حاجی شما دو سری لباس بیاری باید سلیقه مردم دستت بیاد و رو همون حساب جنس بیاری که فروش بره. نه این که سود رو بیشتر کنی به خاطر اینکه نمیتونی بقیه جنسارو بفروشی. کسی که نتونه بفروشه اصلا نباید وارد این کار بشه
اون آدم بی وجدانی که داره 300% سود میگیره رو باید به اشد مجازات رسوند چون کارش با دزدی فرقی نداره. سودی که اتحادیه پوشاک تعیین کرده 18% هستش
مرد حساب دوست من 4ساله داره داره یه کاپشن رو میپوشه همش پاره شده نمیتونه 300-400 تومن بده یه کاپشن بخره
اولا بهتره احترام همدیگه رو نگه داریم دوماً من دقیقا جواب شما رو در پست های بالا دادم . بازم همون متن رو می زارم
در مورد شناخت مشتری باید عرض کنم خدمتتون که در حدود چهل درصد از مواقع بتونین شناختی نسبتا سطحی در پیرامون سلیقه مشتری بدست بیارین اون هم با شاید در حدود دو تا سه سال کار مستمر در این زمینه حاصل می شه در مابقی موارد هیچ تضمینی وجود نداره ،جنسی رو تهیه می کنید با اطمینان فروش و رو دستتون می مونه و کاملا نا امید می شین اجناس پرفروش خیلی کمتر از مابقی اجناساً پس طبیعیه که سود قابل توجهی داشته باشن به دلیل جبران سود اجناس عادی این امر در فروشندگی حرفه ای امری ثابت شدست.
ضمنا در 40 درصد مواقع پیش می یاد یکی مغازه بزنه و پیشرفت کنه چون این کار زررش بیشتر از سودشه حتی حرفه ای ترین فروشنده ها هم نمی تونن جنس بنجل نداشته باشن باز هم می گم شناخت مشتری به طور صد درصد ممکن نیست .
همه لباس ها هم به این میزان سود نداره روال فروشندگی اینه که هر لباسی که فروش نرفت قیمتش پایین تر می ره تا زمانی که فروش بره پس یه طرفه قضاوت نکنید سود 300 درصد هم بیشتر تو تهران وجود داره شهرای دیگه این کار رو نمی کنن
اتحادیه پوشاک سود رو 18 درصد گذاشته اما جالبه که بدونید اگه همون 18 درصد واقعی بدین همسایه هاتون یا همکاران فوراً به جرم ارزان فروشی ازتون شکایت می کنن لم بازار همینه اگه می گنه 18 درصد منظور 18 درصد نسبت به قیمت فاکتوره کلا بازار همینطوره کسی هم این کار رو شروع می کنه با امید موفقیت کامل می یاد اما باز هم می گم 40 درصد مواقع بتونه کاری بکنه چون بیشتر زرر داره تا سود من تا صبح براتون توضیح بدم شما متوجه نمی شین چون این کار رو تجربه نکردین همکاران درک می کنن