده‌ی لوو بود و حضور یورگن کلینس‌مان تنها به تیم روحیه می‌داد.


با وجود این‌که از کلینس‌مان خواسته شد تا تیم ملی آلمان را تا جام جهانی ۲۰۱۰ همراهی کند، او اما تنها چند روز پس از پایان جام جهانی ۲۰۰۶ اعلام کرد که قرارداد خود را تمدید نخواهد کرد و بدین ترتیب جای خود را به یواخیم لوو، دستیارش سپرد.


یورگن کلینس‌مان در سال ۱۹۹۵ با یک مدل ازدواج کرد و به همراه او و دو فرزند خود در کالیفرنیا زندگی می‌کند. او در این کشور فعالیت‌های اقتصادی می‌کند، هر چند که هنوز از دنیای ورزش کاملا جدا نشده است. کلینس‌مان به‌عنوان مثال به‌عنوان "مدیر فنی" شرکت آدیداس، اردوهای تابستانی برای حمایت از فوتبال دبیرستان‌ها برگزار می‌کند.


کارنامه یورگن کلینس‌مان در مقام سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان در یک نگاه:

۳۴ بازی / ۲۰ برد / ۸ تساوی / ۶ شکست / مقام سوم جهان در سال ۲۰۰۶