سلام بر دوستان
چه تاپیک هایی تو این PT پیدا می شه؟!! :blink:
ولی کلا خیلی جالب بود!
با اجازه تون من هم یه چیزایی از رستوران هایی که توشون غذا خوردم واسه تون می نویسم باشد که مقبول افتد!
اولین پیتزایی که خوردم سال 65 بود! تو خیابون ملاصدرا, الان اسمش یادم نیست, خودش هم دیگه هم نیست ولی یادمه اون موقع که سن زیادی هم نداشتم از مزه یک غذای جدید خیلی حال کرده بودم!!
بعد هم من این پیتزا فروش ها رو امتحان کرده ام:
- پیتزا الوند (خیابان الوند آرژانتین) ---- سال 70 قیمت یه دونفره اش حدود 500 تومن بود و کیفیتش هم اون شب به نظرم خیلی خوب اومد, یادمه ساعت 12 شب بود بود با یکی از آشناها رفتیم و من هم که مهمان ایشون شده بودم واسم خیلی تازگی داشت یه رستورانی تا اون ساعت شب بلز باشه و تازه جای نشستن هم نداشته باشه!! می گفتن ساعت 12 شب تازه مشتری های اصلیش میان!!
- پیتزا کاج (میدان کاج سعادت آباد)---- نسیتا معمولی بود و بد هم نبود الان دیگه جمع شده و یک موسسه اعتباری اون محل رو خریده.
- پیتزا الما (نرسبده به پل تجریش)--- کیفیتش اصلا مال نبود ولی دو سه بار اونجا غذا خوردم. (اولبن بار سال 70 بود)
- پیتزا مدبر (یوسف آباد)----- فقط بیرون بر داشت--- کیفیتش خیلی عالی و پیتزاش هم پر ملات بود (سال 72 امتحان کرده بودم الان دیگه فکر نکنم باشه) یه خاطره هم از این پیتزا مدبر یادم اومد که براتون بگم جالبه: اینها یک شعبه هم زده بودن تو خیابون دولت, ما هم چون سابقه ذهنی خوبی ازش داشتیم سفارش دادیم, بعد از بیش از نیم ساعت که طول کشید غذای ما رو آوردن (این رو هم بگم که پیتزا مدبر جز اولین فست فود فروشی هایی بود که دلیوری داشت و غذا می فرستاد) بعد که شروع کردیم به خوردن (دو نفر بودیم تو خونه) یهو دیدیم یه چیز عجیب سفت تو یکی از این پیتزاهاست, فکر می کنید چی بود؟؟؟ خوب که بررسی کردیم دیدیم چشمتون روز بد نبینه: یک "ناخن درشت" بود لای اون پیتزا!!!!!!! کوفتمون شد اون روز اون غذا و بعد هم من زنگ زدم به یارو و هر چی از دهنم در اومد نثارش کردم و تهدیدش کردم که شکایت می کنم به اداره بهداشت و دخلتون رو در میارم و .... یارو هم که زبونش بند اومده بود هی می گفت تا حالا چنین چیزی پیش نیومده و ما بهترین پیتزاها رو داریم, منم گفتم واسه * ات داری... خلاصه این هم از این ماجرا که تا مدت ها نقل محافل مون شده بود!!
- پیتزا 72 (مهناز)---- کیفیتش نسبتا خوب بود ولی عالی هم نبود.
اما از متاخرین:
- پیتزا ماکس برگر (پاسداران)---- فکر کنم اولین باری بود که خمیر نازک و به اصطلاح پیتزای ایتالیایی رو امتحان می کردم, اون موقع (7-6 سال پیش) اولش به نظرم اومد که این که چیزی روش نیست و چرا انقدر گرونتره نسبت به بقیه پیتزاهایی که تا حالا امتحان کردیم؟ بعد که غذا رو آوردند و خوردیم دیدم نه! هم سیر می کنه آدم رو و هم مزه خیلی خوبی داشت. الان دیگه این رستوران هم جمع شده.
- پیتزا پارک (روبروی پارک قیطریه) ---- کیفیتش خوب بود, ولی از پیتزاش بهتر ساندویچ های روست بیفش بود که شدیدا مشتری داشت و اگر دیرتر از 10 شب می رفتید دیگه تموم شده بود, کلا من ساندویچ هاش رو بیشتر قبول داشتم, الان هم که دیگه تبدیل به بانک شده.
- پیتزا کالیس (قیطریه)----- خوبه نسبتا
- پیتزا می خوش (زیر پل سید خندان یک مقدار جلوتر از فروشگاه قلم چی)----- پیتزای پر ملات و خوشمزه ای داشت (2-3 بار اونجا رفتم, دفعه اول حدودا 7 سال پیش بود) الان دیگه خبری ندارم ازش
- پیتزا پل رومی (شریعتی روبروی کوچه صالح)---- پیتزای ایتالیایی داشت و برای مرتبه دوم امتحان کردم پیتزای ایتالیایی رو و باز هم پسندیدم.
- پیتزا پدر خوانده: به نظرم خیلی معمولی بود و زیاد هم خوشم نیومد (فقط یک بار امتحان کردم)
- پیتزا بوف ----- دو زار غذاهای این رستوران های زنجیره ای رو قبول ندارم حالا هر چی هم که عین قارچ این ور و اون ور سبز بشن, توفیری نمی کنه نظرم!!
به نظرم همین قدر کافیه!
البته خیلی حرف های دیگه راجع به رستوران های دیگه می شه زد و باز هم خدمت دوستان می رسم, ولی چیزی که مسلمه من فقط گاهی اوقات (حداکثر ماهی یک بار) پیتزا می خورم و خیلی حرفه ای نیستم و خیلی هم زورم میاد الان بیش از 10 تا حداکثر 12 هزار تومن واسه یک پیتزا پول بدم!! اما واقعا اینها شغل خیلی خوبی دارن و در بدترین شرایط و ارزونترین رستوران ها حدود 50% سود دارند (من چند سالی هست که یک مقدار بیشتر در زمینه بخش غذا آشنایی دارم و یک جورهایی شغل فعلیم مرتبط هست با این داستان )