shoroogh خونده میشه
به معنی طلوع
آفرین پگاه ، خوشم اومد![]()
خیلی ممنون!
شاید "شلوق" قبلا "شروق" بوده که مردم تو دهنشون نمیچرخیده کردنش "شلوق" .
شاید هم جمع "شرق" باشه !
میتونسته "شروع" هم باشه که بعد به خاطره یه نقطه ی ناقابل شده : "شروغ" و بعد هم شروق ( مثله طهران )
می تونه کلمه ی "خانه" هم بوده باشه که در اثر زلزله ی ویرانگر این شده ...
جستجوی دیگه ای که دارم انجام میدم روی لغت هپلی هستش و میخوام بدونم که از کجا و از کی به فرهنگ فارسی اضافه شده
شما وقتتو بذاری یه مقاله علمی سرچ کنی بهتره ها!
البته "هپلی" نام یه شخصیت بود که خب طبیعتا وضعیتش با کلمه ی "پاچه خواری" که از ابتدا به معنایی مستقل به کار رفته متفاوته ،اما به نظرم به نتایج جالبی برسید.ما رو هم در جریان بذارید:happy:
جستجوی ریشه ی کلمات هم نه تنها کار کم ارزشی نیست بلکه جایگاه ویژه ای هم در ادبیات داره...
کاملا درسته موفق باشید دهخدای ثانی :happy::happy:![]()
من یه پیشنهاد دارم
فک میکنم بهتره این تاپیک یه تاپیک کلی بشه که امکان این وجود داشته باشه کلمه های دیگه رو هم بررسی کرد.
استکان: اين واژه در اصل همان «دوستگاني» فارسي است که در فارسي قديم به معناي جام شراب بزرگ و يا نوشيدن شراب از يك جام به افتخار دوست بوده است که از سدة ١۶ ميلادي از راه زبان تركي وارد زبان روسي شده و به شكل استكان درآمده است و اکنون در واژهنامههاي فارسي آن را وامواژهاي روسي ميدانند.
در زمان های قدیم هنگامیکه هندو ها با کشور های عربی مراوده تجاری داشتند
برای نوشیدن چای به همراه خود پیاله هایی را به این کشور ها خصوصا عراق
و شام قدیم آوردند که در آن کشور ها به بیاله معروف شد.پس از آن اروپاییانی که
برای تجارت به کشورهای عربی سفر میکردند چون در کشورشان از فنجان برای
نوشیدن چای یا قهوه استفاده میکردند هنگام بازگشت به کشورشان این پیاله ها را
به عنوان یادگاری میبردند و آن را
East Tea Can
مینامیدند یعنی: یک ظرف چای شرقی
به تدریج این کلمه به کشور های شرقی بازگشت و در آنجا متداول شد
اتفاقاً خوب شد گفتیدچه جالب! من این روایت رو در موردش شنیدم:
یه استکان کوچولوئو و این همه اختلاف نظر:دی