Amirbahal3
Registered User
- تاریخ عضویت
- 3 سپتامبر 2007
- نوشتهها
- 3,197
- لایکها
- 538
اگه جای بهتری میتونی بری نرو توی **** . دور از جون ممکنه بعد از 2 سال به گه خوردن بیفتی .
نکات مثبت :اصل کاری که بهت میدن ساده است . از ساعت 7 صبح باید پادگان باشی تا ساعت 2 ظهر . 7 تا 7:30 الی 8 صبح گاه ورزشه تا بیای سر خدمتت میشه 8:30 از 8:30 تا 9:30 هم که البته صبحانه است . از ساعت :30 تازه کار شروع میشه تا ساعت 12-1 که میری برای نماز و بعدشم ساعت 1:30 میری سر سرویس ها تا بری خونه . حقوقش هم با لیسانس بری میشی ستوان 2 ماهی 450 الی 500 حقوق بهت میدن نسبت به روزی 3-4 ساعت کاری که میکنی عالیه . سر کارت هم چند ت اسرباز بهت میدن تو سرشون میزنی حال میکنی .بعد از 5-6 سال خونه بهت میدن .
نکات منفی : 30 سال باید ساعت 5:30 از خواب بیدار بشی . 30 سال باید به هر خری که بالا سرته احترام بزاری . این کار اونقدر سنگینه در بعضی اوقات که ممکنه افسرده ات کنه . فرضا کسی که 5 سال نیست از دهاتشون اومده و درجه اش از تو بالا تره بهت میگه چرا احترام نمیزاری به من ؟! اول خدمتت بیچاره ات میکنن و تو سرت میزنن . (همون بلائی که سر سرباز های جدید میاد) . بعد از 10 سال به دلیل مراوده با آدمهای کوچیک چنان کوچیک و خوار میشی که بخاطر 1 دونه شیر دولتی 250 تومنی حاضری تن به هر خواری بدی . هر جا غذا میدن حمله کنی و چند تا بر داری . از همه مهم تر استرسه . گفتم ساعت کاری ات 4 ساعته مفید ولی در طول 24 ساعت زیر استرسه شدید که بهت وارد میشه . استرسه خیلی ترسناک و عذاب آور که پیرت میکنه . بخاط همین هم هست که نظامی ها اکثرا بین 10 الی 20 سال پیر تر از سن خودشون به نظر میرسن . بعد از یه مدت از لباس نظامی متنفر میشی . توی خیابون سرباز دژبان میتونه بخاطر اینکه کلاه سرت نزاشتی دری وری بهت بگه . بعد از 20 سال خدمت میبینی حقوقت 100 الی 150 هزار تومن بیشتر نیست چون همه ی حقوقت بابت وام هائی که گرفتی داره ازش کسر میشه و ... خونه سازمانی که بهت میدن محیطش اعصابت رو خراب میکنه چون حتی توی خونه ات هم تحت فرمان فرمانده ات هستی .
حالا میل خودته .ولی رفتی دیگه جای برگشت نداری . اینم داشته باش . دیگه ارتش ولت نمیکنه قرارداد هم بی خیال چون الان خیلی کم آدم وارد ارتش میشه نیروهاش رو ارتش آزاد نمیکنه . شاید فکر کنی خوب نخواستم دیگه نمیرم پادگان . اینم خیال باطلیه چون اگه 15 روز غیبت کنی برات فرار رد میشه و به دژبان انتظامی ناحیه محل سکونتت معرفی میشی و میبرنت حشمتیه و دادگاهیت میکنن و ... مجبور میشی برگردی .
حالا دیگه خود دانی !!
پیشنهاد : حداقل میری توی **** سعی کن کارمند بشی نه افسر . کارمند کسیه که مثل باقی نظامی هاست و فرقی نداره با باقی منتهای مراتب لیاس نظامی نمیپوشه پس مجبور نیتس احترام بزاره به کسی و کسی کاری به کارش نداره و کلا از یه بخشی از دردسر ها خلاصه .
خیلی خوب توضیح داده
فقط من با جمله آخرش مخالفم! کارمندیشم مثل افسری و درجه داریش مزخرفه!
در کل شغل از این مزخرف تر من ندیدم!