فقط کسانی موفقیت را در هر زمینه ای که علاقه مند هستند می توانند بدست آورند که دیدی حرفه ای داشته باشند و خود و مهارت های خود را مانند یک حرفه ای تقویت کنند.” – ال. رُن هوبارد
یک حرفه ای همه زیر وبم و جزئیات کار را می آموزد. اما یک آماتور هر جا که بتواند از آموختن فرایند کار صرفنطر می کند.
یک حرفه ای هر چیزی را که نیاز است و می خواهد با دقت کشف می کند. اما آماتور ها فقط می خواهند بدانند دیگران چه می خواهند. (فقط به ظاهر کار اهمیت می دهند)
یک حرفه ای مانند یک حرفه ای حرف می زند، صحبت می کند و لباس می پوشد. اما یک آماتور نه خوب سخن می گوید و نه خوب لباس می پوشد.
یک حرفه ای محل کار خود را تمیز و مرتب نگه می دارد. یک آماتور محل کاری شلوغ کثیف و نامرتب دارد.
یک حرفه ای هوشیار است و می داند چه می خواهد اما یک آماتور گیج و بی هدف است.
یک حرفه ای اجازه نمی دهد مشکلات پا برجا بمانند ولی آماتور ها مشکلات را نادیده می گیرند و آنها را مخفی می کنند.
یک حرفه ای سعی می کند کار های مشکل را انجام دهد ولی آماتور ها سعی می کنند از زیر کار های سخت شانه خالی کنند.
یک حرفه ای سعی می کند پروژه ای را که به او سپرده اند در کمترین زمان ممکن انجام دهد. اما آماتور های با توده ای از کارهای نا تمام انباشته شده درگیر هستند.
یک حرفه ای خردمند و خوش بین است. اما آماتور ها مضطرب و پریشان هستند و فکر می کنند بدبخت هستند.
یک حرفه ای با پول و حساب بانکی خود با دقت رفتار می کند. اما آماتور ها حساب و کتاب زندگی خود را ندارند.
یک حرفه ای سعی می کند مشکل دیگران را حل کند و نگرانی آنها را برطرف کند. اما آماتور ها سعی می کنند از دردسر دیگران فرار کنند.
یک حرفه ای از احساسات مثبت مانند: شور و شوق، خوشرویی، محبت و قناعت بهره می گیرد. اما تازه کارها احساسات منفی مانند: عصبی بودن، کینه، تنفر، ترس و ضعف را به کار می گیرند
یک حرفه ای تا جاییکه به آرمان خود برسد پایداری می کند. اما آماتور ها با اولین شکست ها عقب می نشینند.
یک حرفه ای دستمزد فوق العاده ای می گیرد. اما آماتور ها دستمزد ناکافی دریافت می کنند و احساس می کنند در حق آنها ظلم شده است.
منبع: تخفیف بندرعباس
